อิสยาห์ 30
1. พระยาห์เวห์ตรัสว่า“วิบัติจงเกิดแก่ท่านทั้งหลาย บุตรที่เป็นกบฏท่านปฏิบัติตามแผนที่ไม่ใช่แผนของเราท่านทำข้อตกลงที่เราไม่ดลใจให้ทำดังนี้ท่านจึงทำบาปมากยิ่งขึ้น
2. ท่านออกเดินทางไปอียิปต์โดยไม่ปรึกษาเราไปขอความอารักขาจากกษัตริย์ฟาโรห์ไปหาที่หลบภัยใต้ร่มเงาของอียิปต์
3. ความอารักขาของกษัตริย์ฟาโรห์จะกลับเป็นความอับอายของท่านและที่หลบภัยใต้ร่มเงาของอียิปต์จะกลับเป็นความอัปยศของท่าน
4. เมื่อบรรดาเจ้านายของท่านมาถึงเมืองโศอันและทูตของท่านไปถึงเมืองคาเนส
5. ทุกคนจะผิดหวังที่ชนชาตินี้ไม่เป็นประโยชน์แก่ท่านไม่นำความช่วยเหลือหรือผลประโยชน์ใดแต่นำความอับอายและความอัปยศมาให้
6. คำพยากรณ์กล่าวโทษสัตว์ป่าแห่งเนเกบในแผ่นดินแห่งความทุกข์ยากและความกังวลซึ่งเป็นที่อาศัยของสิงโตเพศเมียและสิงโตเพศผู้ที่คำรามที่งูพิษและมังกรบินอาศัยอยู่เขาทั้งหลายบรรทุกทรัพย์สมบัติบนหลังลาและบรรทุกทรัพย์สินบนหลังอูฐไปยังประชาชนชาติหนึ่งซึ่งจะช่วยเขาไม่ได้เลย
7. ความช่วยเหลือของอียิปต์นั้นไร้ค่าและเปล่าประโยชน์ดังนั้น เราจึงเรียกเขาว่า “ราหับผู้อยู่เฉย”
8. บัดนี้ จงไปเขียนเรื่องนี้ลงบนแผ่นจารึกต่อหน้าเขาจงจดไว้ในม้วนหนังสือเพื่อเป็นสักขีพยานถาวรในอนาคตตลอดไป
9. เพราะเขาทั้งหลายเป็นประชากรที่เป็นกบฏ เป็นลูกที่ชอบพูดเท็จเป็นบุตรที่ไม่ยอมฟังคำสั่งสอนของพระยาห์เวห์
10. เขาพูดกับบรรดาผู้ทำนายว่า “อย่าเห็นนิมิตเลย”พูดกับบรรดาประกาศกว่า “อย่าประกาศความจริงแก่เราแต่จงพูดถ้อยคำที่รื่นหูจงบรรยายถึงนิมิตที่หลอกลวง
11. จงออกจากทาง จงหันออกไปจากทางเดินจงให้พระผู้ศักดิ์สิทธิ์ของอิสราเอลพ้นจากสายตาของเรา”
12. ดังนั้น พระผู้ศักดิ์สิทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“ท่านทั้งหลายดูหมิ่นถ้อยคำนี้ไว้วางใจการข่มเหงและการทุจริตยึดสิ่งเหล่านี้เป็นที่พึ่ง
13. ความผิดนี้ของท่านจะเป็นเหมือนช่องในกำแพงสูงมีรอยร้าวที่จะพังทลายลงทันทีภายในพริบตาเดียว
14. พระองค์จะทรงทำให้กำแพงนี้แตกเหมือนภาชนะดินเผาซึ่งแตกเป็นชิ้นๆ จนซ่อมไม่ได้ชิ้นที่แตกเหล่านั้นไม่พบชิ้นดีใดที่จะใช้ตักไฟออกจากเตาหรือใช้ตักน้ำออกจากบ่อเก็บน้ำได้เลย”
15. พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าพระผู้ศักดิ์สิทธิ์ของอิสราเอล ตรัสดังนี้“ถ้าท่านกลับใจและอยู่โดยสงบท่านทั้งหลายจะรอดพ้นถ้าท่านไว้ใจเราและอยู่ในความสงบท่านจะมีกำลังเข้มแข็งแต่ท่านไม่ยอมทำเช่นนี้
16. ท่านทั้งหลายพูดว่า‘ไม่ใช่ เราจะขี่ม้าหนีไป’ท่านทั้งหลายจงหนีไปเถิดท่านพูดว่า ‘เราจะขี่ม้าเร็ว’แต่ผู้ไล่ตามท่านจะเร็วกว่า
17. ท่านทั้งหลายหนึ่งพันคนจะหนี เพราะคำข่มขู่ของคนคนเดียวท่านทั้งหลายจะหนีไปเพราะคำข่มขู่ของคนห้าคนจนท่านจะเหลืออยู่เหมือนเสาธงบนยอดเขาเหมือนสัญญาณบนเนินเขา”
18. แต่พระยาห์เวห์ทรงคอยที่จะทรงพระกรุณาท่านทั้งหลายพระองค์จะทรงลุกขึ้นเพื่อแสดงพระเมตตาต่อท่านเพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าผู้เที่ยงธรรมทุกคนที่วางใจในพระองค์ย่อมเป็นสุข
19. ประชากรแห่งศิโยนผู้อาศัยที่กรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย จงฟังเถิดท่านทั้งหลายจะไม่ต้องร้องไห้อีกเลยเมื่อท่านร้องขอความช่วยเหลือพระองค์จะทรงพระเมตตาต่อท่านเมื่อทรงได้ยินพระองค์จะทรงตอบท่าน
20. แม้องค์พระผู้เป็นเจ้าจะประทานความยากลำบากให้เป็นเหมือนอาหารและประทานความทุกข์ใจให้เป็นเหมือนน้ำดื่มถึงกระนั้นพระอาจารย์ของท่านจะไม่ซ่อนพระองค์อีกตาของท่านจะเห็นพระอาจารย์
21. หูของท่านจะได้ยินถ้อยคำนี้จากเบื้องหลังว่า“นี่เป็นหนทาง จงเดินในทางนี้เถิด”ไม่ว่าท่านจะหันไปทางขวาหรือหันไปทางซ้าย
22. ท่านจะคิดว่ารูปเคารพหุ้มเงินของท่านมีมลทินท่านจะทิ้งรูปเคารพหุ้มทองคำเหมือนทิ้งสิ่งสกปรกท่านจะพูดว่า “ไปให้พ้น”
23. แล้วพระองค์จะประทานฝนแก่เมล็ดพืชที่ท่านได้หว่านลงในดินข้าวสาลีผลิตผลของดินจะอุดมสมบูรณ์วันนั้น สัตว์เลี้ยงของท่านจะหากินอยู่ในทุ่งหญ้ากว้างใหญ่
24. โคและลาที่ใช้ทำนาจะกินหญ้าหมักรสอร่อยที่ใช้พลั่วและส้อมซัดตักมาให้
25. บนภูเขาและเนินสูงทุกแห่งจะมีลำธารและคูน้ำไหลในวันที่ศัตรูจำนวนมากจะถูกฆ่าเมื่อหอคอยจะพังทลาย
26. ในวันที่พระยาห์เวห์จะทรงพันบาดแผลให้ประชากรของพระองค์และจะทรงรักษาบาดแผลซึ่งเขาถูกพระองค์ทรงโบยตีแสงของดวงจันทร์จะเป็นเหมือนแสงของดวงอาทิตย์และแสงของดวงอาทิตย์จะสว่างเป็นเจ็ดเท่าจะเป็นเหมือนแสงสว่างของเจ็ดวัน
27. ดูซิ พระนามพระยาห์เวห์มาจากแดนไกลพระพิโรธร้อนเป็นไฟความกริ้วของพระองค์เป็นเหมือนควันที่ปกคลุมริมพระโอษฐ์เต็มด้วยความกริ้วพระชิวหาเป็นเหมือนไฟเผาผลาญ
28. พระปัสสาสะเป็นเหมือนลำธารเอ่อท่วมท้นถึงคอเพื่อทรงใช้ตะแกรงที่ทำลายร่อนนานาชาติและเพื่อจะทรงใส่บังเหียนที่ขากรรไกรของประชาชาตินำเขาให้หลงทาง
29. ท่านทั้งหลายจะร้องเพลงเหมือนในคืนที่มีการฉลองใจของท่านจะยินดีเหมือนคนที่ออกเดินตามเสียงปี่ไปยังภูเขาของพระยาห์เวห์ ไปถึง “พระศิลา” แห่งอิสราเอล
30. พระยาห์เวห์จะทรงบันดาลให้พระสุรเสียงกัมปนาทของพระองค์เป็นที่ได้ยินและจะทรงสำแดงพระกรที่ฟาดลงด้วยพระพิโรธที่ลุกร้อนเหมือนไฟเหมือนเปลวเพลิงที่เผาผลาญพร้อมกับฟ้าแลบ ฝนหนัก และลูกเห็บ
31. ชาวอัสซีเรียจะกลัวลานเมื่อได้ยินพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระองค์จะทรงใช้พระคทาโบยตีเขา
32. แต่ละครั้งที่พระยาห์เวห์ทรงใช้พระคทาโบยตีเพื่อลงโทษเขาจะมีเสียงรำมะนาและเสียงพิณเขาคู่ควบไปด้วยพระองค์จะทรงกวัดแกว่งพระกรใส่เขา
33. เพราะที่เผา จัดไว้นานแล้วถูกแล้ว จัดไว้สำหรับกษัตริย์ที่เผาก็ลึกและกว้าง มีไฟและฟืนมากมายพระปัสสาสะของพระยาห์เวห์จะเป็นเหมือนธารกำมะถันมาจุดไฟให้ลุกไหม้