เลวีนิติ 23
1. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
2. ให้บอกชาวอิสราเอลว่า “นี่คือวันสมโภชพระยาห์เวห์ที่ท่านจะต้องเรียกประชาชนมาชุมนุมกันเพื่อนมัสการเรา วันสมโภชเหล่านี้คือ”
3. “ท่านทั้งหลายจะทำงานหกวัน วันที่เจ็ดเป็นวันสับบาโตคือวันที่จะต้องพักผ่อน เป็นวันที่ท่านทั้งหลายจะมาชุมนุมกันนมัสการเรา ท่านจะต้องไม่ทำการงานใดๆ ในวันนั้น ท่านจะต้องถวายวันพักผ่อนนั้นแด่พระยาห์เวห์ ไม่ว่าท่านจะพำนักอยู่ที่ใด”
4. “วันสมโภชอื่นๆ ของพระยาห์เวห์ ที่ชาวอิสราเอลต้องมาชุมนุมกันนมัสการพระองค์ตามเวลากำหนด มีดังต่อไปนี้”
5. “วันที่สิบสี่ของเดือนที่หนึ่ง ตั้งแต่ดวงอาทิตย์ตก ท่านจะต้องฉลองปัสกาเป็นเกียรติแด่พระยาห์เวห์
6. วันที่สิบห้าเดือนเดียวกัน เริ่มเทศกาลขนมปังไร้เชื้อเป็นเกียรติแด่พระยาห์เวห์ ท่านจะต้องกินขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลาเจ็ดวัน
7. ในวันแรก ท่านจะต้องจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์ และงดทำงานทุกอย่าง
8. ท่านจะต้องถวายสิ่งของเป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์ทั้งเจ็ดวัน ในวันที่เจ็ด ท่านจะต้องจัดชุมนุมนมัสการพระยาห์เวห์อีกครั้งหนึ่งและงดทำงานทุกอย่าง”
9. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
10. ให้บอกชาวอิสราเอลอีกว่า “เมื่อท่านทั้งหลายเข้าไปในแผ่นดินที่เราจะให้แก่ท่านและจะเก็บเกี่ยวพืชผลได้แล้ว ท่านจะต้องนำข้าวฟ่อนแรกที่เก็บเกี่ยวได้ไปมอบให้สมณะ
11. สมณะจะนำข้าวฟ่อนนั้นไปยื่นถวายตามพิธีแด่พระยาห์เวห์ เพื่อพระองค์จะทรงรับและโปรดปรานท่าน สมณะจะนำข้าวฟ่อนนี้มายื่นถวายตามพิธีหลังวันสับบาโตหนึ่งวัน
12. ในวันที่ท่านยื่นถวายข้าวฟ่อนนี้ตามพิธี ท่านจะต้องนำลูกแกะเพศผู้อายุหนึ่งปีที่สมประกอบไม่พิการมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์
13. ธัญบูชาในโอกาสนี้จะประกอบด้วยแป้งสาลีอย่างดีสี่กิโลกรัมผสมน้ำมันมะกอก เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผา มีกลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์ ท่านจะเทเหล้าองุ่นหนึ่งลิตรครึ่งถวายด้วย
14. ก่อนวันที่จะนำข้าวฟ่อนแรกมา ถวายแด่พระเจ้า ท่านจะต้องไม่กินขนมปัง หรือรวงข้าวทั้งที่คั่วแล้วหรือยังดิบอยู่ ข้อกำหนดนี้ท่านทั้งหลายพึงปฏิบัติตามตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน ไม่ว่าท่านจะพำนักอยู่ที่ใด”
15. “ท่านทั้งหลายจะต้องนับเจ็ดสัปดาห์เต็มตั้งแต่วันหลังวันสับบาโตที่ท่านนำข้าวฟ่อนแรกมายื่นถวายตามพิธี
16. ท่านจะต้องนับห้าสิบวัน จนถึงวันหลังวันสับบาโตที่เจ็ด จึงจะนำพืชผลใหม่มาถวายแด่พระยาห์เวห์
17. ท่านจะต้องนำขนมปังสองก้อนจากบ้านมายื่นถวายตามพิธี ขนมปังแต่ละก้อนจะต้องทำจากแป้งอย่างดีสองกิโลกรัม ใส่เชื้อแป้งและอบขนมปังนี้เป็นพืชผลแรกที่ถวายแด่พระยาห์เวห์
18. นอกจากขนมปังแล้ว ท่านจะต้องนำลูกแกะอายุหนึ่งปีสมประกอบไม่พิการจำนวนเจ็ดตัว โคเพศผู้หนึ่งตัวและแกะเพศผู้สองตัว เพื่อเป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์ พร้อมกับธัญบูชาและเหล้าองุ่นที่เทถวาย เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผามีกลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์
19. ท่านจะต้องนำแพะเพศผู้หนึ่งตัวมาถวายเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และนำลูกแกะเพศผู้อายุหนึ่งปีสองตัวมาถวายเป็นศานติบูชา
20. สมณะจะนำสัตว์เหล่านี้พร้อมกับขนมปังที่เป็นพืชผลแรกมายื่นถวายตามพิธีแด่พระยาห์เวห์ ทั้งขนมปังและลูกแกะสองตัวนี้เป็นของศักดิ์สิทธิ์ถวายแด่พระยาห์เวห์ จะเป็นของสมณะ”
21. ในวันเดียวกัน ท่านจะจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์ และจะงดทำงานทุกอย่าง ข้อกำหนดนี้ท่านทั้งหลายพึงปฏิบัติตามตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน ไม่ว่าท่านจะพำนักอยู่ที่ใด”
22. “เมื่อท่านเก็บเกี่ยวผลผลิตจากแผ่นดินของท่าน ท่านจะต้องไม่เกี่ยวรวงข้าวที่ขอบนาจนหมด หรือหวนกลับไปเก็บรวงข้าวที่เหลืออยู่ ท่านจะต้องทิ้งไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าว เราคือพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน”
23. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
24. ให้บอกชาวอิสราเอลว่า “วันแรกของเดือนที่เจ็ด จะต้องเป็นวันพักผ่อนสำหรับท่านทั้งหลาย เป็นวันที่ท่านจะเป่าแตรเตือนให้ระลึกว่ามีการชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์
25. ท่านทั้งหลายจะต้องงดทำงานทุกอย่าง และจะต้องนำสิ่งของมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผา”
26. พระยาห์เวห์ตรัสแก่โมเสสอีกว่า
27. “วันที่สิบของเดือนที่เจ็ดจะเป็นวันชดเชยบาป ท่านทั้งหลายจะต้องจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์ ท่านจะต้องจำศีลอดอาหารและนำสิ่งของมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาใช้ไฟเผา
28. ท่านจะต้องงดทำงานทุกอย่างในวันนั้น เพราะเป็นวันชดเชยบาป เมื่อท่านจะต้องทำพิธีชดเชยบาปของท่านเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน
29. ผู้ใดที่ไม่จำศีลอดอาหารในวันนั้น จะถูกขับไล่ออกจากประชากรของตน
30. ผู้ใดที่ทำงานในวันนั้น จะต้องถูกขับไล่ออกจากประชากรของตน
31. ท่านจะงดทำงานทุกอย่าง ข้อกำหนดนี้ ท่านทั้งหลายพึงปฏิบัติตามตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน ไม่ว่าท่านจะพำนักอยู่ที่ใด
32. วันนั้นจะต้องเป็นวันพักผ่อนเหมือนวันสับบาโต ท่านจะต้องจำศีลอดอาหาร ท่านจะต้องพักผ่อนหยุดงานเหมือนในวันสับบาโต ตั้งแต่เย็นวันที่เก้าจนถึงเย็นวันต่อไป”
33. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
34. ให้บอกชาวอิสราเอลว่า “วันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ดนี้จะเริ่มเทศกาลอยู่เพิงถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเวลาเจ็ดวัน
35. ในวันแรกท่านทั้งหลายจะต้องจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์และงดทำงานทุกอย่าง
36. ในระหว่างเจ็ดวันนั้นท่านจะต้องนำสิ่งของมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาใช้ไฟเผา ในวันที่แปด ท่านจะต้องจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์ และจะต้องนำสิ่งของมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผา ในวันที่ท่านมาชุมนุมกันเช่นนี้ ท่านจะต้องงดทำงานทุกอย่าง”
37. “นี่คือวันสมโภชพระยาห์เวห์ ที่ท่านจะต้องเรียกประชาชนมาชุมนุมกันเพื่อนมัสการพระองค์ และเพื่อนำของมาใช้ไฟเผาถวายแด่พระยาห์เวห์ ได้แก่ เครื่องเผาบูชา ธัญบูชา ศานติบูชา และการเทเหล้าองุ่นถวายตามพิธีการของวันฉลองแต่ละวัน
38. เป็นของถวายนอกเหนือจากของถวายในวันสับบาโตของพระยาห์เวห์ นอกเหนือจากของถวายแก้บน และของถวายด้วยความสมัครใจที่ท่านนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์”
39. “ในวันที่สิบห้าเดือนเจ็ด เมื่อท่านเก็บเกี่ยวผลิตผลของแผ่นดินแล้ว ท่านจะต้องฉลองเทศกาลอยู่เพิงเพื่อถวายเกียรติแด่พระยาห์เวห์เป็นเวลาเจ็ดวัน วันแรกและวันที่แปดจะเป็นวันพักผ่อน
40. ในวันแรก ท่านจะต้องนำผลไม้ดีที่สุด กิ่งปาล์ม กิ่งไม้ที่มีใบ และกิ่งไม้จากริมฝั่งแม่น้ำมา ท่านจะฉลองกันเป็นเวลาเจ็ดวันเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
41. ท่านจะต้องฉลองเทศกาลนี้ ถวายเป็นเกียรติแด่พระยาห์เวห์เป็นเวลาเจ็ดวันทุกๆ ปี ข้อกำหนดนี้ท่านทั้งหลายพึงปฏิบัติตามตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน” “ท่านจะต้องฉลองเทศกาลนี้ในเดือนที่เจ็ด
42. ท่านจะต้องอาศัยอยู่ในเพิงเป็นเวลาเจ็ดวัน ชนชาวอิสราเอลทุกคนจะต้องอาศัยอยู่ในเพิง
43. เพื่อลูกหลานของท่านจะได้รู้ว่าเราได้จัดให้ชาวอิสราเอลอาศัยอยู่ในเพิง เมื่อเรานำเขาทั้งหลายออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ เราคือพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน”
44. โมเสสจึงประกาศวันสมโภชของพระยาห์เวห์ให้ชาวอิสราเอลรู้