สุภาษิต 18
1. ผู้ไม่คบค้าผู้อื่นทำตามใจตนเองเขาดูถูกคำแนะนำของผู้อื่น
2. คนโง่เขลาไม่ชอบแสวงหาความเข้าใจแต่ชอบแสดงความคิดเห็นของตน
3. การสบประมาทมาพร้อมกับความชั่วร้ายความอับอายมาพร้อมกับการดูหมิ่น
4. ถ้อยคำจากปากมนุษย์เป็นเหมือนน้ำลึกพุน้ำแห่งปรีชาญาณเป็นเหมือนลำธารที่มีน้ำล้นฝั่ง
5. การลำเอียงเข้าข้างคนชั่วร้ายเป็นสิ่งไม่ดีเพราะเป็นการละเมิดสิทธิของผู้ชอบธรรมในการพิพากษา
6. ริมฝีปากของคนโง่เขลาก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาทปากของเขาเชื้อเชิญให้ถูกโบยตี
7. ปากของคนโง่เขลาเป็นหายนะสำหรับตนริมฝีปากของเขาเป็นบ่วงแร้วดักตนเอง
8. ถ้อยคำนินทาเป็นเหมือนชิ้นอาหารอร่อยที่ลงลึกไปในท้อง
9. ผู้ทำงานเฉื่อยชาเป็นพี่น้องกับผู้ทำลาย
10. พระนามพระยาห์เวห์เป็นเหมือนป้อมปราการแข็งแรงผู้ชอบธรรมวิ่งเข้าไปที่นั่นก็จะปลอดภัย
11. ทรัพย์สมบัติของคนร่ำรวยเป็นเมืองป้อมสำหรับเขาเขาคิดว่าทรัพย์สมบัติเป็นเหมือนกำแพงสูง
12. ความเย่อหยิ่งย่อมนำหน้าหายนะความถ่อมตนนำหน้าเกียรติยศ
13. การตอบก่อนจะฟังคำถามเป็นความโง่เขลาและน่าอับอาย
14. พลังจิตของมนุษย์ช่วยให้ทนความเจ็บป่วยแต่ใครเล่าจะปลุกจิตที่ท้อแท้ขึ้นได้
15. ใจฉลาดย่อมได้ความรู้หูของผู้มีปรีชาแสวงหาความรู้
16. ของกำนัลของผู้ใดย่อมเปิดทางให้ผู้นั้นนำเขาไปอยู่ต่อหน้าผู้มีอำนาจ
17. ในการพิจารณาคดี ผู้พูดก่อนดูเหมือนเป็นฝ่ายถูกจนกว่าฝ่ายตรงข้ามจะมาตอบโต้เขา
18. การจับสลากทำให้การทะเลาะวิวาทยุติแม้คู่ความจะมีกำลังก็ยังตัดสินได้
19. การคืนดีกับพี่น้องที่ถูกรังแกย่อมยากกว่าการยึดเมืองป้อมที่แข็งแรงการทะเลาะวิวาทเป็นเหมือนดาลประตูของป้อมปราการ
20. ท้องจะอิ่มจากผลของปากมนุษย์เขาจะกินอิ่มจากผลของปาก
21. ความตายและชีวิตอยู่ใต้อำนาจของลิ้นผู้รักสิ่งใดก็จะได้กินผลของสิ่งนั้น
22. ผู้ที่พบภรรยาก็พบความสุขและได้รับความโปรดปรานจากพระยาห์เวห์
23. คนยากจนใช้ถ้อยคำขอร้องแต่คนร่ำรวยตอบด้วยถ้อยคำห้วนๆ
24. เพื่อนบางคน นำไปสู่หายนะแต่เพื่อนบางคนใกล้ชิดยิ่งกว่าพี่น้อง