อิสยาห์ 47
1. ธิดาพรหมจารี แห่งบาบิโลนเอ๋ยจงลงมานั่งในฝุ่นดินเถิดธิดาของชาวเคลเดียเอ๋ยจงนั่งบนพื้นดินเถิด ไม่มีบัลลังก์อีกแล้วเพราะเจ้าจะไม่ได้ชื่ออีกต่อไปว่า“ผู้อ่อนโยนและละเอียดอ่อน”
2. จงจับหินโม่ จงโม่แป้งเถิดจงถอดผ้าคลุมหน้าออกยกชายกระโปรงขึ้นให้เห็นขาและลุยข้ามแม่น้ำไป
3. เจ้าจะต้องเปลือยกายทุกคนจะเห็นความน่าอับอายของเจ้าเราจะแก้แค้นและจะไม่มีผู้ใดขัดขวางเราได้
4. พระผู้ไถ่ของเราตรัสเช่นนี้พระนามพระองค์คือพระยาห์เวห์จอมจักรวาลพระผู้ศักดิ์สิทธิ์ของอิสราเอล
5. ธิดาของชาวเคลเดียเอ๋ยจงนั่งเงียบๆ จงเข้าไปซ่อนตัวในความมืดเพราะเจ้าจะไม่ได้ชื่ออีกต่อไปว่า“นางพญาแห่งราชอาณาจักรทั้งหลาย”
6. เราโกรธประชากรของเราเราปล่อยให้มรดกของเราเป็นมลทินเราจึงมอบเขาไว้ในมือของเจ้าแต่เจ้ามิได้แสดงความกรุณาต่อเขาเจ้าวางแอกหนักไว้บนบ่า แม้บ่าของคนชรา
7. เจ้าคิดว่า “ฉันจะเป็นนางพญาตลอดไป”จึงไม่เคยสนใจเรื่องเหล่านี้ไม่เคยคิดถึงอนาคตเลย
8. บัดนี้ เจ้าผู้มักมากในกามคุณและนั่งอยู่อย่างมั่นใจจงฟังเรื่องนี้เถิดเจ้าคิดว่า “ฉันยิ่งใหญ่กว่าผู้ใดทั้งสิ้นฉันจะไม่ต้องเป็นม่ายจะไม่ต้องเป็นทุกข์เพราะสูญเสียลูก”
9. แต่ทั้งสองสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับเจ้าโดยฉับพลันในวันเดียวคือเจ้าจะต้องสูญเสียลูกและเป็นม่ายทั้งๆ ที่เจ้าใช้วิทยาคมมากมายและใช้อำนาจยิ่งใหญ่จากเวทมนตร์คาถา
10. เจ้าเชื่อมั่นในความเลวร้ายของเจ้าพูดว่า “ไม่มีผู้ใดเห็นฉัน”ปรีชาญาณและความรู้ของเจ้าทำให้เจ้าหลงไปเจ้าจึงคิดว่า “ฉันยิ่งใหญ่กว่าผู้ใดทั้งสิ้น”
11. แต่ภัยพิบัติจะมาเหนือเจ้าซึ่งเจ้าไม่รู้จะปัดเป่าได้อย่างไรภัยพิบัติจะตกเหนือเจ้าซึ่งเจ้าจะหลีกเลี่ยงไม่พ้นความพินาศจะมาถึงเจ้าโดยฉับพลันโดยที่เจ้าไม่รู้ล่วงหน้า
12. จงใช้เวทมนตร์คาถาและวิทยาคมมากมายของเจ้าต่อไปเถิดซึ่งเจ้าออกแรงใช้มาตั้งแต่วัยเยาว์บางทีเจ้าอาจจะสำเร็จได้บางทีเจ้าอาจทำให้ผู้อื่นกลัวได้
13. เจ้าแสวงหาที่ปรึกษามากมายจนเหน็ดเหนื่อยแล้วบรรดาโหราจารย์จงออกมาช่วยเจ้าให้รอดพ้นเถิดเขาดูดาว และทำนายทุกเดือนให้เจ้ารู้ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้น
14. ดูซิ เขาทั้งหลายเป็นเหมือนซังข้าวไฟจะเผาผลาญเขาเขาช่วยตนเองให้พ้นจากกำลังของเปลวเพลิงไม่ได้จะไม่มีถ่านทำให้อุ่น ไม่มีไฟที่ใครจะผิง
15. บรรดานักวิทยาคมของเจ้าจะเป็นเช่นนั้นเจ้าออกแรงใช้วิทยาคมเหล่านี้มาตั้งแต่วัยเยาว์เขาแต่ละคนจะไปตามทางของตนไม่มีผู้ใดจะช่วยเจ้าให้รอดพ้นได้