ปฐมกาล 19
1. เมื่อทูตสวรรค์สององค์มาถึงเมืองโสโดมในเวลาเย็น โลทกำลังนั่งอยู่ที่ประตูเมืองโสโดม เมื่อโลทเห็นเข้า เขาก็ลุกขึ้นไปต้อนรับ กราบลงกับพื้นดิน
2. พูดว่า “เจ้านายของข้าพเจ้า เชิญมาที่บ้านผู้รับใช้ของท่านเถิด ท่านจะได้ล้างเท้าและพักแรมที่นั่น ท่านจะได้ออกเดินทางต่อไปแต่เช้าตรู่” ทูตสวรรค์ตอบว่า “อย่าเลย เราจะพักค้างคืนที่ลานเมือง”
3. แต่โลทยังรบเร้าจนเขาทั้งสองคนยอมเข้าไปในบ้านกับโลท โลทจัดเตรียมอาหารสำหรับเขา ปิ้งขนมปังไร้เชื้อ และเขาทั้งสองคนก็กินอาหาร
4. ก่อนที่ทุกคนจะเข้านอน บรรดาชายชาวเมืองโสโดมทั้งหมด ทั้งหนุ่มและแก่ เข้ามาล้อมบ้านไว้
5. พากันร้องเรียกโลทว่า “ผู้ชายที่มาค้างคืนที่บ้านของท่านอยู่ที่ไหน จงพาออกมาให้เรามีเพศสัมพันธ์กับเขาเถิด”
6. โลทจึงออกมาพบเขาที่ประตู แต่ปิดประตูไว้
7. พูดว่า “พี่น้องทั้งหลาย อย่าทำชั่วช้าเช่นนี้เลย
8. ฟังเถิด ข้าพเจ้ามีลูกสาวสองคนที่ยังไม่ได้แต่งงาน ข้าพเจ้าจะพาเขาออกมาให้ท่านทำกับเขาตามใจชอบ แต่อย่าทำอะไรกับชายเหล่านี้เลย เพราะเขาเป็นแขกที่ข้าพเจ้าต้องป้องกันไว้”
9. แต่คนเหล่านั้นตอบว่า “หลีกไป ท่านเป็นคนต่างถิ่นมาอยู่ที่นี่ แล้วยังมาบอกให้เราทำโน่นทำนี่ เราจะทำกับท่านให้เลวร้ายกว่าทำกับเขาทีเดียว” คนเหล่านั้นผลักโลทให้พ้นทาง แล้วพากันเข้ามาจะพังประตู
10. แต่ทูตสวรรค์ทั้งสององค์ยื่นมือออกมาฉุดโลทเข้าไปในบ้าน และปิดประตู
11. แล้วใช้แสงสว่างจ้าทำให้ตาของทุกคนที่ประตูบ้านบอดไปจนหาประตูไม่พบ
12. ทูตสวรรค์ถามโลทว่า “ยังมีใครอยู่ที่นี่กับท่านอีกไหม จงพาบุตรชาย บุตรสาว และคนของท่านในเมืองนี้ ออกไปจากที่นี่เถิด
13. เพราะเรากำลังจะทำลายเมืองนี้ เสียงกล่าวโทษคนเหล่านี้เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ดังมากจนพระองค์ทรงส่งเรามาทำลายเขา”
14. โลทจึงออกมาบอกชายที่จะแต่งงานกับบุตรหญิงของตนว่า “จงลุกขึ้น ออกไปจากที่นี่เถิด เพราะพระยาห์เวห์กำลังจะทรงทำลายเมืองนี้” แต่เขาคิดว่าโลทพูดเล่น
15. ครั้นรุ่งเช้า ทูตสวรรค์ก็เร่งโลทว่า “ลุกขึ้นเถิด จงพาภรรยาและบุตรหญิงทั้งสองคนของท่านที่อยู่ที่นี่ออกไป ท่านจะได้ไม่ถูกทำลายพร้อมกับความพินาศของเมืองนี้”
16. โลทยังรีรอ แต่พระยาห์เวห์ทรงพระเมตตาต่อเขา ทูตสวรรค์ทั้งสององค์จึงจูงมือโลท ภรรยาและบุตรหญิงทั้งสองคนของเขา พาออกไปปล่อยไว้นอกเมือง
17. เมื่อพาออกมานอกเมืองแล้ว ทูตสวรรค์องค์หนึ่งกล่าวว่า “จงหนีให้รอดชีวิต อย่าเหลียวหลังกลับ หรือหยุดในที่ลุ่มแม่น้ำ จงหนีไปที่ภูเขาเถิด มิฉะนั้น ท่านจะถูกทำลายไปด้วย”
18. แต่โลทตอบว่า “อย่าเลย เจ้านายของข้าพเจ้า
19. เมื่อท่านโปรดปรานผู้รับใช้ของท่าน ท่านได้แสดงความกรุณาที่ยิ่งใหญ่ช่วยชีวิตข้าพเจ้าไว้แล้ว แต่ข้าพเจ้าจะหนีไปถึงภูเขาไม่ได้ ก่อนที่ภัยพิบัติจะมาถึงและข้าพเจ้าจะตาย
20. ท่านเห็นเมืองเล็กๆ เมืองนั้นไหม เมืองนั้นอยู่ใกล้พอที่จะหนีไปถึง ขอให้ข้าพเจ้าหนีไปที่นั่นเถิด เมืองนั้นเป็นเมืองเล็กๆ และข้าพเจ้าจะรอดชีวิตได้”
21. ทูตสวรรค์ตอบว่า “เรายอมตามคำขอของท่านในเรื่องนี้ เราจะไม่ทำลายเมืองที่ท่านพูดถึง
22. เร็วเข้าเถิด จงหนีไปที่นั่นเพราะเราจะทำสิ่งใดไม่ได้จนกว่าท่านจะไปถึงที่นั่น” ดังนั้น เมืองนั้นจึงมีชื่อว่าโศอาร์
23. ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว เมื่อโลทมาถึงเมืองโศอาร์
24. พระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้กำมะถันและไฟตกจากฟ้า เผาเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์
25. พระองค์ทรงทำลายสองเมืองนี้ ลุ่มแม่น้ำทั้งหมดพร้อมกับชาวเมือง และพืชต่างๆ ที่นั่น
26. ส่วนภรรยาของโลทเหลียวหลังกลับไปดูจึงกลายเป็นเสาเกลือ
27. เช้าวันรุ่งขึ้น อับราฮัมรีบกลับไปยังที่ที่เขาได้ยืนเฝ้าพระยาห์เวห์
28. มองลงไปทางเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ และพื้นที่ลุ่มแม่น้ำ เห็นควันพลุ่งขึ้นจากพื้นดินเหมือนควันจากเตาไฟ
29. เมื่อพระเจ้าทรงทำลายเมืองในลุ่มแม่น้ำ พระองค์ทรงระลึกถึงอับราฮัม ทรงพาโลทออกไปให้พ้นจากความหายนะ เมื่อทรงทำลายเมืองที่โลทอาศัยอยู่
30. โลทออกจากเมืองโศอาร์ไปอาศัยอยู่บนภูเขากับบุตรหญิงทั้งสองคนเพราะกลัวไม่กล้าอยู่ที่เมืองโศอาร์ เขาอาศัยอยู่ในถ้ำกับบุตรหญิงทั้งสองคน
31. บุตรคนโตพูดกับน้องสาวว่า “พ่อของเราแก่แล้ว บนแผ่นดินนี้ไม่มีใครเหลืออยู่ที่จะมาแต่งงานกับเราตามธรรมเนียมทั่วไป
32. มาเถิด เราจงมอมเหล้าพ่อแล้วเราจะหลับนอนกับพ่อ เราจะรักษาเชื้อสายของพ่อของเราไว้”
33. คืนนั้น เขาทั้งสองคนจึงมอมเหล้าบิดา แล้วบุตรหญิงคนโตก็ไปหลับนอนกับบิดา แต่โลทไม่รู้ตัวว่านางมาและจากไปเมื่อไร
34. วันรุ่งขึ้น บุตรหญิงคนโตก็พูดกับน้องสาวว่า “ดูซิ เมื่อคืนที่แล้ว พี่ได้หลับนอนกับพ่อ คืนนี้เราจงมอมเหล้าพ่ออีก แล้วน้องจงไปหลับนอนกับพ่อ เราจะได้รักษาเชื้อสายของพ่อของเราไว้”
35. คืนนั้น เขาทั้งสองคนมอมเหล้าบิดาอีก แล้วน้องสาวก็ไปหลับนอนกับบิดา แต่โลทไม่รู้ว่านางมาและจากไปเมื่อไร
36. บุตรหญิงทั้งสองคนของโลทจึงตั้งครรภ์กับบิดาของตน
37. บุตรหญิงคนโตคลอดบุตรชาย และตั้งชื่อว่าโมอับ ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของชาวโมอับในปัจจุบันนี้
38. บุตรหญิงคนเล็กก็คลอดบุตรชาย และตั้งชื่อว่าเบนอัมมี เขาเป็นบรรพบุรุษของชาวอัมโมนในปัจจุบันนี้