เยเรมีย์ 50
1. พระวาจาที่พระยาห์เวห์ตรัสกล่าวโทษกรุงบาบิโลน กล่าวโทษแผ่นดินของชาวเคลเดียผ่านทางประกาศกเยเรมีย์
2. จงประกาศให้นานาชาติได้ยินจงยกสัญญาณขึ้นและป่าวประกาศอย่าปิดบังเรื่องนี้เลย จงพูดว่า“กรุงบาบิโลนถูกยึดแล้วเทพเบลต้องอับอายรูปของเทพมาร์ดุ๊กแตกสลายรูปเคารพต่างๆ ของกรุงบาบิโลนต้องอับอายบรรดารูปน่ารังเกียจถูกทำลาย”
3. เพราะชนชาติหนึ่งขึ้นมาจากทิศเหนือเพื่อโจมตีเมืองนี้ทำให้แผ่นดินของเมืองนี้เป็นที่ร้างจะไม่มีผู้ใดอาศัยที่นั่นอีกทั้งมนุษย์และสัตว์จะหนีไปหมด
4. ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้นพระยาห์เวห์ตรัสประชากรอิสราเอลและประชากรยูดาห์ จะมาพร้อมกันเดินร้องไห้และแสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของตน
5. เขาจะถามหาทางไปยังศิโยนและหันหน้าไปทางเมืองนั้นพูดว่า “มาเถิด เราจงรวมเป็นหนึ่งเดียวกับพระยาห์เวห์โดยทำพันธสัญญานิรันดร ซึ่งจะไม่ถูกลืมเลย”
6. ประชากรของเราเป็นเหมือนฝูงแพะแกะที่หลงทางผู้เลี้ยงของเขาพาเขาให้หลงทางไปภูเขาทำให้เขาหลงทางเขาเดินจากภูเขาลูกหนึ่งไปถึงเนินเขาอีกลูกหนึ่งเขาลืมคอกของตน
7. ทุกคนที่พบเขาก็กินเขาและศัตรูของเขาพูดว่า“เราไม่มีความผิดเพราะเขาได้ทำบาปผิดต่อพระยาห์เวห์ที่พำนักแห่งความยุติธรรมผิดต่อพระยาห์เวห์ความหวังของบรรพบุรุษ”
8. จงหนีจากกรุงบาบิโลนจงออกไป จากแผ่นดินของชาวเคลเดียและเป็นเหมือนแพะเพศผู้ซึ่งนำหน้าฝูงแพะแกะ
9. เพราะดูซิ เราจะปลุกชนชาติใหญ่กลุ่มหนึ่งจากทิศเหนือให้มารวมกันโจมตีกรุงบาบิโลนเขาทั้งหลายจะตั้งแนวรบเข้ามาโจมตีเมืองนี้ซึ่งจะถูกยึดลูกธนูของเขาทั้งหลายเป็นเหมือนลูกธนูของนักรบชำนาญศึกที่ไม่เคยพลาดเป้า
10. แคว้นเคลเดียจะถูกปล้นทุกคนที่ปล้นจะมีความพอใจพระยาห์เวห์ตรัส
11. ท่านทั้งหลายที่ปล้นมรดกของเราเอ๋ยจงยินดีและร่าเริงเถิดจงโลดเต้นเหมือนโคสาวบนทุ่งหญ้าจงเปล่งเสียงเหมือนม้าพ่อพันธุ์เถิด
12. มารดาของท่านต้องอับอายมากหญิงที่ให้กำเนิดท่านได้รับความอดสูบัดนี้กรุงบาบิโลนจะเป็นชนชาติสุดท้ายเป็นถิ่นทุรกันดาร เป็นแผ่นดินแห้งแล้ง และเป็นที่ร้าง
13. เมืองนั้นจะไม่มีผู้อาศัยจะเป็นที่ร้างอย่างที่สุดเพราะพระพิโรธของพระยาห์เวห์ทุกคนที่ผ่านกรุงบาบิโลนจะประหลาดใจและจะผิวปากเยาะเย้ยบาดแผลทั้งหมดของเมืองนี้ก็จะส่งเสียงแสดงความหวาดกลัว
14. ท่านทั้งหลายที่โก่งคันธนูจงตั้งแถวเข้าโจมตีกรุงบาบิโลนเถิดจงล้อมเมือง จงยิงธนูใส่เมืองนี้ อย่าเสียดายลูกธนูเพราะเมืองนี้ได้ทำบาปผิดต่อพระยาห์เวห์
15. จงเปล่งเสียงโห่ร้องเข้าโจมตีจากทุกด้านกรุงบาบิโลนยอมแพ้แล้วป้อมปราการล้มลง กำแพงเมืองก็ถูกทำลายเพราะนี่เป็นการลงโทษของพระยาห์เวห์จงลงโทษเมืองนี้จงทำกับกรุงบาบิโลนเหมือนกับที่เมืองนี้เคยทำกับผู้อื่นเถิด
16. จงกำจัดผู้หว่านให้หมดสิ้นไปจากกรุงบาบิโลนจงกำจัดผู้ถือเคียวในฤดูเก็บเกี่ยวแต่ละคนจงกลับไปยังชนชาติของตนแต่ละคนจงหนีไปยังแผ่นดินของตนให้พ้นจากดาบของผู้เบียดเบียนข่มเหงเถิด
17. อิสราเอลเป็นเหมือนแกะพลัดฝูงที่ถูกสิงโตตามล่าแต่เดิมกษัตริย์แห่งอัสซีเรียได้กินเขา ต่อมากษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนได้เคี้ยวกระดูกของเขา
18. ดังนั้น พระยาห์เวห์จอมจักรวาล พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ดูซิ เราจะลงโทษกษัตริย์แห่งบาบิโลนและแผ่นดินของเขา ดังที่เราได้ลงโทษกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย
19. เราจะนำอิสราเอลกลับไปยังทุ่งหญ้าของเขาและเขาจะหากินอยู่บนภูเขาคารเมลและในแคว้นบาชานเขาจะกินอิ่มบนเนินเขาเอฟราอิมและในแคว้นกิเลอาด
20. ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้นพระยาห์เวห์ตรัสผู้แสวงหาความผิดของอิสราเอลจะหาความผิดไม่ได้เลยผู้แสวงหาบาปของยูดาห์ก็จะหาบาปไม่พบเพราะเราจะให้อภัยแก่ผู้ที่เราปล่อยให้รอดชีวิต
21. จงยกทัพขึ้นไปโจมตีแผ่นดินเมราธาอิมจงโจมตีเมืองนี้และผู้อาศัยในแคว้นเปโขด เถิดจงฆ่าและทำลายล้างเขาให้หมดสิ้นพระยาห์เวห์ตรัสจงทำทุกอย่างตามที่เราได้สั่งท่าน
22. เสียงสงครามอยู่ในแผ่นดินและการทำลายใหญ่หลวงก็อยู่ในนั้น
23. เป็นไปได้หรือที่ค้อนทุบแผ่นดินทั้งหมดต้องถูกทุบจนแหลกเป็นชิ้นๆ เป็นไปได้หรือที่กรุงบาบิโลนกลายเป็นที่น่าสยดสยองในบรรดาชนชาติทั้งหลาย
24. กรุงบาบิโลนเอ๋ย เราได้วางบ่วงแร้วดักเจ้าและเจ้าก็ติดบ่วงนั้นโดยไม่รู้ตัวเจ้าถูกพบและถูกจับเพราะเจ้าได้ต่อสู้กับพระยาห์เวห์
25. พระยาห์เวห์ทรงเปิดคลังอาวุธของพระองค์ทรงนำอาวุธแสดงพระพิโรธออกมาเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์จอมจักรวาลทรงมีพระราชกิจที่จะต้องทำในแผ่นดินของชาวเคลเดีย
26. จงมาโจมตีกรุงบาบิโลนจากทุกทิศจงเปิดยุ้งฉางทั้งหลายของเมืองจงกองทุกสิ่งไว้เหมือนกองข้าวจงทำลายทุกสิ่งให้หมดสิ้นอย่าให้มีอะไรเหลืออยู่เลย
27. จงฆ่าชายฉกรรจ์ทุกคนเหมือนนำโคเพศผู้ไปยังโรงฆ่าสัตว์วิบัติจงเกิดแก่เขาทุกคนเพราะวันเวลามาถึงแล้วเวลาที่เขาจะต้องรับโทษ
28. ฟังซิ ผู้ที่หนีและรอดชีวิตจากแผ่นดินบาบิโลนมาประกาศที่ศิโยนว่าพระยาห์เวห์ พระเจ้าของเราทรงลงโทษกรุงบาบิโลนแล้วเป็นการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์
29. จงเรียกนักธนูมาต่อสู้กับกรุงบาบิโลนท่านทั้งหลายที่โก่งธนู จงตั้งค่ายรอบเมืองนี้อย่าให้ผู้ใดหนีรอดพ้นไปได้จงตอบสนองตามการกระทำของเมืองนี้จงทำกับเมืองนี้ตามที่เมืองนี้เคยทำกับผู้อื่นเพราะเมืองนี้หยิ่งผยองกับพระยาห์เวห์พระผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอล
30. ดังนั้น บรรดาชายหนุ่มจะล้มลงในลานสาธารณะ นักรบทุกคนจะถูกทำลายในวันนั้น พระยาห์เวห์ตรัส
31. บาบิโลนผู้หยิ่งผยองเอ๋ย ดูซิ เราเป็นศัตรูกันพระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสเพราะวันเวลาของเจ้ามาถึงแล้วเป็นเวลาที่เราจะลงโทษเจ้า
32. ผู้หยิ่งผยองจะสะดุดและล้มลงจะไม่มีผู้ใดพยุงเขาให้ลุกขึ้นได้เราจะจุดไฟเผาเมืองต่างๆ ของบาบิโลนไฟจะกินทุกสิ่งที่อยู่โดยรอบ
33. พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ว่า“ประชากรอิสราเอลถูกข่มเหงประชากรยูดาห์ก็พลอยถูกข่มเหงพร้อมกันด้วยผู้ที่จับเขาไปเป็นเชลยยึดเขาไว้ไม่ยอมปล่อยให้เป็นอิสระ
34. พระผู้ไถ่ของเขาทั้งหลายทรงพลังพระนามพระองค์คือพระยาห์เวห์จอมจักรวาลพระองค์ทรงสู้คดีแทนเขาจนชนะเพื่อประทานความสงบแก่แผ่นดินแต่ประทานความวุ่นวายแก่ผู้อาศัยที่กรุงบาบิโลน”
35. ดาบอยู่เหนือชาวเคลเดียแล้ว พระยาห์เวห์ตรัสเหนือผู้อาศัยที่กรุงบาบิโลนเหนือบรรดาเจ้านายและผู้มีปรีชา
36. ดาบจงอยู่เหนือบรรดาหมอดูให้เขาพูดจาไร้เหตุผลดาบจงอยู่เหนือบรรดาชายฉกรรจ์ให้เขาหวาดกลัว
37. ดาบจงอยู่เหนือบรรดาม้าและรถศึกอยู่เหนือชนชาติต่างๆ ที่อยู่ในเมืองนั้นให้เขาทั้งหลายเป็นเหมือนผู้หญิงดาบจงอยู่เหนือทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเมืองนี้ให้ทรัพย์สมบัติเหล่านี้ถูกปล้น
38. ความแห้งแล้งจงอยู่เหนือห้วงน้ำทุกแห่งของเมืองนี้ให้น้ำแห้งไปเพราะบาบิโลนเป็นแผ่นดินแห่งรูปเคารพต่างๆ รูปน่ากลัวเหล่านี้ทำให้เขาเป็นบ้า
39. ดังนั้น สัตว์ป่าและสุนัขจิ้งจอกจะอาศัยอยู่ในกรุงบาบิโลนนกกระจอกเทศจะมาอยู่ที่นั่นจะไม่มีผู้คนมาอาศัยอยู่ในเมืองนี้อีกจะไม่มีผู้อาศัยในเมืองนี้ตลอดไป
40. เมื่อพระเจ้าทรงทำลายเมืองโสโดม เมืองโกโมราห์และเมืองใกล้เคียงอื่นๆ ฉันใดพระยาห์เวห์ตรัสก็จะไม่มีผู้ใดมาอาศัยอยู่ที่นั่นจะไม่มีมนุษย์คนใดมาพำนักอยู่ที่นั่นอีกฉันนั้น
41. ดูซิ ชนชาติหนึ่งมาจากทิศเหนือชนชาติใหญ่พร้อมกับกษัตริย์หลายองค์จะลุกขึ้นมาจากปลายแผ่นดิน
42. เขาทั้งหลายจะถือคันธนูและหอกเขาโหดร้าย ไม่สงสารผู้ใดเสียงของเขาเหมือนเสียงคำรามของทะเลเขาขี่ม้ารวมพลังกันเหมือนคนเดียวพร้อมจะสู้กับเจ้า ธิดาแห่งบาบิโลน
43. กษัตริย์แห่งบาบิโลนทรงได้ยินข่าวนี้พระหัตถ์ก็อ่อนเปลี้ยความกังวลจับพระองค์ไว้เป็นความเจ็บปวดเหมือนหญิงที่กำลังคลอดบุตร
44. ดูซิ สิงโตขึ้นมาจากป่าแห่งแม่น้ำจอร์แดนเข้าโจมตีฝูงแกะในทุ่งหญ้าเขียวชอุ่มฉันใดเราก็จะทำให้ชาวบาบิโลนต้องหนีจากแผ่นดินของตนอย่างฉับพลันฉันนั้นและจะแต่งตั้งผู้ที่เราเลือกสรรให้ปกครองแผ่นดินนั้นเพราะใครเป็นเหมือนเราใครจะเรียกเราไปสู้คดีผู้เลี้ยงแกะคนใดจะยืนหยัดต่อต้านเราได้
45. ดังนั้น จงฟังแผนงานซึ่งพระยาห์เวห์ทรงกระทำเพื่อกล่าวโทษกรุงบาบิโลนและจงฟังพระประสงค์ที่ทรงดำริกล่าวโทษแผ่นดินของชาวเคลเดียแม้แกะตัวเล็กที่สุดก็จะถูกลากไปจากฝูงอย่างแน่นอนทุ่งหญ้าของเขาจะกลายเป็นที่ร้างอย่างแน่นอน
46. แผ่นดินจะสั่นสะเทือนเพราะเสียงที่กรุงบาบิโลนถูกยึดและเสียงคร่ำครวญของเมืองนี้จะได้ยินในหมู่ชนชาติต่างๆ