เยเรมีย์ 17

1. “บาป​ของ​ยูดาห์​ถูก​เขียน​ไว้​ด้วย​ปากกา​เหล็กถูก​สลัก​ไว้​ใน​ใจและ​บน​เชิง​งอน​พระ​แท่น​บูชา​ของ​เขา​ทั้งหลายด้วย​เหล็ก​จาร​ที่​มี​ปลาย​เพชร
2. บรรดา​บุตร​ของ​เขา​จะ​ได้​ระลึก​ถึง​แท่น​บูชาและ​เสา​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​เขาใกล้​ต้นไม้​เขียว​บน​เนิน​เขา​สูง​ทั้งหลาย
3. ภูเขา​ของ​เรา​ที่​อยู่​กลาง​ทุ่ง​เอ๋ยเรา​จะ​ให้​ทรัพย์สิน​และ​ทรัพย์​สมบัติ​ของ​เจ้า​ถูก​ปล้นเพราะ​บาป​ที่​เจ้า​ได้​ทำ​บน​ที่​สูง​ทั่ว​เขต​แดน​ของ​เจ้า
4. เจ้า​จะต้อง​ปล่อย​มือ​จาก​มรดก ซึ่ง​เรา​ได้​มอบ​ให้​เจ้าเรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เป็น​ทาส​รับ​ใช้​ศัตรูใน​แผ่นดิน​ที่​เจ้า​ไม่​รู้จักเพราะ​ความ​โกรธ​ของ​เรา​ลุก​เป็น​ไฟ​ซึ่ง​จะ​เผา​ไหม้​อยู่​ตลอดไป”
5. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดังนี้​ว่า “คน​ที่​วางใจ​ใน​มนุษย์​ย่อม​ถูก​สาปแช่งเขา​พึ่ง​พลัง​ของ​มนุษย์ใจ​ของ​เขา​หัน​ออก​จาก​พระ​ยาห์​เวห์
6. เขา​เป็น​เหมือน​พุ่ม​ไม้​ใน​ถิ่น​ทุรกันดารไม่​เห็น​ความ​ดี​ใดๆ ที่​มาถึงเขา​จะ​อาศัย​อยู่​ใน​ที่​แห้ง​แล้ง​ของ​ถิ่น​ทุรกันดารใน​แผ่นดิน​เค็ม​ที่​ไม่​มี​ผู้คน​อาศัย”
7. “คน​ที่​วางใจ​ใน​พระ​ยาห์​เวห์​ย่อม​ได้รับ​พระ​พรพระ​ยาห์​เวห์​ทรง​เป็น​ความหวัง​ของ​เขา
8. เขา​จะ​เป็น​เหมือน​ต้นไม้​ที่​ปลูก​ไว้​ริมน้ำซึ่ง​หยั่ง​ราก​ออกไป​ที่​ลำ​น้ำเมื่อ​ความ​ร้อน​มาถึง เขา​ก็​ไม่​กลัวใบ​ของ​เขา​คง​เขียว​อยู่​เสมอเขา​จะ​ไม่​กังวล​ใจ​ใน​ปี​ที่​แห้ง​แล้งจะ​ไม่​หยุด​ออก​ผล”
9. จิตใจ​หลอกลวง​มากกว่า​สิ่ง​อื่น​ทั้งหมดไม่​อาจ​แก้ไข ผู้ใด​จะ​รู้จัก​ใจ​ได้
10. “เรา พระ​ยาห์​เวห์ สำรวจ​จิตและ​ทดสอบ​ใจเพื่อ​จะ​ตอบ​แทน​แต่​ละ​คนตาม​ความ​ประพฤติ​ของ​เขา”
11. “ผู้​สะสม​ทรัพย์​สมบัติ​อย่า​งอ​ยุติธรรมเป็น​เหมือน​นก​กระทา​ที่​ฟัก​ไข่​ของ​นก​อื่นเขา​จะต้อง​ละ​ทิ้ง​ทรัพย์​สมบัติ​เหล่านี้​กลางคันใน​วาระ​สุดท้าย​ทุก​คน​จะ​เห็น​ว่า​เขา​เป็น​คน​โง่”
12. พระ​บัลลังก์​รุ่งเรือง​สูงส่ง​ตั้งแต่​แรกเริ่มเป็น​สถานที่​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​พวก​เรา
13. ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ ความหวัง​ของ​อิสราเอลทุก​คน​ที่​ละ​ทิ้ง​พระองค์​จะต้อง​อับ​อายผู้​ที่​หัน​เห​ไป​จาก​พระองค์​จะ​ถูก​จารึก​ไว้​ใน​แดน​มรณะเพราะ​เขา​ได้​ละ​ทิ้ง​พระ​ยาห์​เวห์​ผู้​ทรง​เป็น​แหล่ง​น้ำ​ที่​ไหล​อยู่​ตลอดเวลา
14. ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ โปรด​ทรง​รักษา​ข้าพเจ้าแล้ว​ข้าพเจ้า​ก็​จะ​หาย​จาก​โรคโปรด​ทรง​ช่วย​ข้าพเจ้า​ให้​รอด​พ้นแล้ว​ข้าพเจ้า​ก็​จะ​รอด​พ้นเพราะ​พระองค์​ทรง​สมควร​ที่​ข้าพเจ้า​จะ​สรรเสริญ
15. ดูซิ เขา​ทั้งหลาย​พูด​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า “พระ​วาจา​พระ​ยาห์​เวห์​อยู่​ที่​ไหนพระ​วาจา​นั้น​จง​เป็น​จริง​เถิด”
16. ข้าพเจ้า​ไม่​เคย​คาดคั้น​ให้​พระองค์​ส่ง​เหตุร้ายข้าพเจ้า​ไม่​เคย​ปรารถนา​วัน​แห่ง​ความ​หายนะพระองค์​ทรง​ทราบ​แล้วคำ​ที่​ออก​จาก​ปาก​ของ​ข้าพเจ้า​ก็​อยู่​เฉพาะ​พระ​พักตร์
17. ขอ​อย่า​ทรง​เป็น​เหตุ​ให้​ข้าพเจ้า​ต้อง​หวาดกลัวพระองค์​ทรง​เป็น​ที่​ลี้​ภัย​ของ​ข้าพเจ้า​ใน​วัน​เลวร้าย
18. โปรด​ให้​ผู้​เบียดเบียน​ข่ม​เหง​ข้าพเจ้า​ต้อง​อับ​อายไม่ใช่​ข้าพเจ้าโปรด​ให้​เขา​ทั้งหลาย​ต้อง​หวาดกลัวไม่ใช่​ข้าพเจ้าโปรด​ทรง​นำ​วัน​เลวร้าย​มา​ให้​เขา​ทั้งหลายโปรด​ทรง​ทำลาย​เขา​เป็น​สอง​เท่า
19. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพเจ้า​ดังนี้​ว่า “จง​ไป​ยืน​ที่​ประตู ‘บุตร​ของ​ประชากร’ ซึ่ง​เป็น​ประตู​ที่​บรรดา​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​เสด็จ​เข้า​ออก และ​จง​ไป​ยืน​ที่​ทุก​ประตู​ของ​กรุง​เยรูซาเล็ม
20. ท่าน​จง​บอก​เขา​ว่า ‘ท่าน​ทั้งหลาย ทั้ง​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์ ชาว​ยูดาห์​และ​ผู้​อาศัย​อยู่​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​ทั้งหลาย​ที่​เข้า​ทาง​ประตู​เหล่านี้ จง​ฟัง​พระ​วาจา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เถิด
21. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดังนี้​ว่า ถ้า​ท่าน​ทั้งหลาย​อยาก​มี​ชีวิต ก็​จง​ระวัง​อย่า​แบก​หาม​สัมภาระ​ใดๆ ใน​วัน​สับ​บา​โต หรือ​นำ​สัมภาระ​นั้น​ผ่าน​ทาง​ประตู​ต่างๆ ของ​กรุง​เยรูซาเล็ม
22. อย่า​แบก​สัมภาระ​ใด​ออก​จาก​บ้าน​ใน​วัน​สับ​บา​โต อย่า​ทำงาน​ใดๆ แต่​จง​รักษา​วัน​สับ​บา​โต​ให้​เป็น​วัน​ศักดิ์สิทธิ์​ดังที่​เรา​ได้​สั่ง​บรรพ​บุรุษ​ของ​ท่าน
23. แต่​เขา​ก็​ไม่​เชื่อ​ฟัง​หรือ​เงี่ยหู​ฟัง ยิ่งกว่านั้น ยัง​ดื้อ​รั้น​ไม่​ยอม​ฟัง​และ​ไม่​ยอมรับ​คำ​ตักเตือน
24. ถ้า​ท่าน​ทั้งหลาย​ตั้งใจ​ฟัง​เรา พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส และ​ไม่​แบก​สัมภาระ​ใด​เข้า​ทาง​ประตู​เมือง​นี้​ใน​วัน​สับ​บา​โต แต่​ทำ​ให้​วัน​สับ​บา​โต​เป็น​วัน​ศักดิ์สิทธิ์​โดย​ไม่​ทำงาน​ใดๆ ใน​วัน​นั้น
25. บรรดา​กษัตริย์​และ​เจ้านาย​ผู้​ประทับ​บน​พระ​บัลลังก์​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​จะ​เสด็จ​เข้า​ทาง​ประตู​ต่างๆ ของ​เมือง​นี้ จะ​เสด็จ​มา​บน​รถ​ศึก​หรือ​ทรง​ม้า ทั้ง​บรรดา​กษัตริย์ เจ้านาย ชาว​ยูดาห์​และ​ผู้​อาศัย​อยู่​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​ทั้งหลาย เมือง​นี้​จะ​มี​คน​อาศัย​อยู่​ตลอดไป
26. และ​ประชาชน​จะ​มา​จาก​เมือง​ต่างๆ ของ​ยูดาห์​และ​จาก​หมู่บ้าน​โดยรอบ​กรุง​เยรูซาเล็ม จาก​แผ่นดิน​เบน​ยา​มิน จาก​ลาด​เขา​เชเฟ​ลาห์ จาก​ดินแดน​แถบ​ภูเขา และ​จาก​แคว้นเน​เกบ นำ​เครื่อง​เผา​บูชา สักการบูชา ธัญ​บูชา​และ​กำยาน นำมา​เป็น​เครื่อง​บูชา​ขอบพระคุณ​ใน​พระ​วิหาร​ของ​พระ​ยาห์​เวห์
27. แต่​ถ้า​ท่าน​ทั้งหลาย​ไม่​ฟัง​คำสั่ง​ของ​เรา​ให้​รักษา​วัน​สับ​บา​โต​เป็น​วัน​ศักดิ์สิทธิ์ และ​ไม่​แบก​สัมภาระ​และ​นำเข้า​ทาง​ประตู​ต่างๆ ของ​กรุง​เยรูซาเล็ม​ใน​วัน​สับ​บา​โต เรา​จะ​ก่อ​ไฟ​ที่​ประตู​เหล่านี้ ไฟ​นั้น​จะ​เผา​ผลาญ​พระราชวัง​ทั้งหลาย​ของ​กรุง​เยรูซาเล็ม และ​จะ​ไม่​ดับ’ “

Chapters

12345678910111213141516171819202122232425262728293031323334353637383940414243444546474849505152