เอเสเคียล 20

1. วันที่​สิบ เดือน​ที่​ห้า ปี​ที่​เจ็ด ผู้​อาวุโส​บาง​คน​แห่ง​อิสราเอล​มา​ทูล​ถาม​พระ​ยาห์​เวห์ และ​นั่ง​อยู่​เบื้อง​หน้า​ข้าพเจ้า
2. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า
3. “​บุตร​แห่ง​มนุษย์​เอ๋ย จง​บอก​ผู้​อาวุโส​แห่ง​อิสราเอล​ว่า พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดังนี้ ‘​ท่าน​ทั้งหลาย​มา​ถาม​เรา​หรือ เรา​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ฉัน​ใด เรา​จะ​ไม่​ยอม​ให้​ท่าน​ถาม​เรา​’ พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส
4. บุตร​แห่ง​มนุษย์​เอ๋ย ท่าน​จะ​พิพากษา​เขา​ไหม ท่าน​จะ​พิพากษา​เขา​ไหม จง​แจ้ง​ให้​เขา​รู้​การ​กระทำ​น่า​สะอิดสะเอียน​ของ​บรรพ​บุรุษ​ของ​เขา​เถิด
5. จง​บอก​เขา​ว่า พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส​ดังนี้ ‘​ใน​วันที่​เรา​เลือก​อิสราเอล​ไว้​นั้น เรา​ได้​สาบาน ต่อ​ลูกหลาน​พงศ์พันธุ์​ของ​ยา​โคบ ทำ​ให้​เขา​รู้จัก​เรา​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์ เรา​สาบาน​กับ​เขา พูด​ว่า เรา​เป็น​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้าของ​ท่าน
6. วัน​นั้น เรา​สาบาน​กับ​เขา​ว่า​จะ​นำ​เขา​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์​ไป​ยัง​แผ่นดิน​ที่​เรา​เลือกสรร​ไว้​ให้​เขา เป็น​แผ่นดิน​ที่​มี​น้ำนม​และ​น้ำผึ้ง​ไหล​บริบูรณ์ เป็น​แผ่นดิน​ที่​งดงาม​กว่า​แผ่นดิน​ทั้งหลาย
7. เรา​บอก​เขา​ว่า ท่าน​แต่​ละ​คน​จง​ละ​ทิ้ง​สิ่ง​น่า​สะอิดสะเอียน​ที่​ท่าน​ชอบ อย่า​ทำ​ตน​ให้​มี​มลทิน​โดย​ไป​กราบ​ไหว้​รูป​เคารพ​ของ​อียิปต์ เรา​เป็น​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้าของ​ท่าน
8. แต่​เขา​ทั้งหลาย​ได้​กบฏ​ต่อ​เรา ไม่​ยอม​ฟัง​เรา เขา​ทั้งหลาย​ไม่ได้​ละ​ทิ้ง​สิ่ง​น่า​สะอิดสะเอียน​ที่​เขา​ชอบ ไม่ได้​ละ​ทิ้ง​รูป​เคารพ​ของ​อียิปต์ เรา​จึง​ตัดสินใจ​จะ​ระบาย​ความ​กริ้ว​เหนือ​เขา ระบาย​ความ​โกรธ​ทั้งหมด​ของ​เรา​ต่อ​เขา เมื่อ​เขา​ยัง​อยู่​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์
9. แต่​เรา​ก็​ไม่ได้​ทำ​เพราะ​เห็น​แก่​นาม​ของ​เรา เพื่อ​ไม่ให้​ชน​ชาติ​ต่างๆ ที่​เขา​อาศัย​อยู่​ด้วย ดู​หมิ่น​นาม​ของ​เรา เรา​จึง​ได้​แสดง​ตน​ให้​เขา​รู้จัก เพื่อ​นำ​เขา​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์
10. ดังนั้น เรา​จึง​นำ​เขา​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์ และ​นำ​เขา​เข้า​ไป​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร
11. เรา​ให้​ข้อกำหนด​ของ​เรา​แก่​เขา สอน​ให้​เขา​รู้​คำ​วินิจฉัย​ของ​เรา เพื่อ​ผู้​ที่​ปฏิบัติ​ตาม​จะ​ได้​มี​ชีวิต
12. เรา​ยังให้​วัน​สับ​บา​โต​ของ​เรา​แก่​เขา​เป็น​เครื่องหมาย​ระหว่าง​เรา​กับ​เขา เขา​จะ​ได้​รู้​ว่า​เรา​เป็น​พระ​ยาห์​เวห์​ผู้ทำ​ให้​เขา​ศักดิ์สิทธิ์
13. แต่​พงศ์พันธุ์​อิสราเอล​เป็น​กบฏ​ต่อ​เรา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร เขา​ไม่ได้​ดำเนิน​ชีวิต​ตาม​ข้อกำหนด​ของ​เรา แต่​ได้​ดู​หมิ่น​คำ​วินิจฉัย​ที่​จะต้อง​ปฏิบัติ​เพื่อ​มนุษย์​จะ​ได้​มี​ชีวิต เขา​ได้​ทำ​ให้​วัน​สับ​บา​โต​เป็น​มลทิน​อย่าง​มาก เรา​จึง​ตัดสินใจ​จะ​ระบาย​ความ​กริ้ว​เหนือ​เขา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​และ​ทำลาย​เขา
14. แต่​เรา​ก็​ไม่ได้​ทำ​เช่นนี้​เพราะ​เห็น​แก่​นาม​ของ​เรา เพื่อ​ไม่ให้​นานาชาติ​ที่​เห็น​เรา​นำ​ชาว​อิสราเอล​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์​ดู​หมิ่น​นาม​ของ​เรา
15. เรา​ยัง​ได้​สาบาน​ต่อ​เขา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ว่า​จะ​ไม่​นำ​เขา​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ซึ่ง​เรา​ได้​ให้แก่​เขา เป็น​แผ่นดิน​ที่​มี​น้ำนม​และ​น้ำผึ้ง​ไหล​บริบูรณ์ เป็น​แผ่นดิน​ที่​งดงาม​กว่า​แผ่นดิน​ทั้งหลาย
16. เพราะ​เขา​ทั้งหลาย​ได้​ดู​หมิ่น​คำ​วินิจฉัย​ของ​เรา ไม่​ยอม​ปฏิบัติ​ตาม​ข้อกำหนด ทำ​ให้​วัน​สับ​บา​โต​เป็น​มลทิน เพราะ​ใจ​ของ​เขา​ติดตาม​รูป​เคารพ
17. ถึง​กระนั้น เรา​ก็​ยัง​สงสาร​เขา ไม่ได้​ทำลาย​เขา ไม่ได้​ทำ​ให้​เขา​พินาศ​ไป​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร
18. เรา​บอก​ลูกหลาน​ของ​เขา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ว่า ‘​อย่า​ปฏิบัติ​ตาม​ข้อกำหนด​ของ​บรรพ​บุรุษ อย่า​รักษา​คำ​วินิจฉัย​ของ​เขา อย่า​ทำ​ตน​เป็น​มลทิน​โดย​ไป​นมัสการ​รูป​เคารพ​ของ​เขา
19. เรา​เป็น​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้าของ​ท่าน จง​ปฏิบัติ​ตาม​ข้อกำหนด​ของ​เรา จง​รักษา​คำ​วินิจฉัย​และ​ปฏิบัติ​ตาม
20. จง​ทำ​ให้​วัน​สับ​บา​โต​เป็น​วัน​ศักดิ์สิทธิ์ ให้​เป็น​เครื่องหมาย​ระหว่าง​เรา​กับ​ท่าน เพื่อ​ทุก​คน​จะ​ได้​รู้​ว่า​เรา​เป็น​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้าของ​ท่าน​’
21. แต่​ลูกหลาน​ของ​เขา​เป็น​กบฏ​ต่อ​เรา ไม่ได้​ปฏิบัติ​ตาม​ข้อกำหนด​ของ​เรา ไม่​รักษา​คำ​วินิจฉัย​และ​ไม่​ปฏิบัติ​ตาม ผู้​ปฏิบัติ​ตาม​คำ​วินิจฉัย​ของ​เรา​ก็​จะ​มี​ชีวิต แต่​เขา​ทำ​ให้​วัน​สับ​บา​โต​ของ​เรา​เป็น​มลทิน เรา​จึง​ตัดสินใจ​จะ​ระบาย​ความ​กริ้ว​เหนือ​เขา ระบาย​ความ​โกรธ​ทั้งหมด​ของ​เรา​ต่อ​เขา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร
22. แต่​เรา​ได้​ยั้ง​มือ​ไม่​ทำ​เช่นนี้​เพราะ​เห็น​แก่​นาม​ของ​เรา เพื่อ​ไม่ให้​นานาชาติ​ที่​เห็น​เรา​นำ​ชาว​อิสราเอล​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์​ดู​หมิ่น​นาม​ของ​เรา
23. เรา​ยัง​สาบาน​ต่อ​เขา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​อีก​ว่า เรา​จะ​ทำ​ให้​เขา​กระจัด​กระจาย​ไป​ใน​หมู่​นานาชาติ และ​แยก​ย้าย​เขา​ไป​อยู่​ใน​แผ่นดิน​ต่างๆ
24. เพราะ​เขา​ไม่ได้​ปฏิบัติ​ตาม​คำ​วินิจฉัย​ของ​เรา ได้​ดู​หมิ่น​ข้อกำหนด ทำ​ให้​วัน​สับ​บา​โต​เป็น​มลทิน และ​ชอบ​นมัสการ​รูป​เคารพ​ของ​บรรพ​บุรุษ
25. ด้วย​เหตุ​นี้ เรา​จึง​ให้​ข้อกำหนด​ที่​ไม่​ดี​และ​คำ​วินิจฉัย​ที่​ไม่​ช่วย​ให้​เขา​มี​ชีวิต
26. เรา​ทำ​ให้​ของ​ถวาย​ของ​เขา​เป็น​มลทิน​โดย​ให้​เขา​ถวาย​บุตร​คน​แรก​เป็น​เครื่อง​เผา​บูชา เพื่อ​ทำ​ให้​เขา​มี​ความ​กลัว รับรู้​ว่า​เรา​เป็น​พระ​ยาห์​เวห์
27. ดังนั้น บุตร​แห่ง​มนุษย์​เอ๋ย จง​พูด​กับ​พงศ์พันธุ์​อิสราเอล​และ​บอก​เขา​ว่า ‘​พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส​ดังนี้ นี่​คือ​อีก​วิธี​หนึ่ง​ที่​บรรพ​บุรุษ​ของ​ท่าน​ได้​ดู​หมิ่น​เรา​โดย​ไม่​ซื่อสัตย์​ต่อ​เรา
28. เมื่อ​เรา​นำ​เขา​เข้า​มา​ใน​แผ่นดิน​ที่​เรา​สาบาน​จะ​ให้​นั้น เขา​ก็​เห็น​เนิน​เขา​สูง​ต่างๆ เห็น​ต้นไม้​ใบ​ดก และ​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ที่​นั่น เป็น​เครื่อง​บูชา​ที่​ทำ​ให้​เรา​ขัด​เคือง​ใจ ที่​นั่น​เขา​ยัง​วาง​เครื่อง​หอม​และ​เท​เครื่องดื่ม​ถวาย​เป็น​บูชา​อีก​ด้วย
29. เรา​ได้​ถาม​เขา​ว่า สถานที่​สูง​ซึ่ง​ท่าน​เข้า​ไป​นั้น​คือ​อะไร เขา​จึง​เรียกชื่อ​สถานที่​นั้น​ว่า “​สัก​การ​สถาน​บน​ที่​สูง” สืบ​มา​จน​ทุก​วันนี้​’
30. ดังนั้น จง​บอก​พงศ์พันธุ์​อิสราเอล​ว่า พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส​ดังนี้ ‘​ท่าน​ทั้งหลาย​ทำ​ตน​เป็น​มลทิน​เหมือนกับ​ที่​บรรพ​บุรุษ​เคย​ทำ โดย​ขาย​ตัวอย่าง​หญิง​แพศยา​แก่​รูป​เคารพ​น่า​สะอิดสะเอียน
31. ท่าน​ทั้งหลาย​ทำ​ตน​เป็น​มลทิน​กับ​รูป​เคารพ​ต่างๆ ของ​ท่าน​จนถึง​วันนี้ โดย​วาง​ของ​ถวาย​และ​ถวาย​บุตร​คน​แรก​เป็น​เครื่อง​เผา​บูชา​แล้ว พงศ์พันธุ์​อิสราเอล​เอ๋ย เรา​จะ​ให้​ท่าน​มา​ถาม​เรา​หรือ เรา​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ฉัน​ใด พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส เรา​จะ​ไม่​ยอม​ให้​ท่าน​มา​ถาม​เรา​ฉัน​นั้น
32. สิ่ง​ที่​ท่าน​คิด​จะ​ไม่​เกิดขึ้น​เลย ท่าน​คิด​ว่า “​เรา​อยาก​เป็น​เหมือน​นานาชาติ เป็น​เหมือน​ชน​เผ่า​ต่างๆ ใน​แผ่นดิน​ทั้งหลาย​ที่​กราบ​ไหว้​ต้นไม้​และ​ก้อน​หิน”
33. เรา​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ฉัน​ใด พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส เรา​จะ​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​ท่าน​โดย​ใช้​มือ​ที่​มี​ฤทธิ์​และ​อานุภาพ​ยิ่งใหญ่ และ​ระบาย​ความ​กริ้ว
34. เรา​จะ​นำ​ท่าน​ทั้งหลาย​ออกมา​จาก​นานาชาติ และ​รวบรวม​ท่าน​มา​จาก​แผ่นดิน​ทั้งหลาย​ที่​ท่าน​ต้อง​กระจัด​กระจาย​ไป​อาศัย​อยู่​ด้วย โดย​ใช้​มือ​ที่​มี​ฤทธิ์​และ​อานุภาพ​ยิ่งใหญ่ และ​ระบาย​ความ​กริ้ว
35. เรา​จะ​นำ​ท่าน​เข้า​ไป​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ของ​ชน​ชาติ​ต่างๆ แล้ว​ที่​นั่น​เรา​จะ​ประจัญหน้า​พิพากษา​ท่าน
36. เรา​เคย​พิพากษา​บรรพ​บุรุษ​ของ​ท่าน​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ของ​แผ่นดิน​อียิปต์​อย่างไร เรา​ก็​จะ​พิพากษา​ท่าน​ทั้งหลาย​อย่าง​นั้น พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส
37. เรา​จะ​ให้​ท่าน​ผ่าน​ใต้​ไม้​ขอ​ของ​ผู้​เลี้ยง​แกะ และ​ทำ​ให้​ท่าน​ยอมรับ​พันธ​สัญญา
38. เรา​จะ​แยก​ผู้​เป็น​กบฏ​และ​ไม่​ยอม​ขึ้นกับ​เรา​ออก​จาก​ท่าน เรา​จะ​นำ​เขา​ออก​จาก​แผ่นดิน​ที่​เขา​ไป​อาศัย​อยู่ แต่​เขา​จะ​ไม่ได้​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​อิสราเอล แล้ว​ท่าน​จะ​รู้​ว่า​เรา​เป็น​พระ​ยาห์​เวห์
39. บัดนี้ พงศ์พันธุ์​อิสราเอล​เอ๋ย พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส​ดังนี้ แต่​ละ​คน​จง​ไป​นมัสการ​รูป​เคารพ​ของ​ตน​ต่อไป​เถิด ถ้า​ท่าน​ไม่​ยอม​เชื่อ​ฟัง​เรา แต่​อย่า​ทำ​ให้​นาม​ของ​เรา​เป็น​มลทิน​ด้วย​ของ​ถวาย​และ​ด้วย​รูป​เคารพ​ของ​ท่าน
40. เพราะ​บน​ภูเขา​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​เรา คือ​ภูเขา​สูง​ของ​อิสราเอล พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส พงศ์พันธุ์​ของ​อิสราเอล​ทั้งหมด ทุก​คน​ใน​แผ่นดิน​จะ​นมัสการ​เรา เรา​จะ​พอใจ​เขา​ที่​นั่น และ​ที่​นั่น​เรา​จะ​เรียกร้อง​เครื่อง​บูชา​ของ​ท่าน ของ​ถวาย​ดี​ที่สุด​และ​ทุก​สิ่ง​ที่​ท่าน​จะ​ถวาย​แก่​เรา
41. เรา​จะ​รับ​ท่าน​เป็น​เหมือน​เครื่อง​หอม เมื่อ​เรา​จะ​นำ​ท่าน​ออกมา​จาก​ประชาชาติ​ทั้งหลาย และ​รวบรวม​ท่าน​จาก​แผ่นดิน​ที่​ท่าน​กระจัด​กระจาย​ไป​อาศัย​อยู่​ด้วย เรา​จะ​แสดง​ความ​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​เรา​ใน​หมู่​ท่าน​ให้​นานาชาติ​ได้​เห็น
42. แล้ว​ท่าน​จะ​รู้​ว่า​เรา​เป็น​พระ​ยาห์​เวห์ เมื่อ​เรา​นำ​ท่าน​เข้า​ใน​แผ่นดิน​อิสราเอล แผ่นดิน​ที่​เรา​สาบาน​จะ​ให้แก่​บรรพ​บุรุษ​ของ​ท่าน
43. ที่​นั่น​ท่าน​จะ​ระลึก​ถึง​ความ​ประพฤติ​และ​การ​กระทำ​ทั้งหมด​ที่​ท่าน​ทำ​ให้​ตน​เป็น​มลทิน ท่าน​จะ​เกลียด​ชัง​ตนเอง​เพราะ​ความ​ชั่ว​ทุก​อย่าง​ที่​ท่าน​ได้​ทำ
44. แล้ว​ท่าน​จะ​รู้​ว่า​เรา​เป็น​พระ​ยาห์​เวห์ เมื่อ​เรา​ทำ​กับ​ท่าน​เพราะ​เห็น​แก่​นาม​ของ​เรา มิใช่​เพราะ​ความ​ประพฤติ​ชั่ว​ของ​ท่าน​และ​การ​กระทำ​ทุจริต​ของ​ท่าน พงศ์พันธุ์​อิสราเอล​เอ๋ย​’ “ พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส
45. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า
46. “​บุตร​แห่ง​มนุษย์​เอ๋ย จง​หัน​หน้า​ไป​ทาง​ทิศ​ใต้​กล่าวโทษ​ชน​แดน​ใต้ จง​ประกาศ​พระ​วาจา​กล่าวโทษ​แดน​ป่า​ไม้​ใน​แคว้นเน​เกบ
47. จง​พูด​กับ​ป่า​ไม้​ใน​แคว้นเน​เกบ​ว่า ‘​จง​ฟัง​พระ​วาจา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เถิด พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส​ดังนี้ ดูซิ เรา​กำลัง​จะ​จุด​ไฟ​ใน​เจ้า ไฟ​นั้น​จะ​เผา​ผลาญ​ต้นไม้​เขียว​และ​ต้นไม้​แห้ง​ทุก​ต้น​ที่​อยู่​ใน​เจ้า จะ​ไม่​มี​ผู้ใด​ดับ​เปลว​เพลิง​ที่​ลุก​โพลง​นั้น​ได้ และ​ทุก​สิ่ง​บน​พื้นดิน​จาก​เหนือ​จรด​ใต้​จะ​ถูก​ไฟ​เผา
48. มนุษย์​ทุก​คน​จะ​เห็น​ว่า​เรา พระ​ยาห์​เวห์ ได้​ก่อ​ไฟ​นั้น จะ​ไม่​มี​ผู้ใด​ดับ​ได้​’ “
49. ข้าพเจ้า​จึง​ทูล​ว่า “​อนิจจา​เอ๋ย ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ใครๆ ก็​พูด​ถึง​ข้าพเจ้า​ว่า ‘​ชาย​ผู้​นี้​ไม่​ทำ​อะไร​นอกจาก​เล่า​เรื่อง​ปริศนา​’ ”

Chapters

123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748