ปฐมกาล 19

1. เมื่อ​ทูต​สวรรค์​สอง​องค์​มาถึง​เมืองโส​โดม​ใน​เวลา​เย็น โลท​กำลัง​นั่ง​อยู่​ที่​ประตู​เมืองโส​โดม เมื่อ​โลท​เห็น​เข้า เขา​ก็​ลุก​ขึ้น​ไป​ต้อนรับ กราบ​ลง​กับ​พื้นดิน
2. พูด​ว่า “เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า เชิญ​มา​ที่​บ้าน​ผู้รับ​ใช้​ของ​ท่าน​เถิด ท่าน​จะ​ได้​ล้าง​เท้า​และ​พัก​แรม​ที่​นั่น ท่าน​จะ​ได้​ออก​เดินทาง​ต่อไป​แต่​เช้าตรู่” ทูต​สวรรค์​ตอบ​ว่า “อย่า​เลย เรา​จะ​พัก​ค้าง​คืน​ที่​ลาน​เมือง”
3. แต่​โลท​ยัง​รบ​เร้า​จน​เขา​ทั้ง​สอง​คน​ยอม​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​กับ​โลท โลท​จัดเตรียม​อาหาร​สำหรับ​เขา ปิ้ง​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ และ​เขา​ทั้ง​สอง​คน​ก็​กิน​อาหาร
4. ก่อนที่​ทุก​คน​จะ​เข้า​นอน บรรดา​ชาย​ชาวเมืองโส​โดม​ทั้งหมด ทั้ง​หนุ่ม​และ​แก่ เข้า​มา​ล้อม​บ้าน​ไว้
5. พา​กัน​ร้อง​เรียก​โลท​ว่า “ผู้ชาย​ที่มา​ค้าง​คืน​ที่​บ้าน​ของ​ท่าน​อยู่​ที่​ไหน จง​พา​ออกมา​ให้​เรา​มี​เพศสัมพันธ์​กับ​เขา​เถิด”
6. โลท​จึง​ออกมา​พบ​เขา​ที่​ประตู แต่​ปิด​ประตู​ไว้
7. พูด​ว่า “พี่​น้อง​ทั้งหลาย อย่า​ทำ​ชั่ว​ช้า​เช่นนี้​เลย
8. ฟัง​เถิด ข้าพเจ้า​มี​ลูก​สาว​สอง​คน​ที่​ยัง​ไม่ได้​แต่งงาน ข้าพเจ้า​จะ​พา​เขา​ออกมา​ให้​ท่าน​ทำ​กับ​เขา​ตามใจ​ชอบ แต่​อย่า​ทำ​อะไร​กับ​ชาย​เหล่านี้​เลย เพราะ​เขา​เป็น​แขก​ที่​ข้าพเจ้า​ต้อง​ป้องกัน​ไว้”
9. แต่​คน​เหล่านั้น​ตอบ​ว่า “หลีก​ไป ท่าน​เป็น​คน​ต่าง​ถิ่น​มา​อยู่​ที่นี่ แล้ว​ยัง​มา​บอก​ให้​เรา​ทำ​โน่น​ทำ​นี่ เรา​จะ​ทำ​กับ​ท่าน​ให้​เลวร้าย​กว่า​ทำ​กับ​เขา​ทีเดียว” คน​เหล่านั้น​ผลัก​โลท​ให้​พ้น​ทาง แล้ว​พา​กัน​เข้า​มา​จะ​พัง​ประตู
10. แต่​ทูต​สวรรค์​ทั้ง​สอง​องค์​ยื่น​มือ​ออกมา​ฉุด​โลท​เข้า​ไป​ใน​บ้าน และ​ปิด​ประตู
11. แล้ว​ใช้​แสง​สว่าง​จ้า​ทำ​ให้​ตา​ของ​ทุก​คน​ที่​ประตู​บ้าน​บอด​ไป​จน​หา​ประตู​ไม่​พบ
12. ทูต​สวรรค์​ถาม​โลท​ว่า “ยัง​มี​ใคร​อยู่​ที่นี่​กับ​ท่าน​อีก​ไหม จง​พา​บุตรชาย บุตรสาว และ​คน​ของ​ท่าน​ใน​เมือง​นี้ ออกไป​จาก​ที่นี่​เถิด
13. เพราะ​เรา​กำลัง​จะ​ทำลาย​เมือง​นี้ เสียง​กล่าวโทษ​คน​เหล่านี้​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์​ดัง​มาก​จน​พระองค์​ทรง​ส่ง​เรา​มา​ทำลาย​เขา”
14. โลท​จึง​ออกมา​บอก​ชาย​ที่​จะ​แต่งงาน​กับ​บุตร​หญิง​ของ​ตน​ว่า “จง​ลุก​ขึ้น ออกไป​จาก​ที่นี่​เถิด เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​กำลัง​จะ​ทรง​ทำลาย​เมือง​นี้” แต่​เขา​คิด​ว่า​โลท​พูด​เล่น
15. ครั้น​รุ่ง​เช้า ทูต​สวรรค์​ก็​เร่ง​โลท​ว่า “ลุก​ขึ้น​เถิด จง​พา​ภรรยา​และ​บุตร​หญิง​ทั้ง​สอง​คน​ของ​ท่าน​ที่​อยู่​ที่นี่​ออกไป ท่าน​จะ​ได้​ไม่​ถูก​ทำลาย​พร้อม​กับ​ความ​พินาศ​ของ​เมือง​นี้”
16. โลท​ยัง​รีรอ แต่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​พระ​เมตตา​ต่อ​เขา ทูต​สวรรค์​ทั้ง​สอง​องค์​จึง​จูง​มือ​โลท ภรรยา​และ​บุตร​หญิง​ทั้ง​สอง​คน​ของ​เขา พา​ออกไป​ปล่อย​ไว้​นอก​เมือง
17. เมื่อ​พา​ออกมา​นอก​เมือง​แล้ว ทูต​สวรรค์​องค์​หนึ่ง​กล่าว​ว่า “จง​หนี​ให้​รอด​ชีวิต อย่า​เหลียว​หลัง​กลับ หรือ​หยุด​ใน​ที่​ลุ่ม​แม่น้ำ จง​หนี​ไป​ที่​ภูเขา​เถิด มิฉะนั้น ท่าน​จะ​ถูก​ทำลาย​ไป​ด้วย”
18. แต่​โลท​ตอบ​ว่า “อย่า​เลย เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า
19. เมื่อ​ท่าน​โปรด​ปราน​ผู้รับ​ใช้​ของ​ท่าน ท่าน​ได้​แสดง​ความ​กรุณา​ที่​ยิ่งใหญ่​ช่วยชีวิต​ข้าพเจ้า​ไว้​แล้ว แต่​ข้าพเจ้า​จะ​หนี​ไป​ถึง​ภูเขา​ไม่ได้ ก่อนที่​ภัย​พิบัติ​จะ​มาถึง​และ​ข้าพเจ้า​จะ​ตาย
20. ท่าน​เห็น​เมือง​เล็กๆ เมือง​นั้น​ไหม เมือง​นั้น​อยู่​ใกล้​พอที่จะ​หนี​ไป​ถึง ขอให้​ข้าพเจ้า​หนี​ไป​ที่​นั่น​เถิด เมือง​นั้น​เป็น​เมือง​เล็กๆ และ​ข้าพเจ้า​จะ​รอด​ชีวิต​ได้”
21. ทูต​สวรรค์​ตอบ​ว่า “เรา​ยอม​ตาม​คำ​ขอ​ของ​ท่าน​ใน​เรื่อง​นี้ เรา​จะ​ไม่​ทำลาย​เมือง​ที่​ท่าน​พูด​ถึง
22. เร็ว​เข้า​เถิด จง​หนี​ไป​ที่​นั่น​เพราะ​เรา​จะ​ทำ​สิ่ง​ใด​ไม่ได้​จนกว่า​ท่าน​จะ​ไป​ถึง​ที่​นั่น” ดังนั้น เมือง​นั้น​จึง​มี​ชื่อ​ว่าโศ​อาร์
23. ดวง​อาทิตย์​ขึ้น​แล้ว เมื่อ​โลท​มาถึง​เมืองโศ​อาร์
24. พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บันดาล​ให้​กำมะถัน​และ​ไฟ​ตก​จาก​ฟ้า เผา​เมืองโส​โดม​และ​เมือง​โกโม​ราห์
25. พระองค์​ทรง​ทำลาย​สอง​เมือง​นี้ ลุ่ม​แม่น้ำ​ทั้งหมด​พร้อม​กับ​ชาวเมือง และ​พืช​ต่างๆ ที่​นั่น
26. ส่วน​ภรรยา​ของ​โลท​เหลียว​หลัง​กลับไป​ดู​จึง​กลายเป็น​เสา​เกลือ
27. เช้า​วันรุ่งขึ้น อับ​ราฮัม​รีบ​กลับไป​ยัง​ที่​ที่​เขา​ได้​ยืน​เฝ้า​พระ​ยาห์​เวห์
28. มอง​ลง​ไป​ทาง​เมืองโส​โดม​และ​เมือง​โกโม​ราห์ และ​พื้นที่​ลุ่ม​แม่น้ำ เห็น​ควัน​พลุ่ง​ขึ้น​จาก​พื้นดิน​เหมือน​ควัน​จาก​เตา​ไฟ
29. เมื่อ​พระ​เจ้า​ทรง​ทำลาย​เมือง​ใน​ลุ่ม​แม่น้ำ พระองค์​ทรง​ระลึก​ถึง​อับ​รา​ฮัม ทรง​พาโล​ทอ​อก​ไป​ให้​พ้น​จาก​ความ​หายนะ เมื่อ​ทรง​ทำลาย​เมือง​ที่​โลท​อาศัย​อยู่
30. โลท​ออก​จาก​เมืองโศ​อาร์​ไป​อาศัย​อยู่​บน​ภูเขา​กับ​บุตร​หญิง​ทั้ง​สอง​คน​เพราะ​กลัว​ไม่​กล้า​อยู่​ที่​เมืองโศ​อาร์ เขา​อาศัย​อยู่​ใน​ถ้ำ​กับ​บุตร​หญิง​ทั้ง​สอง​คน
31. บุตร​คน​โต​พูด​กับ​น้องสาว​ว่า “พ่อ​ของ​เรา​แก่​แล้ว บน​แผ่นดิน​นี้​ไม่​มี​ใคร​เหลืออยู่​ที่​จะ​มา​แต่งงาน​กับ​เรา​ตาม​ธรรม​เนียม​ทั่วไป
32. มา​เถิด เรา​จง​มอม​เหล้า​พ่อ​แล้ว​เรา​จะ​หลับ​นอน​กับ​พ่อ เรา​จะ​รักษา​เชื้อ​สาย​ของ​พ่อ​ของ​เรา​ไว้”
33. คืน​นั้น เขา​ทั้ง​สอง​คน​จึง​มอม​เหล้า​บิดา แล้ว​บุตร​หญิง​คน​โต​ก็​ไป​หลับ​นอน​กับ​บิดา แต่​โลท​ไม่​รู้ตัว​ว่า​นาง​มา​และ​จาก​ไป​เมื่อไร
34. วันรุ่งขึ้น บุตร​หญิง​คน​โต​ก็​พูด​กับ​น้องสาว​ว่า “ดูซิ เมื่อ​คืน​ที่​แล้ว พี่​ได้​หลับ​นอน​กับ​พ่อ คืน​นี้​เรา​จง​มอม​เหล้า​พ่อ​อีก แล้ว​น้อง​จง​ไป​หลับ​นอน​กับ​พ่อ เรา​จะ​ได้​รักษา​เชื้อ​สาย​ของ​พ่อ​ของ​เรา​ไว้”
35. คืน​นั้น เขา​ทั้ง​สอง​คน​มอม​เหล้า​บิดา​อีก แล้ว​น้องสาว​ก็​ไป​หลับ​นอน​กับ​บิดา แต่​โลท​ไม่​รู้​ว่า​นาง​มา​และ​จาก​ไป​เมื่อไร
36. บุตร​หญิง​ทั้ง​สอง​คน​ของ​โลท​จึง​ตั้งครรภ์​กับ​บิดา​ของ​ตน
37. บุตร​หญิง​คน​โต​คลอด​บุตรชาย และ​ตั้ง​ชื่อ​ว่า​โม​อับ ซึ่ง​เป็น​บรรพ​บุรุษ​ของ​ชาว​โม​อับ​ใน​ปัจจุบัน​นี้
38. บุตร​หญิง​คน​เล็ก​ก็​คลอด​บุตรชาย และ​ตั้ง​ชื่อ​ว่า​เบน​อัม​มี เขา​เป็น​บรรพ​บุรุษ​ของ​ชาว​อัม​โมน​ใน​ปัจจุบัน​นี้

Chapters

1234567891011121314151617181920212223242526272829303132333435363738394041424344454647484950