อพยพ 32
1. เมื่อประชากรเห็นว่าโมเสสอยู่บนภูเขานานแล้ว ยังไม่ลงมา เขาจึงมาชุมนุมกันรอบอาโรนพูดว่า “เร็วเข้า ท่านจงสร้างรูปเคารพให้เราสักรูปหนึ่งเพื่อเป็นผู้นำทางพวกเราเถิด เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโมเสสคนนั้น คนที่นำเราออกมาจากแผ่นดินอียิปต์”
2. อาโรนบอกว่า “จงถอดต่างหูทองคำที่ภรรยาและบุตรชายบุตรหญิงของท่านสวมอยู่นำมาให้ข้าพเจ้า”
3. ประชากรทุกคนก็ถอดต่างหูทองคำนำมาให้อาโรน
4. อาโรนรับต่างหูจากมือของประชากร แล้วนำมาหลอมในเบ้า หล่อเป็นรูปลูกโคตัวหนึ่ง ประชากรต่างร้องว่า “ชาวอิสราเอลทั้งหลาย นี่แหละเป็นพระเจ้าของท่าน ผู้ทรงนำท่านทั้งหลายออกมาจากแผ่นดินอียิปต์”
5. เมื่ออาโรนเห็นเช่นนี้ เขาก็สร้างพระแท่นบูชาขึ้นไว้เบื้องหน้ารูปลูกโคนั้น แล้วประกาศว่า “พรุ่งนี้จะมีงานเลี้ยงฉลอง เพื่อเป็นเกียรติแด่พระยาห์เวห์”
6. เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เขาทั้งหลายถวายเครื่องเผาบูชาและศานติบูชา ประชากรต่างนั่งลงกินและดื่ม แล้วลุกขึ้นเล่นสนุกสนาน
7. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงรีบลงไปข้างล่างเถิด เพราะประชากรของท่านซึ่งท่านได้นำออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ได้ทำผิดอย่างสาหัส
8. เขาเปลี่ยนวิถีทางอย่างรวดเร็วออกจากทางที่เราได้สั่งให้เขาเดิน เขาหล่อรูปลูกโคขึ้น แล้วกราบนมัสการ ทั้งยังถวายบูชาแก่รูปนั้น พร้อมกับกล่าวว่า ชาวอิสราเอลทั้งหลาย นี่แหละเป็นพระเจ้าของท่านผู้ทรงนำท่านออกมาจากแผ่นดินอียิปต์”
9. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสต่อไปว่า
10. “เรารู้จักคนเหล่านี้ดี เขาดื้อดึงเหลือเกิน อย่าห้ามเราเลย ความโกรธของเราจะเผาผลาญเขาทั้งหลาย และเราจะทำลายเขา เราจะทำให้ท่านเป็นชนชาติใหญ่”
11. โมเสสอ้อนวอนพระยาห์เวห์ พระเจ้าของตนว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ทำไมพระองค์ทรงปล่อยให้พระพิโรธเผาผลาญประชากรของพระองค์ที่พระองค์ได้ทรงนำออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ด้วยอานุภาพยิ่งใหญ่และด้วยพระหัตถ์ทรงฤทธิ์
12. ทำไมจะให้ชาวอียิปต์เยาะเย้ยได้ว่า ‘พระองค์ทรงนำเขาออกมาด้วยความประสงค์ร้าย จะฆ่าเสียที่ภูเขา จะทำลายให้หมดสิ้นจากแผ่นดิน’ ขอทรงระงับพระพิโรธเถิด ขอทรงเปลี่ยนพระทัยอย่าทำร้ายประชากรของพระองค์เลย
13. ขอทรงระลึกถึงอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ ผู้รับใช้พระองค์เถิด พระองค์ทรงสัญญากับเขาโดยทรงสาบานอาศัยพระนามพระองค์ว่า เราจะให้ลูกหลานของท่านมีจำนวนมากมายเหมือนดาวในท้องฟ้า เราจะให้แผ่นดินที่เราสัญญาไว้นี้ทั้งหมดแก่ลูกหลานของท่าน และเขาจะครอบครองเป็นมรดกตลอดไป”
14. พระยาห์เวห์จึงทรงเปลี่ยนพระทัยไม่ทรงลงโทษประชากรของพระองค์
15. โมเสสกลับลงมาจากภูเขาถือแผ่นศิลาจารึกสองแผ่นที่จารึกพระบัญญัติไว้ทั้งสองด้าน คือด้านหน้าและด้านหลัง
16. ศิลาจารึกนั้นเป็นฝีพระหัตถ์พระเจ้า ตัวอักษรที่จารึกนั้นเป็นตัวอักษรที่พระเจ้าทรงจารึกลงบนแผ่นศิลา
17. โยชูวาได้ยินเสียงประชากรร้องตะโกน ก็บอกโมเสสว่า “มีเสียงรบกันดังมาจากค่าย”
18. โมเสสตอบว่า “นั่นไม่ใช่เสียงร้องของผู้ชนะไม่ใช่เสียงคร่ำครวญของผู้แพ้แต่ข้าพเจ้าได้ยินเสียงเพลงฉลอง”
19. เมื่อโมเสสเข้ามาใกล้ค่าย เขาก็เห็นรูปลูกโคและเห็นประชากรกำลังเต้นรำ โมเสสโกรธมาก ทุ่มแผ่นศิลาที่ถืออยู่ลงไปจนแตกที่เชิงเขา
20. เขาเอารูปลูกโคที่ประชากรหล่อมาเผา แล้วบดเป็นผงละเอียด โปรยลงในน้ำและบังคับให้ชาวอิสราเอลดื่มน้ำนั้น
21. โมเสสถามอาโรนว่า “ประชาชนเหล่านี้ทำอะไรท่าน ท่านจึงทำให้เขาทำบาปหนักเช่นนี้”
22. อาโรนตอบว่า “ขอเจ้านายอย่าได้โกรธข้าพเจ้าเลย ท่านรู้แล้วว่า ประชากรนี้มีความโน้มเอียงจะทำชั่วอยู่เสมอ
23. เขาบอกข้าพเจ้าว่า ‘จงสร้างรูปเคารพให้เราสักรูปหนึ่ง เพื่อเป็นผู้นำทางพวกเราเถิด เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโมเสสคนนั้น คนที่นำเราออกมาจากแผ่นดินอียิปต์’
24. ข้าพเจ้าจึงบอกเขาว่า ‘ใครมีทองคำบ้าง’ คนที่มีทองคำเป็นเครื่องประดับ ก็ถอดมาให้ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเอาทองหลอมในไฟ ก็ได้ลูกโคตัวนี้ออกมา”
25. โมเสสเห็นว่าไม่มีทางควบคุมประชากรไว้ได้ เพราะอาโรนได้ปล่อยให้เขาทั้งหลายทำตามใจชอบเป็นที่เยาะเย้ย ของบรรดาศัตรู
26. โมเสสจึงยืนอยู่ที่ประตูค่าย ตะโกนว่า “ใครบ้างที่เป็นฝ่ายพระยาห์เวห์ จงก้าวออกมาหาข้าพเจ้าเถิด” ชาวเลวีทุกคนก็มาชุมนุมรอบโมเสส
27. โมเสสพูดว่า “พระยาห์เวห์ พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้ ให้แต่ละคนคาดดาบไว้กับตัว จงเดินผ่านจากประตูด้านหนึ่งไปถึงประตูอีกด้านหนึ่งของค่าย จงฆ่าผู้ที่ทำผิด ไม่ว่าจะเป็นพี่น้อง เพื่อนบ้านหรือญาติของตน”
28. ชาวเลวีก็ทำตามที่โมเสสสั่ง ในวันนั้นมีคนประมาณสามพันคนถูกฆ่า
29. แล้วโมเสสบอกชาวเลวีว่า “วันนี้ท่านได้รับแต่งตั้งเป็นสมณะรับใช้พระยาห์เวห์ เพราะแต่ละท่านไม่ลังเลที่จะประหารชีวิตบุตรหรือพี่น้องของท่าน ขอพระยาห์เวห์ทรงอวยพระพรท่านทั้งหลายในวันนี้เถิด”
30. วันรุ่งขึ้น โมเสสกล่าวแก่ประชากรว่า “ท่านทั้งหลายได้ทำบาปหนักมาก บัดนี้ข้าพเจ้าจะขึ้นไปเฝ้าพระยาห์เวห์ บางทีคำอ้อนวอนของข้าพเจ้าจะทำให้พระองค์ทรงอภัยบาปของท่าน”
31. โมเสสกลับขึ้นไปเฝ้าพระยาห์เวห์ ทูลว่า “ประชากรนี้ได้ทำบาปหนักมาก เขาได้นำทองคำมาสร้างรูปเคารพ
32. บัดนี้ ขอพระองค์ทรงอภัยบาปให้เขาทั้งหลายเถิด มิฉะนั้นขอทรงลบชื่อของข้าพเจ้าออกจากหนังสือที่พระองค์ทรงเขียนไว้เถิด”
33. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “คนที่ทำบาปต่อเราต่างหาก ที่เราจะลบชื่อของเขาออกจากหนังสือของเรา
34. บัดนี้ ท่านจงไปนำประชากรไปยังสถานที่ที่เราสั่งท่านเถิด ทูตสวรรค์ของเราจะนำหน้าท่าน แต่เมื่อถึงเวลากำหนด เราจะลงโทษเขาทั้งหลายที่ทำบาป”
35. พระยาห์เวห์ทรงลงโทษประชากร เพราะเขาได้บังคับอาโรนให้ทำรูปลูกโค