สดุดี 44
1. ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าทั้งหลายได้ยินด้วยหูแล้วบรรพบุรุษบอกเล่าแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายถึงกิจการที่พระองค์ทรงกระทำในสมัยของเขา ในโบราณกาล
2. พระองค์ทรงใช้พระหัตถ์ขับไล่ชนชาติอื่นๆ ออกไปเพื่อประทานแผ่นดินให้เขาพระองค์ทรงทำลายประชาชนอื่นๆ เพื่อขยายที่อยู่ให้เขา
3. มิใช่ดาบของเขาที่ทำให้เขาเข้าครอบครองแผ่นดินมิใช่ลำแขนของเขาที่ทำให้เขามีชัยชนะแต่เป็นพระหัตถ์ขวา พระพาหา และแสงสว่างแห่งพระพักตร์ที่นำชัยชนะมาให้เขา เพราะพระองค์ทรงรักเขา
4. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์คือพระราชาของข้าพเจ้าพระองค์ทรงบัญชา ให้ยาโคบได้ชัยชนะ
5. เดชะพระบารมี ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงขับไล่ศัตรูออกไปเดชะพระนามพระองค์ ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงเหยียบย่ำผู้ที่ลุกขึ้นมาต่อสู้
6. เพราะข้าพเจ้าไม่วางใจในคันธนูคมดาบของข้าพเจ้าไม่นำชัยชนะมาให้
7. แต่พระองค์ทรงช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้นจากศัตรูทรงบันดาลให้ผู้ที่เกลียดชังข้าพเจ้าทั้งหลายต้องได้รับความอับอาย
8. ข้าพเจ้าทั้งหลายภูมิใจในพระเจ้าทุกวันจะสรรเสริญพระนามของพระองค์ตลอดไป (พักครู่หนึ่ง)
9. แต่บัดนี้ พระองค์ทรงผลักไสข้าพเจ้าทั้งหลาย และทรงปล่อยให้ต้องอับอายพระองค์ไม่เสด็จออกศึกร่วมกับกองทัพของข้าพเจ้าทั้งหลายอีก
10. ทรงบันดาลให้ข้าพเจ้าทั้งหลายต้องถอยร่นยามประจญกับศัตรูให้ผู้ที่เกลียดชังปล้นข้าพเจ้าทั้งหลาย
11. พระองค์ทรงมอบข้าพเจ้าทั้งหลายให้ศัตรู ดังแกะที่จะถูกนำไปฆ่าทรงทำให้ข้าพเจ้าทั้งหลายกระจัดกระจายไปในหมู่ประชาชาติ
12. ทรงขายประชากรของพระองค์ในราคาถูกไม่ทรงได้กำไรจากการขายนั้นแต่อย่างใด
13. พระองค์ทรงทำให้ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นเป้าให้เพื่อนบ้านสบประมาทเป็นที่เยาะเย้ยและดูถูกของผู้คนรอบข้าง
14. ทรงทำให้ข้าพเจ้าทั้งหลายตกเป็นที่โจษจันของประชาชาติเป็นเหตุให้นานาชาติสั่นศีรษะ
15. ข้าพเจ้าครุ่นคิดถึงความอับอายของตนตลอดวันรู้สึกอัปยศอย่างมาก
16. เมื่อได้ยินเสียงผู้ที่ดูหมิ่นและสาปแช่งและเห็นศัตรูที่มุ่งจะแก้แค้น
17. ทั้งหมดนี้เกิดขึ้น แม้ข้าพเจ้าทั้งหลายจะไม่ลืมพระองค์เลยไม่เคยขาดความซื่อสัตย์ต่อพันธสัญญาของพระองค์
18. ใจของข้าพเจ้าทั้งหลายไม่เคยเปลี่ยนไปทางอื่นและเท้าไม่เคยหลงออกนอกมรรคาของพระองค์
19. แต่พระองค์ยังทรงทำลายข้าพเจ้าทั้งหลายให้ไปในที่อยู่ของหมาในทรงครอบข้าพเจ้าทั้งหลายไว้ในเงาแห่งความตาย
20. ถ้าข้าพเจ้าทั้งหลายหลงลืมพระนามพระเจ้าของข้าพเจ้า และยื่นมือไปกราบไหว้รูปเคารพ
21. พระเจ้าจะไม่ทรงทราบเรื่องนี้หรือเมื่อพระองค์ทรงทราบถึงความลี้ลับในใจ
22. ข้าพเจ้าทั้งหลายถูกฆ่าทุกวันเพราะพระองค์เขาทำกับข้าพเจ้าทั้งหลายเหมือนกับแกะที่ถูกนำไปฆ่า
23. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงตื่นเถิด ไฉนพระองค์จึงยังบรรทมหลับอยู่ขอทรงตื่นเถิด อย่าทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าทั้งหลายตลอดไปเลย
24. เหตุใดพระองค์จึงทรงเบือนพระพักตร์ไปทางอื่นไม่เอาพระทัยใส่ความทุกข์ยากของข้าพเจ้าทั้งหลายที่กำลังถูกรังควาน
25. ข้าพเจ้าทั้งหลายถูกเหยียบไว้จนจมฝุ่นดินต้องนอนคว่ำเหยียดยาวบนพื้นดิน
26. ขอพระองค์ทรงลุกขึ้นเถิด โปรดเสด็จมาช่วยเหลือข้าพเจ้าทั้งหลายโปรดทรงปลดปล่อยข้าพเจ้าเพราะความรักมั่นคงของพระองค์