เยเรมีย์ 14

1. เมื่อ​เกิด​ความ​แห้ง​แล้ง​แล้ว พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​เยเรมีย์​ว่า
2. “ยูดาห์​กำลัง​ไว้​ทุกข์หัว​เมือง​ต่างๆ อ่อน​กำลังประชาชน​โศกเศร้า​ประดุจ​กลิ้ง​เกลือก​อยู่​บน​แผ่นดินกรุง​เยรูซาเล็ม​ส่ง​เสียง​ร้อง​ขึ้น​ไป​เบื้อง​บน
3. ผู้​มี​สกุล​ส่ง​ผู้รับ​ใช้​ให้​ไป​ตัก​น้ำเขา​ก็​ไป​ยัง​ที่​เก็บ​น้ำแต่​ไม่​พบ​น้ำจึง​กลับมา​พร้อม​กับ​ภาชนะ​เปล่าเขา​ผิดหวัง​และ​อับ​อายจึง​เอา​ผ้า​คลุม​ศีรษะ
4. พื้นดิน​แห้ง​แล้งเพราะ​ไม่​มี​ฝน​ตก​บน​แผ่นดินชาวนา​อับ​อายจึง​เอา​ผ้า​คลุม​ศีรษะ
5. แม้แต่​แม่​กวาง​ที่​ตก​ลูก​ใน​ท้อง​ทุ่งก็​ยัง​ทิ้ง​ลูก เพราะ​ไม่​มี​หญ้า
6. ลา​ป่า​ยืน​อยู่​บน​ที่​สูง​โล่ง​เตียนหายใจ​หอบ​เหมือน​หมาในตา​มืด​มัวเพราะ​ไม่​มี​หญ้า​เขียว”
7. ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์แม้​ความผิด​เป็น​พยาน​กล่าวโทษ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลายโปรด​ทรง​ช่วย​ให้​รอด​พ้น​เพราะ​เห็น​แก่​พระ​นาม​พระองค์​เถิดความ​ไม่​ซื่อสัตย์​ของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​มี​มากมายข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ได้​ทำ​บาป​ผิด​ต่อ​พระองค์
8. ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ ผู้​ทรง​เป็น​ความหวัง​ของ​อิสราเอลเป็น​พระ​ผู้ช่วย​อิสราเอล​ให้​รอด​พ้น​ใน​ยาม​ลำบากทำไม​พระองค์​จึง​ทรง​เป็น​เหมือน​คน​ต่าง​ถิ่น​ใน​แผ่นดิน​นี้หรือ​เหมือน​คน​เดินทาง​ที่​แวะ​มา​ค้าง​เพียง​คืน​เดียว
9. ทำไม​พระองค์​ทรง​เป็น​เหมือน​คน​มึน​งงเหมือน​คน​มี​กำลัง​แต่​ช่วยเหลือ​ผู้ใด​ไม่ได้ถึง​กระนั้น ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์พระองค์​ประทับ​อยู่​ใน​หมู่​ข้าพเจ้าข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​เป็น​ประชากร​ของ​พระองค์โปรด​อย่า​ทรง​ทอดทิ้ง​ข้าพเจ้า​เลย
10. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดังนี้​ถึง​ประชากร​นี้​ว่า “เขา​ทั้งหลาย​ชอบ​เร่ร่อน​ไป​ตามที่​ต่างๆ ไม่​ยั้ง​เท้า​เลย พระ​ยาห์​เวห์​จึง​ไม่​พอ​พระทัย​เขา พระองค์​ทรง​ระลึก​ถึง​ความผิด​และ​จะ​ทรง​ลงโทษ​บาป​ของ​เขา”
11. แล้ว​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า “อย่า​อธิษฐาน​ภาวนา​เพื่อ​ความ​อยู่​อย่าง​เป็น​สุข​ของ​ประชากร​นี้
12. ถึง​เขา​จะ​จำ​ศีล​อด​อาหาร เรา​ก็​จะ​ไม่​ฟัง​เสียง​ร้อง​ของ​เขา ถึง​เขา​จะ​ถวาย​เครื่อง​เผา​บูชา​และ​ธัญ​บูชา เรา​ก็​จะ​ไม่​รับ แต่​เรา​จะ​ทำลาย​ล้าง​เขา​ด้วย​ดาบ ด้วย​การ​ขาด​แคลน​อาหาร และ​ด้วย​โรค​ระบาด”
13. ข้าพเจ้า​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า “ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ดูซิ บรรดา​ประกาศก​บอก​เขา​ว่า ‘ท่าน​ทั้งหลาย​จะ​ไม่​เห็น​ดาบ การ​ขาด​แคลน​อาหาร​จะ​ไม่​เกิด​แก่​ท่าน แต่​เรา​จะ​ให้​สันติภาพ​แท้จริง​แก่​ท่าน​ใน​สถานที่​นี้’ ”
14. แล้ว​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า “ประกาศก​เหล่านี้​ประกาศ​ความ​เท็จ​ใน​นาม​ของ​เรา เรา​ไม่ได้​ส่ง​เขา เรา​ไม่ได้​สั่ง​เขา ไม่​เคย​พูด​กับ​เขา​เลย เขา​ประกาศ​นิมิต​เท็จ คำ​พยากรณ์​ไร้​สาระ เป็น​ความ​เพ้อ​ฝัน​จาก​จิตใจ​ของ​เขา​เอง
15. ดังนั้น พระ​ยาห์​เวห์​จึง​ตรัส​ดังนี้​เกี่ยวกับ​บรรดา​ประกาศก​ที่​ประกาศ​วาจา​ใน​นาม​ของ​เรา ทั้งๆ ที่​เรา​ไม่ได้​ส่ง​เขา​มา และ​พูด​ว่า ‘จะ​ไม่​มี​ดาบ​และ​การ​ขาด​แคลน​อาหาร​ใน​แผ่นดิน​นี้’ บรรดา​ประกาศก​เหล่านี้​จะ​ถูก​ทำลาย​ด้วย​ดาบ​และ​การ​ขาด​แคลน​อาหาร
16. ส่วน​ประชากร​ที่​ได้​ฟัง​ประกาศก​เหล่านี้​จะ​ถูก​โยน​ทิ้ง​อยู่​ตาม​ถนน​ของ​กรุง​เยรูซาเล็ม เป็น​เหยื่อ​ของ​การ​ขาด​แคลน​อาหาร​และ​ดาบ จะ​ไม่​มี​ผู้ใด​ฝัง​ศพ​ของ​เขา รวมทั้ง​ศพ​ของ​ภรรยา บุตรชาย​และ​บุตร​หญิง เรา​จะ​ทำ​ให้​ความ​ชั่ว​ของ​เขา​ตก​เหนือ​พวก​เขา”
17. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​สั่ง​ข้าพเจ้าให้​ไป​ประกาศ​ถ้อยคำ​นี้​แก่​เขา​ทั้งหลาย​ว่า “ตา​ของ​เรา​น่าจะ​หลั่ง​น้ำตา​ทั้ง​คืน​ทั้ง​วัน​โดย​ไม่​หยุดเพราะ​บุตร​หญิง​พรหมจารี​ของ​ประชากร​ของ​เรา​ได้รับ​ภัย​พิบัติ​ยิ่งใหญ่เป็น​บาดแผล​สาหัส​ไม่​มี​ทาง​รักษา​ให้​หาย​ได้
18. ถ้า​เรา​ออกไป​ใน​ทุ่ง​นา ก็​เห็น​ผู้​ถูก​ฆ่า​ด้วย​ดาบถ้า​เรา​เข้า​ไป​ใน​กรุง ก็​เห็น​ผู้​ที่​อด​อาหาร​ตายทั้ง​บรรดา​ประกาศก​และ​สมณะ​เดิน​ไป​มา​ใน​แผ่นดินโดย​ไม่​รู้​ว่า​จะ​ไป​ไหน”
19. ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ พระองค์​ทรง​ทอดทิ้ง​ยูดาห์​โดย​สิ้นเชิง​แล้ว​หรือพระองค์​ทรง​รังเกียจศิ​โยน​แล้ว​หรือทำไม​พระองค์​จึง​ทรง​เฆี่ยน​ตี​ข้าพเจ้า​ทั้งหลายให้​บาดเจ็บ​จน​ไม่​มี​ทาง​รักษาข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​รอ​คอย​สันติภาพ แต่​ไม่​มี​อะไร​ดี​เกิดขึ้นรอ​คอย​เวลา​ให้​หาย​จาก​โรค ก็​มี​แต่​ความ​น่า​สยดสยอง
20. ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ยอมรับ​ความ​เลวร้าย​ของ​ตนและ​ความ​ชั่ว​ร้าย​ของ​บรรพ​บุรุษข้าพเจ้า​ได้​ทำ​บาป​ผิด​ต่อ​พระองค์
21. เพราะ​เห็น​แก่​พระ​นาม​พระองค์ขอ​อย่า​ทรง​ทอดทิ้ง​ข้าพเจ้า​ทั้งหลายขอ​อย่า​ทรง​ปล่อย​ให้​ที่​ประทับ​แห่ง​พระ​สิริ​รุ่งโรจน์​ของ​พระองค์ ถูก​ลบ​หลู่โปรด​ทรง​ระลึก​ถึง​ข้าพเจ้า​ทั้งหลายและ​อย่า​ทรง​เพิก​ถอน​พันธ​สัญญา​ที่​ทรง​ทำ​ไว้​กับ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​เลย
22. ใน​บรรดา​รูป​เคารพ​ของ​นานาชาติ มี​รูป​เคารพ​ใดบ้าง​ทำ​ให้​ฝน​ตก​ได้ท้องฟ้า​จะ​ให้​ฝน​ตก​หนัก​ได้​โดย​ลำพัง​ตนเอง​หรือข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลายมิใช่​พระองค์​หรือ​ที่​ทรง​ทำ​เช่นนี้ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​จึง​วางใจ​ใน​พระองค์เพราะ​พระองค์​ทรง​ทำ​สิ่ง​เหล่านี้​ทั้งหมด

Chapters

12345678910111213141516171819202122232425262728293031323334353637383940414243444546474849505152