สุภาษิต 21
1. พระทัยของกษัตริย์เป็นเหมือนธารน้ำในพระหัตถ์พระยาห์เวห์พระเจ้าจะทรงผันไปทางไหนก็ได้ตามพระประสงค์
2. มนุษย์เห็นว่ากิจการทั้งหมดของตนถูกต้องแต่ผู้ชั่งจิตใจคือพระยาห์เวห์
3. การปฏิบัติความชอบธรรมและความยุติธรรมเป็นที่โปรดปรานของพระยาห์เวห์มากกว่าการถวายเครื่องบูชา
4. นัยน์ตายโส ใจเย่อหยิ่งเป็นเหมือนตะเกียง ของคนชั่วร้าย และเป็นบาป
5. แผนงานของคนขยันนำความอุดมสมบูรณ์มาให้อย่างแน่นอนแต่ความรีบเร่งเกินไปนำความขัดสนมาให้
6. ทรัพย์สมบัติที่ได้มาจากการพูดมุสาเป็นเหมือนความเพ้อฝันของผู้แสวงหาความตาย
7. ความรุนแรงของคนชั่วร้ายจะทำลายเขาจนสิ้นเชิงเพราะเขาปฏิเสธไม่ยอมทำสิ่งที่ถูกต้อง
8. หนทางของผู้ร้ายย่อมคดเคี้ยวแต่ความประพฤติของผู้บริสุทธิ์ย่อมถูกต้อง
9. อยู่ที่จั่วบนหลังคาบ้านยังดีกว่าอยู่ในบ้านกับภรรยาที่ชอบทะเลาะวิวาท
10. จิตใจของคนชั่วร้ายปรารถนาความชั่วนัยน์ตาของเขาไม่มีความเมตตากรุณาต่อเพื่อนบ้าน
11. เมื่อคนชอบเยาะเย้ยถูกลงโทษ คนขาดสติก็ฉลาดขึ้นเมื่อผู้มีปรีชาได้รับการสั่งสอน เขาก็ได้ความรู้มากขึ้น
12. พระเจ้าผู้ทรงเที่ยงธรรม ทรงสังเกตบ้านของคนชั่วร้ายและทรงเหวี่ยงคนชั่วร้ายให้พินาศ
13. ผู้ใดอุดหูไม่ฟังเสียงร้องของคนยากจนเมื่อผู้นั้นร้องก็จะไม่มีผู้ใดฟัง
14. ของกำนัลที่ให้อย่างปิดบังซ่อนเร้นย่อมทำให้ความโกรธสงบลงสินบนจากใต้อกเสื้อย่อมทำให้ความโกรธแค้นอย่างรุนแรงสงบ
15. การกระทำความยุติธรรมทำให้ผู้ชอบธรรมยินดีแต่ทำให้ผู้ทำความชั่วหวาดกลัว
16. ผู้ใดหันเหไปจากทางแห่งความเฉลียวฉลาดผู้นั้นจะพักอยู่ในชุมชนของผู้ตาย
17. ผู้ที่รักความสุขสบายจะเป็นคนยากจนผู้ใดรักเหล้าองุ่นและน้ำมันหอม จะไม่ร่ำรวย
18. คนชั่วร้ายเป็นค่าไถ่สำหรับผู้ชอบธรรมผู้ทรยศเป็นค่าไถ่สำหรับคนซื่อตรง
19. อยู่ในแผ่นดินทุรกันดารยังดีกว่าอยู่กับภรรยาที่ชอบทะเลาะวิวาทและโกรธง่าย
20. ทรัพย์สมบัติล้ำค่าและน้ำมันหอมอยู่ในบ้านของผู้มีปรีชาแต่คนโง่เขลาล้างผลาญทุกสิ่ง
21. ผู้แสวงหาความชอบธรรมและความเมตตากรุณาจะพบชีวิต ความชอบธรรม และเกียรติยศ
22. ผู้มีปรีชาเข้าโจมตีเมืองของนักรบและทำลายป้อมปราการที่เขาวางใจ
23. ผู้รักษาปากและลิ้นของตนย่อมปกป้องตนเองจากความยากลำบาก
24. คนจองหอง หยิ่งยโส ได้ชื่อว่า “คนชอบเยาะเย้ย”เขาประพฤติตนด้วยความเย่อหยิ่งจองหอง
25. ความปรารถนาของคนเกียจคร้านเป็นความตายสำหรับเขาเพราะมือของเขาไม่ยอมทำงาน
26. ผู้ไม่นับถือพระเจ้าอยากได้มากขึ้น ตลอดเวลาแต่ผู้ชอบธรรมให้โดยไม่หวง
27. เครื่องบูชาของคนชั่วร้ายเป็นที่น่าสะอิดสะเอียนถ้าเขาถวายด้วยเจตนาไม่ดีก็ยิ่งน่าสะอิดสะเอียนมากขึ้น
28. พยานเท็จจะพินาศแต่ผู้ยอมฟังผู้อื่นจะพูดได้เสมอ
29. คนชั่วร้ายย่อมไม่ละอายแต่ผู้ชอบธรรมย่อมประพฤติมั่นคง
30. ไม่มีปรีชาญาณ ความเข้าใจ และคำปรึกษาใดๆ จะเอาชนะพระยาห์เวห์ได้
31. ท่านอาจเตรียมม้าไว้สำหรับวันสู้รบแต่พระยาห์เวห์ประทานชัยชนะ