สดุดี 69
1. ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นเถิดน้ำท่วมขึ้นมาถึงคอแล้ว
2. ข้าพเจ้ากำลังจมลงไปในโคลนลึกไม่มีพื้นที่มั่นให้ยืนได้เลยข้าพเจ้าจมลงไปในน้ำลึกกระแสน้ำกำลังพัดท่วมข้าพเจ้า
3. ข้าพเจ้าร้องจนหมดกำลัง คอแหบแห้งข้าพเจ้าคอยมองหาพระเจ้าจนนัยน์ตาฝ้าฟาง
4. ผู้ที่เกลียดชังข้าพเจ้าโดยไร้เหตุผลมีจำนวนมากยิ่งกว่าเส้นผมบนศีรษะของข้าพเจ้าศัตรูที่พยายามทำลายข้าพเจ้านั้นทรงอำนาจเป็นศัตรูที่พูดเท็จข้าพเจ้าจะต้องคืนสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ได้ฉกชิงมาด้วยหรือ
5. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงทราบดีว่าข้าพเจ้าโง่เขลาเพียงใดความผิดของข้าพเจ้าไม่อาจซ่อนจากพระองค์ได้
6. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมจักรวาลผู้ที่วางใจในพระองค์ไม่ควรต้องอับอายเพราะข้าพเจ้าข้าแต่พระเจ้าแห่งอิสราเอลผู้ที่แสวงหาพระองค์ไม่ควรจะอับอายเพราะข้าพเจ้า
7. ข้าพเจ้าทนรับการสบประมาทเพื่อพระองค์รู้สึกอับอายจนไม่กล้ามองหน้าใคร
8. กลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับบรรดาพี่น้องเป็นคนต่างถิ่นสำหรับบรรดาบุตรของมารดาข้าพเจ้า
9. เพราะความกระตือรือร้นที่ข้าพเจ้ามีต่อบ้านของพระองค์เป็นเสมือนไฟที่เผาผลาญข้าพเจ้าคำสบประมาทที่เขามุ่งใส่ร้ายพระองค์ตกอยู่เหนือข้าพเจ้า
10. ข้าพเจ้าจำศีลอดอาหารจนหมดกำลังกลับได้รับแต่การสบประมาท
11. ข้าพเจ้าสวมผ้ากระสอบเป็นการไว้ทุกข์แต่กลับเป็นเป้าให้เขาเย้ยหยัน
12. ถูกผู้นั่งที่ประตูเมืองนินทาเป็นเรื่องน่าขันในบทเพลงของคนขี้เมา
13. ดังนั้น ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าจึงอธิษฐานภาวนาต่อพระองค์ในเวลาที่ทรงโปรดปรานข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์ทรงตอบข้าพเจ้าด้วยความรักมั่นคงยิ่งใหญ่ของพระองค์เพราะพระองค์ทรงซื่อสัตย์ในการช่วยให้รอดพ้น
14. โปรดทรงดึงข้าพเจ้าขึ้นมาจากโคลนตมอย่าทรงปล่อยข้าพเจ้าให้จมลงไปโปรดทรงช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากผู้เกลียดชังข้าพเจ้าและจากสายน้ำลึก
15. ขออย่าให้กระแสน้ำพัดท่วมข้าพเจ้าอย่าให้น้ำลึกกลืนข้าพเจ้าไปอย่าให้แดนมรณะอ้าปากงับข้าพเจ้าไว้เลย
16. ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงตอบข้าพเจ้าเถิดเพราะความรักมั่นคงของพระองค์นั้นประเสริฐยิ่งพระกรุณาของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่โปรดผินพระพักตร์มาหาข้าพเจ้าเถิด
17. โปรดอย่าทรงเมินพระพักตร์ไปจากผู้รับใช้ของพระองค์โปรดทรงตอบข้าพเจ้าโดยเร็วด้วยเถิดเพราะข้าพเจ้ากำลังทุกข์ร้อน
18. โปรดเสด็จมาอยู่ใกล้ข้าพเจ้า โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นโปรดทรงไถ่กู้ข้าพเจ้าให้พ้นจากศัตรู
19. เพราะพระองค์ทรงทราบดีว่าข้าพเจ้าถูกสบประมาทต้องอับอาย เสียศักดิ์ศรีพระองค์ทรงรู้จักผู้เบียดเบียนข้าพเจ้าทุกคน
20. คำสบประมาททำให้ใจข้าพเจ้าแตกสลายจนหมดกำลังข้าพเจ้าหวังจะได้รับความเห็นใจ แต่ก็ไร้ประโยชน์หวังจะได้มีผู้ปลอบใจ แต่ก็มิได้พบแม้แต่คนเดียว
21. เขาใส่ยาพิษในอาหารของข้าพเจ้าข้าพเจ้ากระหายน้ำ เขาก็ส่งน้ำองุ่นเปรี้ยวมาให้ดื่ม
22. ขอให้โต๊ะอาหารของเขาเป็นเหมือนกับดักขอให้งานเลี้ยงของเขาเป็นเหมือนบ่วงแร้ว
23. ขอให้สายตาของเขาฝ้าฟางจนมองอะไรไม่เห็นขอให้หลังของเขาโค้งงออยู่ตลอดไป
24. ขอพระองค์ทรงหลั่งพระพิโรธลงเหนือเขาขอให้ความร้อนของพระพิโรธเป็นเสมือนไฟเผาผลาญเขา
25. ขอให้ค่ายของเขาถูกทิ้งร้างอย่าให้มีใครมาอาศัยอยู่ในกระโจมของเขาเลย
26. เพราะเขาได้เบียดเบียนผู้ที่พระองค์ทรงลงทัณฑ์ไว้แล้วเขาป่าวประกาศ ความเจ็บปวดของผู้ที่พระองค์ทรงตีให้ บาดเจ็บ
27. ขอพระองค์ทรงลงโทษความผิดที่เขาทำซ้ำแล้วซ้ำอีกขออย่าให้เขาได้รับความรอดพ้นที่พระองค์ประทานให้
28. ขอทรงลบชื่อของเขาจากทะเบียนแห่งชีวิตอย่าให้ชื่อของเขาบันทึกไว้พร้อมกับผู้ชอบธรรม
29. แต่ข้าพเจ้าเป็นผู้ขัดสนและมีทุกข์ข้าแต่พระเจ้า ขอให้ความรอดพ้นที่พระองค์ประทานปกป้องข้าพเจ้า
30. แล้วข้าพเจ้าจะขับร้องสรรเสริญพระนามพระเจ้าจะประกาศความยิ่งใหญ่และขอบพระคุณพระองค์
31. เพราะการกระทำเช่นนี้จะเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์ยิ่งกว่าการถวายโคเพศผู้หรือถวายลูกโคที่เขาและกีบเพิ่งงอก
32. ท่านทั้งหลายผู้ถ่อมตน จงเห็นและยินดีเถิดท่านทั้งหลายที่แสวงหาพระเจ้า จงมีกำลังใจขึ้นเถิด
33. เพราะพระยาห์เวห์ทรงฟังคนยากจนพระองค์ไม่ทรงเมินเฉยผู้ถูกจองจำ
34. ขอท้องฟ้าและแผ่นดิน ขอทะเลและทุกสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่ในทะเลจงโห่ร้องสรรเสริญพระองค์เถิด
35. เพราะพระเจ้าทรงช่วยศิโยนให้รอดพ้นและทรงสร้างเมืองทั้งหลายในแคว้นยูดาห์ขึ้นใหม่ผู้ที่เคยอาศัยอยู่ที่นั่นจะได้รับแผ่นดินกลับมาเป็นของตน
36. ลูกหลานของผู้รับใช้พระองค์จะได้รับแผ่นดินเป็นมรดกผู้ที่รักพระนามพระองค์จะได้พำนักอยู่ที่นั่น