อพยพ 9

1. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​แก่​โมเสส​ว่า จง​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​ฟาโรห์ ทูล​ว่า “พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้าของ​ชาว​ฮีบรู​ตรัส​ดังนี้ จง​ปล่อย​ประชากร​ของ​เรา​ไป​นมัสการ​เรา
2. ถ้า​พระองค์​ไม่​ทรง​ยอม​ให้​เขา​ไป ยัง​เหนี่ยว​รั้ง​ไว้
3. พระ​ยาห์​เวห์​จะ​ทรง​บันดาล​ให้​เกิด​โรค​ระบาด​อย่าง​รุนแรง​แก่​ฝูง​สัตว์​ใน​ทุ่ง​นา ม้า ลา อูฐ โค​และ​ฝูง​แพะ​แกะ
4. พระ​ยาห์​เวห์​จะ​ทรง​แสดง​ความ​แตกต่าง​ระหว่าง​ฝูง​สัตว์​ของ​ชาว​อิสราเอล​กับ​ฝูง​สัตว์​ของ​ชาว​อียิปต์ จะ​ไม่​มี​สัตว์​ของ​ชาว​อิสราเอล​แม้​เพียง​ตัว​เดียว​ตาย
5. พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​กำหนดเวลา​ไว้​แล้ว​ว่า พรุ่งนี้ พระ​ยาห์​เวห์​จะ​ทรง​กระทำ​สิ่ง​นี้​ใน​แผ่นดิน”
6. วันรุ่งขึ้น พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​กระทำ​ตามที่​ตรัส​ไว้ สัตว์​ของ​ชาว​อียิปต์​ตาย​หมด แต่​สัตว์​ของ​ชาว​อิสราเอล​ไม่​ตาย​สัก​ตัว​เดียว
7. กษัตริย์​ฟาโรห์​ทรง​ส่ง​คน​ไป​สำรวจ​และ​ทรง​รู้​ว่า​สัตว์​ของ​ชาว​อิสราเอล​ไม่​ตาย​เลย แต่​กษัตริย์​ฟาโรห์​ก็​ยัง​มี​พระทัย​ดื้อ​ดึง​ไม่​ยอม​ปล่อย​ประชากร​ไป
8. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​แก่​โมเสส​และ​อาโรน​ว่า “จง​เอา​ขี้เถ้า​กอบ​หนึ่ง​จาก​เตา​ไฟ ให้​โมเสส​โปรย​ใน​อากาศ​เฉพาะ​พระ​พักตร์​กษัตริย์​ฟาโรห์
9. ขี้เถ้า​จะ​กลายเป็น​ฝุ่น​กระจาย​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ ทำ​ให้​เกิด​ฝี​แตก​เป็น​หนอง​ขึ้น​ตาม​ตัว​มนุษย์​และ​สัตว์​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์”
10. เขา​ทั้ง​สอง​คน​จึง​กอบ​ขี้เถ้า​จาก​เตา​ไฟ​และ​มา​เฝ้า​กษัตริย์​ฟาโรห์ โมเสส​โปรย​ขี้เถ้า​ขึ้น​ไป​ใน​อากาศ ทำ​ให้​เกิด​ฝี​แตก​เป็น​หนอง​ตาม​ตัว​มนุษย์​และ​สัตว์
11. บรรดา​ผู้วิเศษ​ไม่​อาจ​ยืน​อยู่​ต่อ​หน้า​โมเสส​ได้ เพราะ​เขา​เหล่านั้น​มี​ฝี​ตาม​ตัว​เหมือน​ชาว​อียิปต์​อื่นๆ ด้วย
12. แต่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บันดาล​ให้​กษัตริย์​ฟาโรห์​มี​พระทัย​ดื้อ​ดึง ไม่​ทรง​ยอม​ฟัง​โมเสส​และ​อา​โรน ดังที่​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ไว้​แก่​โมเสส
13. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​แก่​โมเสส​ว่า จง​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​ฟาโรห์​แต่​เช้าตรู่ ทูล​ว่า “พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้าของ​ชาว​ฮีบรู​ตรัส​ดังนี้ จง​ปล่อย​ประชากร​ของ​เรา​ไป​นมัสการ​เรา
14. ครั้ง​นี้​เรา​จะ​ลงโทษ​พระองค์ ตลอด จน​ข้า​ราช​บริพาร​และ​ประชาชน​ของ​พระองค์​อย่าง​หนัก พระองค์​จะ​ได้​ทรง​ทราบ​ว่า​ไม่​มี​ใคร​เท่า​เทียม​เรา​ทั่ว​แผ่นดิน
15. ถ้า​เรา​จะ​ลงโทษ​พระองค์ และ​ประชาชน​ของ​พระองค์​ด้วย​โรค​ระบาด ทั้ง​พระองค์​และ​ประชาชน​จะ​ถูก​ทำลาย​จน​หมด​สิ้น​ไป​จาก​แผ่นดิน
16. แต่​เรา​จะ​ยอม​ให้​พระองค์​มี​พระ​ชนม​ชีพ​อยู่​ก็​เพื่อ​สำแดง​อานุภาพ​ของ​เรา และ​เพื่อ​ประกาศ​นาม​ของ​เรา​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน
17. แต่​พระองค์​ยัง​ทรง​ต่อต้าน​ประชากร​ของ​เรา ไม่​ทรง​ยอม​ปล่อย​เขา​ไป
18. จง​ฟัง​ให้​ดี พรุ่งนี้ ใน​เวลา​นี้​แหละ เรา​จะ​บันดาล​ให้​ลูกเห็บ​ตก​หนัก​อย่าง​ที่​ไม่​เคย​มี​มา​ก่อน​ใน​อียิปต์ ตั้งแต่​ตั้ง​แผ่นดิน​มา​จนถึง​ทุก​วันนี้
19. บัดนี้ จง​สั่ง​ให้​ต้อน​ฝูง​สัตว์​และ​นำ​ทุก​สิ่ง​ที่​พระองค์​ทรง​มี​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา เข้า​มา​อยู่​ใต้​หลังคา ลูกเห็บ​จะ​ตก​ใส่​มนุษย์​และ​สัตว์​ทั้งหลาย​ที่​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา และ​ไม่ได้​เข้า​มา​อยู่​ใต้​หลังคา มนุษย์​และ​สัตว์​ที่​ไม่​อยู่​ใต้​หลังคา​จะ​ตาย​สิ้น”
20. ข้า​ราช​บริพาร​บาง​คน​ของ​กษัตริย์​ฟาโรห์​ยำ​เกรง​พระ​ยาห์​เวห์ จึง​ให้​ทาส​และ​ฝูง​สัตว์​ของ​ตน​เข้า​มา​อยู่​ใต้​หลังคา
21. ส่วน​คน​อื่นๆ ไม่​สนใจ​พระ​วาจา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ จึง​ปล่อย​ให้​ทาส​และ​ฝูง​สัตว์​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา
22. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โมเสส​ว่า “จง​ยื่น​มือ​ขึ้น​ไป​ยัง​ท้องฟ้า แล้ว​ลูกเห็บ​จะ​ตก​ลง​มา​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ ตก​ใส่​มนุษย์ สัตว์ และ​พืช​ใน​ทุ่ง​นา​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์”
23. โมเสส​จึง​ยก​ไม้​เท้า​ชี้​ไป​ยัง​ท้องฟ้า พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บันดาล​ให้​ฟ้า​ร้อง ลูกเห็บ​ตก ฟ้าผ่า​ลง​มา​บน​แผ่นดิน พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บันดาล​ให้​ลูกเห็บ​ตก​ลง​มา​บน​แผ่นดิน​อียิปต์
24. ลูกเห็บ​ตก​พร้อม​กับ​มี​ฟ้า​แลบ​แปลบ​ปลาบ พายุ​ลูกเห็บ​รุนแรง​มาก​อย่าง​ที่​ไม่​เคย​มี​มา​ก่อน​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ ตั้งแต่​อียิปต์​เป็น​ชาติ​ขึ้นมา
25. ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์​ลูกเห็บ​ตก​ใส่​มนุษย์​และ​สัตว์​ที่​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา ลูกเห็บ​ตก​ใส่​พืช​ทั้งหมด​ใน​ทุ่ง​นา ผ่า​ต้นไม้​ออกเป็น​เสี่ยงๆ
26. แผ่นดิน​โก​เชน ที่​ชาว​อิสราเอล​อาศัย​อยู่​เท่านั้น​ไม่​มี​ลูกเห็บ​ตก
27. กษัตริย์​ฟาโรห์​ทรง​ส่ง​คน​ไป​เรียก​โมเสส​และ​อาโรน​มา​เฝ้า ตรัส​ว่า “ครั้ง​นี้​เรา​ทำ​ผิด​ไป​แล้ว พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​เป็น​ฝ่าย​ถูก เรา​กับ​ประชาชน​ของ​เรา​เป็น​ฝ่าย​ผิด
28. จง​อธิษฐาน​ภาวนา​ต่อ​พระ​ยาห์​เวห์​เถิด ว่า ฟ้า​ร้อง​และ​ลูกเห็บ​ลงโทษ​เรา​เพียงพอ​แล้ว เรา​จะ​ปล่อย​ท่าน​ทั้งหลาย ไป ท่าน​ไม่​ต้อง​อยู่​อีก​ต่อไป”
29. โมเสส​ทูล​ตอบ​ว่า “ทันที​ที่​ข้าพเจ้า​ออก​จาก​เมือง ข้าพเจ้า​จะ​กาง​แขน​อ้อน​วอน​พระ​ยาห์​เวห์ ฟ้า​จะ​หยุด​ร้อง ลูกเห็บ​จะ​หยุด​ตก พระองค์​จะ​ได้​ทรง​ทราบ​ว่า แผ่นดิน​นี้​เป็น​ของ​พระ​ยาห์​เวห์
30. แต่​ข้าพเจ้า​ทราบ​ว่า​พระองค์​และ​บรรดา​ข้า​ราช​บริพาร​ยัง​ไม่​ยำ​เกรง​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า
31. ต้น​ป่าน​และ​ต้น​ข้าว​บาร์เลย์​ถูก​ทำลาย​หมด เนื่องจาก​เวลา​นั้น​ข้าว​บาร์เลย์​กำลัง​ออก​รวง​และ​ต้น​ป่าน​กำลัง​ออก​ดอก
32. ส่วน​ข้าว​สาลี​และ​ข้าว​ฟ่าง​ไม่​เสียหาย เพราะ​ออก​รวง​ช้า​กว่า”
33. โมเสส​ทูล​ลา​กษัตริย์​ฟาโรห์​แล้ว​ออกไป​จาก​เมือง เขา​กาง​แขน​อ้อน​วอน​พระ​ยาห์​เวห์ ฟ้า​ก็​หยุด​ร้อง ลูกเห็บ​และ​ฝน​ก็​หยุด​ตก​บน​แผ่นดิน
34. เมื่อ​กษัตริย์​ฟาโรห์​ทรง​เห็น​ว่า ฝน ลูกเห็บ​และ​ฟ้า​ร้อง​หยุด​แล้ว พระองค์​ก็​ทรง​ทำ​ผิด​อีก มี​พระทัย​ดื้อ​รั้น​เช่นเดียวกับ​บรรดา​ข้า​ราช​บริพาร
35. กษัตริย์​ฟาโรห์​ยัง​มี​พระทัย​ดื้อ​ดึง ไม่​ทรง​ยอม​ปล่อย​ชาว​อิสราเอล​ไป​ดังที่​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ไว้​แก่​โมเสส

Chapters

12345678910111213141516171819202122232425262728293031323334353637383940