สดุดี 88

1. ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​ช่วย​ข้าพเจ้า​ให้​รอด​พ้นข้าพเจ้า​ร้อง​หา​พระองค์​ทั้ง​วัน​ทั้ง​คืน
2. ขอให้​คำ​ภาวนา​ของ​ข้าพเจ้า​ขึ้น​ไป​ถึง​พระองค์โปรด​ทรง​เอียง​พระ​กรรณ​ฟัง​คำ​วอน​ขอ​ของ​ข้าพเจ้า
3. เพราะ​ข้าพเจ้า​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​ทุกข์​ยากชีวิต​ของ​ข้าพเจ้า​เข้า​มา​ใกล้​แดน​มรณะ
4. ข้าพเจ้า​ถูก​นับ​อยู่​ใน​หมู่​ผู้​ที่​ลง​ไป​ใน​ขุม​ลึกเป็น​เหมือน​คน​ที่​ไม่​มี​กำลัง​อีก​แล้ว
5. ที่​พำนัก​ของ​ข้าพเจ้า อยู่​ใน​หมู่​ผู้ตายข้าพเจ้า​เป็น​เสมือน​ผู้​ถูก​ฆ่า​ทิ้ง​อยู่​ใน​หลุม​ศพพระองค์​ไม่​ทรง​ระลึก​ถึง​เขา​อีก​ต่อไปเขา​ถูก​ตัด​ขาด​จาก​ความ​คุ้มครอง​ของ​พระองค์
6. พระองค์​ทรง​ผลัก​ข้าพเจ้า​ลง​ไป​ถึง​ก้น​หลุมใน​ขุม​ลึก​มืด​มิด
7. พระ​พิโรธ​ของ​พระองค์​กด​ข้าพเจ้า​ไว้พระองค์​ทรง​บันดาล​ให้​คลื่น​ทั้งหมด​ของ​พระองค์​ท่วม​ข้าพเจ้า (พัก​ครู่​หนึ่ง)
8. พระองค์​ทรง​ผลัก​ไส​บรรดา​เพื่อน​ฝูง​ไป​จาก​ข้าพเจ้าทรง​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​เป็น​ที่​น่า​รังเกียจ​แก่​เขา
9. ตา​ข้าพเจ้า​พร่า​มัว​เพราะ​ความ​ทุกข์​ทรมานข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ ข้าพเจ้า​เรียก​หา​พระองค์​ทุก​วันข้าพเจ้า​ยื่น​มือ​ออก​หา​พระองค์
10. พระองค์​ทรง​กระทำ​ปาฏิหาริย์​เพื่อ​คน​ตาย​กระนั้น​หรือเงา​ผู้ตาย​จะ​ลุก​ขึ้นมา​สรรเสริญ​พระองค์​ได้​หรือ (พัก​ครู่​หนึ่ง)
11. ใน​หลุม​ศพ​จะ​มี​ผู้ใด​กล่าวถึง​ความ​รัก​มั่นคง​ของ​พระองค์ใน​แดน​มรณะ จะ​มี​ผู้ใด​กล่าวถึง​ความ​ซื่อสัตย์​ของ​พระองค์
12. ใน​ความ​มืด​มิด​ผู้ใด​จะ​ประกาศ​ปาฏิหาริย์​ของ​พระองค์หรือ​ประกาศ​ความ​เที่ยง​ธรรม​ของ​พระองค์​ใน​แผ่นดิน​แห่ง ความ​ลืม​เลือน (พัก​ครู่​หนึ่ง)
13. แต่​ข้าพเจ้า ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ ข้าพเจ้า​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​จาก​พระองค์ทุก​ยาม​เช้า​คำ​ภาวนา​ของ​ข้าพเจ้า​มาถึง​พระองค์
14. เหตุ​ไฉน​พระองค์​จึง​ทรง​ผลัก​ไส​ข้าพเจ้าและ​ทรง​ซ่อน​พระ​พักตร์​ไป​จาก​ข้าพเจ้า
15. ข้าพเจ้า​มี​ความ​ทุกข์​และ​ใกล้​ตาย​มา​ตั้งแต่​วัย​เยาว์ข้าพเจ้า​ทน​ความ​น่า​สะพรึงกลัว​ของ​พระองค์​จน​หมด​แรง
16. พระ​พิโรธ​ของ​พระองค์​ท่วม​ท้น​ข้าพเจ้าความ​พรั่น​พรึง​จาก​พระองค์​ทำลาย​ล้าง​ข้าพเจ้า
17. เหมือน​น้ำ​ไหล​บ่า​เข้า​มา​รอบตัว​ข้าพเจ้า​ทั้ง​วันท่วม​ท้น​เข้า​มา​มิด​ตัว​ข้าพเจ้า
18. พระองค์​ทรง​ผลัก​ไส​ทั้ง​มิตร​สหาย​และ​ผอง​เพื่อน​ไป​จาก​ข้าพเจ้าเหลือ​แต่​ความ​มืด​เท่านั้น​ที่​เป็น​เพื่อน