เยเรมีย์ 52

1. เศ​เดคี​ยาห์​ทรง​เป็น​กษัตริย์​เมื่อ​พระชนมายุ​ยี่สิบ​เอ็ด​พรรษา และ​ทรง​ครองราชย์​เป็น​เวลา​สิบ​เอ็ด​ปี​ที่​กรุง​เยรูซาเล็ม พระ​มารดา​ทรง​พระ​นาม​ว่า​ฮา​มุทาล เป็น​บุตร​หญิง​ของ​เยเรมีย์​ชาว​ลิบ​นาห์
2. พระองค์​ทรง​กระทำ​ความ​ชั่ว​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์​ดังที่​กษัตริย์​เย​โฮ​ยาคิม​ทรง​กระทำ
3. เหตุการณ์​นี้​เกิด​ขึ้นกับ​ชาวกรุง​เยรูซาเล็ม​และ​ชาว​ยูดาห์​เพราะ​พระ​พิโรธ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ จน​พระองค์​ทรง​กำจัด​เขา​ให้​พ้น​จาก​พระ​พักตร์กษัตริย์เศ​เดคี​ยาห์​ทรง​เป็น​กบฏ​ต่อ​กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน
4. ปี​ที่​เก้า​ใน​รัชกาล​กษัตริย์เศ​เดคี​ยาห์ วันที่​สิบ​เดือน​สิบ กษัตริย์​เนบู​คัดเนส​ซาร์​แห่ง​บา​บิ​โลน​ทรง​ยก​ทัพ​มา​โจมตี​กรุง​เยรูซาเล็ม ทรง​ตั้ง​ค่าย​อยู่​หน้า​เมือง และ​ทรง​สร้าง​เนิน​ดิน​ขึ้น​โดยรอบ​เพื่อ​ปีน​กำแพง​เมือง
5. เมือง​ถูก​ล้อม​อยู่​จนถึง​ปี​ที่​สิบ​เอ็ด​ใน​รัชกาล​กษัตริย์เศ​เดคี​ยาห์
6. วันที่​เก้า​เดือน​สี่ เกิด​ความ​อด​อยาก​อย่าง​ใหญ่​หลวง​ใน​เมือง​จน​ไม่​มี​อาหาร​สำหรับ​ประชาชน​ของ​แผ่นดิน
7. ชาว​บา​บิ​โลน​พัง​กำแพง​เมือง​ส่วน​หนึ่ง ทหาร​ทุก​คน ต่าง​หลบหนี​ผ่าน​ทาง​ประตู​ระหว่าง​กำแพง​ใกล้​พระ​ราช​อุทยาน​เวลา​กลางคืน ทั้งๆ ที่​ชาว​เคล​เดีย​กำลัง​ล้อม​เมือง มุ่ง​ไป​ทาง​ลุ่ม​แม่น้ำ​จอร์แดน
8. กองทัพ​ชาว​เคล​เดีย​ไล่​ตาม​กษัตริย์เศ​เดคี​ยาห์​ไป​ทัน​ที่​บริเวณ​ที่​ราบ​ใกล้​เมือง​เย​รี​โค ทหาร​ของ​พระองค์​ต่าง​ละ​ทิ้ง​พระองค์​ไว้​แล้ว​หลบหนี​ไป
9. ชาว​เคล​เดีย​จับกุม​กษัตริย์เศ​เดคี​ยาห์​เป็น​เชลย และ​นำไป​เฝ้า​กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน​ที่​เมือง​ริบ​ลาห์​ใน​แผ่นดิน​คามัท พระองค์​ทรง​ถูก​พิพากษา​ที่​นั่น
10. กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน​ทรง​สั่ง​ให้​ประหาร​ชีวิต​พระโอรส​ของ​กษัตริย์เศ​เดคี​ยาห์​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​บิดา และ​ยัง​ทรง​สั่ง​ให้​ประหาร​ชีวิต​เจ้านาย​แห่ง​ยูดาห์​ทุก​คน​ที่​เมือง​ริบ​ลาห์
11. แล้ว​ทรง​สั่ง​ให้​ควัก​พระ​เนตร​ของ​กษัตริย์เศ​เดคี​ยาห์ กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน​ทรง​พันธนาการ​พระองค์​นำไป​ยัง​กรุง​บา​บิ​โลน และ​ทรง​จอง​จำ​ไว้​ใน​คุก​จนถึง​วัน​สิ้นพระชนม์
12. วันที่​เจ็ด​เดือน​ห้า ปี​ที่​สิบ​เก้า​ใน​รัชกาล​กษัตริย์​เนบู​คัดเนส​ซาร์​แห่ง​บา​บิ​โลน เนบู​ซา​ระ​ดาน ผู้​บัญชาการ​ทหาร​องครักษ์ ข้า​ราช​บริพาร​ของ​กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน ยก​พล​เข้า​สู่​กรุง​เยรูซาเล็ม
13. เขา​เผา​พระ​วิหาร​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ พระราชวัง​และ​บ้านเรือน​ทั้งหมด​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม
14. กอง​ทหาร​ชาว​เคล​เดียซึ่ง​อยู่​กับ​ผู้​บัญชาการ​ทหาร​องครักษ์​ทำลาย​กำแพง​รอบ​กรุง​เยรูซาเล็ม
15. เนบู​ซา​ระ​ดาน ผู้​บัญชาการ​ทหาร​องครักษ์​กวาด​ต้อน​ประชาชน​ที่​ยากจน​บาง​คน​และ ผู้คน​ที่​เหลืออยู่​ใน​เมือง รวมทั้ง​ทุก​คน​ที่​หนี​ไป​อยู่​กับ​กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน​และ​บรรดา​ช่างฝีมือ​ที่​เหลือ​ไป​เป็น​เชลย
16. แต่​ผู้​บัญชาการ​ทหาร​องครักษ์​ปล่อย​คน​ยากจน​ของ​แผ่นดิน​ไว้​บางส่วน เพื่อ​ทำงาน​ใน​สวน​องุ่น​และ​ทำ​ไร่​ไถ​นา
17. ชาว​เคล​เดีย​ทุบ​เสา​ทอง​สัมฤทธิ์​ที่​อยู่​ใน​พระ​วิหาร​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ รื้อ​ฐาน​ติด​ล้อ​และ​อ่าง​ทะเล​ทอง​สัมฤทธิ์ ซึ่ง​อยู่​ใน​พระ​วิหาร​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ นำ​ทอง​สัมฤทธิ์​ไป​กรุง​บา​บิ​โลน
18. เขา​ยัง​นำ​อ่าง​ใส่​เถ้า ทัพพี กรรไกร​ตัด​ไส้​ตะเกียง ชาม​และ​ภาชนะ​ทอง​สัมฤทธิ์​ทั้งหมด​ที่​ใช้​ใน​พิธีกรรม​ไป​ด้วย
19. ผู้​บัญชาการ​ทหาร​องครักษ์​ขน​ชาม ที่​เผา​กำยาน อ่าง​ใส่​เลือด​ประพรม หม้อ เชิง​ตะเกียง ถ้วย จาน และ​ทุก​สิ่ง​ที่​ทำ​ด้วย​ทองคำ​และ​เงิน​ไป​ด้วย
20. เสา​สอง​ต้น อ่าง​ทะเล รูป​โค​ทอง​สัมฤทธิ์​สิบ​สอง​ตัว​ที่​รองรับ​อ่าง
21. เสา​ต้น​หนึ่ง​สูง​เก้า​เมตร วัด​โดยรอบ​ได้​หก​เมตร หนา​สี่​นิ้ว ภายใน​กลวง
22. หัว​เสา​เป็น​ทอง​สัมฤทธิ์ สูง​หนึ่ง​เมตร​ครึ่ง รอบ​หัว​เสา​มี​ลวดลาย​ผล​ทับทิม​ประดับ ทั้งหมด​ทำ​ด้วย​ทอง​สัมฤทธิ์ เสา​อีก​ต้น​หนึ่ง​ก็​เช่นเดียวกัน มี​ผล​ทับทิม​ประดับ
23. ผล​ทับทิม​โดยรอบ​มี​จำนวน​เก้า​สิบ​หก​ผล ผล​ทับทิม​รอบ​ลวดลาย​มี​จำนวน​ทั้งหมด​หนึ่ง​ร้อย​ผล
24. ผู้​บัญชาการ​ทหาร​องครักษ์​จับ​เส​ไร​ยาห์ หัวหน้า​สมณะ เศฟันยาห์ สมณะ​ผู้ช่วย และ​สมณะ​ผู้​เฝ้า​ประตู​พระ​วิหาร​อีก​สาม​คน​ไป​เป็น​เชลย
25. เขา​ยัง​จับ​นายทหาร​คน​หนึ่ง​ซึ่ง​เป็น​ผู้​บัญชาการ​กอง​ทหาร รวมทั้ง​เลขานุการ​แม่​ทัพ ซึ่ง​รับผิดชอบ​การ​เกณฑ์​ทหาร และ​คน​สำคัญ​อีก​หก​สิบ​คน​ที่​ยัง​อยู่​ใน​เมือง
26. เนบู​ซา​ระ​ดาน​ผู้​บัญชาการ​ทหาร​องครักษ์​นำ​คน​เหล่านี้​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน​ที่​เมือง​ริบ​ลาห์
27. กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน​ทรง​สั่ง​ให้​ประหาร​ชีวิต​คน​เหล่านี้​ที่​เมือง​ริบ​ลาห์​ใน​แผ่นดิน​คามัท ชาว​ยูดาห์​จึง​ถูก​กวาด​ต้อน​จาก​แผ่นดิน​ของ​ตน​ไป​เป็น​เชลย
28. ต่อไปนี้​เป็น​จำนวน​ประชาชน​ที่​กษัตริย์​เนบู​คัดเนส​ซาร์​ทรง​กวาด​ต้อน​ไป​เป็น​เชลย คือ​ชาว​ยูดาห์​สาม​พัน​ยี่สิบ​สาม​คน​ใน​ปี​ที่​เจ็ด
29. ปี​ที่​สิบ​แปด​ใน​รัช​สมัย​ของ​กษัตริย์​เนบู​คัดเนส​ซาร์ ประชาชน​แปด​ร้อย​สามสิบ​สอง​คน​ถูก​กวาด​ต้อน​ไป​เป็น​เชลย​จาก​กรุง​เยรูซาเล็ม
30. ปี​ที่​ยี่สิบ​สาม​ใน​รัช​สมัย​ของ​กษัตริย์​เนบู​คัดเนส​ซาร์ เนบู​ซา​ระ​ดาน​ผู้​บัญชาการ​ทหาร​องครักษ์​กวาด​ต้อน​ชาว​ยูดาห์​เจ็ด​ร้อย​สี่​สิบ​ห้า​คน​ไป​เป็น​เชลย รวม​ทั้งหมด​เป็น​จำนวน​สี่​พัน​หก​ร้อย​คน
31. ปี​ที่​สามสิบ​เจ็ด หลังจาก​ที่​กษัตริย์​เย​โฮ​ยาคีน​แห่ง​ยูดาห์​ทรง​ถูก​กวาด​ต้อน​ไป​เป็น​เชลย เอ​วิล​เม​โรดัค​ทรง​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​กรุง​บา​บิ​โลน วันที่​ยี่สิบ​เจ็ด เดือน​สิบ​สอง ปี​นั้น กษัตริย์​เอ​วิล​เม​โรดัค​ทรง​พระ​กรุณา​ปล่อย​กษัตริย์​เย​โฮ​ยาคีน​แห่ง​ยูดาห์​ออก​จาก​ที่​คุม​ขัง
32. กษัตริย์​เอ​วิล​เม​โรดัค​มี​พระ​กรุณา​ต่อ​พระองค์ ทรง​ยก​ย่อง​ให้​กษัตริย์​เย​โฮ​ยาคีน​มี​เกียรติยศ​กว่า​กษัตริย์​อื่นๆ ที่​เป็น​เชลย​อยู่​กับ​พระองค์​ที่​กรุง​บา​บิ​โลน
33. กษัตริย์​เย​โฮ​ยาคีน​ทรง​ถอด​ชุด​นักโทษ ร่วม​โต๊ะ​เสวย​พระ​กระยา​หาร​กับ​กษัตริย์​เอ​วิล​เม​โรดัค​ตลอด​พระ​ชนม​ชีพ
34. พระองค์​ทรง​รับ​สิ่ง​ต่างๆ ตาม​ความ​จำเป็น​จาก​กษัตริย์​แห่ง​บา​บิ​โลน​ทุก​วัน​จน​สิ้นพระชนม์

Chapters

12345678910111213141516171819202122232425262728293031323334353637383940414243444546474849505152