โยบ 20
1. โศฟาร์ชาวนาอามัทจึงพูดว่า
2. “คำพูดของท่านชวนให้ข้าพเจ้าคิดว่าต้องตอบเพราะทำให้ข้าพเจ้าโกรธ
3. ข้าพเจ้าได้ยินคำติเตียนที่ขุ่นเคืองใจจึงได้รับการดลใจให้ตอบ
4. ท่านรู้แล้วว่าตั้งแต่สมัยโบราณเมื่อมนุษย์ถูกวางไว้บนแผ่นดิน
5. ชัยชนะของคนชั่วนั้นสั้นความยินดีของผู้ไม่ยำเกรงพระเจ้านั้นอยู่ชั่วครู่
6. แม้เขาจะยกตนสูงถึงฟ้ายกศีรษะของเขาไปถึงหมู่เมฆ
7. เขาจะถูกทำลายให้สิ้นไปเหมือนเศษขยะผู้ที่เคยเห็นเขาจะพูดว่า ‘เขาอยู่ที่ไหน’
8. เขาจะบินไปเหมือนความฝัน ไม่มีใครพบเขาอีกเขาจะหายไปอย่างนิมิตเวลากลางคืน
9. ตาที่เคยเห็นเขาจะไม่เห็นเขาอีกที่อยู่ของเขาจะมองไม่เห็นเขาอีกเลย
10. บุตรหลานของเขา จะต้องคืนเงินแก่คนยากจนมือของเขาจะต้องคืนทรัพย์สมบัติ
11. กระดูกของเขาที่เคยแข็งแรงอย่างคนหนุ่มบัดนี้จะนอนกับเขาอยู่ในฝุ่นดิน
12. แม้ความชั่วเคยหวานอยู่ในปากของเขาเขาเคยซ่อนไว้ใต้ลิ้น
13. อมไว้ไม่ยอมกลืนเก็บไว้ในปาก
14. อาหารของเขาจะบูดในท้องจะเป็นเหมือนพิษของงูภายในตัวเขา
15. ทรัพย์สมบัติที่เขาเคยกลืนลงไป บัดนี้เขาจะสำรอกออกมาพระเจ้าจะทรงโยนทรัพย์สมบัตินั้นออกมาจากท้อง
16. เขาได้ดูดพิษของงูลิ้นของงูจะฆ่าเขา
17. เขาจะไม่เห็นน้ำมันมะกอกเทศน้ำผึ้งและน้ำนมข้นไหลเหมือนลำธาร
18. เขาจะต้องคืนผลงานของตนโดยไม่ได้กินเขาจะไม่ชื่นชมกำไรจากการค้าขายของตน
19. เขาได้กดขี่และทอดทิ้ง คนยากจนเขาได้ปล้นบ้าน แทนที่จะสร้างบ้าน
20. เพราะเขามีความโลภไม่รู้จักพอเขาจะรักษาทรัพย์สมบัติของตนไว้ไม่ได้
21. เขากินทุกอย่าง ไม่มีอะไรเหลือความเจริญรุ่งเรืองของเขาจึงไม่คงอยู่
22. แม้เขามีทุกอย่างที่เขาอยากได้ เขาก็ยังมีความทุกข์ความทุกข์ยากจะจู่โจมเขาอย่างหนัก
23. เมื่อท้องของเขากำลังอิ่มพระเจ้าจะทรงส่งพระพิโรธที่รุนแรงมายังเขาเป็นอาหารที่หลั่งลงมาเหมือนฝน
24. ถ้าเขาจะหนีจากอาวุธเหล็กไปได้ลูกธนูทองสัมฤทธิ์จะแทงทะลุเขา
25. ลูกธนู แทงทะลุเขาจากข้างหลังปลายคมเป็นเงาของลูกธนูแทงทะลุอวัยวะภายในความหวาดกลัวจู่โจมเขา
26. ความมืดมิดกำลังรอคอยเขาไฟที่มนุษย์ไม่ได้จุด จะกลืนเขาและเผาผลาญทุกสิ่งที่เหลืออยู่ในกระโจม
27. ท้องฟ้าจะเปิดเผยความผิดของเขาแผ่นดินจะลุกขึ้นกล่าวโทษ
28. น้ำท่วมจะพัดพาบ้านของเขาไปในวันที่พระพิโรธหลั่งลงมาเหนือเขา
29. นี่เป็นชะตากรรมที่พระเจ้าทรงสงวนไว้สำหรับคนชั่วเป็นมรดกที่พระเจ้าทรงกำหนดให้เขา”