เยเรมีย์ 49
1. กล่าวโทษชาวอัมโมนพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“อิสราเอลไม่มีบุตรไม่มีทายาทหรือแล้วทำไมเทพมิลโคมจึงได้รับแคว้นกาดเป็นมรดกแล้วประชากรของเขาจึงมาอาศัยอยู่ในเมืองต่างๆ ของแคว้นกาด
2. ดังนั้น ดูซิ วันเวลาจะมาถึงพระยาห์เวห์ตรัสเมื่อเราจะทำให้เมืองรับบาห์ของชาวอัมโมนได้ยินเสียงอึกทึกของสงครามเมืองนี้จะกลายเป็นกองซากปรักหักพังและชนบทโดยรอบจะถูกไฟเผาแล้วอิสราเอลจะเข้ายึดครองมรดกที่เขาถูกแย่งชิงไปพระยาห์เวห์ตรัส
3. ชาวเมืองเฮชโบนเอ๋ย จงร้องคร่ำครวญเถิดเพราะเมืองอัยถูกทำลายแล้วชาวเมืองรับบาห์เอ๋ย จงร้องโหยหวนเถิดจงสวมผ้ากระสอบไว้ที่สะเอวจงร้องคร่ำครวญ จงวิ่งไปมาภายในซากกำแพงเมืองเพราะเทพมิลโคมจะถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยพร้อมกับบรรดาสมณะและเจ้านายของเขา
4. เมืองที่เป็นกบฏเอ๋ยทำไมเจ้าจึงโอ้อวดถึงหุบเขาต่างๆ หุบเขาของเจ้า อุดมสมบูรณ์เจ้าวางใจในทรัพย์สมบัติของตน พูดว่า‘ใครจะมาสู้กับฉัน’
5. ดูซิ เราจะส่งความหวาดกลัวมาเหนือเจ้าทำให้เจ้ากลัวทุกคนที่อยู่โดยรอบพระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมจักรวาลตรัส ท่านทั้งหลายจะถูกขับไล่แต่ละคนจะหนีไปทุกทิศทุกทางจะไม่มีผู้ใดรวบรวมผู้หลบหนีไว้ด้วยกัน
6. แต่ต่อมาเราจะให้ชาวอัมโมนที่เป็นเชลยกลับคืนมา”พระยาห์เวห์ตรัส
7. กล่าวโทษชาวเอโดมพระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ว่า“ปรีชาญาณไม่มีที่เมืองเทมานอีกแล้วหรือคำปรึกษาของผู้มีปรีชา สิ้นไปแล้วหรือปรีชาญาณของเขาสูญหายไปแล้วหรือ
8. ผู้อาศัยที่เมืองเดดานเอ๋ยจงหนี จงถอยไป จงไปซ่อนตัวในที่ลึกเพราะเราจะนำหายนะมาสู่เอซาวในเวลาที่เราลงโทษเขา
9. ถ้าคนเก็บองุ่นมาพบเจ้าเขาจะไม่ทิ้งผลองุ่นค้างไว้บ้างหรือถ้าขโมยมาเวลากลางคืนเขาจะไม่ปล้นตามใจชอบหรือ
10. แต่เราได้ปล้นเอซาวจนหมดสิ้นเราได้เปิดที่ซ่อนของเขาเขาไม่มีที่ซ่อนอีกแล้วลูกหลาน พี่น้อง และเพื่อนบ้านของเขาถูกทำลายไม่มีเขาอีกแล้ว
11. จงทิ้งลูกกำพร้าของเจ้าไว้เถิดเราจะให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไปบรรดาหญิงม่ายของเจ้าจงวางใจในเราเถิด”
12. เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ดูซิ ผู้ที่ไม่จำเป็นต้องดื่มถ้วยนั้นยังต้องดื่ม แล้วเจ้าจะพ้นโทษไปได้หรือ เจ้าจะพ้นโทษไปไม่ได้ เจ้าจะต้องดื่มอย่างแน่นอน
13. เพราะเราได้สาบานต่อเราเองแล้วว่า พระยาห์เวห์ตรัส เมืองโบสราห์ จะต้องเป็นที่น่าสยดสยอง เป็นที่เยาะเย้ย เป็นที่ร้าง และเป็นที่สาปแช่ง เมืองทุกเมืองของเขาจะเป็นสิ่งปรักหักพังตลอดไป”
14. ข้าพเจ้าได้ยินข่าวสารจากพระยาห์เวห์ผู้ถือสารถูกส่งไปยังนานาชาติ แจ้งว่า“จงรวมกำลังกันเข้ามาต่อสู้กับเมืองนี้จงเตรียมพร้อมเพื่อทำสงครามเถิด
15. เพราะว่า ดูซิ เราจะทำให้เจ้าเป็นชนชาติเล็กที่สุดในชนชาติทั้งหลายให้เป็นที่ดูหมิ่นในหมู่มนุษย์
16. เพราะความโหดร้ายและใจหยิ่งผยองของเจ้าได้หลอกลวงเจ้าเจ้าอาศัยอยู่ในซอกหิน และยึดยอดภูเขาไว้แม้เจ้าทำรังอยู่สูงเหมือนนกอินทรีเราก็จะฉุดเจ้าลงมาจากที่นั่น”พระยาห์เวห์ตรัส
17. เอโดมจะเป็นที่น่าสยดสยอง ทุกคนที่ผ่านไปจะประหลาดใจ และจะผิวปากเยาะเย้ยบาดแผลทั้งหมดของเขา
18. เมืองโสโดม เมืองโกโมราห์ และเมืองใกล้เคียงถูกทำลายฉันใด พระยาห์เวห์ตรัส จะไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ที่นั่นฉันนั้น จะไม่มีมนุษย์คนใดพำนักอยู่ในเมืองนั้นอีก
19. “ดูซิ สิงโตขึ้นมาจากป่าของแม่น้ำจอร์แดนมุ่งไปหาทุ่งหญ้าที่เขียวชอุ่มอยู่เสมอฉันใดเราก็จะขับไล่ชาวเอโดมให้ออกไปจากแผ่นดินโดยฉับพลันและจะแต่งตั้งผู้ที่เราเลือกสรรไว้ที่นั่นฉันนั้นผู้ใดเป็นเหมือนเรา ผู้ใดจะสู้คดีกับเราใครเป็นผู้เลี้ยงแกะที่จะสู้ความกับเราได้
20. ดังนั้น จงฟังแผนการที่พระยาห์เวห์ทรงวางไว้กล่าวโทษเอโดมจงฟังพระประสงค์ที่ทรงดำริไว้ลงโทษผู้อาศัยที่เมืองเทมานเถิดแม้แกะตัวเล็กที่สุดก็จะถูกลากไปจากฝูงอย่างแน่นอนทุ่งหญ้าจะกลายเป็นที่ร้างเพราะเขาอย่างแน่นอน
21. เสียงล้มของเอโดมจะทำให้แผ่นดินสั่นสะเทือนเสียงร้องขอความช่วยเหลือของเขาจะได้ยินไปถึงทะเลต้นกก
22. ดูซิ ศัตรูจะขึ้นไปและบินร่อนเหมือนนกอินทรีกางปีกเหนือเมืองโบสราห์วันนั้น ใจของบรรดาชายฉกรรจ์แห่งเอโดมจะเป็นเหมือนใจของหญิงซึ่งกำลังเจ็บครรภ์จะคลอดบุตร”
23. กล่าวโทษกรุงดามัสกัสเมืองคามัทและอารปัดต้องอับอายเพราะได้ยินข่าวร้ายเขาวุ่นวายใจ ทุรนทุรายเหมือนทะเล ปั่นป่วนซึ่งสงบลงไม่ได้
24. กรุงดามัสกัสอ่อนกำลังหันหลังหนีไปรู้สึกกลัวจนตัวสั่นมีความทุกข์และโศกเศร้าเหมือนหญิงที่เจ็บครรภ์จะคลอดบุตร
25. อนิจจา เมืองที่เคยรุ่งเรืองเมืองที่เคยรื่นเริง ถูกทอดทิ้งเสียแล้ว
26. ดังนั้น บรรดาชายหนุ่มของเมืองนี้จะล้มลงตามลานสาธารณะ และบรรดานักรบจะถูกทำลายในวันนั้น พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัส
27. เราจะจุดไฟเผากำแพงเมืองกรุงดามัสกัสไฟนั้นจะเผาผลาญพระราชวังของเบนฮาดัด
28. กล่าวโทษชนเผ่าเคดาร์และอาณาจักรฮาโซร์ พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่าจงลุกขึ้น จงยกทัพขึ้นไปโจมตีชนเผ่าเคดาร์จงทำลายประชาชนทางทิศตะวันออกเถิด
29. กระโจมและฝูงแพะแกะของเขาจะถูกริบไปรวมทั้งม่านและข้าวของทุกอย่างของเขาอูฐของเขาจะถูกยึดไปด้วยทุกคนจะร้องให้เขาได้ยินว่า “ความหวาดกลัวอยู่โดยรอบ”
30. ผู้อาศัยที่เมืองฮาโซร์เอ๋ย จงหนีไปจงไปให้ไกล จงไปหลบอยู่ในที่ลึกเถิดพระยาห์เวห์ตรัสเพราะกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนทรงวางแผนโจมตีท่านทั้งหลายพระองค์ตั้งพระทัยโจมตีท่าน
31. จงลุกขึ้น จงยกทัพขึ้นไปโจมตีชนชาติหนึ่งที่อยู่อย่างสงบ รู้สึกปลอดภัยพระยาห์เวห์ตรัสชนชาตินี้ไม่มีประตูเมืองและไม่มีดาลประตูอาศัยอยู่ตามลำพัง
32. อูฐของเขาจะถูกปล้นฝูงโคมากมายจะเป็นของเชลยเราจะทำให้ผู้ที่โกนจอนหูกระจัดกระจายไปตามลมเราจะนำหายนะจากทุกด้านมาให้เขาพระยาห์เวห์ตรัส
33. เมืองฮาโซร์จะเป็นที่อาศัยของหมาในจะเป็นที่ร้างตลอดไปไม่มีผู้ใดจะอาศัยอยู่ที่นั่นอีกจะไม่มีมนุษย์คนใดพำนักอยู่ในเมืองนั้นอีก
34. พระยาห์เวห์ตรัสกับประกาศกเยเรมีย์เกี่ยวกับแคว้นเอลาม ต้นรัชสมัยของกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์
35. พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ว่า“ดูซิ เราจะหักคันธนูของเอลามที่มาแห่งพลังของเขา
36. เราจะนำลมจากฟากฟ้าทั้งสี่ทิศมาปะทะเอลามเราจะทำให้เขากระจัดกระจายไปตามลมเหล่านี้ทั้งหมดจะไม่มีชนชาติใดที่ผู้ถูกขับไล่ออกจากเอลามไปไม่ถึง
37. เราจะทำให้ชาวเอลามกลัวจนตัวสั่นต่อหน้าศัตรูและต่อหน้าผู้มุ่งจะเอาชีวิตของเขาเราจะนำหายนะมาสู่เขาความโกรธของเราลุกเป็นไฟพระยาห์เวห์ตรัสเราจะส่งดาบไปไล่ตามเขาจนกว่าเราจะได้ทำลายล้างเขาทุกคน
38. เราจะตั้งบัลลังก์ของเราในแคว้นเอลามจะทำลายกษัตริย์และเจ้านายของเขาพระยาห์เวห์ตรัส
39. แต่ในอนาคต เราจะนำชาวเอลามที่เป็นเชลยกลับคืนมา พระยาห์เวห์ตรัส