เลวีนิติ 7
1. “นี่เป็นกฎการถวายเครื่องบูชาชดเชยความผิดการถวายเครื่องบูชาชดเชยความผิดเป็นการถวายบูชาที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
2. สัตว์ที่จะเผาถวายจะต้องถูกฆ่าตรงที่ซึ่งใช้ฆ่าสัตว์เผาถวายเป็นเครื่องบูชา สมณะจะนำเลือดประพรมรอบพระแท่นบูชา
3. เขาจะถวายไขมันทั้งหมด คือ ไขมันที่หาง ไขมันที่หุ้มเครื่องใน
4. ไตทั้งสองข้างพร้อมกับไขมันที่ติดอยู่กับไตใกล้สะโพก และก้อนไขมันที่เขาจะตัดออกจากตับและไต
5. สมณะจะเผาสิ่งเหล่านี้บนพระแท่นบูชา นี่เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผาสำหรับพระยาห์เวห์ นี่เป็นการถวายบูชาชดเชยความผิด
6. ของถวายนี้ชายทุกคนในตระกูลสมณะเท่านั้นจะกินได้ เขาจะต้องกินในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เพราะเป็นของศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง”
7. “การถวายบูชาชดเชยความผิดและการถวายบูชาลบล้างบาป ใช้ข้อกำหนดเดียวกัน เนื้อของสัตว์ที่ถวายเป็นเครื่องบูชาจะเป็นของสมณะผู้ทำพิธี
8. เมื่อสมณะถวายเครื่องเผาบูชาของผู้ใด หนังของสัตว์ที่ถวายนั้นจะเป็นของสมณะ
9. ธัญบูชาทุกชนิดทั้งที่อบในเตาอบ ทอดในกระทะ และปิ้งบนเหล็กร้อนจะเป็นของสมณะผู้ทำพิธี
10. ธัญบูชาทุกชนิด ทั้งที่ผสมน้ำมันมะกอกเทศและมิได้ผสมน้ำมันนั้น จะเป็นของบรรดาสมณะผู้สืบเชื้อสายจากอาโรนโดยแบ่งเท่าๆ กัน
11. “นี่คือกฎสำหรับศานติบูชาที่จะถวายแด่พระยาห์เวห์
12. ถ้าผู้ใดถวายศานติบูชาเพื่อขอบพระคุณพระเจ้า เขาจะนำสัตว์มาถวายพร้อมกับก้อนขนมปังไร้เชื้อทาน้ำมันมะกอกเทศ ขนมปังแผ่นทาน้ำมันมะกอกเทศ และแป้งสาลีผสมน้ำมันมะกอกเทศทำเป็นก้อนขนมปัง
13. นอกจากนี้เขาจะต้องนำขนมปังใส่เชื้อมาถวายพร้อมกับศานติบูชาเพื่อขอบพระคุณพระเจ้าด้วย
14. ผู้นำของถวายจะนำส่วนหนึ่งของขนมปังแต่ละชนิดมาถวายแด่พระยาห์เวห์ ของถวายส่วนนี้จะเป็นของสมณะผู้ประพรมเลือดของสัตว์ที่ถวายเป็นศานติบูชา
15. ส่วนเนื้อของสัตว์ที่ถวายเป็นเครื่องบูชาเพื่อขอบพระคุณจะต้องกินให้หมดในวันทำพิธี อย่าให้มีเหลือไว้จนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น”
16. “ถ้าการถวายบูชาเป็นการแก้บนหรือเป็นการถวายด้วยความสมัครใจ ผู้ถวายไม่จำเป็นต้องกินให้หมดในวันนั้น ส่วนที่เหลืออาจจะกินได้ในวันรุ่งขึ้น
17. แต่เนื้อที่ยังคงเหลือถึงวันที่สามจะต้องนำไปเผาให้หมด”
18. “ถ้าผู้ใดกินเนื้อสัตว์ที่ถวายเป็นศานติบูชาในวันที่สาม พระเจ้าจะไม่ทรงโปรดปรานผู้ถวายและจะไม่ทรงรับของถวายนั้น เนื้อนั้นจะนับว่าเป็นเนื้อเน่า ผู้ที่กินเนื้อนั้นจะต้องได้รับโทษที่ได้ทำผิด”
19. “เนื้อที่สัมผัสกับสิ่งที่มีมลทินใดๆ จะนำมากินไม่ได้ จะต้องนำไปเผา”
20. ผู้ที่ไม่มีมลทินจะกินเนื้อสัตว์ที่ถวายเป็นศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ได้ แต่ผู้ที่มีมลทินซึ่งกินเนื้อ จะถูกขับไล่ออกจากประชากร ของพระเจ้า
21. ถ้าผู้ใดสัมผัสคน สัตว์หรือสิ่งอื่นที่มีมลทิน แล้วมากินเนื้อสัตว์ที่ถวายเป็นศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ ผู้นั้นจะถูกขับไล่ออกจากประชากรของพระองค์”
22. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
23. ให้ไปบอกชาวอิสราเอลว่า “ท่านทั้งหลายอย่ากินไขมันของโค แกะหรือแพะ
24. ไขมันของสัตว์ที่ตายเองหรือถูกสัตว์ร้ายกัดตายอาจนำไปใช้ประโยชน์อย่างอื่นได้ แต่ห้ามกิน
25. ผู้ใดกินไขมันของสัตว์ที่ถวายเป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์ จะต้องถูกขับไล่ออกจากประชากรของพระองค์”
26. “ไม่ว่าท่านทั้งหลายจะอยู่ที่ใด ท่านจะต้องไม่กินเลือด ไม่ว่าจะเป็นเลือดนกหรือเลือดสัตว์
27. ผู้ใดกินเลือด ผู้นั้นจะต้องถูกขับไล่ออกจากประชากรของพระเจ้า”
28. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
29. ให้ไปบอกชาวอิสราเอลว่า “ถ้าผู้ใดถวายศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ เขาจะต้องนำส่วนหนึ่งเป็นของถวายเฉพาะแด่พระองค์
30. ของถวายส่วนที่จะต้องเผาถวายแด่พระยาห์เวห์นั้น เขาจะต้องนำมาถวายด้วยมือของตนเอง คือ ไขมันและส่วนอก ซึ่งเขาจะนำมายื่นถวายตามพิธีแด่พระยาห์เวห์
31. สมณะจะเผาไขมันบนพระแท่นบูชา แต่ส่วนอกจะเป็นของอาโรนและบรรดาบุตร
32. ท่านทั้งหลายจะต้องแยกขาหลังข้างขวาของสัตว์ที่ถวายเป็นศานติบูชามอบให้สมณะ
33. ขานี้จะเป็นของสมณะเชื้อสายของอาโรนผู้ทำพิธีถวายเลือดและไขมันของศานติบูชา
34. เพราะพระยาห์เวห์ทรงนำส่วนอกและขาหลังข้างขวาของสัตว์ที่ยื่นถวายตามพิธีเป็นศานติบูชาจากชาวอิสราเอลไปให้แก่อาโรนผู้เป็นสมณะและบรรดาบุตรของเขา ชาวอิสราเอลจะต้องปฏิบัติตามกฎนี้ตลอดไป”
35. นี่เป็นส่วน จากสัตว์ที่เผาถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์ที่ทรงมอบให้แก่อาโรนและบรรดาบุตร ในวันที่เขาได้รับหน้าที่เป็นสมณะรับใช้พระยาห์เวห์
36. พระยาห์เวห์มีพระบัญชาให้ชาวอิสราเอลปฏิบัติเช่นนี้ต่อๆ ไป ตั้งแต่วันที่เขาทั้งหลายได้รับเจิมถวาย กฎเกณฑ์นี้จะต้องถือปฏิบัติตลอดไป
37. นี่เป็นกฎสำหรับการถวายเครื่องเผาบูชา การถวายธัญบูชา การถวายบูชาลบล้างบาป การถวายบูชาชดเชยความผิด การถวายบูชาในวันเจิมแต่งตั้งสมณะและการถวายศานติบูชา
38. พระยาห์เวห์ทรงบัญชาเช่นนี้แก่โมเสสบนภูเขาซีนาย ในวันที่เขาสั่งให้ชาวอิสราเอลถวายเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์ในถิ่นทุรกันดารซีนาย