เลวีนิติ 14
1. พระยาห์เวห์ตรัสแก่โมเสสว่า
2. “ต่อไปนี้คือข้อกำหนด ในวันทำพิธีชำระมลทินสำหรับผู้ที่หายจากโรคผิวหนังติดต่อได้ ผู้นั้นจะถูกนำไปพบสมณะ
3. สมณะจะออกไปนอกค่ายและตรวจดูเขา ถ้าพบว่าเขาหายจากโรคแล้ว
4. สมณะจะสั่งผู้รับพิธีชำระมลทินให้นำนกไม่มีมลทินสองตัว ไม้สนสีดาร์ ผ้าสีแดงเข้ม กิ่งหุสบมาด้วย
5. แล้วสมณะจะสั่งให้เขาฆ่านกตัวหนึ่งนำหม้อดินใส่น้ำจากลำธารรองรับเลือด
6. สมณะจะนำนกอีกตัวหนึ่งที่ยังเป็นอยู่พร้อมกับไม้สนสีดาร์ ผ้าสีแดงเข้ม และกิ่งหุสบมาจุ่มลงไปในน้ำที่ปนเลือดนกที่ถูกฆ่า
7. สมณะจะประพรมเลือดนกเจ็ดครั้งบนผู้รับพิธีชำระมลทินจากโรคผิวหนังติดต่อได้ แล้วประกาศว่าเขาพ้นมลทินแล้ว และปล่อยนกที่ยังเป็นอยู่ให้บินออกไปในทุ่ง
8. ผู้รับพิธีชำระมลทินจะซักเสื้อผ้าของตน โกนผมและโกนขนออกให้หมด อาบน้ำ แล้วเขาจะพ้นมลทิน กลับเข้าไปในค่ายได้แต่จะต้องอยู่นอกกระโจมที่พักเป็นเวลาเจ็ดวัน
9. ในวันที่เจ็ดเขาจะโกนผม โกนหนวดเครา ขนคิ้ว และเส้นขนอื่นๆ ออกให้หมด เขาจะซักเสื้อผ้า อาบน้ำ แล้วจึงจะพ้นมลทิน”
10. “ในวันที่แปด เขาจะนำลูกแกะที่สมประกอบไม่พิการอายุหนึ่งปี เพศผู้สองตัว เพศเมียหนึ่งตัว พร้อมกับธัญบูชา คือแป้งสาลีอย่างดีหกกิโลกรัม ผสมน้ำมันมะกอกเทศ และน้ำมันมะกอกเทศอีกประมาณครึ่งลิตร
11. สมณะผู้ทำพิธีจะนำผู้รับพิธีชำระมลทิน พร้อมกับเครื่องบูชาทั้งหมด ไปที่ทางเข้ากระโจมนัดพบ เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
12. แล้วจะนำลูกแกะเพศผู้ตัวหนึ่งที่จะใช้ถวายเป็นเครื่องบูชาชดเชยความผิด พร้อมกับน้ำมันมะกอกเทศครึ่งลิตร ยื่นถวายสิ่งเหล่านี้ตามพิธีแด่พระยาห์เวห์
13. แล้วจึงฆ่าลูกแกะตัวนั้นในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้ฆ่าสัตว์ถวายเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป หรือถวายเป็นเครื่องเผาบูชา เครื่องบูชาชดเชยความผิดนี้จะเป็นของสมณะเช่นเดียวกับเครื่องบูชาลบล้างบาป เพราะเป็นของถวายที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
14. สมณะจะนำเลือดลูกแกะมาป้ายติ่งหูข้างขวา นิ้วหัวแม่มือข้างขวา และนิ้วหัวแม่เท้าข้างขวาของผู้รับพิธีชำระมลทิน
15. สมณะจะนำน้ำมันมะกอกเทศเล็กน้อยเทลงในอุ้งมือซ้าย
16. ใช้นิ้วมือขวาจุ่มน้ำมันในอุ้งมือซ้ายแล้วใช้นิ้วพรมน้ำมันมะกอกเทศเจ็ดครั้งเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
17. แล้วจึงนำน้ำมันมะกอกเทศที่เหลือในอุ้งมือ ป้ายติ่งหูข้างขวา นิ้วหัวแม่มือขวา และนิ้วหัวแม่เท้าขวาของผู้รับพิธีชำระมลทิน ตรงที่ได้ป้ายเลือดลูกแกะที่ถวายเป็นเครื่องบูชาชดเชยความผิดแล้ว
18. สมณะจะเอาน้ำมันมะกอกเทศที่เหลือในอุ้งมือทาศีรษะของผู้ที่รับพิธีชำระมลทิน แล้วจึงทำพิธีชดเชยบาปสำหรับเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์”
19. “สมณะจะถวายเครื่องบูชาลบล้างบาปและทำพิธีชดเชยบาปเพื่อชำระมลทินของผู้รับพิธีชำระ หลังจากนั้นสมณะจะฆ่าสัตว์เป็นเครื่องเผาบูชา
20. และเผาพร้อมกับธัญบูชาบนพระแท่นบูชา เมื่อสมณะทำพิธีชดเชยบาปเสร็จแล้ว ผู้นั้นก็จะพ้นมลทิน”
21. “ถ้าผู้รับพิธีชำระเป็นคนยากจน ไม่สามารถจัดหาสิ่งของทั้งหมดนี้มาถวายได้ ก็ให้เขานำเพียงลูกแกะเพศผู้หนึ่งตัวที่จะใช้ถวายเป็นเครื่องบูชาชดเชยความผิด สมณะจะยื่นถวายลูกแกะนี้ตามพิธีแด่พระยาห์เวห์ เพื่อชดเชยบาปของเขา พร้อมกับธัญบูชา คือแป้งสาลีอย่างดีสองกิโลกรัมผสมน้ำมันมะกอกเทศ และน้ำมันมะกอกเทศอีกครึ่งลิตร
22. เขาจะนำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบหนุ่มสองตัว ตามที่เขาสามารถจัดหามาได้ ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป อีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชา
23. ในวันที่แปดเขาจะนำของทั้งหมดนี้มาให้สมณะ ตรงทางเข้ากระโจมนัดพบ เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ เพื่อทำพิธีชำระมลทิน
24. สมณะจะนำลูกแกะที่จะใช้เป็นเครื่องบูชาชดเชยความผิดและน้ำมันมะกอกเทศครึ่งลิตร มายื่นถวายตามพิธีแด่พระยาห์เวห์
25. สมณะจะฆ่าลูกแกะที่ใช้เป็นเครื่องบูชาชดเชยความผิด นำเลือดลูกแกะไปป้ายติ่งหูข้างขวา นิ้วหัวแม่มือข้างขวาและนิ้วหัวแม่เท้าข้างขวาของผู้รับพิธีชำระมลทิน
26. แล้วสมณะจะเทน้ำมันมะกอกเทศเล็กน้อยลงในอุ้งมือซ้าย
27. ใช้นิ้วมือขวาพรมน้ำมันมะกอกเทศจากอุ้งมือซ้ายเจ็ดครั้งเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
28. แล้วจึงนำน้ำมันมะกอกเทศในอุ้งมือป้ายติ่งหูข้างขวา นิ้วหัวแม่มือและหัวแม่เท้าข้างขวาของผู้รับพิธีชำระมลทิน ตรงที่ได้ป้ายเลือดลูกแกะที่ถวายเป็นเครื่องบูชาชดเชยความผิดแล้ว
29. สมณะจะนำน้ำมันมะกอกเทศที่เหลือในอุ้งมือทาศีรษะของผู้รับพิธีชำระมลทิน แล้วจึงทำพิธีชดเชยบาปสำหรับเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
30. แล้วสมณะจะนำนกเขาหรือนกพิราบหนุ่ม ตามที่เขาสามารถจัดหาได้มาฆ่าถวาย
31. ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชาพร้อมกับธัญบูชา แล้วจึงทำพิธีชดเชยบาปสำหรับเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์”
32. “นี่เป็นข้อกำหนดสำหรับผู้ป่วยเป็นโรคผิวหนังติดต่อได้ และไม่สามารถจัดหาของถวายที่จำเป็นตามปกติเพื่อทำพิธีชำระมลทิน”
33. พระยาห์เวห์ตรัสแก่โมเสสและอาโรนว่า
34. “เมื่อท่านทั้งหลายไปถึงแผ่นดินคานาอันที่เราจะมอบเป็นกรรมสิทธิ์แก่ท่าน ถ้าเราทำให้เชื้อราเกิดขึ้นในบ้านใดในแผ่นดินที่ท่านจะเข้าครอบครอง
35. เจ้าของบ้านจะต้องไปรายงานให้สมณะรู้ และพูดว่า ‘ข้าพเจ้าเห็นรอยด่างคล้ายโรคผิวหนังอยู่ในบ้าน’
36. สมณะจะสั่งให้ย้ายของทุกอย่างออกจากบ้านก่อนที่สมณะจะไปตรวจดู มิฉะนั้นทุกสิ่งในบ้านจะมีมลทิน แล้วสมณะจะเข้าไปตรวจดูในบ้าน
37. เมื่อตรวจดูแล้ว ถ้าเห็นว่ารอยด่างบนกำแพงบ้านยุบลึกเป็นสีเขียวๆ แดงๆ กำลังกัดกินกำแพงลึกลงไป
38. สมณะจะออกจากบ้าน ปิดประตูไว้เป็นเวลาเจ็ดวัน
39. ในวันที่เจ็ด สมณะจะกลับมาตรวจดูอีก ถ้าพบว่าเชื้อรานั้นขยายวงกว้างออกไปตามกำแพงบ้าน
40. เขาจะสั่งให้รื้อก้อนหินตรงที่มีเชื้อราอยู่ โยนทิ้งไปในสถานที่ที่มีมลทินนอกเมือง
41. แล้วจะสั่งให้ขูดปูนที่ฉาบฝาผนังภายในบ้านออกทั้งหมด นำเศษปูนไปทิ้งในสถานที่ที่มีมลทินนอกเมือง
42. หลังจากนั้น จะให้นำก้อนหินใหม่มาใส่แทน แล้วใช้ปูนใหม่ฉาบฝาผนังบ้าน
43. แต่ถ้าเมื่อได้เปลี่ยนก้อนหิน ขูดปูนออก และฉาบใหม่แล้ว ยังมีเชื้อราเกิดขึ้นอีก
44. สมณะจะไปตรวจดู ถ้าพบว่า รอยด่างแผ่ขยายออกไป แสดงว่าเชื้อราในบ้านนั้นเป็นเหมือนโรคผิวหนังติดต่อได้ บ้านนั้นจึงมีมลทิน
45. จะต้องรื้อทิ้งทั้งหลัง ก้อนหิน ไม้ และปูนฉาบจะต้องขนออกไปทิ้งในสถานที่ที่มีมลทินนอกเมือง”
46. “ผู้ใดเข้าไปในบ้านที่ถูกสั่งปิดไว้จะมีมลทินจนถึงเวลาเย็น
47. ผู้ใดนอนหรือกินอาหารในบ้านนั้นจะต้องซักเสื้อผ้า
48. ถ้าสมณะเข้ามาตรวจดู และพบว่ารอยด่างไม่ได้ขยายกว้างหลังจากได้ฉาบปูนใหม่แล้ว เขาจะประกาศว่าบ้านนั้นพ้นมลทิน เพราะเชื้อราถูกกำจัดสิ้นแล้ว”
49. “สำหรับพิธีชำระบ้านให้พ้นมลทิน สมณะจะเอานกสองตัว ไม้สนสีดาร์ ผ้าสีแดงเข้ม และกิ่งหุสบ
50. เขาจะฆ่านกตัวหนึ่งเอาหม้อดินใส่น้ำจากลำธารรองรับเลือด
51. เขาจะเอาไม้สนสีดาร์ กิ่งหุสบ ผ้าสีแดงเข้ม และนกที่ยังเป็นอยู่ จุ่มลงในน้ำที่ปนเลือดนกที่ถูกฆ่า ประพรมบ้านเจ็ดครั้ง
52. และเมื่อใช้เลือดนก น้ำจากลำธาร นกที่ยังเป็นอยู่ ไม้สนสีดาร์ กิ่งหุสบ และผ้าสีแดงเข้ม เพื่อชำระบ้านให้พ้นมลทินแล้ว
53. เขาจะปล่อยนกที่ยังเป็นอยู่ให้บินออกไปนอกเมืองสู่ท้องทุ่ง เมื่อทำพิธีชดเชยบาปสำหรับบ้านเสร็จแล้ว บ้านนั้นก็จะพ้นมลทิน”
54. “ทั้งหมดนี้เป็นข้อกำหนดสำหรับโรคผิวหนังติดต่อได้ซึ่งเกิดจากกลาก เกลื้อน
55. ฝี รอยผื่นและแผลพุพองต่างๆ
56. ตลอดจนเชื้อราตามเสื้อผ้าและตามกำแพงบ้าน
57. ข้อกำหนดเหล่านี้ตัดสินว่าสิ่งใดมีมลทิน และสิ่งใดไม่มีมลทิน นี่คือข้อกำหนดเกี่ยวกับโรคผิวหนังติดต่อได้”