โยบ 13
1. “ข้าพเจ้าได้เห็นสิ่งทั้งหมดนี้กับตาข้าพเจ้าได้ยินกับหูและเข้าใจ
2. สิ่งที่ท่านทั้งหลายรู้ ข้าพเจ้าก็รู้ด้วยข้าพเจ้าไม่ด้อยกว่าท่านเลย
3. แต่ข้าพเจ้าต้องการทูลพระผู้ทรงสรรพานุภาพและต้องการโต้เถียงกับพระเจ้า
4. แต่ท่านกล่าวมุสาให้ดูเหมือนเป็นความจริงท่านทุกคนเป็นเหมือนแพทย์ที่ใช้ไม่ได้
5. ถ้าท่านเงียบ ก็จะดีกว่าความเงียบจะทำให้ท่านดูเหมือนเป็นผู้มีปรีชา
6. บัดนี้ จงฟังเหตุผลของข้าพเจ้าเถิดจงตั้งใจฟังคำแก้คดี ของข้าพเจ้า
7. ท่านกล่าวเท็จเพื่อป้องกันพระเจ้าและพูดหลอกลวงเพื่อพระองค์กระนั้นหรือ
8. ท่านต้องการเข้าข้างพระองค์ทำตนเป็นผู้ปกป้องพระเจ้าหรือ
9. ถ้าพระเจ้าทรงสอบสวนท่าน ก็คงจะดีกว่าท่านคิดจะหลอกลวงพระองค์ได้ดังที่ท่านหลอกลวงมนุษย์หรือ
10. พระองค์คงจะทรงตำหนิท่านอย่างแน่นอนถ้าท่านมีความลำเอียงอยู่ในใจ
11. ความยิ่งใหญ่ของพระองค์จะทำให้ท่านต้องกลัวความครั่นคร้ามต่อพระองค์จะตกเหนือท่าน
12. คำตักเตือนของท่านเป็นเหมือนคำพังเพย ไร้ค่าเหมือนขี้เถ้าหลักฐานป้องกันตัวของท่านก็อ่อนเหมือนดินเหนียว
13. จงเงียบเถิด ปล่อยให้ข้าพเจ้าพูดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับข้าพเจ้า
14. ข้าพเจ้าพร้อมจะตายข้าพเจ้ายอมเสี่ยงชีวิตของข้าพเจ้า
15. พระองค์จะทรงฆ่าข้าพเจ้าเสียก็ได้ข้าพเจ้าไม่มีความหวังอีกแล้วแต่ข้าพเจ้าก็ยังต้องการปกป้องการกระทำของตนเฉพาะพระพักตร์พระองค์
16. วิธีการเช่นนี้จะช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นเพราะผู้ไม่ยำเกรงพระเจ้าคงจะไม่กล้ามาปรากฏตัวเฉพาะพระพักตร์
17. จงตั้งใจฟังถ้อยคำของข้าพเจ้าจงให้คำพูดของข้าพเจ้าอยู่ในหูของท่านเถิด
18. ข้าพเจ้าเตรียมคำให้การไว้พร้อมแล้วข้าพเจ้ารู้ว่าข้าพเจ้าจะไม่มีความผิด
19. ถ้าผู้ใดพิสูจน์ได้ว่าข้าพเจ้ามีความผิดข้าพเจ้าก็จะเงียบและยอมตาย
20. ‘ข้าแต่พระเจ้า โปรดประทานเพียงสองสิ่งเท่านั้นแก่ข้าพเจ้าแล้วข้าพเจ้าจะไม่ซ่อนตัวให้พ้นจากพระพักตร์พระองค์
21. โปรดทรงถอนพระหัตถ์ไปจากข้าพเจ้าและอย่าให้ข้าพเจ้าต้องครั่นคร้ามพระองค์
22. แล้วพระองค์จะทรงเรียกข้าพเจ้าก็ได้ ข้าพเจ้าจะทูลตอบหรือให้ข้าพเจ้าถาม และพระองค์จะทรงตอบ
23. ข้าพเจ้ามีความผิดหรือบาปมากเท่าใดโปรดทรงบอกให้ข้าพเจ้ารู้การละเมิดและบาปที่ได้ทำเถิด
24. ทำไมพระองค์จึงทรงซ่อนพระพักตร์และทรงคิดว่าข้าพเจ้าเป็นศัตรูของพระองค์เล่า
25. พระองค์ทรงทำให้ข้าพเจ้าตกใจกลัวเหมือนใบไม้ที่ถูกลมพัดทรงไล่ตามข้าพเจ้าเหมือนฟางแห้งที่ปลิวไปตามลมกระนั้นหรือ
26. เพราะพระองค์ทรงลงโทษข้าพเจ้าอย่างรุนแรงทรงให้ข้าพเจ้าต้องรับโทษเพราะความผิดในวัยเยาว์
27. พระองค์ทรงใส่เท้าของข้าพเจ้าไว้ในขื่อทรงเฝ้าดูก้าวเดินทั้งหมดของข้าพเจ้าและทรงกำหนดรอยเท้าของข้าพเจ้า’ ”
28. “ข้าพเจ้า ทรุดโทรมไปเหมือนไม้ผุเหมือนเสื้อผ้าที่แมงกิน”