อพยพ 33

1. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โมเสส​ว่า “เร็ว​เข้า จง​เดินทาง​จาก​ที่นี่​เถิด ทั้ง​ท่าน​และ​ประชากร​ที่​ท่าน​พา​ออกมา​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์ เพื่อ​ไป​ยัง​แผ่นดิน​ที่​เรา​สาบาน​ไว้​กับ​อับ​รา​ฮัม อิสอัค และ​ยาโคบ​ว่า เรา​จะ​ยก​ให้แก่​ลูกหลาน​ของ​เขา
2. เรา​จะ​ส่ง​ทูต​สวรรค์​นำหน้า​ท่าน และ​จะ​ขับ​ไล่​ชาว​คา​นา​อัน ชาว​อา​โม​ไรต์ ชาว​ฮิต​ไทต์ ชาวเป​ริส​ซี ชาวฮี​ไวต์ และ​ชาว​เย​บุ​สอ​อก​ไป
3. ท่าน​จง​ไป​ยัง​แผ่นดิน​ที่​มี​น้ำนม​และ​น้ำผึ้ง​ไหล​บริบูรณ์ แต่​เพราะ​ท่าน​เป็น​ประชากร​ดื้อ​รั้น เรา​จึง​จะ​ไม่​ไป​กับ​ท่าน เพื่อ​จะ​ไม่​ต้อง​ทำลาย​ท่าน​ตาม​ทาง”
4. เมื่อ​ประชากร​ได้​ยิน​ถ้อยคำ​ที่​ดุดัน​เช่นนี้ ทุก​คน​รู้สึก​เป็น​ทุกข์​มาก ไม่​มี​ใคร​สวม​เครื่องประดับ​เลย
5. พระ​ยาห์​เวห์​จึง​ตรัส​กับ​โมเสส​ว่า “จง​บอก​ชาว​อิสราเอล​ว่า ท่าน​ทั้งหลาย​เป็น​ประชากร​ที่​ดื้อ​ดึง ถ้า​เรา​ไป​กับ​ท่าน​แม้​เพียง​ชั่ว​ครู่​ก็​ตาม เรา​อาจ​ทำลาย​ท่าน​เสีย​หมด​ก็​ได้ บัดนี้ ท่าน​ทั้งหลาย​จง​ถอด​เครื่องประดับ​ออก​เสีย แล้ว​เรา​จะ​รู้​ว่า เรา​จะ​ทำ​อย่างไร​กับ​ท่าน​ดี”
6. ดังนั้น เมื่อ​เดินทาง​จาก​ภูเขา​โฮเรบ ชาว​อิสราเอล​จึง​ไม่​สวม​เครื่องประดับ​อีก​เลย
7. โมเสส​เคย​ตั้ง​กระโจม​ไว้​นอก​ค่าย ห่าง​ออกไป​เล็กน้อย เขา​เรียก​กระโจม​นี้​ว่า กระโจม​นัด​พบ ผู้ใด​ต้องการ​คำแนะนำ​จาก​พระ​ยาห์​เวห์ ผู้​นั้น​จะ​ออกไป​ยัง​กระโจม​นัด​พบ​ที่ตั้ง​อยู่​นอก​ค่าย
8. เมื่อใด​ที่​โมเสส​ออกไป​ยัง​กระโจม​นัด​พบ ประชากร​ทั้ง​ปวง​จะ​ยืน​ขึ้น​หน้า​ประตู​กระโจม​ของ​ตน ดู​โมเสส​เดิน​ผ่าน​จนกระทั่ง​เขา​เข้า​ไป​ใน​กระโจม​นัด​พบ
9. เมื่อ​โมเสส​เข้า​ไป​ใน​กระโจม จะ​มี​เมฆ​เป็น​ลำ​ลอย​ลง​มา​อยู่​ที่​ประตู​กระโจม แล้ว​พระ​ยาห์​เวห์​ก็​ตรัส​กับ​โมเสส
10. ประชากร​ทั้ง​ปวง​เห็น​เมฆ​เป็น​ลำ​ที่​ประตู​กระโจม​นัด​พบ ทุก​คน​จะ​ยืน​ขึ้น และ​กราบ​ลง​ที่​ประตู​กระโจม​ของ​ตน
11. พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​สนทนา​กับ​โมเสส​ตาม​ลำพัง​เหมือน​เพื่อน​คุย​กัน แล้ว​โมเสส​ก็​กลับ​เข้า​ค่าย แต่​ชาย​หนุ่ม​ที่​รับ​ใช้​โมเสส ชื่อ​โยชูวา บุตร​ของ​นูน ไม่ได้​ออก​จาก​กระโจม​นัด​พบ
12. โมเสส​ทูล​พระ​ยาห์​เวห์​ว่า “ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ พระองค์​ตรัส​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า ‘จง​นำ​ประชากร​นี้​ไป’ แต่​พระองค์​ยัง​ไม่​ทรง​บอก​เลย​ว่า จะ​ทรง​ส่ง​ผู้ใด​มา​กับ​ข้าพเจ้า พระองค์​ตรัส​แต่​ว่า ‘เรา​รู้จัก​ท่าน​ดี และ​เรา​โปรด​ปราน​ท่าน’
13. บัดนี้ ถ้า​พระองค์​โปรด​ปราน​ข้าพเจ้า ขอ​พระองค์​ทรง​ชี้​ทาง​ของ​พระองค์​แก่​ข้าพเจ้า เพื่อ​ข้าพเจ้า​จะ​รู้จัก​พระองค์ และ​เป็น​ผู้​ที่​พระองค์​โปรด​ปราน ขอ​ทรง​ระลึก​ด้วย​ว่า ชน​ชาติ​นี้​เป็น​ประชากร​ของ​พระองค์”
14. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ว่า “เรา​จะ​ไป​กับ​ท่าน และ​จะ​ให้​ท่าน​ได้​พักผ่อน”
15. โมเสส​ทูล​ว่า “ถ้า​พระองค์​ไม่​เสด็จ​ไป​กับ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย ก็​อย่าได้​ทรง​ให้​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ไป​จาก​ที่นี่​เลย
16. ถ้า​พระองค์​เสด็จ​ไป​กับ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​เท่านั้น ทุก​คน​จะ​รู้​ว่า​พระองค์​โปรด​ปราน​ข้าพเจ้า และ​ประชากร​ของ​พระองค์ ดังนี้ ข้าพเจ้า​และ​ประชากร​ของ​พระองค์​จะ​ต่าง​จาก​บรรดา​ประชาชาติ​ทั้งหลาย​บน​แผ่นดิน”
17. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โมเสส​ว่า “เรา​จะ​ทำ​ตามที่​ท่าน​พูด เพราะ​ท่าน​เป็น​ผู้​ที่​เรา​โปรด​ปราน และ​เรา​รู้จัก​ท่าน​ดี”
18. โมเสส​ทูล​ว่า “ขอให้​ข้าพเจ้า​แล​เห็น​พระ​สิริ​รุ่งโรจน์​ของ​พระองค์​เถิด”
19. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​บันดาล​ให้​ความ​รุ่งเรือง​ทั้งหมด​ของ​เรา​ปรากฏ​ต่อ​หน้า​ท่าน และ​เรา​จะ​ประกาศ​นาม​ยาห์​เวห์​ของ​เรา​ต่อ​หน้า​ท่าน เรา​จะ​โปรด​ปราน​ผู้​ที่​เรา​ต้องการ​จะ​โปรด​ปราน และ​เรา​จะ​เมตตา​กรุณา​ผู้​ที่​เรา​ต้องการ​จะ​เมตตา​กรุณา”
20. พระองค์​ตรัส​ต่อไป​ว่า “ท่าน​จะ​ดู​หน้า​เรา​ไม่ได้ เพราะ​ไม่​มี​มนุษย์​คน​ใด​ที่​เห็น​หน้า​เรา​แล้ว​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ได้”
21. พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​เสริม​อีก​ว่า “ที่นี่​มี​หิน​ก้อน​ใหญ่​อยู่​ข้าง​เรา ท่าน​จง​ยืน​บน​นั้น​เถิด
22. เมื่อ​เรา​ผ่าน​ไป และ​สำแดง​สิริ​รุ่งโรจน์​ของ​เรา เรา​จะ​เอา​ท่าน​ซ่อน​ไว้​ใน​ซอก​หิน​นั้น และ​จะ​ใช้​มือ​ของ​เรา​บัง​ท่าน​ไว้​จนกว่า​เรา​จะ​ผ่าน​พ้น​ไป
23. แล้ว​เรา​จะ​เอา​มือ​ของ​เรา​ออก ท่าน​จะ​ได้​เห็น​ด้านหลัง​ของ​เรา แต่​ท่าน​จะ​ไม่​เห็น​หน้า​ของ​เรา”

Chapters

12345678910111213141516171819202122232425262728293031323334353637383940