โยบ 36
1. เอลีฮูจึงพูดต่อไปว่า
2. “จงทนฟังข้าพเจ้าอีกสักหน่อยเถิดและข้าพเจ้าจะอธิบายต่อไปเพราะข้าพเจ้ายังมีเรื่องที่จะพูดแทนพระเจ้าอีก
3. ข้าพเจ้าจะนำความรู้มาจากที่ไกลเพื่อพิสูจน์ว่าพระผู้สร้างทรงเที่ยงธรรม
4. ข้าพเจ้ารับรองว่าถ้อยคำของข้าพเจ้าไม่ใช่คำเท็จผู้รอบรู้กำลังอยู่กับท่านที่นี่
5. ดูซิ พระเจ้าทรงอานุภาพ ไม่ทรงดูถูกผู้ใดทรงตัดสินด้วยพระทัยมั่นคง
6. ไม่ทรงสงวนชีวิตของคนอธรรมแต่ประทานความยุติธรรมแก่ผู้ยากจน
7. พระองค์ไม่ทรงหันพระเนตรไปจากคนชอบธรรมแต่ทรงบันดาลให้เขานั่งบนบัลลังก์กับบรรดากษัตริย์ทรงยกย่องเขาตลอดไป
8. ถ้าเขาถูกจองจำและติดอยู่ในบ่วงแห่งความทุกข์ใจ
9. พระองค์ก็ทรงแสดงกิจการและการล่วงละเมิดที่เขาได้ทำด้วยความหยิ่งยโส
10. ทรงเบิกหูให้เขาฟังคำเตือนสอนทรงบัญชาให้เขาหันกลับมาจากความอธรรม
11. ถ้าเขาเชื่อฟังและยอมรับใช้พระองค์เขาจะมีชีวิตอย่างรุ่งเรืองจนวันสุดท้ายและมีความสุขตลอดชีวิต
12. แต่ถ้าเขาไม่ยอมเชื่อฟัง เขาจะตายด้วยคมดาบและจะสิ้นใจโดยไม่รู้ตัว
13. คนที่ใจไม่นับถือพระเจ้าก็สะสมพระพิโรธเมื่อพระองค์ทรงจองจำเขา เขาก็ไม่ร้องขอความช่วยเหลือ
14. เขาตายในวัยเยาว์ชีวิตของเขาจะจบสิ้นในหมู่โสเภณีชายประจำสักการสถาน
15. พระองค์ทรงช่วยคนจนให้พ้นจากความทุกข์ยากทรงใช้ความยากลำบากสั่งสอนเขา
16. ในทำนองเดียวกัน พระองค์ทรงช่วยท่านให้พ้นความทุกข์ยากมารับความสะดวกสบายไม่ถูกบีบคั้นโต๊ะของท่านมีแต่อาหารเลิศรสกองสุมอยู่
17. แต่บัดนี้ท่านถูกตัดสินว่าเป็นคนชั่วร้ายการตัดสินและการลงโทษอย่างยุติธรรมจับท่านไว้
18. จงระวัง อย่าให้พระพิโรธชักชวนท่านให้ดูหมิ่นพระเจ้ามิฉะนั้นค่าไถ่สักเพียงใดก็ช่วยท่านไม่ได้
19. เสียงร้องขอความช่วยเหลือจะช่วยท่านให้พ้นจากความทุกข์ยากไม่ได้กำลังทั้งหมดของท่านก็ไม่พอจะช่วยท่าน
20. อย่าปรารถนาให้กลางคืนมาถึงเมื่อชนชาติทั้งหลายจะสูญสลายไปในความมืด
21. จงระวัง อย่าหันไปหาความอธรรมอย่าเลือกความอธรรมมากกว่าความทุกข์ใจ
22. ดูเถิด พระเจ้าทรงสูงส่งด้วยพระอานุภาพไม่มีผู้ใดเป็นผู้สั่งสอนเหมือนพระองค์
23. ไม่มีผู้ใดสั่งพระองค์ให้ทรงกระทำสิ่งใดไม่มีผู้ใดทูลพระองค์ว่า ‘พระองค์ทรงกระทำผิดแล้ว’
24. จงระลึกว่าท่านต้องยกย่องพระราชกิจของพระองค์มนุษย์ทุกคนขับร้องสรรเสริญพระราชกิจนั้น
25. มนุษย์ทุกคนแลเห็นสิ่งนั้นแล้วมนุษย์แลเห็นสิ่งนั้นได้แต่ไกล
26. ดูเถิด พระเจ้าทรงยิ่งใหญ่เกินกว่าที่เราจะเข้าใจพระองค์ได้จำนวนปีของพระองค์ก็นับไม่ถ้วน
27. พระองค์ทรงดึงหยดน้ำขึ้นไปเบื้องบนทรงกลั่นหมอกให้เป็นฝน
28. เมฆก็เทฝนลงมาให้ตกเหนือมนุษย์อย่างมากมาย
29. ไม่มีผู้ใดเข้าใจได้ว่าเมฆแผ่ขยายถึงที่ใดหรือเข้าใจว่าฟ้าร้องส่งเสียงมาจากที่ประทับ ของพระองค์ได้อย่างไร
30. ดูซิ พระองค์ทรงกระจายแสงสว่างออกไปรอบพระองค์และทรงปกคลุมส่วนลึกของทะเล
31. พระองค์ทรงกระทำเช่นนี้เพื่อเอาพระทัยใส่ ดูแลชนชาติทั้งหลายประทานอาหารอย่างอุดมสมบูรณ์
32. พระองค์ทรงรวบรวม สายฟ้าแลบไว้ในพระหัตถ์ทรงบัญชาให้ฟ้าผ่าตรงจุดที่ทรงกำหนดไว้
33. เสียงฟ้าร้องประกาศล่วงหน้าว่าจะมีพายุบรรดาสัตว์เลี้ยงก็รู้ว่าพายุกำลังจะมาถึง