เลวีนิติ 24

1. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​แก่​โมเสส​ว่า
2. “ท่าน​จง​สั่ง​ชาว​อิสราเอล​ให้​นำ​น้ำมัน​มะกอก​เทศ​บริสุทธิ์​มา​ใช้​กับ​ตะเกียง​ให้​เปลว​ไฟ​ลุก​อยู่​เสมอ
3. อาโรน​จะต้อง​ดูแล​ตะเกียง​ที่​หน้า​ม่าน​กั้น​หีบ​บรรจุ​แผ่น​ศิลา​จารึก​ใน​กระโจม​นัด​พบ ให้​ลุก​อยู่​ตลอด​คืน​จนถึง​รุ่ง​เช้า​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ ข้อกำหนด​นี้​ท่าน​ทั้งหลาย​พึง​ปฏิบัติ​ตลอดไป​ชั่ว​ลูก​ชั่ว​หลาน
4. อาโรน​จะ​ดูแล​ตะเกียง​ให้​ลุก​อยู่​ตลอด​คืน​บน​เชิง​ตะเกียง​ทองคำ​บริสุทธิ์ เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์”
5. “ท่าน​จะต้อง​นำ​แป้ง​สาลี​อย่าง​ดี​มา​อบ​เป็น​ขนม​ปัง​สิบ​สอง​ก้อน ก้อน​ละ​สี่​กิโลกรัม
6. ท่าน​จะต้อง​วาง​ขนม​ปัง​เป็น​สอง​แถว แถว​ละ​หก​ก้อน​บน​โต๊ะ​ทองคำ​บริสุทธิ์​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์
7. ท่าน​จะต้อง​โรย​กำยาน​บริสุทธิ์​ลง​ไป​บน​ขนม​ปัง​แต่​ละ​แถว แล้ว​จึง​นำ​กำยาน​นั้น​มา​เผา​ไฟ​ถวาย​เป็น​เกียรติ​แด่​พระ​ยาห์​เวห์​แทน​ขนม​ปัง เพื่อให้​พระองค์​ทรง​ระลึก​ถึง​ผู้​ถวาย
8. ทุก​วัน​สับ​บา​โต ท่าน​จะต้อง​นำ​ขนม​ปัง​มา​วาง​ไว้​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ ชาว​อิสราเอล​จะต้อง​ปฏิบัติ​หน้าที่​นี้​ตลอดไป
9. ขนม​ปัง​เหล่านี้​จะ​เป็น​ของ​อาโรน​และ​บรรดา​บุตร ซึ่ง​จะ​กิน​ภายใน​สัก​การ​สถาน เพราะ​ขนม​ปัง​เหล่านี้​เป็น​ของ​ศักดิ์สิทธิ์​ยิ่ง จาก​เครื่อง​เผา​บูชา ถวาย​เป็น​เกียรติ​แด่​พระ​ยาห์​เวห์ นี่​เป็น​ข้อกำหนด​ตลอดไป”
10. ชาย​คน​หนึ่ง​มารดา​เป็น​ชาว​อิสราเอล บิดา​เป็น​ชาว​อียิปต์ เขา​ออก​จาก​บ้าน และ​ทะเลาะ​วิวาท​กับ​ชาว​อิสราเอล​อีก​คน​หนึ่ง​ใน​ค่าย
11. ชาย​ที่​เป็น​บุตร​ของ​หญิง​ชาว​อิสราเอล​ผู้​นั้น​กล่าว​ดู​หมิ่น​พระ​นาม​และ​สาปแช่ง​พระ​เจ้า เขา​ถูก​นำ​ตัว​ไป​หา​โมเสส (มารดา​ของ​ชาย​ผู้​นั้น​ชื่อ​เช​โลมิท บุตร​หญิง​ของ​ดีบ​รี จาก​ตระกูล​ดาน)
12. โมเสส​สั่ง​ให้​คุม​ตัว​เขา​ไว้​คอย​ฟัง​ว่า​พระ​ยาห์​เวห์​จะ​ตรัส​สั่ง​ให้​ทำ​อย่างไร​ต่อไป
13. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​แก่​โมเสส​ว่า
14. “จง​นำ​ตัว​ชาย​ที่​กล่าว​ดู​หมิ่น​พระ​นาม​ออกไป​นอก​ค่าย ให้​ทุก​คน​ที่​ได้​ยิน​วางมือ​บน​ศีรษะ​ของ​เขา แล้ว​ให้​ทุก​คน​ใน​ชุมชน​เอา​หิน​ทุ่ม​เขา​ให้​ตาย”
15. จง​บอก​ชาว​อิสราเอล​ว่า “ผู้ใด​สาปแช่ง​พระ​เจ้าของ​ตน จะต้อง​รับผิดชอบ​ต่อ​บาป​ที่​เขา​ได้​ทำ
16. ผู้ใด​กล่าว​ดู​หมิ่น​พระ​ยาห์​เวห์​จะต้อง​ถูก​ประหาร​ชีวิต ทุก​คน​ใน​ชุมชน​ชาว​อิสราเอล​จะต้อง​เอา​หิน​ทุ่ม​เขา​ให้​ตาย ผู้ใด​กล่าว​ดู​หมิ่น​พระ​นาม จะต้อง​ถูก​ประหาร​ชีวิต​ไม่​ว่า​เขา​จะ​เป็น​ชาว​อิสราเอล​หรือ​คน​ต่าง​ด้าว”
17. “ผู้ใด​ฆ่า​คน จะต้อง​ถูก​ประหาร​ชีวิต”
18. “ผู้ใด​ฆ่า​สัตว์​ที่​มี​เจ้าของ จะต้อง​ชดใช้​คืน​เป็น​สัตว์​มี​ชีวิต”
19. “ผู้ใด​ทำ​ให้​เพื่อน​บ้าน​บาดเจ็บ จะต้อง​ได้รับ​บาดเจ็บ​เช่นเดียวกัน
20. ถ้า​เขา​หัก​กระดูก​ของ​ผู้อื่น กระดูก​ของ​เขา​จะ​ถูก​หัก​ด้วย ถ้า​เขา​ควัก​นัยน์ตา​ของ​ผู้อื่น เขา​จะ​ถูก​ควัก​นัยน์ตา​ออก​ด้วย ถ้า​เขา​ทำ​ให้​ผู้อื่น​ฟัน​หัก เขา​จะต้อง​ถูก​ทำ​ให้​ฟัน​หัก​ด้วย เขา​ทำ​ผู้อื่น​บาดเจ็บ​อย่าง​ใด เขา​จะต้อง​ได้รับ​บาดเจ็บ​อย่าง​นั้น​ด้วย
21. ผู้ใด​ฆ่า​สัตว์​ของ​ผู้อื่น​จะต้อง​นำ​สัตว์​ของ​ตน​มา​ชดใช้​แทน​สัตว์​นั้น แต่​ผู้ใด​ฆ่า​คน ผู้​นั้น​จะต้อง​ถูก​ประหาร​ชีวิต
22. กฎ​นี้​ใช้​บังคับ​ท่าน​ทั้งหลาย​ทุก​คน​ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ชาว​อิสราเอล​หรือ​คน​ต่าง​ด้าว เพราะ​เรา​คือ​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้าของ​ท่าน”
23. โมเสส​บอก​กฎ​นี้​แก่​ชาว​อิสราเอล เขา​นำ​ชาย​ที่​กล่าว​ดู​หมิ่น​ออกไป​นอก​ค่าย​และ​ใช้​หิน​ทุ่ม​ให้​ตาย ดังนี้ ชาว​อิสราเอล​ได้​ปฏิบัติ​ตามที่​พระ​ยาห์​เวห์​มี​พระ​บัญชา​แก่​โมเสส

Chapters

123456789101112131415161718192021222324252627