เอเสเคียล 19
1. บัดนี้ท่านจงร้องเพลงคร่ำครวญอาลัยถึงเจ้านายแห่งอิสราเอลเถิด
2. ท่านจงพูดว่า“มารดาของท่านทั้งหลายเป็นอย่างไรเป็นเหมือนแม่สิงโตในฝูงสิงโตที่นอนอยู่ในหมู่สิงโตหนุ่มและเลี้ยงดูลูกๆ
3. แม่สิงโตเลี้ยงลูกตัวหนึ่งให้เติบโตขึ้นจนเป็นสิงโตหนุ่มมันหัดฉีกเหยื่อและกินคน
4. นานาชาติได้ยินเรื่องสิงโตหนุ่มตัวนี้จึงขุดหลุมพรางจับมันไว้ได้ใช้ขอเกี่ยวลากไปยังแผ่นดินอียิปต์
5. เมื่อแม่สิงโตเห็นว่าต้องคอยอยู่เป็นเวลานานและหมดความหวังจึงนำลูกอีกตัวหนึ่งเลี้ยงให้เป็นสิงโตหนุ่ม
6. ลูกสิงโตตัวนี้ใช้ชีวิตอยู่ในฝูงเติบโตเป็นสิงโตหนุ่มหัดฉีกเหยื่อและกินคน
7. มันทำลายป้อมปราการทั้งหลายทำให้เมืองต่างๆ พังพินาศแผ่นดินและผู้อาศัยในแผ่นดินก็ตกใจกลัวเมื่อได้ยินเสียงคำราม
8. นานาชาติเข้ามาโจมตีจากแคว้นต่างๆ โดยรอบเขาทั้งหลายกางตาข่ายคลุมมันมันก็ถูกจับอยู่ในหลุมพราง
9. เขาใช้ขอเกี่ยวมันไปขังไว้ในกรงแล้วนำมันไปยังกษัตริย์แห่งบาบิโลนเขาขังมันไว้ในป้อมปราการเพื่อจะไม่ได้ยินเสียงของมันอีกบนภูเขาแห่งอิสราเอล
10. มารดาของท่านทั้งหลายเป็นเสมือนเถาองุ่น ในสวนองุ่นที่ปลูกไว้ริมน้ำมีผลดกและแตกแขนงมากมายเพราะมีน้ำบริบูรณ์
11. องุ่นเถานี้มีกิ่งแข็งแรงเหมาะที่จะเป็นคทาของกษัตริย์องุ่นเถานี้เติบโตสูงขึ้นมากกว่าต้นอื่นๆ ทุกคนชมความสูงและกิ่งก้านจำนวนมากของมัน
12. แต่เถาองุ่นนี้ถูกถอนขึ้นด้วยความเกรี้ยวกราดถูกทิ้งไว้บนพื้นดินลมตะวันออกทำให้เหี่ยวแห้งเขาเด็ดผลออกไปหมดกิ่งก้านที่แข็งแรงก็เหี่ยวแห้งถูกไฟเผา
13. บัดนี้ องุ่นเถานี้ถูกถอนไปปลูกไว้ในถิ่นทุรกันดารในแผ่นดินแห้งแล้งกันดารน้ำ
14. ไฟออกมาจากกิ่งก้านเผากิ่งอื่นๆ และผลจนหมดจนไม่มีกิ่งก้านแข็งแรงเหลืออยู่อีกไม่มีคทาสำหรับผู้ปกครอง”นี่เป็นบทเพลงคร่ำครวญ และใช้เป็นบทเพลงคร่ำครวญ