สุภาษิต 2
1. ลูกเอ๋ย ถ้าลูกยอมรับถ้อยคำของพ่อและรักษาบทบัญญัติของพ่อเป็นทรัพย์สมบัติไว้กับตน
2. เงี่ยหูรับฟังปรีชาญาณและเอียงใจแสวงหาความเข้าใจ
3. ถูกแล้ว ถ้าลูกเรียกหาความรู้และเปล่งเสียงหาความเข้าใจ
4. ถ้าลูกแสวงหาปรีชาญาณเหมือนหาเงินและเสาะหาปรีชาญาณเหมือนขุดหาขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่
5. ลูกก็จะเข้าใจความยำเกรงพระยาห์เวห์และจะพบความรู้จักพระเจ้า
6. เพราะพระยาห์เวห์ประทานปรีชาญาณความรู้และความเข้าใจออกมาจากพระโอษฐ์
7. พระองค์ทรงสงวนคำแนะนำไว้สำหรับคนเที่ยงตรงทรงเป็นโล่แก่ผู้ดำเนินชีวิตไร้ตำหนิ
8. ทรงปกป้องผู้เดินตามความยุติธรรมทรงรักษาหนทางของผู้จงรักภักดีต่อพระองค์
9. แล้วลูกจะเข้าใจความชอบธรรม ความยุติธรรมและความซื่อตรง ซึ่งเป็นหนทางนำไปสู่ความสุข
10. เพราะปรีชาญาณจะเข้ามาในใจของลูกและความรู้จะทำให้จิตใจของลูกมีความยินดี
11. ความคิดรอบคอบจะเฝ้าดูแลลูกความเข้าใจจะคอยระวังลูกไว้
12. เพื่อช่วยลูกให้พ้นจากหนทางของคนชั่วร้ายพ้นจากคนพูดตลบตะแลง
13. พ้นจากผู้ที่ละทิ้งวิถีทางของคนเที่ยงตรงเพื่อเดินตามหนทางแห่งความมืด
14. คือผู้ที่ยินดีในการทำความชั่วชื่นชมในแผนการตลบตะแลงและชั่วร้าย
15. ที่วิถีชีวิตของเขาคดเคี้ยวมีความประพฤติไม่ซื่อตรง
16. ลูกจะได้รอดพ้นจากภรรยาผู้อื่นจากหญิงแปลกหน้าที่พูดจาพะเน้าพะนอ
17. เธอละทิ้งคู่ชีวิตที่อยู่ด้วยกันตั้งแต่วัยสาวและลืมพันธสัญญากับพระเจ้าของตน
18. บ้านของเธอนำไปสู่ความตายวิถีทางของเธอนำไปสู่แดนผู้ตาย
19. ผู้ที่ไปหาเธอจะไม่กลับมาอีกเขาจะไปไม่ถึงหนทางของผู้มีชีวิตอีกเลย
20. ดังนั้น ลูกจะต้องเดินในหนทางของคนดีและรักษาวิถีทางของผู้ชอบธรรม
21. เพราะคนซื่อตรงจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินและผู้ไร้มลทินจะดำรงอยู่ที่นั่น
22. แต่คนชั่วร้ายจะถูกตัดออกไปจากแผ่นดินคนทรยศจะถูกถอนรากออกไป