เยเรมีย์ 48

1. กล่าวโทษ​ชาว​โม​อับ พระ​ยาห์​เวห์​จอม​จักรวาล พระ​เจ้า​แห่ง​อิสราเอล ตรัส​ดังนี้“​วิบัติ​จง​เกิด​แก่​เมืองเน​โบ เพราะ​ถูก​ทิ้ง​ร้างเมืองคี​ริ​ยาธาอิม​จะต้อง​อับ​อาย​และ​ถูก​ยึดป้อม​ปราการ​ก็​จะ​อับ​อาย​และ​ถูก​ทำลาย
2. ชื่อเสียง​ของ​โม​อับ​ไม่​เหลือ​อีก​แล้วที่​เมือง​เฮช​โบน เขา​ทั้งหลาย​วางแผน​นำ​หายนะ​มา​สู่​โม​อับ พูด​ว่า‘​มา​เถิด เรา​จง​ทำลาย​โม​อับ อย่า​ให้​เป็น​ชน​ชาติ​อีก​’เมือง​มัด​เมน​เอ๋ย เจ้า​ก็​จะ​ถูก​ทำลาย​ด้วยดาบ​จะ​ไล่​ตาม​เจ้า​ไป
3. มี​เสียง​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​จาก​เมือง​โค​โร​นาอิม​ว่า‘​ฉิบ​หาย​แล้ว หายนะ​ยิ่งใหญ่
4. โม​อับ​ถูก​ทำลาย​แล้ว​’เสียง​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​ได้​ยิน​ไป​จนถึง​เมืองโศ​อาร์
5. เขา​ทั้งหลาย​ร้องไห้​ขึ้น​ไปตาม​ทาง​ขึ้น​เมืองลูคิทมี​ผู้​ได้​ยิน​เสียง​คร่ำ​ครวญ​ถึง​หายนะที่​ทาง​ลง​จาก​เมือง​โค​โร​นาอิม​ว่า
6. ‘​จง​หนี​เถิด จง​ช่วย​ตนเอง​ให้​รอด​เถิดจง​เป็น​เหมือน​ลา​ป่า ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร
7. เพราะ​เจ้า​วางใจ​ใน​การ​กระทำ​และ​ทรัพย์​สมบัติ​ของ​เจ้าเจ้า​จะ​ถูก​ยึด​ด้วย​’เทพเค​โมช จะต้อง​ถูก​กวาด​ต้อน​ไป​เป็น​เชลยพร้อม​กับ​บรรดา​สมณะ​และ​เจ้านาย​ของ​เขา
8. ผู้​ทำลาย​จะ​มา​โจมตี​ทุก​เมืองจะ​ไม่​มี​เมือง​ใด​รอด​พ้น​ได้หุบ​เขา​จะ​ถูก​ทำลายที่​ราบ​จะ​ถูก​ปล้นดังที่​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ไว้
9. จง​ให้​ปีก แก่​โม​อับเพื่อ​จะ​บิน​ไปหัว​เมือง​ของ​โม​อับ​จะ​เป็น​ซาก​ปรักหักพังไม่​มี​ผู้คน​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​เลย”
10. ผู้ใด​ไม่​เอา​ใจ​ใส่​ทำงาน​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ย่อม​ถูก​สาปแช่ง ผู้ใด​ยับยั้ง​ดาบ​ไว้​ไม่ให้​เปื้อน​เลือด​ย่อม​ถูก​สาปแช่ง
11. โม​อับ​เคย​อยู่​อย่าง​สงบ​ตั้งแต่​เยาว์วัยเหมือน​เหล้า​องุ่น​ลอย​อยู่​เหนือ​ตะกอนไม่​เคย​ถูก​ถ่ายเท​ออก​จาก​ภาชนะ​นี้​สู่​ภาชนะ​นั้นไม่​เคย​ถูก​กวาด​ต้อน​ไป​เป็น​เชลยจึง​ยัง​รักษา​รส​ไว้กลิ่น​หอม​ก็​ไม่​เปลี่ยนแปลง
12. ดังนั้น วัน​เวลา​จะ​มาถึง พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส เมื่อ​เรา​จะ​ส่ง​ผู้​เปลี่ยน​ถ่าย​มา​เปลี่ยน​ถ่าย​เขา ผู้​นั้น​จะ​เปลี่ยน​ถ่าย​จาก​ภาชนะ​ของ​เขา​จน​เกลี้ยง และ​จะ​ทุบ​ไห​ของ​เขา​ให้​แหลก
13. แล้ว​โม​อับ​จะต้อง​อับ​อาย​เพราะ​เทพเค​โมช ดังที่​พงศ์พันธุ์​อิสราเอล​ต้อง​อับ​อาย​เพราะ​เทพ​เบธ​เอล ที่​เขา​วางใจ
14. ท่าน​ทั้งหลาย​จะ​พูด​ได้​อย่างไร​ว่า‘​พวก​เรา​เป็น​ชาย​ฉกรรจ์​และ​เป็น​ทหาร​ชำนาญ​ศึก​’
15. ผู้​ทำลาย​แคว้น​โม​อับ​และ​หัว​เมือง​ต่างๆ มาถึง​แล้วชาย​หนุ่ม​ที่​เก่ง​ที่สุด​ของ​โม​อับ​ก็​ลง​ไป​ถูก​ฆ่าพระมหากษัตริย์​ผู้​ทรง​พระ​นาม​ว่า​พระ​ยาห์​เวห์​จอม​จักรวาล​ตรัส
16. ภัย​พิบัติ​ของ​โม​อับ​เกือบจะ​มาถึง​แล้วความ​ทุกข์​ของ​เขา​ก็​เข้า​มา​เร็ว​มาก
17. ท่าน​ทั้งหลาย​ที่​อยู่​รอบ​เขา จง​คร่ำ​ครวญ​สงสาร​เขา​เถิดท่าน​ทุก​คน​ที่​รู้จัก​ชื่อ​เขา​จง​พูด​ว่า‘​ไม้​เท้า​ทรง​พลัง​หัก​ได้​อย่างไรคทา​รุ่งโรจน์​หัก​ได้​อย่างไร​’
18. ผู้​อาศัย​ใน​เมือง​ดี​โบน​เอ๋ยจง​ลง​มา​จาก​ความ​รุ่งเรือง​ของ​ท่านมา​นั่ง​บน​พื้นดิน​แห้ง​แล้งเพราะ​ผู้​ทำลาย​โม​อับ​ได้​ขึ้นมา​โจมตี​ท่านเขา​ทำลาย​ป้อม​ปราการ​ของ​ท่าน​แล้ว
19. ผู้​อาศัย​ใน​เมือง​อา​โร​เออร์​เอ๋ยจง​ยืน​อยู่​ข้าง​ทาง​และ​เฝ้าดูจง​ถาม​ชาย​ที่​หนี​มา​และ​หญิง​ที่​หนี​รอด​มา​ว่า‘​เกิด​อะไร​ขึ้น​’
20. โม​อับ​ต้อง​อับ​อาย​เพราะ​ถูก​ทำลายจง​ร้อง​เสียง​ดัง​และ​คร่ำ​ครวญจง​ประกาศ​ริม​แม่น้ำ​อา​รโนน​ว่า‘​โม​อับ​ถูก​ทำลาย​ล้าง​แล้ว​’
21. การ​พิพากษา​มาถึง​แผ่นดิน​ที่​ราบ มา​เหนือ​เมือง​โค​โลน เมือง​ยา​ซาห์ เมือง​เมฟา​อาท
22. เมือง​ดี​โบน เมืองเน​โบ เมือง​เบธ​ดิบ​ลาธาอิม
23. เมืองคี​ริ​ยาธาอิม เมือง​เบธ​กา​มุล เมือง​เบธ​เม​โอน
24. เมืองเค​ริ​โอท เมือง​โบสราห์ และ​ทุก​เมือง​ของ​แผ่นดิน​โม​อับ​ทั้ง​ใกล้​และ​ไกล
25. อำนาจ​ของ​โม​อับ​ถูก​ตัด​แล้วแขน​ของ​โม​อับ​ก็​หัก​ด้วย พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส
26. จง​ทำ​ให้​โม​อับ​มึน​เมา เพราะ​เขา​หยิ่ง​ผยอง​ต่อสู้​กับ​พระ​ยาห์​เวห์ โม​อับ​จึง​ต้อง​กลิ้ง​เกลือก​อยู่​ใน​อาเจียน​ของ​ตน และ​จะ​เป็น​ที่​เยาะ​เย้ย​อีก​ด้วย
27. อิสราเอล​เคย​เป็น​ที่​เยาะ​เย้ย​ของ​เจ้า​มิใช่​หรือ เจ้า​ไป​พบ​เขา​ใน​หมู่​โจร​หรือ เจ้า​จึง​สั่น​ศีรษะ​เมื่อ​พูด​ถึง​เขา
28. ผู้​อาศัย​ใน​แคว้น​โม​อับ​เอ๋ย จง​ออก​จาก​เมืองไป​อาศัย​อยู่​ตาม​ซอก​หิน​เถิดจง​เป็น​เหมือน​นกพิราบซึ่ง​ทำ​รัง​อยู่​ที่​ผนัง​ปาก​ช่อง​แคบ​เถิด
29. พวก​เรา​เคย​ได้​ยิน​ถึง​ความ​เห่อ​เหิม​ของ​โม​อับเขา​เห่อ​เหิม​มากได้​ยิน​ถึง​ความ​ยโส ความ​เห่อ​เหิม ความ​จองหองและ​ใจ​ของ​เขา​ที่​ดู​ถูก​เหยียด​หยาม​ผู้อื่น
30. เรา​รู้จัก​ความ​โอหัง​ของ​เขา พระ​ยาห์​เวห์​ตรัสเขา​ดี​แต่​พูด ทำ​อะไร​ก็​ไม่​สำเร็จ
31. เพราะ​เหตุ​นี้ เรา​จึง​คร่ำ​ครวญ​ถึง​โม​อับร้อง​เสียง​ดัง​เพื่อ​โม​อับ​ทั้งหมดโอด​ครวญ​เพื่อ​ชาวคีร์-เค​เรส
32. เถา​องุ่น​แห่ง​เมือง​สิบ​มาห์ เอ๋ยเรา​ร้องไห้​เพื่อ​เจ้า​มากกว่า​ร้อง​เพื่อ​เมือง​ยา​เซอร์กิ่ง​ทั้งหลาย​ของ​เจ้า​แผ่​ไป​จนถึง​ทะเล ไป​จนถึง​เมือง​ยา​เซอร์ผู้​ทำลาย​มา​โจมตี​การ​เก็บ​ผลไม้​ฤดู​ร้อน​และ​ผล​องุ่น​ของ​เจ้า
33. ความ​ยินดี​และ​ความ​ชื่น​บาน​สูญ​หายไป​จาก​สวน​และ​แผ่นดิน​ของ​โม​อับเรา​ได้​ทำ​ให้​เหล้า​องุ่น​หมด​จาก​ถังผู้​ย่ำ​องุ่น​ไม่​ย่ำ​อีก​แล้วเสียง​โห่​ร้อง​ด้วย​ความ​ยินดี​ไม่​มี​อีก​ต่อไป
34. เสียง​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​ของ​เมือง​เฮช​โบน​และ​เมือง​เอเล​อาเลห์ ได้​ยิน​ไป​จนถึง​เมือง​ยา​ฮัส เขา​ทั้งหลาย​ส่ง​เสียง​ดัง​จาก​เมืองโศ​อาร์​ถึง​เมือง​โค​โร​นาอิม​และ​เมือง​เอกลัทเชลี​ชิยาห์ เพราะ​น้ำ​ของ​นิมริ​มก​ลาย​เป็น​ที่ดิน​แห้ง​แล้ง
35. “​เรา​จะ​ทำลาย​ล้าง​ทุก​คน​ใน​แคว้น​โม​อับ พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส ทุก​คน​ที่​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ใน​สัก​การ​สถาน​บน​ที่​สูง และ​เผา​เครื่อง​หอม​ถวาย​เทพ​เจ้าของ​ตน”
36. “​ดังนั้น ใจ​ของ​เรา​จึง​สะอึก​สะอื้น​ถึง​โม​อับ​เหมือน​เสียง​ปี่ ใจ​ของ​เรา​สะอึก​สะอื้น​เหมือน​เสียง​ปี่​ถึง​ชาวเมือง​คีร์-เค​เรส เพราะ​เขา​สูญเสีย​ทรัพย์​สมบัติ​ที่​ได้มา​ไป​แล้ว
37. ใช่​แล้ว ทุก​คน​โกน​ศีรษะ​และ​ทุก​คน​ขริบ​เครา ทุก​คน​เชือด​เฉือน​มือ​และ​สวม​ผ้า​กระสอบ​ที่​สะเอว
38. บน​หลังคา​บ้าน​ทุก​หลัง​ใน​แคว้น​โม​อับ​และ​ตาม​ลาน​เมือง​มี​แต่​เสียง​คร่ำ​ครวญ เพราะ​เรา​ทุบ​โม​อับ​เหมือน​ทุบ​ภาชนะ​ที่​ใช้​ไม่ได้​แล้ว พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส
39. โม​อับ​แตก​สลาย​แล้ว​จริงๆ เขา​ทั้งหลาย​ร้อง​คร่ำ​ครวญ โม​อับ​หัน​หลัง​กลับ​อย่าง​น่า​อับ​อาย​เพียงใด โม​อับ​กลายเป็น​ที่​เยาะ​เย้ย และ​เป็น​ที่​น่า​สยดสยอง​แก่​ทุก​คน​ที่​อยู่​โดยรอบ”
40. เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดังนี้​ว่า“​ดูซิ ศัตรู​โฉบ​ลง​มา​เหมือน​นก​อินทรีและ​กาง​ปีก​ออก​เหนือ​โม​อับ
41. เขา​ได้​ยึด​เมือง​ไปและ​ยึด​ครอง​ป้อม​ปราการ​ต่างๆ วัน​นั้น ใจ​ของ​บรรดา​ชาย​ฉกรรจ์​แห่ง​โม​อับจะ​เป็น​เหมือน​ใจ​ของ​หญิง​ซึ่ง​กำลัง​เจ็บ​ครรภ์​จะ​คลอด​บุตร
42. โม​อับ​จะ​ถูก​ทำลาย​และ​ไม่​เป็น​ประชากร​ชาติ​หนึ่ง​อีก​ต่อไปเพราะ​เขา​หยิ่ง​ผยอง​ขึ้น​ต่อสู้​กับ​พระ​ยาห์​เวห์
43. ผู้​อาศัย​ใน​แคว้น​โม​อับ​เอ๋ยความ​หวาดกลัว หลุมพราง และ​กับ​ดัก ตก​อยู่​เหนือ​ท่าน”พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส
44. “​ผู้​ที่​หนี​พ้น​ความ​หวาดกลัว​จะ​ตก​ใน​หลุมพรางผู้​ที่​ปีน​ขึ้นมา​จาก​หลุมพราง​ก็​จะ​ติด​กับ​ดักเพราะ​เรา​จะ​ให้​ทุก​สิ่ง​เหล่านี้ เกิดขึ้น​แก่​โม​อับใน​ปี​ที่​เรา​จะ​ลงโทษ​เขา”พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส
45. “​ผู้​ลี้​ภัย​หมด​แรง​ยืน​อยู่​ใต้​เงา​ของ​เมือง​เฮช​โบนแต่​ไฟ​จะ​ออกมา​จาก​เมือง​เฮช​โบนเปลว​ไฟ​ออกมา​จาก​พระราชวัง ของ​กษัตริย์​สิ​โหนเผา​ผลาญ​หน้าผาก​ของ​โม​อับและ​กระหม่อม​ของ​ผู้​ก่อ​ความ​วุ่นวาย
46. โม​อับ​เอ๋ย วิบัติ​จง​เกิด​แก่​เจ้าประชากร​ของ​เทพเค​โมช​กำลัง​พินาศเพราะ​บรรดา​บุตรชาย​ของ​เจ้า​ถูก​จับ​เป็น​เชลยและ​บุตร​หญิง​ของ​เจ้า​ก็​ถูก​กวาด​ต้อน​ไป​ใน​แดน​เนรเทศ
47. แต่​เรา​จะ​นำ​โม​อับ​ที่​เป็น​เชลยกลับคืน​มา​ใน​อนาคต”พระ​ยาห์​เวห์​ตรัสคำ​ตัดสิน​ลงโทษ​โม​อับ​จบ​เพียง​นี้

Chapters

12345678910111213141516171819202122232425262728293031323334353637383940414243444546474849505152