อพยพ 5
1. ต่อมา โมเสสและอาโรนไปเฝ้ากษัตริย์ฟาโรห์ ทูลว่า “พระยาห์เวห์ พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้ จงปล่อยประชากรของเราไปจัดงานเลี้ยงฉลอง เป็นเกียรติแก่เราในถิ่นทุรกันดาร”
2. กษัตริย์ฟาโรห์ตรัสว่า “พระยาห์เวห์เป็นใคร เราจึงต้องเชื่อฟังและปล่อยชาวอิสราเอลไป เราไม่รู้จักพระยาห์เวห์และจะไม่ปล่อยชาวอิสราเอล”
3. โมเสสและอาโรนก็ทูลว่า “พระเจ้าของชาวฮีบรูเสด็จมาหาข้าพเจ้าทั้งหลาย โปรดทรงอนุญาตให้ข้าพเจ้าทั้งหลายเดินทางสามวันเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร เพื่อถวายบูชาแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย ถ้าไม่ทำดังนี้ พระเจ้าจะประหารชีวิตข้าพเจ้าทั้งหลายด้วยโรคระบาดหรือด้วยสงคราม”
4. กษัตริย์แห่งอียิปต์ตรัสกับเขาว่า “โมเสสและอาโรนเอ๋ย ทำไมท่านทำให้ประชาชนทิ้งการงานของเขา จงกลับไปทำงานเถิด”
5. กษัตริย์ฟาโรห์ทรงเสริมอีกว่า “ดูซิ บัดนี้ คนพวกนี้กลับมีจำนวนมากกว่าประชาชนของแผ่นดิน ท่านยังจะให้เขาไม่ต้องทำการงานอีกหรือ”
6. ในวันเดียวกันนั้น กษัตริย์ฟาโรห์ทรงสั่งนายงานและหัวหน้าของชาวอิสราเอลว่า
7. “อย่าให้ฟาง แก่ประชาชนสำหรับทำอิฐอย่างที่เคยทำมาแล้วอีกต่อไป ปล่อยให้เขาไปหาฟางมาเอง
8. แต่ต้องบังคับให้เขาทำอิฐได้จำนวนเท่าเดิม อย่ายอมลดหย่อนเลย พวกเขาขี้เกียจ จึงมาร้องขอว่า จงปล่อยให้ข้าพเจ้าทั้งหลายไปถวายบูชาแด่พระเจ้าเถิด
9. จงบังคับให้คนพวกนี้ทำงานหนักกว่าเดิม เขาจะได้ทำงานแทนที่จะไปคอยฟังคำหลอกลวง”
10. นายงานและหัวหน้าของประชาชนก็ไปบอกชาวอิสราเอลว่า “กษัตริย์ฟาโรห์ทรงบัญชาดังนี้ เราจะไม่ให้ฟางแก่ท่านทั้งหลายอีกต่อไป
11. ท่านต้องไปหาฟางมาเองจากที่ไหนก็ได้ แต่ผลงานต้องไม่ลดลง”
12. ประชาชนจึงแยกย้ายกันไปหาซังข้าวใช้เป็นฟางทั่วแผ่นดินอียิปต์
13. บรรดานายงานพูดเร่งรัดว่า “ท่านทั้งหลายต้องทำอิฐให้ได้จำนวนเท่าเดิมทุกวันเหมือนเมื่อครั้งที่เราให้ฟางท่าน”
14. นายงานของกษัตริย์ฟาโรห์โบยตีหัวหน้าชาวอิสราเอลซึ่งได้รับแต่งตั้งให้คุมงาน ถามว่า “ทำไมวันนี้จึงทำอิฐไม่ได้ตามจำนวนที่เคยทำ”
15. หัวหน้าชาวอิสราเอลไปเฝ้ากษัตริย์ฟาโรห์ทูลร้องเรียนว่า “ทำไมพระองค์ทรงกระทำเช่นนี้ต่อผู้รับใช้พระองค์เล่า
16. ผู้รับใช้พระองค์ไม่ได้รับฟางเลย แต่ก็ยังถูกบังคับให้ทำอิฐ บัดนี้ผู้รับใช้พระองค์ต้องถูกโบยตีทั้งๆ ที่ไม่มีความผิด”
17. กษัตริย์ฟาโรห์ตรัสว่า “ท่านทั้งหลายที่ขี้เกียจ ขี้เกียจจนพูดว่า ปล่อยให้ข้าพเจ้าทั้งหลายไปถวายบูชาแด่พระยาห์เวห์เถิด
18. บัดนี้จงกลับไปทำงาน ท่านจะไม่ได้รับฟาง แต่ต้องทำอิฐให้ได้ครบตามจำนวนเดิม”
19. หัวหน้าชาวอิสราเอลเห็นว่า เขาต้องเดือดร้อนเพราะได้รับคำสั่งว่า “ท่านต้องทำอิฐให้ได้ครบตามจำนวนเดิมทุกวัน”
20. เมื่อกลับจากเข้าเฝ้ากษัตริย์ฟาโรห์ เขาไปพบโมเสสและอาโรนซึ่งคอยอยู่
21. แล้วตำหนิว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงพิจารณาการกระทำของท่านทั้งสองคนและทรงพิพากษาเถิด ท่านทำให้กษัตริย์ฟาโรห์และข้าราชบริพารเกลียดชังพวกเรา ท่านทำเหมือนเอาดาบใส่มือพวกเขาให้ฆ่าเรา”
22. โมเสสจึงกลับไปเฝ้าพระยาห์เวห์ ทูลว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ทำไมพระองค์ทรงทำร้ายประชากรนี้ ทำไมพระองค์จึงทรงส่งข้าพเจ้ามา
23. ตั้งแต่ข้าพเจ้าเข้าเฝ้ากษัตริย์ฟาโรห์ ทูลแทนพระองค์ กษัตริย์ฟาโรห์ก็ยัง ทรงทำร้ายประชากรนี้อยู่ต่อไป พระองค์มิได้ทรงทำอะไรเพื่อปลดปล่อย ประชากรของพระองค์เลย”