โยบ 9
1. โยบจึงตอบว่า
2. “จริงอยู่ ข้าพเจ้ารู้อย่างที่ท่านพูดว่าคนเราจะเป็นผู้ชอบธรรมเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าได้อย่างไร
3. ถ้าผู้ใดปรารถนาจะโต้เถียงกับพระองค์ในหนึ่งพันครั้งผู้นั้นก็ตอบพระองค์ไม่ได้สักครั้งเดียว
4. พระองค์ทรงพระปรีชารู้ทุกสิ่ง ทรงพระอานุภาพทำได้ทุกอย่างผู้ใดต่อต้านพระองค์แล้วรอดชีวิตอยู่ได้
5. พระองค์ทรงเคลื่อนย้ายภูเขาโดยที่ภูเขาไม่รู้ตัวเมื่อพระองค์กริ้ว ก็ทรงทำให้ภูเขาปั่นป่วน
6. ทรงขยับแผ่นดินออกจากที่ตั้งอยู่และเสาของแผ่นดินก็สั่นสะเทือน
7. ทรงบัญชาดวงอาทิตย์ ดวงอาทิตย์ก็ไม่ขึ้นทรงปิดผนึกดวงดาวไว้ไม่ให้ส่องแสง
8. ทรงขึงท้องฟ้าแต่ลำพังพระองค์ทรงพระดำเนินบนคลื่นของทะเล
9. ทรงเนรมิตสร้างดาวจระเข้และดาวไถดาวลูกไก่และกลุ่มดาวทิศใต้
10. ทรงกระทำกิจการยิ่งใหญ่เกินกว่าจะเข้าใจได้ทรงทำการอัศจรรย์นับไม่ถ้วน
11. ดูซิ พระองค์ทรงผ่านมาใกล้ๆ แต่ข้าพเจ้ามองไม่เห็นพระองค์พระองค์ทรงจากไป ข้าพเจ้าก็ไม่สังเกตเห็น
12. ถ้าพระองค์ทรงหยิบฉวยสิ่งใด ใครจะขัดขวางพระองค์ได้ใครจะทูลถามพระองค์ว่า ‘พระองค์ทรงทำอะไร’
13. พระเจ้าไม่ทรงระงับพระพิโรธสมุนของราหับหมอบอยู่ใต้พระบาท
14. แล้วข้าพเจ้าจะโต้ตอบพระองค์ ได้อย่างไรจะเลือกถ้อยคำอะไรมาเถียง กับพระองค์
15. แม้ข้าพเจ้าไม่มีความผิด ข้าพเจ้าก็ตอบพระองค์ไม่ได้ข้าพเจ้าจะต้องขอพระกรุณาจากผู้พิพากษาของข้าพเจ้า
16. ถ้าข้าพเจ้าร้องทูลถามพระองค์ และพระองค์ทรงตอบข้าพเจ้าจะไม่เชื่อว่าพระองค์ทรงฟังเสียงของข้าพเจ้า
17. พระองค์ทรงโถมใส่ข้าพเจ้าเหมือนลมพายุและทรงทวีบาดแผลของข้าพเจ้าโดยไม่มีเหตุผล
18. พระองค์จะไม่ทรงปล่อยให้ข้าพเจ้าหายใจได้ยิ่งกว่านั้น ทรงทำให้ข้าพเจ้าขมขื่นเต็มที่
19. ถ้าจะประลองกำลังกัน พระองค์ก็ทรงพลังมากกว่าถ้าจะพิจารณาคดีในศาล ใครจะนัดฟ้องพระองค์ได้
20. แม้ข้าพเจ้าจะเป็นผู้ชอบธรรม ปากของข้าพเจ้า ก็จะกล่าวโทษข้าพเจ้าแม้ข้าพเจ้าจะไม่มีความผิด พระองค์ก็จะพิสูจน์ว่าข้าพเจ้ามีความผิด
21. ข้าพเจ้าไม่รู้อีกว่ามีความผิดหรือไม่ข้าพเจ้าเบื่อชีวิต
22. ข้าพเจ้ามีผิดหรือไม่ก็เหมือนกัน ข้าพเจ้าจึงพูดว่าพระองค์ทรงทำลายทั้งคนไม่ผิดและคนผิด
23. เมื่อภัยพิบัตินำความตายมาโดยฉับพลันพระองค์ทรงเยาะเย้ยเหตุร้ายของผู้ไม่มีความผิด
24. พระองค์ทรงมอบแผ่นดินไว้ในอำนาจของคนชั่วร้ายพระองค์ทรงปิดหน้าบรรดาผู้พิพากษาใครเล่าทำเช่นนี้ ถ้าไม่ใช่พระองค์
25. วันเวลาของข้าพเจ้าผ่านไปรวดเร็วกว่านักวิ่งวันเวลาผ่านไปโดยไม่เห็นอะไรดีเลย
26. วันเวลาผ่านไปเหมือนเรือเร็วเหมือนนกอินทรีโฉบลงบนเหยื่อ
27. ถ้าข้าพเจ้าพูดว่า ‘ข้าพเจ้าอยากลืมคำคร่ำครวญของข้าพเจ้าอยากเปลี่ยนใบหน้าเศร้ามาเป็นใบหน้าชื่นบาน’
28. ข้าพเจ้าก็จะตกใจกลัวเมื่อคิดถึงความทุกข์ทั้งหมดของข้าพเจ้าข้าพเจ้ารู้ว่าพระองค์จะไม่ประกาศว่าข้าพเจ้าไม่มีความผิด
29. ถ้าข้าพเจ้ามีความผิดทำไมข้าพเจ้าต้องแก้ตัวให้ลำบากเปล่าๆ
30. ถ้าข้าพเจ้าใช้หิมะล้างตัวใช้น้ำด่างล้างมือ
31. พระองค์ก็ยังจะทรงโยนข้าพเจ้าลงไปในโคลนแม้เสื้อผ้าของข้าพเจ้าก็ยังรังเกียจข้าพเจ้า
32. พระองค์ไม่ใช่มนุษย์เหมือนข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้าจะทูลตอบพระองค์ว่า‘เราจงมาสู้คดีกันเถิด
33. ไม่มีผู้ตัดสินระหว่างเราไม่มีผู้ใดจะไกล่เกลี่ยเราทั้งสอง
34. ไม่มีผู้ใดนำไม้เรียวของพระองค์ไปจากข้าพเจ้าได้และความน่าเกรงขามของพระองค์ไม่ทำให้ข้าพเจ้าหวาดกลัว
35. แล้วข้าพเจ้าจะได้พูดโดยไม่หวาดกลัวพระองค์ข้าพเจ้าต้องพูดคนเดียว เพราะเรื่องราวไม่เป็นเช่นนั้น’ “