โยบ 16
1. โยบจึงตอบว่า
2. “ข้าพเจ้าเคยได้ยินเรื่องอย่างนี้มามากแล้วท่านทุกคนทรมานใจแทนที่จะให้กำลังใจข้าพเจ้า
3. เมื่อใดท่านจะเลิกพูดถ้อยคำลมๆ แล้งๆ สักทีท่านเป็นอะไรไป จึงตอบเช่นนี้
4. ถ้าท่านมาอยู่แทนที่ข้าพเจ้าข้าพเจ้าจะพูดอย่างท่านก็ได้ข้าพเจ้าจะใช้ถ้อยคำมากมายมาต่อปากต่อคำกับท่านและสั่นศีรษะเยาะเย้ยท่านก็ได้
5. ข้าพเจ้าจะพูดให้กำลังใจท่านแล้วก็เงียบเสีย
6. ถ้าข้าพเจ้าพูด ความเจ็บปวดของข้าพเจ้าก็ไม่หยุดถ้าเงียบ ความเจ็บปวดก็ไม่ลดลง
7. แต่บัดนี้ พระเจ้าทรงให้ข้าพเจ้าอ่อนแรงทรงทำให้พวกพ้องทุกคนของข้าพเจ้าตีตนห่างจากข้าพเจ้า
8. พระองค์ทรงลุกขึ้นใส่ความเป็นพยานกล่าวโทษข้าพเจ้ากล่าวหาใส่หน้าข้าพเจ้า
9. พระพิโรธฉีกเนื้อและไล่ล่าข้าพเจ้าพระองค์ทรงแยกเขี้ยวขู่ข้าพเจ้าศัตรูของข้าพเจ้าถลึงตาใส่ข้าพเจ้า
10. ทุกคนอ้าปากจะกัดข้าพเจ้าเขาตบแก้มสบประมาทข้าพเจ้าเขาร่วมกันกล่าวโทษข้าพเจ้า
11. พระเจ้าทรงมอบข้าพเจ้าไว้แก่คนอธรรมและทรงเหวี่ยงข้าพเจ้าไว้ในมือของคนชั่วร้าย
12. ข้าพเจ้าเคยอยู่อย่างสงบสุขพระองค์ก็ทรงทำลายข้าพเจ้าทรงกระชากคอข้าพเจ้าและฟาดข้าพเจ้าลงให้แตกเป็นชิ้นๆ ทรงตั้งข้าพเจ้าไว้ให้เป็นเป้าที่พระองค์จะทรงยิง
13. ทรงยิงธนูใส่ข้าพเจ้าจากทุกด้านทรงแทงทะลุด้านข้างของข้าพเจ้าอย่างไม่ปรานีพระองค์ทรงเทน้ำดีของข้าพเจ้าลงบนพื้นดิน
14. ทรงทำให้ข้าพเจ้าเป็นบาดแผลยับเยินทรงวิ่งไล่เข้าโจมตีข้าพเจ้าเหมือนนักรบ
15. ข้าพเจ้าเย็บผ้ากระสอบติดหนังข้าพเจ้าซบหน้า ลงกับฝุ่นดิน
16. ใบหน้าข้าพเจ้าแดงก่ำเพราะการร่ำไห้เงาแห่งความตายอยู่ที่เปลือกตาข้าพเจ้า
17. ทั้งๆ ที่มือข้าพเจ้าไม่เคยทำความรุนแรงเลยและคำอธิษฐานของข้าพเจ้าก็บริสุทธิ์
18. แผ่นดินเอ๋ย อย่าปิดบังโลหิตของข้าพเจ้าอย่าให้เสียงร้องของข้าพเจ้ามีที่พักเลย
19. ตั้งแต่บัดนี้พยานของข้าพเจ้าอยู่ในสวรรค์ผู้ปกป้องข้าพเจ้าก็อยู่บนที่สูง
20. บรรดาเพื่อนพ้องเยาะเย้ยข้าพเจ้าขณะที่ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาร้องไห้
21. เพื่อเป็นพยานยืนยันความชอบธรรมของมนุษย์คนหนึ่งเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าดังที่มนุษย์ย่อมทำเพื่อปกป้องเพื่อนของตน
22. เพราะวันเดือนปีของข้าพเจ้าถูกนับไว้แล้วข้าพเจ้ากำลังจะไปตามทางที่จะไม่มีวันกลับ”