โยบ 6
1. โยบจึงตอบว่า
2. “ถ้าท่านจะชั่งน้ำหนักความทุกข์ของข้าพเจ้าและวางเหตุร้ายของข้าพเจ้ารวมกันไว้บนตาชั่ง
3. ทั้งหมดนี้ก็จะหนักกว่าทรายของทะเลเพราะเหตุนี้คำพูดของข้าพเจ้าจึงหุนหัน
4. ลูกธนูของพระผู้ทรงสรรพานุภาพปักอยู่ในตัวข้าพเจ้าจิตใจของข้าพเจ้าดื่มพิษของมันความตกใจจากพระเจ้าขยายแนวรบโจมตีข้าพเจ้า
5. ลาป่าย่อมไม่ร้องเมื่อมีหญ้ากินโคเพศผู้ย่อมไม่ร้องที่กองหญ้าของมัน
6. อาหารจืดชืดไม่มีรสย่อมกินไม่ได้ไข่ขาว ย่อมไม่มีรส
7. ข้าพเจ้าไม่ยอมแตะต้องสิ่งเหล่านี้เพราะเป็นอาหารที่ชวนให้ข้าพเจ้าอาเจียน
8. ใครจะได้ยินการวอนขอของข้าพเจ้าขอพระเจ้าประทานให้ตามที่ข้าพเจ้าปรารถนา
9. ขอพระเจ้าพอพระทัยที่จะบดขยี้ข้าพเจ้าขอทรงยื่นพระหัตถ์มาตัดข้าพเจ้าให้สิ้นไป
10. การกระทำเช่นนี้ยังจะเป็นความบรรเทาใจข้าพเจ้าข้าพเจ้าคงจะยินดีแม้ในความเจ็บปวดที่สาหัสอยู่ตลอดเวลาเพราะข้าพเจ้ามิได้ปฏิเสธพระวาจาของพระผู้ศักดิ์สิทธิ์
11. ข้าพเจ้าไม่มีกำลังที่จะรอคอยไม่มีความเพียรอดทนจนถึงวาระสุดท้าย
12. กำลังของข้าพเจ้าไม่เหมือนก้อนหินเนื้อหนังของข้าพเจ้าไม่ใช่เนื้อทองสัมฤทธิ์
13. ข้าพเจ้าไม่มีกำลังเหลืออยู่ในตัวเลยไม่มีผู้ใดช่วยเหลือ ข้าพเจ้าอีกแล้ว
14. ผู้ใดปฏิเสธ ความรักมั่นคงต่อเพื่อนบ้านผู้นั้นก็สูญเสียความยำเกรงต่อพระผู้ทรงสรรพานุภาพ
15. พี่น้องของข้าพเจ้าเหมือนลำห้วย ไว้ใจไม่ได้เขาปลีกตัวไปเหมือนน้ำที่ไหลเพียงชั่วคราวในลำห้วย
16. มีน้ำขุ่นจากน้ำแข็งและจากหิมะที่ละลาย
17. ในฤดูร้อนน้ำก็แห้งไปน้ำแห้งไปเพราะความร้อน
18. กองคาราวานออกจากทางเดินเพื่อหาน้ำตามแนวลำห้วยแต่ก็หลงทางไปในถิ่นทุรกันดารและพินาศ
19. กองคาราวานจากเมืองเทมาแสวงหาน้ำกองคาราวานจากเมืองเชบาหวังจะได้น้ำเช่นเดียวกัน
20. ความหวังของเขาต้องล้มเหลวเขามาถึงที่นั่น แต่ก็ต้องผิดหวัง
21. บัดนี้ ท่านทั้งหลายก็เป็นเช่นนั้นต่อข้าพเจ้าท่านเห็นข้าพเจ้าเป็นทุกข์น่ากลัว ท่านก็กลัวด้วย
22. ข้าพเจ้าไม่เคยขอให้ท่านให้สิ่งใดแก่ข้าพเจ้าไม่เคยขอของกำนัลจากทรัพย์สินของท่าน
23. ข้าพเจ้าไม่เคยขอให้ท่านช่วยปลดปล่อยข้าพเจ้าจากเงื้อมมือศัตรูไม่เคยขอให้ช่วยกู้ข้าพเจ้าจากเงื้อมมือของผู้กดขี่ข่มเหง
24. จงสอนข้าพเจ้าเถิด แล้วข้าพเจ้าจะเงียบจงอธิบายเถิดว่าข้าพเจ้าผิดตรงไหน
25. ข้าพเจ้ายอมรับคำพูดที่มาจากใจจริงแต่คำตำหนิของท่านไม่มีประโยชน์อะไร
26. ท่านคิดว่าต้องตำหนิถ้อยคำของข้าพเจ้าเมื่อคำพูดของคนสิ้นหวังพัดผ่านไปเหมือนลม
27. ถูกแล้ว ท่านทั้งหลายคงจะนำลูกกำพร้ามาเป็นรางวัลการพนันท่านคงจะต่อรองราคาขายเพื่อนของท่านด้วย
28. บัดนี้ จงมองหน้าข้าพเจ้าเถิดข้าพเจ้าจะไม่พูดเท็จต่อหน้าท่าน
29. จงเปลี่ยนความคิดเสียเถิด อย่าผิดความยุติธรรมเลยจงคิดดีๆ เถิด ข้าพเจ้ายังเป็นผู้ชอบธรรม
30. ข้าพเจ้าพูดสิ่งใดผิดพลาดหรือข้าพเจ้าแยกแยะความดีจากความชั่วไม่ได้หรือ”