อิสยาห์ 57
1. ผู้ชอบธรรมตายก็ไม่มีผู้ใดสนใจผู้เลื่อมใสศรัทธาถูกยกไปก็ไม่มีใครใส่ใจผู้ชอบธรรมถูกยกไปจากความชั่วร้าย
2. เขาจะได้รับสันติภาพผู้ดำเนินบนทางตรงจะพักอยู่บนที่นอนของตน
3. บัดนี้ ท่านทั้งหลายที่เป็นบุตรของแม่มดเป็นเชื้อสายของผู้เป็นชู้และหญิงแพศยาจงเข้ามาใกล้ๆ
4. ท่านทั้งหลายเยาะเย้ยผู้ใดท่านอ้าปากแลบลิ้นล้อเลียน ผู้ใดท่านทั้งหลายเป็นบุตรผู้ล่วงละเมิดเป็นเชื้อสายที่หลอกลวงมิใช่หรือ
5. ท่านร้อนเร่าด้วยราคะในหมู่ต้นโอ๊ก ใต้ต้นไม้เขียวทุกต้นท่านฆ่าทารกถวายเป็นบูชาในหุบเขาระหว่างซอกหินผา
6. ส่วนมรดกของท่านอยู่บนก้อนหินเกลี้ยงเกลาของลำห้วยหินเหล่านี้ หินเหล่านี้เป็นส่วนมรดกของท่านท่านได้เทเครื่องดื่มถวายหินเหล่านี้รวมทั้งถวายธัญบูชาด้วยเราจะต้องพอใจการกระทำเช่นนี้หรือ
7. ท่านตั้งที่นอนไว้บนภูเขาสูงเด่นท่านขึ้นไปที่นั่นเพื่อถวายเครื่องบูชา
8. ท่านตั้งรูปเคารพ ไว้หลังประตูและหลังเสาประตูใช่แล้ว ท่านละทิ้งเรา เปลื้องเสื้อผ้าขึ้นไปบนที่นอนกว้างกับชู้รักที่ท่านตกลงจ่ายเงินให้มาหลับนอนกับท่านขณะที่จับตามองดูรูปเคารพ
9. ท่านนำน้ำมันมะกอกเทศเดินไปหาพระโมเลคนำน้ำหอมมากมายไปถวายท่านส่งทูตไปไกลให้ลงไปจนถึงแดนมรณะ
10. ท่านเหน็ดเหนื่อยเพราะเดินทางไกลไม่เคยพูดว่า “ไร้ประโยชน์”ท่านพบว่าตนมีกำลังขึ้นใหม่จึงไม่รู้สึกหมดแรง
11. ท่านตกใจและกลัวผู้ใดจึงทรยศต่อเรา ไม่ระลึกถึงเรา ไม่เอาใจใส่เราเลยเราเงียบอยู่เป็นเวลานานท่านจึงไม่ยำเกรงเรา
12. เราจะประกาศความชอบธรรมและกิจการของท่านซึ่งไม่เป็นประโยชน์แก่ท่านเลย
13. เมื่อท่านร้องขอความช่วยเหลือก็ให้รูปเคารพที่ท่านสะสมไว้ช่วยท่านซิลมจะพัดรูปเหล่านี้ไปเพียงลมเป่าเบาๆ ก็จะหอบออกไปแต่ผู้เข้ามาพึ่งเราจะได้ครอบครองแผ่นดินเป็นกรรมสิทธิ์จะได้ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราเป็นมรดก
14. จะมีเสียงพูดว่า“จงปรับถนนให้เรียบ จงปรับถนนให้เรียบ จงเตรียมทางจงขนย้ายอุปสรรคออกไปจากทางของประชากรของเรา”
15. พระองค์ผู้สูงส่งควรเทิดทูน ผู้ทรงดำรงอยู่ตลอดนิรันดรและทรงพระนามว่า ‘ผู้ศักดิ์สิทธิ์’ ตรัสดังนี้“เราอยู่ในที่สูงและศักดิ์สิทธิ์แต่ยังอยู่กับผู้ที่มีจิตสำนึกผิดและต่ำต้อยเพื่อรื้อฟื้นจิตของผู้ถ่อมตนและรื้อฟื้นใจของผู้สำนึกผิด
16. เราไม่ต้องการกล่าวหาอยู่เสมอ หรือโกรธตลอดไปมิฉะนั้น จิตและลมปราณที่เราสร้างมา จะล้มเหลวต่อหน้าเรา
17. เราโกรธเพราะความผิดที่เขาโลภเราเฆี่ยนตีเขา เราซ่อนตัว และโกรธแต่เขายังหันไปเดินทางตามใจชอบของเขา
18. เราได้เห็นวิถีทางของเขาแล้วเราจะรักษาเขาให้หายจะนำเขาและให้ความบรรเทาทั้งแก่เขาและแก่ผู้ที่คร่ำครวญถึงเขา
19. ใส่คำสรรเสริญไว้ในปากของเขาพระยาห์เวห์ตรัสว่า “สันติภาพ สันติภาพแก่คนอยู่ห่างไกล และแก่คนอยู่ใกล้เราจะรักษาเขาให้หาย
20. แต่คนชั่วร้ายเป็นเหมือนทะเลที่มีคลื่นแรงซึ่งจะสงบลงไม่ได้และน้ำก็กวนโคลนตมขึ้นมา”
21. พระเจ้าของข้าพเจ้าตรัสว่า“ไม่มีสันติสุขแก่คนชั่วร้าย”