สุภาษิต 9
1. ปรีชาญาณสร้างบ้านของตนสกัดเสาไว้เจ็ดต้น
2. ปรีชาญาณฆ่าสัตว์เลี้ยงจัดเตรียมเหล้าองุ่น และจัดโต๊ะไว้รับแขก
3. ปรีชาญาณส่งสาวใช้ไปร้องเรียกบนที่สูงสุดของเมืองว่า
4. “ผู้ใดเป็นคนขาดสติ จงมาที่นี่เถิด”ปรีชาญาณพูดกับผู้ไร้สามัญสำนึกว่า
5. “มาเถิด จงมากินอาหารของดิฉันจงดื่มเหล้าองุ่นที่ดิฉันได้เตรียมไว้
6. จงละทิ้งความโง่เขลาของตน แล้วจะมีชีวิตจงเดินในทางของความเข้าใจเถิด”
7. “ผู้ตักเตือนคนชอบเยาะเย้ยให้เปลี่ยนนิสัยจะถูกดูหมิ่นผู้ตำหนิคนชั่วร้ายจะถูกด่าทอ
8. อย่าตำหนิคนชอบเยาะเย้ย เพราะเขาจะเกลียดท่านจงตักเตือนผู้มีปรีชา และเขาจะรักท่าน
9. จงให้คำแนะนำแก่ผู้มีปรีชาและเขาจะมีปรีชายิ่งขึ้นจงสอนผู้ชอบธรรมและเขาจะเรียนรู้มากขึ้น
10. ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นจุดเริ่มของปรีชาญาณการรู้จักพระผู้ศักดิ์สิทธิ์คือความเข้าใจ
11. อาศัยดิฉัน วันคืนของท่านจะทวีขึ้นปีชีวิตของท่านจะเพิ่มพูน
12. ถ้าท่านมีปรีชา ท่านก็มีปรีชาเพื่อตนเองถ้าท่านชอบเยาะเย้ย ท่านก็จะรับผลร้ายแต่ลำพัง”
13. ความโง่เขลาเป็นหญิงจัดจ้านโง่เขลาและไม่รู้อะไรเลย
14. นางนั่งที่ประตูบ้านบนบัลลังก์ในที่สูงของเมือง
15. นางร้องเรียกผู้ผ่านไปมาซึ่งเดินตรงไปตามทางของตน
16. พูดว่า “ผู้ใดเป็นคนขาดสติ จงมาที่นี่เถิด”นางพูดกับผู้ไร้สามัญสำนึกว่า
17. “น้ำที่ขโมยมานั้นหวานดีอาหารที่แอบกินย่อมอร่อย”
18. แต่เขาไม่รู้ว่าบรรดาผู้ตายอยู่ที่นั่นและผู้รับเชิญของนางก็อยู่ในขุมลึกของแดนผู้ตายแล้ว