โยบ 4
1. เอลีฟัสชาวเทมานจึงพูดว่า
2. “ถ้าผู้ใดบังอาจพูดกับท่านสักคำ ท่านจะทนฟังได้ไหมใครเล่าจะอดใจไม่พูด
3. ท่านเคยสั่งสอนคนมามากแล้วท่านได้เสริมกำลังให้มือที่อ่อนเปลี้ย
4. คำพูดของท่านให้กำลังใจคนที่กำลังซวนเซทำให้เข่าที่สั่นมั่นคงขึ้น
5. แต่บัดนี้เมื่อถึงคราวของท่าน ท่านก็ท้อใจเมื่อเหตุร้ายสัมผัสท่าน ท่านก็วุ่นวายใจ
6. ความยำเกรงพระเจ้าเคยให้ความมั่นใจแก่ท่านชีวิตที่ดีพร้อมของท่านเคยเป็นความหวังของท่านมิใช่หรือ
7. จงระลึกเถิดว่า ผู้ไร้ความผิดคนใดบ้างเคยพินาศที่ใดบ้างคนชอบธรรมถูกทำลาย
8. ตามที่ข้าพเจ้าเคยเห็น ผู้ที่ไถความชั่วร้ายและหว่านความวุ่นวาย ก็จะเก็บเกี่ยวสิ่งนั้น
9. เขาจะพินาศด้วยพระปราณของพระเจ้าเขาจะถูกทำลายด้วยลมของพระพิโรธ
10. แม้สิงโตจะคำราม แม้สิงโตดุร้ายจะส่งเสียงร้องพระเจ้าก็ทรงหักฟันของลูกสิงโต
11. สิงโตพินาศเพราะขาดเหยื่อลูกของแม่สิงโตกระจัดกระจายไป
12. ข้าพเจ้าได้รับการเปิดเผยโดยไม่มีผู้ใดรู้เห็นมีเสียงหนึ่งมากระซิบที่หูของข้าพเจ้า
13. เมื่อข้าพเจ้าฝันร้ายเวลากลางคืนเมื่อทุกคนนอนหลับสนิท
14. ความครั่นคร้ามจนตัวสั่นมาเหนือข้าพเจ้าทำให้กระดูกทุกชิ้นของข้าพเจ้าหวั่นไหว
15. มีลมพัดผ่านหน้าข้าพเจ้าขนก็ลุกชันตามตัวข้าพเจ้า
16. มีผู้หนึ่งยืนที่นั่น ข้าพเจ้าจำไม่ได้ว่าเป็นใครแต่รูปร่างของเขาอยู่ต่อหน้าต่อตาข้าพเจ้าแล้วข้าพเจ้าได้ยินเสียงเบาๆ ว่า
17. ‘มนุษย์เป็นผู้ชอบธรรมมากกว่าพระเจ้าได้หรือมนุษย์เป็นผู้บริสุทธิ์มากกว่าพระผู้สร้างเขาได้หรือ
18. ดูซิ พระองค์ไม่วางพระทัยต่อผู้รับใช้ของพระองค์ทรงพบข้อบกพร่องแม้ในทูตสวรรค์
19. พระองค์ยิ่งจะทรงพบข้อบกพร่องในมนุษย์ผู้อาศัยในบ้านที่สร้างจากโคลนผู้มีรากฐานอยู่ในฝุ่นดินและผู้ถูกขยี้ง่ายกว่ามอดสักเพียงใด
20. เขาถูกทำลายระหว่างเวลาเช้าและเวลาเย็นเขาพินาศตลอดไปโดยไม่มีผู้ใดสนใจ
21. ถ้าสายยึดกระโจมถูกดึงออกไปจากเขาเขาก็ตายก่อนที่จะมีปรีชาญาณ’ “