ปฐมกาล 45
1. โยเซฟไม่อาจควบคุมความรู้สึกของตนต่อหน้าชาวอียิปต์ที่ยืนอยู่ที่นั่นได้อีกต่อไป ร้องสั่งว่า “ทุกคนจงออกไปจากที่นี่” จึงไม่มีใครอยู่กับโยเซฟ เมื่อเขาแสดงตนแก่บรรดาพี่น้อง
2. โยเซฟร้องไห้ดังมากจนชาวอียิปต์ได้ยิน ข่าวนั้นลือไปถึงพระราชวังของกษัตริย์ฟาโรห์
3. โยเซฟบอกพี่น้องว่า “ฉันคือโยเซฟ พ่อยังมีชีวิตอยู่หรือ” แต่พี่ๆ ไม่รู้จะตอบประการใด เพราะตกใจกลัวมากที่เผชิญหน้ากับเขา
4. โยเซฟจึงบอกพี่น้องว่า “เข้ามาใกล้ๆ เถิด” พวกเขาก็เข้ามาใกล้ โยเซฟพูดต่อไปว่า “ฉันคือโยเซฟ น้องชายของพี่ที่พี่ขายมาอียิปต์
5. บัดนี้ อย่าเสียใจไปเลย อย่าโกรธตนเองที่ขายฉันมาที่นี่ พระเจ้าทรงส่งฉันล่วงหน้ามาก่อน เพื่อช่วยชีวิตของพี่ๆ
6. นี่เป็นเพียงปีที่สองที่เกิดการกันดารอาหารในแผ่นดิน ยังเหลืออีกถึงห้าปีที่จะไม่มีการหว่านหรือเก็บเกี่ยว
7. พระเจ้าทรงส่งฉันล่วงหน้ามาก่อนเพื่อประกันว่าเชื้อสายของพี่จะคงเหลืออยู่ในแผ่นดิน และเพื่อช่วยให้พวกพี่รอดชีวิตอยู่ได้พร้อมกับประชาชนจำนวนมาก
8. ดังนั้น ไม่ใช่พวกพี่ที่ส่งฉันมาที่นี่ แต่เป็นพระเจ้า พระองค์ทรงตั้งให้ฉันเป็นเหมือนพระบิดา ของกษัตริย์ฟาโรห์ เพื่อเป็นผู้รับผิดชอบราชสำนัก และเป็นผู้สำเร็จราชการทั่วแผ่นดินอียิปต์
9. จงรีบกลับไปบอกพ่อเถิดว่า โยเซฟ บุตรของท่านสั่งมาเช่นนี้ พระเจ้าทรงตั้งให้ฉันเป็นเจ้านายปกครองอียิปต์ทั้งหมด จงมาอยู่กับฉันที่นี่ อย่าชักช้าเลย
10. พ่อจงมาอยู่ที่ดินแดนโกเชน จะได้มาอยู่ใกล้ฉัน ทั้งพ่อ ลูกหลาน ฝูงแพะแกะ ฝูงโคและทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่มี
11. ที่นั่นฉันจะดูแลพ่อได้ เพราะยังต้องกันดารอาหารอีกห้าปี พ่อ ครอบครัวและทุกสิ่งที่พ่อมีจะไม่ต้องอดอยาก
12. พี่ๆ กับเบนยามินน้องชายก็เห็นกับตาแล้วว่าเป็นฉันเองจริงๆ ที่พูดกับพี่
13. จงบอกพ่อว่าฉันมีตำแหน่งสูงสุดในอียิปต์ จงเล่าทุกอย่างที่เห็นนี้ให้พ่อฟัง แล้วรีบพาพ่อมาอยู่ที่นี่เถิด”
14. แล้วโยเซฟก็กอดคอเบนยามิน น้องชายและร้องไห้ เบนยามินก็กอดโยเซฟ ร้องไห้ด้วย
15. โยเซฟกอดจูบพี่ทุกคน พลางร้องไห้ แล้วพี่น้องจึงสนทนากัน
16. ข่าวนี้ลือไปถึงพระราชวังของกษัตริย์ฟาโรห์ว่าพี่น้องของโยเซฟมา กษัตริย์ฟาโรห์พอพระทัย บรรดาข้าราชบริพารก็ดีใจเช่นเดียวกัน
17. กษัตริย์ฟาโรห์ตรัสกับโยเซฟว่า “จงบอกพี่น้องของท่านให้ทำดังนี้ จงนำของบรรทุกหลังสัตว์ กลับไปแผ่นดินคานาอันเถิด
18. จงนำบิดากับครอบครัวของท่านมาพบเรา เราจะให้แผ่นดินที่ดีที่สุดในอียิปต์แก่ท่านทั้งหลาย ท่านจะได้กินพืชผลที่ดีที่สุดในแผ่นดินนี้
19. นอกจากนั้น จงสั่งเขาให้ทำเช่นนี้อีก ‘จงนำเกวียนไปจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อบรรทุกเด็กๆ และภรรยาของท่าน จงพาบิดามาด้วย
20. อย่าห่วง เพราะข้าวของดีที่สุดในแผ่นดินอียิปต์จะเป็นของท่าน’ “
21. บรรดาบุตรของอิสราเอลก็ทำตาม โยเซฟนำเกวียนไปให้เขาตามพระบัญชาของกษัตริย์ฟาโรห์ และจัดเสบียงสำหรับการเดินทางให้ด้วย
22. ทั้งยังให้เสื้อผ้าชุดใหม่แก่ทุกคน แต่ให้ เงินหนักสามร้อยบาทพร้อมกับเสื้อผ้าห้าชุดแก่เบนยามิน
23. สำหรับบิดา โยเซฟจัดผลิตผลที่ดีที่สุดในอียิปต์ บรรทุกลาเพศผู้สิบตัว และจัดข้าว ขนมปังและเสบียงอาหารอื่นๆ สำหรับการเดินทางบรรทุกลาเพศเมียสิบตัวไปให้บิดาด้วย
24. โยเซฟมาส่งบรรดาพี่น้อง และขณะที่พวกเขาจากไปก็พูดว่า “อย่าทะเลาะกัน ตามทางนะ”
25. บรรดาพี่น้องจึงออกจากอียิปต์มาถึงแผ่นดินคานาอัน ไปหายาโคบผู้บิดา
26. รายงานว่า “โยเซฟยังมีชีวิตอยู่ ยิ่งกว่านั้นเขายังเป็นผู้สำเร็จราชการทั่วแผ่นดินอียิปต์” ยาโคบรู้สึกเฉยๆ เพราะไม่เชื่อ
27. แต่เมื่อบรรดาบุตรเล่าว่า โยเซฟได้พูดอะไร และเขาเห็นเกวียนที่โยเซฟส่งมารับ ยาโคบผู้บิดาก็รู้สึกสดชื่นขึ้น
28. อิสราเอลพูดว่า “เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว โยเซฟลูกพ่อยังมีชีวิตอยู่ พ่อต้องไปเห็นเขาก่อนที่พ่อจะตาย”