อิสยาห์ 21
1. คำพยากรณ์กล่าวโทษถิ่นทุรกันดารชายทะเลลมบ้าหมูพัดมาในแคว้นเนเกบฉันใดลมจากถิ่นทุรกันดารก็พัดมาจากแผ่นดินน่ากลัวฉันนั้น
2. ข้าพเจ้าเห็นนิมิตน่าสะพรึงกลัวผู้ปล้นเข้ามาปล้นผู้ทำลายเข้ามาทำลายชาวเอลาม เอ๋ย จงขึ้นไปเถิดชาวมีเดียเอ๋ย จงเข้าล้อมเถิดพระเจ้าทรงทำให้การคร่ำครวญต่างๆ จบสิ้น
3. เพราะเหตุนี้ บั้นเอวของข้าพเจ้าจึงเจ็บปวดอย่างสาหัสเป็นความเจ็บปวดของหญิงกำลังคลอดบุตรสิ่งที่ได้ยินทำให้ข้าพเจ้าวุ่นวายใจสิ่งที่ได้เห็นทำให้ข้าพเจ้าตกใจ
4. ใจของข้าพเจ้าฟุ้งซ่านความกลัวทำให้ข้าพเจ้าสั่นสะท้านแสงโพล้เพล้ซึ่งข้าพเจ้าปรารถนากลับทำให้ข้าพเจ้ากลัวจนตัวสั่น
5. เขาจัดโต๊ะ ปูพรม กินและดื่มบรรดาเจ้านายเอ๋ย จงลุกขึ้น จงใช้น้ำมันชโลมโล่เถิด
6. เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้“จงไป วางยามเฝ้า ให้ประกาศสิ่งที่เขาเห็น
7. ถ้าเขาเห็นรถม้าเทียมม้าคู่คนขี่ลา คนขี่อูฐเขาจงตั้งใจฟังจงฟังอย่างพินิจพิเคราะห์เถิด”
8. คนยามที่เห็น ร้องว่า“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้ายืนอยู่บนหอคอยตลอดเวลาทุกวันข้าพเจ้าประจำอยู่ในตำแหน่งของข้าพเจ้าทุกคืน
9. ดูซิ คนหนึ่งกำลังมาบนรถม้าเทียมม้าคู่”เขาร้องว่า“กรุงบาบิโลนล่มแล้ว ล่มแล้ว”รูปเคารพทั้งหมดของเทพเจ้าแห่งกรุงบาบิโลนถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอยู่บนพื้นดิน”
10. อิสราเอล ประชากรของข้าพเจ้าเอ๋ยที่ถูกเหยียบย่ำและถูกฝัดเหมือนข้าวสาลีบนลานนวดข้าวข้าพเจ้าได้ยินสิ่งใดจากพระยาห์เวห์จอมจักรวาล พระเจ้าแห่งอิสราเอลข้าพเจ้าก็ประกาศให้ท่านรู้
11. คำพยากรณ์เกี่ยวกับดูมาห์ผู้หนึ่งเรียกข้าพเจ้าจากเสอีร์ว่า“คนยามเอ๋ย กลางคืนยังเหลืออีกเท่าไรคนยามเอ๋ย กลางคืนยังเหลืออีกเท่าไร”
12. คนยามตอบว่า“เวลาเช้ามาถึงแล้ว กลางคืนก็มาด้วยถ้าจะถาม ก็จงถามเถิดจงกลับมาอีก”
13. คำพยากรณ์กล่าวโทษอาระเบียขบวนคาราวานของชาวเดดานเอ๋ยจงพักแรมอยู่ในป่าของอาระเบียเถิด
14. ผู้อาศัยในแผ่นดินเทมาเอ๋ยจงตักน้ำไปพบคนกระหายน้ำจงนำอาหารมาให้ผู้หนีมาหลบภัยเถิด
15. เพราะเขาได้หนีจากดาบจากดาบที่ชักออกจากธนูที่โก่งอยู่และจากการรบที่ดุเดือด
16. เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อีกปีหนึ่ง ตามการนับปีของลูกจ้าง ความรุ่งเรืองทั้งหมดของเคดาร์จะจบสิ้น
17. และนักธนูกล้าหาญของชาวเคดาร์จะเหลืออยู่จำนวนน้อย เพราะพระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้”