เยเรมีย์ 51
1. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“ดูซิ เราจะปลุกลมพายุมาทำลายกรุงบาบิโลนและผู้อาศัยในแคว้นเคลเดีย
2. เราจะส่งผู้ฝัด ไปยังกรุงบาบิโลนเขาจะฝัดเมืองนี้และจะทำให้แผ่นดินนี้ไม่มีผู้อาศัยเพราะเขาจะโจมตีเมืองนี้จากทุกด้านในวันแห่งหายนะ
3. อย่าให้นักธนูโก่งคันธนูอย่าให้ผู้สวมเสื้อเกราะทะนงตนอย่าไว้ชีวิตคนหนุ่มจงทำลายกองทัพของเมืองนี้ทั้งหมด
4. ผู้ถูกฆ่าจะล้มลงในแผ่นดินของชาวเคลเดียผู้บาดเจ็บจะล้มลงตามถนน
5. เพราะอิสราเอลและยูดาห์ไม่ได้ถูกพระเจ้าของตนพระยาห์เวห์จอมจักรวาล ทรงทอดทิ้งแม้แผ่นดินของเขาเต็มด้วยความผิดต่อพระผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอล
6. จงหลบหนีจากกรุงบาบิโลนแต่ละคนจงช่วยชีวิตของตนให้รอดเถิดอย่าพินาศเพราะความผิดของเมืองนั้นเพราะบัดนี้ถึงเวลาที่พระยาห์เวห์จะทรงลงโทษจะทรงตอบสนองตามที่เมืองนี้ควรได้รับ
7. กรุงบาบิโลนเคยเป็นเสมือนถ้วยทองคำในพระหัตถ์พระยาห์เวห์ทำให้แผ่นดินทั้งหมดมึนเมานานาชาติได้ดื่มเหล้าองุ่นของเมืองนี้แล้วเสียสติ
8. กรุงบาบิโลนได้ล้มลงและแตกไปอย่างฉับพลันจงคร่ำครวญเพื่อไว้อาลัยเมืองนี้เถิดจงนำยาสมุนไพรมาทาบาดแผลของเมืองนี้ซึ่งอาจรับการรักษาให้หายได้
9. ท่านทั้งหลายพูดว่า‘พวกเราได้พยายามรักษากรุงบาบิโลนให้หายทุกข์ แต่ก็ไม่หายจงละทิ้งเมืองนี้เถิด เราแต่ละคนจงกลับไปยังแผ่นดินของตนเพราะการลงโทษของเมืองนี้ขึ้นไปถึงท้องฟ้าถูกยกขึ้นไปถึงหมู่เมฆ’
10. แต่ประชากรของเราจะพูดว่า‘พระยาห์เวห์ทรงทำให้พวกเราชนะคดีมาเถิด เราจงขึ้นไปบนเนินศิโยนบอกว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราทรงทำสิ่งใด’
11. จงลับลูกธนูใส่ให้เต็มแล่ง”พระยาห์เวห์ทรงปลุกพระทัยของบรรดากษัตริย์แห่งมีเดีย มีพระประสงค์จะทำลายกรุงบาบิโลน เพราะนี่เป็นการลงโทษของพระยาห์เวห์ เป็นการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์
12. จงยกสัญญาณเข้าโจมตีกำแพงกรุงบาบิโลนจงวางยามเฝ้าไว้ให้แน่นหนาจงตั้งผู้รักษาการณ์จงเตรียมกองซุ่มไว้โจมตีเพราะพระยาห์เวห์ทรงประสงค์เช่นนี้ และทรงทำตามที่ตรัสไว้ ต่อสู้กับผู้อาศัยในกรุงบาบิโลน
13. เจ้าผู้อาศัยอยู่ริมแม่น้ำใหญ่มีทรัพย์สมบัติมากมายเอ๋ยอวสานของเจ้ามาถึงแล้วการปล้นของเจ้าจบแล้ว
14. พระยาห์เวห์จอมจักรวาลทรงสาบานต่อพระองค์เองว่า‘เราจะทำให้เจ้ามีคนเต็มเมือง มากเหมือนตั๊กแตนเขาทั้งหลายจะเปล่งเสียงร้องเพลงฉลองชัยเหนือเจ้า’
15. พระองค์ทรงสร้างแผ่นดินด้วยพระอานุภาพทรงตั้งโลกให้มั่นคงด้วยพระปรีชาญาณทรงคลี่ท้องฟ้าด้วยความเข้าใจของพระองค์
16. เมื่อทรงเปล่งพระสุรเสียง มีเสียงน้ำคะนองบนท้องฟ้าพระองค์ทรงทำให้หมอกลอยขึ้นจากปลายแผ่นดินทรงทำฟ้าแลบให้ฝนตกทรงให้ลมออกมาจากพระคลังของพระองค์
17. มนุษย์ทุกคนมึนงง ไม่มีความรู้ช่างทองทุกคนต้องอับอายเพราะรูปเคารพของตนรูปเคารพที่เขาหล่อขึ้นล้วนเป็นของเท็จไม่มีลมหายใจ
18. รูปเคารพเหล่านี้เป็นสิ่งไร้สาระ เป็นผลงานที่น่าหัวเราะเมื่อถึงเวลาที่จะถูกลงโทษ รูปเคารพก็สูญหายไป
19. พระเจ้าผู้ทรงเป็นส่วนมรดกของยาโคบไม่ทรงเป็นเช่นนี้พระองค์ทรงสร้างทุกสิ่งอิสราเอล เป็นเผ่าที่เป็นมรดกของพระองค์พระนามพระองค์คือพระยาห์เวห์จอมจักรวาล
20. เจ้าเป็นเหมือนค้อนของเราเป็นอาวุธสงครามของเราเราใช้เจ้าทุบนานาชาติให้แหลกใช้เจ้าทำลายอาณาจักรต่างๆ
21. เราใช้เจ้าทุบม้าและคนขี่
22. ใช้เจ้าทุบรถศึกและผู้ขับขี่ใช้เจ้าทุบทั้งชายและหญิงใช้เจ้าทุบคนแก่และคนหนุ่มใช้เจ้าทุบชายหนุ่มและหญิงพรหมจารี
23. เราใช้เจ้าทุบผู้เลี้ยงแกะและฝูงแกะใช้เจ้าทุบผู้ไถนาและโคคู่ลากไถของเขาใช้เจ้าทุบผู้ปกครองและเจ้าเมือง
24. แต่เราจะตอบสนองกรุงบาบิโลน และผู้อาศัยในแคว้นเคลเดีย ต่อหน้าท่านทั้งหลาย ตามความชั่วร้ายที่เขาได้ทำแก่ศิโยน พระยาห์เวห์ตรัส
25. ดูซิ ภูเขาซึ่งทำลายเอ๋ย เราต่อสู้กับเจ้าพระยาห์เวห์ตรัสเจ้าผู้ทำลายแผ่นดินทั้งหมดเอ๋ยเราจะเหยียดมือออกต่อสู้กับเจ้าและจะกลิ้งเจ้าลงมาจากหน้าผาทำให้เจ้าเป็นภูเขาที่ถูกเผา
26. จะไม่มีผู้ใดนำหินจากเจ้าไปทำเป็นศิลาหัวมุมหรือเป็นศิลารากฐานเพราะเจ้าจะเป็นที่ร้างตลอดไปพระยาห์เวห์ตรัส
27. จงยกสัญญาณขึ้นบนแผ่นดินจงเป่าแตรเขาสัตว์ในหมู่ชนชาติทั้งหลายจงเตรียมนานาชาติมาทำสงครามกับเมืองนี้จงเรียกอาณาจักรต่างๆ มาต่อสู้กับเมืองนี้คือ อาณาจักรอารารัต มินนี และอัชเคนัสจงแต่งตั้งแม่ทัพมาโจมตีเมืองนี้จงให้ม้าขึ้นมาโจมตีเหมือนฝูงตั๊กแตน
28. จงเตรียมนานาชาติมาทำสงครามกับเมืองนี้ คือกษัตริย์แห่งมีเดีย พร้อมกับผู้ปกครอง เจ้าเมือง และแผ่นดินทั้งหมดในปกครอง
29. แผ่นดินจะสั่นสะท้านและดิ้นทุรนทุรายเพราะพระประสงค์ของพระยาห์เวห์ที่จะทำลายกรุงบาบิโลนเป็นจริงคือทำให้แผ่นดินบาบิโลนเป็นที่ร้างไม่มีผู้คนอาศัย
30. นักรบแห่งบาบิโลนหยุดรบแล้วหลบอยู่ในป้อมปราการหมดกำลัง กลายเป็นเหมือนผู้หญิงบ้านของเมืองนี้ถูกเผาดาลประตูเมืองก็หัก
31. ผู้นำข่าวคนหนึ่งวิ่งไปพบผู้นำข่าวอีกคนหนึ่งผู้ส่งข่าวคนหนึ่งวิ่งไปพบผู้ส่งข่าวอีกคนหนึ่งเพื่อทูลกษัตริย์แห่งบาบิโลนว่าเมืองของพระองค์ถูกยึดไว้ทุกด้านแล้ว
32. ท่าลุยข้ามน้ำถูกยึดแล้วป้อมปราการถูกไฟเผาบรรดานักรบตกใจกลัว
33. เพราะพระยาห์เวห์จอมจักรวาล พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสว่า“ธิดาแห่งบาบิโลนเป็นเหมือนลานนวดข้าวเมื่อถูกเหยียบย่ำอีกไม่นาน เวลาเก็บเกี่ยวก็จะมาถึง”
34. เนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลน กินข้าพเจ้าแล้วได้กินข้าพเจ้าจนหมดทำให้ข้าพเจ้าเป็นเหมือนจานเปล่าเหมือนสัตว์ประหลาด เขาได้กลืนข้าพเจ้าเลือกกินแต่ของดีๆ ของข้าพเจ้าจนอิ่มท้องแล้วสำรอกข้าพเจ้าออกมา
35. ผู้อาศัยแห่งศิโยนจะพูดว่า“ขอให้บาดแผลที่ข้าพเจ้าได้รับ ตกเหนือกรุงบาบิโลน”ชาวกรุงเยรูซาเล็มจะพูดว่า“เลือดของข้าพเจ้าจงตกเหนือผู้อาศัยในแคว้นเคลเดีย”
36. พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้“ดูซิ เราจะแก้คดีของเจ้าจะแก้แค้นแทนเจ้าจะทำให้ทะเลของเมืองนี้แห้งจะทำให้พุน้ำของเมืองนี้เหือดไป
37. กรุงบาบิโลนจะกลายเป็นกองซากปรักหักพังเป็นที่อยู่ของหมาในเป็นสถานที่น่าหวาดกลัว น่าเยาะเย้ยไม่มีผู้คนอาศัย
38. ชาวบาบิโลนจะคำรามพร้อมกันเหมือนสิงโตจะครางเหมือนลูกสิงโต
39. เราจะเตรียมเครื่องดื่มใส่ยาพิษให้เขาดื่มจนเมาและหลับไปเขาจะนอนหลับตลอดไปไม่ตื่นอีกเลยพระยาห์เวห์ตรัสเราจะลากเขาทั้งหลายลงไปที่โรงฆ่าสัตว์เหมือนลูกแกะเหมือนแกะเพศผู้และแพะเพศผู้”
40.
41. อนิจจา เชชัคถูกยึดแล้วเมืองซึ่งทั่วแผ่นดินสรรเสริญถูกจับแล้วเป็นไปได้หรือที่กรุงบาบิโลนกลายเป็นที่น่าสยดสยองในบรรดาชนชาติทั้งหลาย
42. ทะเลขึ้นมาท่วมกรุงบาบิโลนคลื่นใหญ่ส่งเสียงกึกก้องคลุมเมืองนี้ไว้
43. หัวเมืองต่างๆ กลายเป็นที่ร้างเป็นแผ่นดินแห้งแล้งและถิ่นทุรกันดารเป็นแผ่นดินที่ไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่และไม่มีมนุษย์คนใดเดินผ่าน
44. เราจะลงโทษเทพเบลในกรุงบาบิโลนเราจะทำให้เขาสำรอกทุกสิ่งที่เขากลืนเข้าไปนานาชาติจะไม่หลั่งไหลไปหาเขาอีกแม้กระทั่งกำแพงของกรุงบาบิโลนก็จะล้มลง
45. ประชากรของเราเอ๋ย จงออกไปจากเมืองนี้แต่ละคนจงเอาชีวิตให้รอดพ้นจากพระพิโรธแรงกล้าของพระยาห์เวห์เถิด
46. อย่าให้ใจของท่านทั้งหลายท้อแท้ อย่ากลัวเพราะข่าวที่ท่านได้ยินในแผ่นดิน ปีนี้มีข่าวหนึ่ง ปีหน้าก็จะมีอีกข่าวหนึ่ง การใช้ความทารุณมีอยู่ในแผ่นดิน ผู้ปกครองคนหนึ่งต่อสู้กับผู้ปกครองอีกคนหนึ่ง
47. ดังนั้น ดูซิ วันเวลาจะมาถึงเมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพแห่งบาบิโลนแผ่นดินทั้งหมดของเมืองนี้จะต้องรับความอับอายชาวบาบิโลนทุกคนที่ถูกฆ่าจะล้มลงกลางเมือง
48. ทั้งท้องฟ้าและแผ่นดิน รวมทั้งสรรพสิ่งที่มีอยู่ในนั้นจะร้องเพลงด้วยความชื่นบานที่กรุงบาบิโลนถูกทำลายเพราะผู้ทำลายเมืองนี้จะมาจากทิศเหนือต่อสู้กับเขาทั้งหลาย พระยาห์เวห์ตรัส
49. กรุงบาบิโลนจะต้องล้มลงเพราะได้ฆ่าชาวอิสราเอลจำนวนมากฉันใดผู้ที่ถูกฆ่าทั่วแผ่นดินได้ล้มลงเพื่อกรุงบาบิโลนฉันนั้น
50. ท่านทั้งหลายที่ได้หนีพ้นดาบจงรีบไปเถิด อย่ายืนอยู่เลยจงระลึกถึงพระยาห์เวห์จากที่ไกลและให้กรุงเยรูซาเล็มขึ้นมาในใจของท่าน
51. “พวกเราอับอายเมื่อได้ยินคำเยาะเย้ยความอัปยศคลุมหน้าเราไว้เพราะคนต่างชาติได้เข้ามาในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งพระวิหารของพระยาห์เวห์”
52. ดังนั้น ดูซิ วันเวลาจะมาถึงพระยาห์เวห์ตรัสเมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพของเมืองนี้คนที่บาดเจ็บจะร้องครวญครางอยู่ทั่วดินแดนแห่งบาบิโลน
53. แม้บาบิโลนจะขึ้นไปถึงท้องฟ้าทำให้ป้อมปราการในที่สูงเข้มแข็งบรรดาผู้ทำลายก็จะมาโจมตีตามคำสั่งของเราพระยาห์เวห์ตรัส
54. เสียงร้องขอความช่วยเหลือมาจากบาบิโลนหายนะยิ่งใหญ่จากแผ่นดินของชาวเคลเดีย
55. ใช่แล้ว พระยาห์เวห์ทรงทำลายบาบิโลนทำให้เสียงร้องดังจากเมืองนี้เงียบลงแม้คลื่นเคยคำรามเหมือนมหาสมุทรที่ส่งเสียงอึกทึก
56. เพราะผู้ทำลายมาโจมตีบาบิโลนบรรดาชายฉกรรจ์ถูกจับคันธนูของเขาถูกหักใช่แล้ว พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงตอบสนองอย่างยุติธรรมพระองค์จะทรงตอบสนองอย่างแน่นอน
57. เราจะทำให้เจ้านาย ผู้มีปรีชาผู้ปกครอง เจ้าเมือง และชายฉกรรจ์ของเมืองนี้ดื่มจนมึนเมาและหลับไปเขาจะนอนหลับตลอดไปไม่ตื่นอีกเลยพระมหากษัตริย์ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัส
58. พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ว่า“กำแพงของกรุงบาบิโลนที่กว้างใหญ่จะถูกทำลายราบประตูสูงของเมืองจะถูกไฟเผาประชาชนชาติต่างๆ ออกแรงทำงานโดยไร้ประโยชน์นานาชาติจะเหน็ดเหนื่อยเพื่อเป็นเชื้อเพลิงเท่านั้น”
59. ต่อไปนี้เป็นคำสั่งที่ประกาศกเยเรมีย์ให้แก่เสไรอาห์ บุตรเนริยาห์ บุตรมาอาเสอาห์ เมื่อเสไรอาห์เดินทางไปกรุงบาบิโลนกับกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ ในปีที่สี่แห่งรัชสมัยของพระองค์ เสไรอาห์เคยเป็นหัวหน้ามหาดเล็กต้นห้อง
60. ประกาศกเยเรมีย์เคยบันทึกหายนะทั้งหมดซึ่งจะต้องเกิดขึ้นแก่กรุงบาบิโลนไว้ในหนังสือเล่มหนึ่ง ถ้อยคำทั้งหมดเหล่านี้ถูกเขียนไว้กล่าวโทษกรุงบาบิโลน
61. ประกาศกเยเรมีย์จึงพูดกับเสไรอาห์ว่า “เมื่อท่านไปถึงกรุงบาบิโลนแล้ว จงเอาใจใส่อ่านถ้อยคำเหล่านี้ทั้งหมดให้ทุกคนฟัง
62. แล้วจงพูดว่า ‘ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ตรัสว่าจะทรงทำลายสถานที่นี้ จนจะไม่มีผู้ใดมาอาศัยอยู่ที่นี่อีก ไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์ เมืองนี้จะเป็นเมืองร้างตลอดไป’
63. เมื่อท่านอ่านหนังสือนี้จบแล้ว จงเอาหินก้อนหนึ่งผูกกับหนังสือนี้แล้วโยนทิ้งลงไปกลางแม่น้ำยูเฟรติส
64. แล้วพูดว่า ‘กรุงบาบิโลนจะจมลงเช่นนี้ จะไม่มีวันลุกขึ้นอีกจากหายนะที่เราจะนำมาลงโทษเมืองนี้’ “ ถ้อยคำของประกาศกเยเรมีย์จบเพียงนี้