อพยพ 21
1. ต่อไปนี้เป็นกฎที่ท่านจะต้องประกาศให้ประชาชนรู้
2. “เมื่อท่านซื้อทาสชาวฮีบรูมา เขาจะเป็นทาสรับใช้ท่านอยู่หกปี ในปีที่เจ็ดเขาจะเป็นอิสระโดยไม่ต้องจ่ายค่าไถ่ตนเอง
3. ถ้าเขามาเป็นทาสในขณะที่ยังเป็นโสด ก็ให้เขาไปคนเดียว ถ้าเขามาเป็นทาสพร้อมกับภรรยา ก็ให้ปล่อยภรรยาไปกับเขาด้วย
4. ถ้านายหาภรรยาให้เขาและหญิงนั้นให้กำเนิดบุตรชายหรือบุตรหญิง ภรรยาทาสกับลูกๆ จะต้องเป็นของนาย และชายนั้นจะเป็นอิสระได้แต่ผู้เดียว
5. แต่ถ้าทาสประกาศว่า “ข้าพเจ้ารักนาย รักภรรยาและลูก ข้าพเจ้าไม่อยากเป็นอิสระ”
6. ในกรณีเช่นนี้ นายจะนำเขามาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า พาไปที่ประตูหรือเสาประตู เพื่อใช้เหล็กหมาดเจาะใบหูของเขา เขาจะเป็นทาสของนายไปตลอดชีวิต
7. ถ้าชายใดขายบุตรหญิงเป็นทาส นางจะไม่ได้เป็นอิสระดังทาสชาย
8. ถ้านายตั้งใจรับนางไว้เป็นภรรยา แต่นายไม่พอใจนางในภายหลัง เขาจะต้องยอมให้บิดาไถ่นางกลับไปได้ นายไม่มีสิทธิ์จะขายนางให้ชาวต่างชาติ เพราะจะเป็นการไม่ยุติธรรมต่อนาง
9. ถ้าเขาคิดจะยกนางให้บุตรชาย เขาจะต้องปฏิบัติต่อนางเหมือนเป็นบุตรหญิง
10. ถ้าเขาจะรับหญิงอีกคนหนึ่งเป็นภรรยา เขาจะต้องให้ภรรยาคนแรกมีอาหาร เสื้อผ้า และสิทธิ ในฐานะภรรยาเหมือนที่นางเคยมี
11. ถ้าเขาไม่ปฏิบัติต่อนางดังนี้ ก็ให้เขาปล่อยนางเป็นอิสระ โดยไม่ต้องรับเงินค่าไถ่”
12. ผู้ใดตีคนถึงตาย ผู้นั้นจะต้องถูกประหารชีวิต
13. ถ้าเขาฆ่าคนโดยไม่เจตนา แต่เป็นอุบัติเหตุ ก็ให้เขาหนีไปอยู่ในที่ที่เราจะกำหนดไว้
14. แต่ถ้าผู้ใดมีเจตนาจะฆ่าผู้อื่นโดยวางแผนล่วงหน้า จะต้องนำผู้นั้นไปประหารชีวิต แม้จะต้องไปลากตัวออกมาจากแท่นบูชาของเราก็ตาม
15. ผู้ใดทุบตีบิดาหรือมารดาของตน ผู้นั้นจะต้องถูกประหารชีวิต
16. ผู้ใดลักพาผู้อื่นไปขาย หรือกักขังไว้ ผู้นั้นจะต้องถูกประหารชีวิต
17. ผู้ใดสาปแช่งบิดาหรือมารดาของตน ผู้นั้นจะต้องถูกประหารชีวิต
18. เมื่อเกิดการทะเลาะวิวาท ถ้าคนหนึ่งใช้ก้อนหินทำร้ายอีกคนหนึ่งหรือชกต่อยจนได้รับบาดเจ็บต้องพักรักษาตัว แต่ไม่ถึงตาย
19. ต่อมา คนที่บาดเจ็บลุกขึ้นเดินไปไหนได้แม้จะต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุงกาย ผู้ที่ทำร้ายไม่ต้องถูกลงโทษ แต่ต้องจ่ายเงินให้ผู้บาดเจ็บเป็นการชดเชยเวลาที่เขาไม่อาจทำงานได้ และเป็นค่ารักษาพยาบาลผู้บาดเจ็บจนกว่าจะหายเป็นปกติ
20. เมื่อผู้ใดใช้ไม้ตีทาสของตนจนตายคามือ ไม่ว่าจะเป็นทาสชายหรือทาสหญิง เขาจะต้องถูกลงโทษ
21. แต่ถ้าทาสคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกวันหนึ่งหรือสองวัน เขาไม่ต้องถูกลงโทษ เพราะทาสนั้นเป็นสมบัติของเขา
22. ถ้าชายที่กำลังต่อสู้กัน ไปชนหญิงมีครรภ์จนแท้งบุตร แต่นางไม่ได้รับบาดเจ็บอื่นๆ ผู้ที่ทำร้ายนางจะต้องถูกปรับตามจำนวนเงินที่สามีของนางเรียกร้อง และจะต้องจ่ายเงินต่อหน้าผู้พิพากษา
23. แต่ถ้านางได้รับบาดเจ็บอื่นๆ ด้วย เขาจะต้องชดใช้ชีวิตแทนชีวิต
24. ตาแทนตา ฟันแทนฟัน มือแทนมือ เท้าแทนเท้า
25. รอยไหม้แทนรอยไหม้ บาดแผลแทนบาดแผล รอยฟกช้ำแทนรอยฟกช้ำ
26. ถ้าผู้ใดตีนัยน์ตาของทาสชายหรือทาสหญิงจนบอด ผู้นั้นจะต้องปล่อยทาสไปเป็นอิสระ เป็นค่าชดเชยนัยน์ตานั้น
27. ถ้าเขาทำให้ฟันของทาสชายหรือทาสหญิงหลุด เขาจะต้องปล่อยทาสนั้นไปเป็นอิสระเป็นค่าชดเชยฟันนั้น
28. ถ้าโคตัวใดขวิดคนไม่ว่าชายหรือหญิงจนถึงแก่ชีวิต โคนั้นจะต้องถูกหินขว้างจนตายและห้ามมิให้กินเนื้อโคนั้น ส่วนเจ้าของโคไม่มีความผิด
29. แต่ถ้าโคมีนิสัยชอบไล่ขวิดคนมาก่อน และมีผู้ตักเตือนเจ้าของโคแล้ว เขายังไม่กักขังโคไว้ในคอก ถ้าโคนั้นขวิดใครตายมันจะต้องถูกหินขว้างจนตาย และเจ้าของโคจะต้องถูกประหารชีวิตด้วย
30. ถ้าถูกเรียกร้องค่าไถ่ชีวิต เจ้าของโคจะต้องจ่ายเต็มตามจำนวนที่เรียกร้องนั้นไถ่ชีวิตของตน
31. ถ้าโคขวิดเด็กชายหรือเด็กหญิง ให้ถือตามกฎเดียวกัน
32. ถ้าโคขวิดทาสชายหรือทาสหญิง ให้เจ้าของโคจ่ายเงินหนักสามสิบบาท ให้เจ้าของทาส แล้วเอาหินขว้างโคนั้นให้ตาย
33. ถ้าผู้ใดเปิดบ่อทิ้งไว้ หรือขุดบ่อแล้วไม่ปิด แล้วโคหรือลาตกลงไปในบ่อนั้น
34. เจ้าของบ่อจะต้องจ่ายเงินชดใช้ค่าเสียหายแก่เจ้าของสัตว์ ส่วนสัตว์ที่ตายจะตกเป็นของเจ้าของบ่อ
35. ถ้าโคของผู้ใดขวิดโคของผู้อื่นตาย ให้เจ้าของทั้งสองขายโคที่ยังมีชีวิตอยู่แล้วเอาเงินมาแบ่งกัน ส่วนเนื้อของโคที่ตายก็เอามาแบ่งกันด้วย
36. แต่ถ้ารู้กันว่าโคมีนิสัยชอบขวิดตัวอื่น และเจ้าของไม่กักขังมันไว้ เจ้าของจะต้องชดใช้โดยให้โคเป็นแทนโคตาย และนำโคตายมาเป็นของตนได้