เยเรมีย์ 2
1. พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า
2. จงไปประกาศให้ชาวกรุงเยรูซาเล็มได้ยินว่า“พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่าเรายังระลึกถึงความจงรักภักดี ในวัยสาวของท่านระลึกถึงความรักเมื่อท่านยังเป็นคู่หมั้นเมื่อท่านติดตามเราในถิ่นทุรกันดารในแผ่นดินที่ไม่มีผู้ใดหว่านพืช
3. อิสราเอลถูกแยกไว้เป็นของพระยาห์เวห์เป็นผลิตผลแรกที่ทรงเก็บเกี่ยวทุกคนที่กินผลแรกนี้ย่อมมีความผิดเหตุร้ายจะมาถึงเขาพระยาห์เวห์ตรัส”
4. พงศ์พันธุ์ยาโคบและครอบครัวทั้งหลายของพงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ยจงฟังพระวาจาพระยาห์เวห์เถิด
5. “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่าบรรพบุรุษของท่านพบสิ่งใดไม่ถูกต้องในเราจึงออกหากจากเราเขาไปติดตามสิ่งไร้ค่าจึงกลายเป็นสิ่งไร้ค่า
6. เขาไม่ได้ถามกันว่า “พระยาห์เวห์สถิตที่ไหนพระองค์ทรงนำเราออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ทรงนำเราผ่านถิ่นทุรกันดารผ่านทุ่งราบและซอกเขาผ่านแผ่นดินแห้งแล้งและมืดทึบผ่านแผ่นดินที่ไม่มีผู้ใดเดินผ่านและไม่มีมนุษย์ใดอาศัย”
7. เราได้นำท่านทั้งหลายเข้ามาในแผ่นดินอุดมสมบูรณ์เพื่อจะได้กินผลผลิตและสิ่งดีๆ แต่เมื่อท่านเข้ามาท่านทำให้แผ่นดินของเราเป็นมลทินและทำให้มรดกของเราเป็นสิ่งน่าสะอิดสะเอียน
8. บรรดาสมณะไม่เคยถามว่า“พระยาห์เวห์ทรงอยู่ที่ไหน”ผู้เชี่ยวชาญธรรมบัญญัติไม่รู้จักเราบรรดาผู้ปกครองก็เป็นกบฏต่อเราบรรดาประกาศกประกาศวาจาในนามของพระบาอัลและดำเนินตามสิ่งที่ไร้ประโยชน์
9. ดังนั้น เรายังจะสู้คดีกับท่านอีกพระยาห์เวห์ตรัสเราจะสู้คดีกับลูกหลานของท่าน
10. จงข้ามไปยังเกาะคิทธิม แล้วดูเถิดจงส่งคนไปพบชนเคดาร์และพิจารณาอย่างถี่ถ้วนเถิดดูว่าเคยมีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นบ้างไหม
11. มีชนชาติใดบ้างที่เปลี่ยนเทพเจ้าของตนทั้งๆ ที่เทพเจ้าเหล่านั้นไม่ใช่พระเจ้าแต่ประชากรของเรานำผู้เป็นสิริรุ่งโรจน์ของตนไปแลกกับสิ่งที่ไร้ประโยชน์
12. สวรรค์เอ๋ย จงตกตะลึงเพราะเหตุการณ์เช่นนี้จงสยดสยองและจงตกใจอย่างที่สุดเถิดพระยาห์เวห์ตรัส
13. ประชากรของเราได้ทำความชั่วสองประการเขาได้ละทิ้งเราซึ่งเป็นพุน้ำไหลแล้วไปสกัดหินเป็นที่ขังน้ำสำหรับตนเป็นที่ขังน้ำรั่วซึ่งเก็บน้ำไว้ไม่ได้
14. อิสราเอลเป็นทาสหรือเป็นทาสตั้งแต่กำเนิดหรือแล้วทำไมเขาจึงตกไปเป็นเหยื่อเล่า
15. สิงโตคำรามใส่เขาคำรามเสียงดังมากทำให้แผ่นดินอิสราเอลเป็นถิ่นทุรกันดารเผาเมืองต่างๆ จนไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ได้
16. แม้แต่ชาวเมืองเมมฟิสและชาวเมืองทาปานเหสก็ได้โกนศีรษะของท่านแล้ว
17. เหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นแก่ท่านเพราะท่านได้ละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเมื่อพระองค์ทรงนำท่านไปตามทาง
18. บัดนี้ทำไมท่านจึงวิ่งไปยังอียิปต์เพื่อดื่มน้ำของแม่น้ำไนล์ทำไมท่านจึงไปยังอัสซีเรียเพื่อดื่มน้ำของแม่น้ำยูเฟรติส
19. ความชั่วร้ายของท่านจะลงโทษท่านความไม่ซื่อสัตย์ของท่านจะกล่าวโทษท่านจงรู้และเห็นเถิดว่าการละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและการไม่ยำเกรงเราเป็นความชั่วและความขมขื่นเพียงใดองค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัส
20. นานมาแล้วท่านได้หักแอกของท่านทำลายพันธนาการของท่านและพูดว่า “ข้าพเจ้าจะไม่รับใช้”ใช่แล้ว ท่านประพฤติเหมือนหญิงแพศยาบนเนินเขาสูงทุกแห่งและใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น
21. เราปลูกท่านไว้เป็นเถาองุ่นชนิดดีเป็นเถาองุ่นพันธุ์แท้ทั้งหมดแล้วทำไมท่านจึงเปลี่ยนไปกลายเป็นเถาองุ่นป่าที่เราไม่รู้จัก
22. แม้ท่านจะใช้น้ำด่างล้างตัวและใช้สบู่มากมายรอยด่างความผิดของท่านก็ยังอยู่ต่อหน้าเราพระยาห์เวห์ตรัส
23. ท่านกล้าพูดได้อย่างไรว่า “ข้าพเจ้าไม่มีมลทินข้าพเจ้าไม่ได้ติดตามบรรดาพระบาอัลเลย”จงมองดูความประพฤติของท่านในหุบเขา เถิดจงรับรู้เถิดว่าท่านได้ทำอะไรท่านเป็นเหมือนอูฐสาวที่วิ่งไปมาอยู่ไม่สุข
24. เป็นเหมือนลาป่าที่คุ้นเคยกับถิ่นทุรกันดารสูดลมด้วยความใคร่รุนแรงซึ่งไม่มีผู้ใดจะระงับได้ลาเพศผู้ที่แสวงหาจะไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยจะพบมันได้เมื่อถึงเดือนที่กำหนด
25. จงระวังอย่าให้เท้าของท่านขาดรองเท้าจงระวังอย่าให้ลำคอของท่านแห้งแต่ท่านพูดว่า “ป่วยการเปล่าเพราะข้าพเจ้ารักเทพเจ้าอื่นและจะติดตามเทพเจ้าเหล่านั้น”
26. ขโมยมีความละอายเมื่อถูกจับได้ฉันใดลูกหลานของอิสราเอลก็จะต้องอับอายฉันนั้นทั้งตัวเขา บรรดากษัตริย์ เจ้านายสมณะ และประกาศก
27. เขาทั้งหลายพูดกับไม้ท่อนหนึ่งว่า“ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า”พูดกับหินก้อนหนึ่งว่า“ท่านคลอดข้าพเจ้าออกมา”เขาทั้งหลายหันหลังให้เรามิใช่หันหน้ามาหาแต่เมื่อถึงเวลาประสบเหตุร้าย เขาจะพูดว่า“ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้นเถิด”
28. บรรดาเทพเจ้าที่ท่านสร้างขึ้นมาเพื่อท่านเองอยู่ที่ไหนให้เทพเจ้าเหล่านั้นลุกขึ้นและช่วยท่านให้รอดพ้นเถิด ถ้าทำได้ในเวลาที่ท่านประสบเหตุร้ายยูดาห์เอ๋ย เทพเจ้าของท่านมีจำนวนมากเท่ากับจำนวนหัวเมืองของท่าน
29. ทำไมท่านทั้งหลายจึงมาร้องทุกข์กับเราท่านไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อเราพระยาห์เวห์ตรัส
30. เราได้ตีสอนลูกหลานของท่านโดยเปล่าประโยชน์เขาทั้งหลายไม่ได้เรียนรู้บทสอนดาบของท่านได้กินบรรดาประกาศกของท่านเองเหมือนสิงโตที่ทำลาย
31. คนรุ่นนี้เอ๋ย จงตั้งใจฟังพระวาจาพระยาห์เวห์เถิดเราเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดารสำหรับอิสราเอลหรือเป็นเหมือนแผ่นดินที่มืดมิดหรือทำไมประชากรของเราจึงพูดว่า“ข้าพเจ้าทั้งหลายทำอะไรก็ได้ข้าพเจ้าจะไม่กลับมาหาพระองค์อีก”
32. สาวพรหมจารีจะลืมเครื่องประดับของตนได้หรือเจ้าสาวจะลืมผ้าคาดสะเอวของตนได้หรือแต่ประชากรของเราได้ลืมเราเป็นเวลานานจนนับวันไม่ถ้วน
33. ท่านช่างรู้จักเลือกทางไปหาความรักได้อย่างดีทั้งยังสอนวิธีการของท่านให้แม้แก่หญิงชั่วด้วย
34. ชายเสื้อของท่านเปื้อนเลือดของคนยากจนที่ไม่ได้ทำผิดท่านไม่ได้จับเขาขณะที่เขากำลังบุกรุกเข้ามาในบ้านท่านทำการนี้ทั้งหมด
35. แล้วยังพูดว่า “ข้าพเจ้าไม่มีความผิดพระพิโรธของพระองค์ถอยกลับไปจากข้าพเจ้าแล้ว”ดูซิ เราพร้อมที่จะพิพากษากล่าวโทษท่านที่พูดว่า “ข้าพเจ้าไม่ได้ทำบาปเลย”
36. ทำไมท่านจึงเบาปัญญาเปลี่ยนแนวคิดบ่อยๆ เช่นนี้อียิปต์จะทำให้ท่านต้องอับอายเหมือนกับที่อัสซีเรียเคยทำให้ท่านอับอายมาแล้ว
37. ท่านจะกลับมาจากที่นั่นด้วยโดยเอามือกุมศีรษะไว้ด้วยความอับอายเพราะพระยาห์เวห์ทรงละทิ้งเขาเหล่านั้นที่ท่านไว้วางใจท่านจะไม่ได้ประโยชน์ใดจากเขา