เลวีนิติ 6
1. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
2. “ถ้าผู้ใดทำบาปคือละเมิดบทบัญญัติของพระยาห์เวห์โดยหลอกลวงเพื่อนบ้าน เช่นไม่ยอมคืนของที่รับฝากไว้ หรือของประกัน หรือของที่ขโมย หรือฉ้อโกงมา
3. หรือเมื่อพบสิ่งของที่ผู้อื่นทำหาย และปฏิเสธว่าไม่ได้พบหรือสาบานเท็จเพื่อปิดบังการทำชั่วเช่นนี้
4. ผู้นั้นก็ทำบาปและมีความผิด เขาจะต้องคืนสิ่งที่เขาขโมยหรือฉ้อโกงมา สิ่งที่เขารับฝากไว้ หรือของหายที่เขาได้พบ
5. รวมทั้งสิ่งของที่เขาได้สาบานเท็จว่าไม่ได้เกี่ยวข้อง ในวันที่เขารู้ตัวว่าได้ทำผิด เขาจะต้องนำทุกสิ่งที่เขาได้มาไปคืนแก่เจ้าของ เพิ่มค่าปรับอีกหนึ่งในห้าของราคาสิ่งของเหล่านั้น
6. เขาจะต้องนำแกะหรือแพะเพศผู้ที่สมประกอบ ไม่พิการ ตามราคาที่กำหนดไว้มาให้สมณะถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาชดเชยความผิด
7. สมณะจะทำพิธีชดเชยบาปของเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และผู้ทำผิดนั้นจะได้รับการอภัย ไม่ว่าเขาได้ทำผิดอย่างไร”
8. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
9. ให้บอกอาโรนและบรรดาบุตรว่า “นี่เป็นกฎสำหรับการถวายเครื่องเผาบูชา เครื่องบูชาที่นำมาเผาถวายนั้นจะต้องวางไว้บนพระแท่นบูชาตลอดคืน ทั้งให้ไฟบนพระแท่นบูชาลุกอยู่ตลอดคืนด้วย
10. สมณะจะต้องสวมเสื้อยาวผ้าป่านชั้นในและกางเกงผ้าป่าน เขาจะนำเถ้าปนไขมันที่ยังเหลือบนพระแท่นออกไปไว้ที่ข้างพระแท่นบูชา
11. แล้วจะเปลี่ยนเสื้อผ้า นำเถ้านั้นไปยังสถานที่ปราศจากมลทินนอกค่าย”
12. “ไฟบนพระแท่นบูชาจะต้องลุกอยู่เสมอ อย่าให้ดับ ทุกเช้าสมณะจะต้องเติมฟืน จัดวางเครื่องเผาบูชาบนฟืน ก่อนที่จะเผาไขมันของศานติบูชาบนฟืนนั้น
13. ไฟบนพระแท่นบูชาจะต้องลุกอยู่เสมอ อย่าปล่อยให้ดับ”
14. นี่เป็นกฎสำหรับธัญบูชา “สมณะผู้สืบเชื้อสายจากตระกูลอาโรนจะนำธัญบูชามาถวายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ตรงหน้าพระแท่นบูชา
15. เขาจะนำแป้งหนึ่งกำมือผสมน้ำมันมะกอกเทศและกำยานทั้งหมด มาเผาบนพระแท่นบูชา เพื่อให้พระยาห์เวห์ ทรงระลึกถึงผู้ถวาย มีกลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์
16. อาโรนและบรรดาบุตรจะเก็บแป้งส่วนที่เหลือไว้กินในรูปของขนมปังไร้เชื้อ เขาจะกินภายในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ในลานของกระโจมนัดพบ
17. แป้งส่วนที่พระยาห์เวห์ประทานให้บรรดาสมณะกินเป็นอาหารนั้นจะต้องอบโดยไม่ใส่เชื้อ เพราะเป็นขนมปังที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง เช่นเดียวกับเครื่องบูชาลบล้างบาปและเครื่องบูชาชดเชยความผิด
18. ลูกหลานทุกคนที่เป็นชายของอาโรนเท่านั้นจะกินขนมปังนี้ได้ ขนมปังนี้เป็นส่วนหนึ่งจากเครื่องบูชาที่เผาถวายแด่พระยาห์เวห์ ทุกคนและทุกสิ่งที่สัมผัสอาหารนี้ จะได้รับความศักดิ์สิทธิ์ด้วย”
19. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
20. “ในวันที่อาโรนและบรรดาบุตรได้รับเจิมแต่งตั้งเป็นสมณะนั้น เขาจะต้องถวายเครื่องบูชาต่อไปนี้แด่พระยาห์เวห์ คือ เขาจะต้องนำแป้งสาลีอย่างดีจำนวนสองกิโลกรัม มาถวายเป็นธัญบูชาประจำวันตลอดไป ครึ่งหนึ่งถวายตอนเช้า อีกครึ่งหนึ่งถวายตอนเย็น
21. เขาจะต้องนำแป้งไปคลุกเคล้ากับน้ำมันมะกอกเทศ ปิ้งบนเตา บิเป็นชิ้นๆ นำไปถวายเป็นธัญบูชา มีกลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์
22. เมื่อบุตรคนหนึ่งของอาโรนได้รับเจิมเป็นมหาสมณะสืบตำแหน่งต่อจากเขา จะต้องทำเช่นเดียวกัน นี่เป็นข้อกำหนดที่จะต้องปฏิบัติตลอดไปธัญบูชาทั้งหมดจะต้องถูกเผาถวายสำหรับพระยาห์เวห์
23. ธัญบูชาที่สมณะถวายทุกครั้งจะต้องเผาให้หมด สมณะจะเก็บไว้กินไม่ได้เลย”
24. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
25. ให้ไปบอกอาโรนและบรรดาบุตรว่า “นี่เป็นกฎสำหรับการถวายบูชาลบล้างบาปสัตว์ที่จะเผาถวายจะต้องถูกฆ่าเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ตรงที่ซึ่งใช้ฆ่าสัตว์ที่จะเผาถวายเป็นเครื่องบูชา สัตว์นั้นเป็นของถวายศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
26. สมณะผู้ถวายเครื่องบูชาลบล้างบาปจะกินเนื้อสัตว์นี้ได้ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ คือในลานของกระโจมนัดพบ
27. ทุกสิ่งที่สัมผัสเนื้อสัตว์นี้จะได้รับความศักดิ์สิทธิ์ด้วย เนื่องจากเนื้อสัตว์นี้ศักดิ์สิทธิ์ แต่ถ้าเลือดกระเด็นติดตามเสื้อผ้า จะต้องซักเสื้อผ้านั้น ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
28. หม้อดินที่ใช้ต้มเนื้อสัตว์ถวายจะต้องทุบให้แตก ถ้าใช้หม้อทองสัมฤทธิ์ต้ม จะต้องนำไปขัดถูและล้างน้ำให้สะอาด
29. ของถวายนี้ ชายในตระกูลสมณะเท่านั้นกินได้ เพราะเป็นของถวายที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
30. แต่ถ้านำเลือดสัตว์เข้าไปในกระโจมนัดพบ เพื่อใช้ในพิธีถวายบูชาลบล้างบาปในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แล้ว เนื้อสัตว์ที่ถวายเพื่อชดเชยบาปนี้ก็กินไม่ได้ ต้องเผาไฟ”