เลวีนิติ 11
1. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสสและอาโรน
2. ให้ไปบอกชาวอิสราเอลว่า “ท่านทั้งหลายกินสัตว์บก ต่อไปนี้ได้คือ
3. “สัตว์ที่มีสองกีบแยกกันและเคี้ยวเอื้อง
4. ห้ามกินสัตว์ที่เคี้ยวเอื้องแต่ไม่มีสองกีบแยกกัน หรือสัตว์ที่มีสองกีบแยกกันแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง ท่านต้องนับว่าอูฐมีมลทินเพราะเคี้ยวเอื้อง แต่ไม่มีสองกีบแยกกัน
5. ท่านต้องนับว่าตัวอ้นมีมลทินเพราะเคี้ยวเอื้อง แต่ไม่มีสองกีบแยกกัน
6. ท่านต้องนับว่า ตัวไฮแรกซ์ มีมลทินเพราะเคี้ยวเอื้อง แต่ไม่มีสองกีบแยกกัน
7. ท่านต้องนับว่าหมูมีมลทินเพราะมีสองกีบแยกกัน แต่ไม่เคี้ยวเอื้อง
8. ท่านจะต้องไม่กินเนื้อสัตว์เหล่านี้ และอย่าสัมผัสแม้แต่ซากของมันด้วย ท่านจะต้องนับว่าสัตว์เหล่านี้มีมลทิน”
9. ท่านทั้งหลายกินสัตว์น้ำ ต่อไปนี้ได้ “สัตว์ที่มีครีบ มีเกล็ดและอาศัยอยู่ในน้ำ ไม่ว่าในทะเลหรือในแม่น้ำ ท่านกินได้
10. แต่สัตว์ทั้งหลายที่ไม่มีครีบและไม่มีเกล็ดซึ่งเคลื่อนไหวอยู่ในน้ำ ไม่ว่าในทะเลหรือในแม่น้ำ ท่านจะต้องนับว่าเป็นสัตว์น่ารังเกียจ
11. สัตว์ประเภทนี้เป็นสัตว์น่ารังเกียจ ท่านจะต้องไม่กินและต้องรังเกียจซากของมันด้วย
12. สัตว์ใดที่อยู่ในน้ำ ไม่มีครีบ และไม่มีเกล็ดท่านจะต้องนับว่าเป็นสัตว์ที่น่ารังเกียจ”
13. นกดังต่อไปนี้ ท่านต้องนับว่าน่ารังเกียจ กินไม่ได้ “คือนกอินทรี นกแร้ง นกออก
14. นกเหยี่ยวหางยาว เหยี่ยวดำชนิดต่างๆ
15. นกกาทุกชนิด
16. นกกระจอกเทศ นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยว นกเขาทุกชนิด
17. นกฮูก นกเค้าแมว นกช้อน
18. นกอีโก้ง นกกระทุง นกเหยี่ยว
19. นกกระสา นกยางทุกชนิด นกหัวขวาน และค้างคาว”
20. “แมลงมีปีกทั้งหลายที่มีสี่ขา ท่านต้องนับว่าเป็นสัตว์น่ารังเกียจ ห้ามกิน
21. แต่ท่านอาจกินแมลงมีปีกเหล่านี้ได้ คือแมลงที่มีขาพับ กระโดดจากพื้นได้
22. ดังนั้น แมลงที่กินได้คือ ตั๊กแตน ตั๊กแตนตำข้าว จักจั่นและจิ้งหรีด
23. แต่แมลงมีปีกชนิดอื่นๆ ที่มีสี่ขา ท่านจะต้องนับว่าเป็นสัตว์น่ารังเกียจ”
24. “ท่านจะมีมลทินในกรณีต่อไปนี้ ผู้ใดสัมผัสซากสัตว์ จะมีมลทินจนถึงเวลาเย็น
25. ผู้ใดเคลื่อนย้ายซากสัตว์จะต้องซักเสื้อผ้า เขาจะมีมลทินจนถึงเวลาเย็น
26. สัตว์ที่มีกีบไม่แยกกันและไม่เคี้ยวเอื้อง นับว่าเป็นสัตว์มีมลทิน ผู้ใดสัมผัสจะมีมลทิน
27. สัตว์สี่เท้าที่มีอุ้งเท้า นับว่ามีมลทิน ผู้ใดสัมผัสซากของสัตว์เหล่านี้จะมีมลทินจนถึงเวลาเย็น
28. และผู้ใดเคลื่อนย้ายซากของมันจะต้องซักเสื้อผ้าและมีมลทินจนถึงเวลาเย็น ท่านต้องนับว่าสัตว์เหล่านี้มีมลทิน”
29. “สัตว์เล็กๆ ซึ่งเคลื่อนไหวตามพื้นดิน ท่านต้องนับว่าเป็นสัตว์มีมลทิน คือตัวตุ่น หนู สัตว์เลื้อยคลานจำพวกจิ้งจก
30. ตุ๊กแก แย้ จิ้งเหลน กิ้งก่า และหนูพุก”
31. “ท่านจะต้องนับว่าสัตว์เล็กๆ เหล่านี้ เป็นสัตว์มีมลทิน ผู้ใดสัมผัสซากของมันจะมีมลทินจนถึงเวลาเย็น”
32. “ถ้าซากสัตว์เหล่านี้ตกลงบนสิ่งใด สิ่งนั้นจะมีมลทิน ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นเครื่องใช้ทำด้วยไม้ ผ้า หนังสัตว์ กระสอบ หรือเป็นเครื่องใช้อื่นๆ ต้องเอาไปจุ่มน้ำ แต่สิ่งนั้นจะมีมลทินจนถึงเวลาเย็น แล้วจึงจะไม่มีมลทิน
33. ถ้าสัตว์เหล่านี้ตกลงในหม้อดิน ทุกสิ่งที่อยู่ในหม้อจะมีมลทิน ท่านต้องทุบทำลายหม้อเสีย
34. ถ้าเทน้ำจากหม้อดินนั้นลงไปบนอาหารที่ไม่มีมลทินและกินได้ อาหารนั้นจะมีมลทิน ถ้าเทน้ำจากหม้อดินนั้นลงไปในน้ำที่ดื่มได้ ไม่ว่าจะอยู่ในภาชนะใด น้ำดื่มนั้นจะมีมลทินด้วย
35. ทุกสิ่งที่ซากสัตว์ตกลงไปก็จะมีมลทิน ถ้าเป็นเตาที่เป็นดินเผาก็จงทุบให้แตก เพราะมันมีมลทิน และท่านจะต้องนับว่าเตานั้นมีมลทิน
36. ถ้าซากสัตว์ตกลงในน้ำพุ บ่อและที่เก็บน้ำ น้ำจะไม่มีมลทิน แต่ผู้ใดก็ตามสัมผัสซากสัตว์ที่ตกในนั้นจะมีมลทิน
37. ถ้าซากสัตว์ตกลงบนเมล็ดพืชที่กำลังจะเพาะปลูก เมล็ดพืชนั้นจะยังคงไม่มีมลทิน
38. แต่ถ้าเมล็ดพืชนั้นแช่น้ำอยู่ และซากสัตว์ตกลงไป ท่านจะต้องนับว่าเมล็ดพืชนั้นมีมลทิน”
39. “ถ้าสัตว์ที่ใช้เป็นอาหารตาย ผู้ใดสัมผัสซากสัตว์นั้น จะมีมลทินจนถึงเวลาเย็น
40. ถ้าผู้ใดกินเนื้อสัตว์ที่ตายนั้น จะต้องซักเสื้อผ้า และจะมีมลทินจนถึงเวลาเย็น ผู้ใดเคลื่อนย้ายซากสัตว์นั้น จะต้องซักเสื้อผ้า และจะมีมลทินจนถึงเวลาเย็น”
41. “สัตว์เล็กๆ ที่เคลื่อนไหวอยู่ตามพื้นดิน เป็นสัตว์น่ารังเกียจ กินไม่ได้
42. สัตว์ทุกชนิดที่ใช้ท้องเลื้อยไปตามพื้นดิน สัตว์ที่คลานสี่ขาหรือมากกว่านั้น สัตว์ทุกชนิดที่คลานไปตามพื้นดิน ท่านอย่ากิน เพราะเป็นสัตว์น่ารังเกียจ
43. อย่าทำตนเป็นที่น่ารังเกียจเพราะสัมผัสกับสัตว์เลื้อยคลานเหล่านี้ อย่าทำตนให้มีมลทินเพราะไปสัมผัสกับมัน
44. เพราะเราคือพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านทั้งหลาย ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์และปฏิบัติตนเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ เพราะเราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ อย่าทำตนให้มีมลทินโดยสัมผัสสัตว์เลื้อยคลานใดเหล่านี้ที่อยู่ตามพื้นดิน
45. เพราะเราคือพระยาห์เวห์ ผู้นำท่านทั้งหลายออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อเป็นพระเจ้าของท่าน ดังนั้น ท่านต้องเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์เพราะเราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์”
46. นี่คือข้อกำหนดเกี่ยวกับสัตว์ นก สิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนไหวอยู่ในน้ำ และสัตว์เลื้อยคลานตามพื้นดิน
47. เพื่อให้ท่านทั้งหลายสามารถแยกสิ่งที่มีมลทินจากสิ่งที่ไม่มีมลทิน แยกสัตว์ที่กินได้จากสัตว์ที่กินไม่ได้