เยเรมีย์ 13
1. พระยาห์เวห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปซื้อผ้าป่านคาดสะเอวมาผืนหนึ่ง และคาดสะเอวของท่านไว้ แต่อย่าให้ผ้านั้นถูกน้ำ”
2. ข้าพเจ้าจึงไปซื้อผ้าคาดสะเอวตามพระวาจาของพระยาห์เวห์ นำมาคาดสะเอวไว้
3. พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า
4. “จงรีบนำผ้าคาดสะเอวที่ท่านซื้อมาคาดสะเอวนี้ ไปยังแม่น้ำยูเฟรติส แล้วซ่อนผ้านั้นไว้ในซอกหินแห่งหนึ่ง”
5. ข้าพเจ้าก็ไปและซ่อนผ้าผืนนั้นไว้ริมแม่น้ำยูเฟรติสตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา
6. ต่อมาอีกหลายวัน พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงรีบไปที่ริมแม่น้ำยูเฟรติส และนำผ้าคาดสะเอวที่เราได้สั่งท่านให้ซ่อนไว้ที่นั่นกลับมา”
7. ข้าพเจ้าจึงไปที่แม่น้ำยูเฟรติส ค้นหาผ้าคาดสะเอวในที่ซึ่งข้าพเจ้าซ่อนไว้และนำออกมาก็เห็นว่าผ้าคาดสะเอวนั้นเปื่อยยุ่ยจนใช้การไม่ได้
8. แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า
9. “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ เราจะทำลายความเย่อหยิ่งของยูดาห์และความหยิ่งยโสของกรุงเยรูซาเล็มเช่นเดียวกัน
10. ประชากรชั่วนี้ที่ปฏิเสธไม่ยอมฟังถ้อยคำของเรา ดื้อรั้นทำตามใจของตนและติดตามเทพเจ้าอื่น เพื่อรับใช้และกราบนมัสการเทพเจ้าเหล่านั้น จะเป็นเหมือนผ้าคาดสะเอวผืนนี้ที่ใช้การไม่ได้
11. ผ้าคาดสะเอวติดอยู่ที่บั้นเอวของมนุษย์ฉันใด เราก็ได้ทำให้พงศ์พันธุ์ทั้งหมดของอิสราเอลและพงศ์พันธุ์ทั้งหมดของยูดาห์ติดอยู่กับเราฉันนั้น พระยาห์เวห์ตรัส เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เป็นประชากร เป็นชื่อเสียง เป็นที่สรรเสริญ เป็นความภูมิใจของเรา แต่เขาทั้งหลายก็ไม่ยอมฟัง”
12. บัดนี้ ท่านจงไปพูดกับประชากรนี้ว่า “พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘ไหทุกใบจะต้องมีเหล้าองุ่นเต็ม’ “ เขาทั้งหลายจะถาม ท่านว่า “ท่านคิดว่าเราไม่รู้หรือว่าไหทุกใบจะต้องมีเหล้าองุ่นเต็ม”
13. แล้วท่านจะตอบว่า “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ ดูซิ เราจะทำให้ผู้อาศัยในแผ่นดินนี้ทุกคนเต็มไปด้วยความมึนเมา ทั้งบรรดากษัตริย์ผู้ประทับบนพระบัลลังก์ของกษัตริย์ดาวิด บรรดาสมณะ บรรดาประกาศก และชาวกรุงเยรูซาเล็มทุกคน
14. แล้วเราจะทำให้เขาต่อสู้กันเสมือนไหกระทบกัน บิดาจะต่อสู้กับบุตร พระยาห์เวห์ตรัส เราจะไม่ไว้ชีวิต ไม่สงสาร ไม่มีเมตตากรุณา แต่เราจะทำลายเขา”
15. ท่านทั้งหลายจงเงี่ยหูและฟังเถิด อย่าหยิ่งยโสเพราะพระยาห์เวห์กำลังตรัส
16. จงถวายพระสิริรุ่งโรจน์แด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านก่อนที่ความมืดจะมาถึงก่อนที่เท้าของท่านจะสะดุดบนภูเขาในยามพลบค่ำท่านทั้งหลายรอคอยแสงสว่างแต่พระองค์จะทรงทำให้แสงสว่างเป็นความมืดทรงทำให้เป็นความมืดทึบ
17. ถ้าท่านไม่ยอมฟังคำตักเตือนนี้ข้าพเจ้าก็จะแอบไปร้องไห้เพราะความหยิ่งยโสของท่านตาของข้าพเจ้าจะร้องไห้อย่างขมขื่นและมีน้ำตานองหน้าเพราะฝูงแกะของพระยาห์เวห์จะถูกต้อนไปเป็นเชลย
18. จงไปทูลกษัตริย์และพระชนนีว่า “โปรดเสด็จลงมาจากพระบัลลังก์เพราะมงกุฎงดงามของพระองค์ตกจากพระเศียรแล้ว”
19. หัวเมืองทั้งหลายในแคว้นเนเกบถูกปิดจะไม่มีผู้ใดเปิดได้ยูดาห์ทั้งหมดถูกจับเป็นเชลยทุกคนจะถูกจับเป็นเชลยไปในแดนเนรเทศ
20. “จงเงยหน้าขึ้นมองดูผู้กำลังมาจากทิศเหนือฝูงแกะที่ถูกมอบไว้ให้ท่านดูแลและเป็นที่ภูมิใจของท่านนั้นอยู่ที่ไหน
21. ท่านจะว่าอย่างไรเมื่อผู้ที่ท่านเคยสอนให้เป็นเพื่อนกับท่านจะมาเป็นเจ้านายเหนือท่านท่านจะต้องเจ็บปวดเหมือนหญิงที่กำลังคลอดบุตร
22. ท่านจะคิดในใจว่า‘ทำไมเหตุการณ์เช่นนี้จึงเกิดขึ้นกับข้าพเจ้า’กระโปรงของท่านถูกถลกขึ้นและท่านถูกข่มขืนก็เพราะความชั่วมากมายที่ท่านได้ทำ
23. คนเอธิโอเปียจะเปลี่ยนสีผิวหนังของตนได้หรือเสือดาวจะเปลี่ยนลายจุดของมันได้หรือแล้วท่านทั้งหลายที่เคยทำความชั่วจะเปลี่ยนนิสัยจะกลับมาทำความดีได้อย่างไร
24. เราจะทำให้เขาทั้งหลาย กระจัดกระจายไปเหมือนแกลบที่ถูกลมจากถิ่นทุรกันดารพัดไป
25. กรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย นี่เป็นชะตากรรมของเจ้าเป็นส่วนที่เรากำหนดไว้ให้พระยาห์เวห์ตรัสเพราะเจ้าได้ลืมเราและวางใจในการมุสา
26. เราจะถลกกระโปรงของเจ้ามาคลุมหน้าเจ้าให้ทุกคนเห็นความน่าอาย
27. เราได้เห็นการเล่นชู้ของเจ้าการร้องกระสันของเจ้าการขายตัวอย่างหญิงแพศยาเราได้เห็นสิ่งน่าสะอิดสะเอียนของเจ้าบนเนินเขาและในทุ่งนากรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย วิบัติจงเกิดแก่เจ้าอีกนานเท่าใดเจ้าจึงจะยอมชำระตนให้สะอาด”