ปฐมกาล 18

1. พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​สำแดง​พระองค์​แก่​อับ​ราฮัม​ที่​หมู่​ต้น​โอ๊ก​ของมัมเร ขณะนั้น​เป็น​เวลา​แดด​ร้อน​จัด อับ​ราฮัม​กำลัง​นั่ง​อยู่​ที่​ประตู​กระโจม
2. เขา​เงย​หน้า​ขึ้น​มอง ก็​เห็น​ชาย​สาม​คน​ยืน​อยู่​ใกล้​ตน ทันที​ที่​เห็น อับ​ราฮัม​ก็​วิ่ง​จาก​ประตู​กระโจม​ไป​ต้อนรับ​และ​กราบ​ลง​ที่​พื้นดิน
3. เขา​พูด​ว่า “เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า ถ้า​ท่าน​โปรด​ปราน​ข้าพเจ้า โปรด​อย่า​ผ่าน​ผู้รับ​ใช้​ของ​ท่าน​ไป​เลย
4. ข้าพเจ้า​จะ​ให้​เขา​เอา​น้ำ​มา​ล้าง​เท้า​ให้​ท่าน เชิญ​ท่าน​พัก​ใต้​ต้นไม้​นี้​เถิด
5. ขอให้​ข้าพเจ้า​ไป​นำ​อาหาร​มา​ให้​ท่าน​สัก​เล็กน้อย ท่าน​จะ​ได้​สด​ชื่น มี​กำลัง​เดินทาง​ต่อไป ท่าน​มาถึง​บ้าน​ข้าพเจ้า​แล้ว ขอให้​ข้าพเจ้า​รับ​ใช้​ท่าน​เถิด” เขา​ทั้ง​สาม​จึง​ตอบ​ว่า “จง​ทำ​ตามที่​ท่าน​พูด​นั้น​เถิด”
6. อับ​ราฮัม​รีบ​เข้า​ไป​ใน​กระโจม​ของ​นาง​ซา​ราห์ และ​บอก​ว่า “เร็ว​เข้า ไป​เอา​แป้ง​ละเอียด​สาม​ถัง​มา​นวด​และ​ทำ​ขนม​ปัง​สำหรับ​แขก​สาม​คน​เถิด”
7. แล้ว​อับ​ราฮัม​วิ่ง​ไป​ที่​ฝูง​สัตว์ นำ​ลูก​โค​อ้วน​พี​ตัว​หนึ่ง​ให้​ผู้รับ​ใช้​ฆ่า และ​รีบ​ปรุง​เป็น​อาหาร
8. เขา​เอา​นม​ข้น​เปรี้ยว น้ำนม​สด​และ​เนื้อ​ลูก​โค​ที่​เตรียม​แล้ว มา​วาง​ต่อ​หน้า​คน​ทั้ง​สาม และ​ยืน​อยู่​ใต้​ต้นไม้​คอย​รับ​ใช้ ขณะที่​คน​ทั้ง​สาม​กำลัง​กิน​อาหาร
9. เขา​เหล่านั้น​ถาม​ว่า “นาง​ซา​ราห์ ภรรยา​ของ​ท่าน​อยู่​ที่​ไหน” อับ​ราฮัมต​อบ​ว่า “นาง​อยู่​ใน​กระโจม”
10. คน​หนึ่ง​จึง​พูด​ว่า “ปี​หน้า เรา​จะ​กลับ มา​หา​ท่าน​อีก​อย่าง​แน่นอน นาง​ซา​ราห์​ภรรยา​ของ​ท่าน​จะ​มี​บุตรชาย​คน​หนึ่ง” นาง​ซา​ราห์​ฟัง​อยู่​ที่​ประตู​กระโจม​เบื้องหลัง​อับ​รา​ฮัม
11. อับ​ราฮัม​และ​นาง​ซา​ราห์​ชรา​มาก​แล้ว ทั้ง​ประจำเดือน​ของ​นาง​ซา​ราห์​ก็​หมด​ไป​แล้ว​ด้วย
12. นาง​ซา​ราห์​จึง​หัวเราะ​อยู่​ใน​ใจ คิด​ว่า “ฉัน​แก่​เกิน​กว่า​ที่​จะ​มี​บุตร​แล้ว สามี​ของ​ฉัน​ก็​แก่​แล้ว ฉัน​ยัง​จะ​มี​ความ​สนุก​ในทาง​ประเวณี​อีก​หรือ”
13. แต่​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ถาม​อับ​ราฮัม​ว่า “ทำไม​นาง​ซา​ราห์​จึง​หัวเราะ และ​คิด​ว่า​ฉัน​แก่​แล้ว​จะ​คลอด​บุตร​ได้​หรือ
14. มี​สิ่ง​ใด​ที่​ยาก​เกินไป​สำหรับ​พระ​ยาห์​เวห์​หรือ เมื่อ​ถึง​เวลา​กำหนด​เรา​จะ​กลับมา​หา​ท่าน​ใน​ปี​หน้า และ​นาง​ซา​ราห์​จะ​มี​บุตรชาย​คน​หนึ่ง”
15. นาง​ซา​ราห์​ปฏิเสธ​ว่า “ข้าพเจ้า​ไม่ได้​หัวเราะ” เพราะ​นาง​กลัว พระองค์​จึง​ตรัส​ว่า “ไม่​จริง ท่าน​หัวเราะ​แน่ๆ “
16. ชาย​ทั้ง​สาม​คน​ออก​เดินทาง​ไป​จาก​ที่​นั่น และ​มาถึง​สถานที่​ซึ่ง​มอง​ลง​มา​เห็น​เมือง​โสดม​ได้ อับ​ราฮัม​เดิน​ตาม​ไป​ส่ง​ด้วย
17. พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​พระ​ดำริ​ว่า “ควร​หรือ​ที่​เรา​จะ​ปิดบัง​ไม่ให้​อับ​ราฮัม​รู้​ถึง​สิ่ง​ที่​เรา​จะ​ทำ
18. อับ​ราฮัม​จะ​เป็น​ชน​ชาติ​ใหญ่​และ​มี​อำนาจ และ​ชน​ทุก​ชาติ​บน​แผ่นดิน​จะ​ได้รับ​พร​เพราะ​เขา
19. เรา​เลือก​เขา​ไว้​ให้​สั่ง​สอน​ลูกหลาน และ​ครอบครัว​ที่​จะ​ตามมา​ให้​ปฏิบัติ​ตาม​วิถีทาง​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ โดย​ทำ​แต่​สิ่ง​ที่​ถูกต้อง​และ​ยุติธรรม เพื่อ​ว่า​พระ​ยาห์​เวห์​จะ​ประทาน​สิ่ง​ที่​ทรง​สัญญา​ไว้​แก่​อับ​รา​ฮัม”
20. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ว่า “เสียง​กล่าวโทษ​เมืองโส​โดม​และ​เมือง​โกโม​ราห์​นั้น​ดัง​เหลือเกิน และ​บาป​ของ​เขา​ก็​หนัก​มาก
21. เรา​จะ​ลง​ไป​ดู​ว่า​เป็น​จริง​ตาม​เสียง​กล่าวโทษ​ทั้งหมด​นี้​หรือไม่ เรา​อยาก​รู้”
22. ชาย​เหล่านั้น จึง​ออก​จาก​ที่​นั่น​เดิน​ตรง​ไป​ยัง​เมือง​โสดม แต่​อับ​ราฮัม​ยัง​ยืน​เฝ้า​พระ​ยาห์​เวห์​อยู่
23. อับ​ราฮัม​เข้า​มา​ใกล้​ทูล​ถาม​ว่า “พระองค์​จะ​ทรง​ทำลาย​ผู้​ชอบ​ธรรม​พร้อม​กับ​คน​อธรรม​เทียว​หรือ
24. ถ้า​มี​คน​ชอบ​ธรรม​อยู่​ห้า​สิบ​คน​ใน​เมือง​นั้น พระองค์​จะ​ยัง​ทรง​ทำลาย​เมือง​นั้น​หรือ พระองค์​จะ​ไม่​ทรง​อภัย​เมือง​นั้น​เพราะ​เห็น​แก่​คน​ชอบ​ธรรม​ห้า​สิบ​คน​ที่​อยู่​ที่​นั่น​หรือ
25. ขอ​พระองค์​อย่า​ทรง​คิด​ที่​จะ​กระทำ​เช่นนั้น​เลย อย่า​ทรง​คิด​ที่​จะ​ฆ่า​คน​ชอบ​ธรรม​พร้อม​กับ​คน​อธรรม อย่า​ทรง​กระทำ​กับ​คน​ชอบ​ธรรม​เช่นเดียวกับ​คน​อธรรม ขอ​พระองค์​อย่า​ทรง​กระทำ​เช่นนั้น​เลย พระองค์​ผู้​ทรง​พิพากษา​ตัดสิน​โลก​จะ​ไม่​ทรง​กระทำ​สิ่ง​ที่​ถูกต้อง​หรือ”
26. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ตอบ​ว่า “ถ้า​เรา​พบ​คน​ชอบ​ธรรม​ห้า​สิบ​คน​ใน​เมือง​โสดม เรา​จะ​ให้​อภัย​เมือง​นั้น เพราะ​เห็น​แก่​เขา”
27. อับ​ราฮัม​ทูล​อีก​ว่า “ขอ​ประทาน​อภัย​ที่​ข้าพเจ้า​บังอาจ​ทูล​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​เป็น​เพียง​ฝุ่นผง​และ​ขี้เถ้า
28. ถ้า​ใน​ห้า​สิบ​คน​นั้น​ขาด​ไป​ห้า​คน พระองค์​ยัง​จะ​ทรง​ทำลาย​เมือง​นั้น​ทั้ง​เมือง​เพราะ​ขาด​ไป​ห้า​คน​หรือ” พระองค์​ตรัส​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำลาย ถ้า​เรา​พบ​คน​ชอบ​ธรรม​สี่​สิบ​ห้า​คน​ที่​นั่น”
29. อับ​ราฮัม​ทูล​พระองค์​อีก​ว่า “ถ้า​ทรง​พบ​เพียง​สี่​สิบ​คน​ที่​นั่น​เล่า” พระองค์​ตรัส​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำลาย เพราะ​เห็น​แก่​สี่​สิบ​คน”
30. อับ​ราฮัม​ทูล​ว่า “เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​อย่า​กริ้ว​เลย ถ้า​ข้าพเจ้า​จะ​ทูล​ต่อ​อีก​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ถ้า​พระองค์​ทรง​พบ​เพียง​สามสิบ​คน​ที่​นั่น” พระองค์​ตรัส​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำลาย ถ้า​เรา​พบ​สามสิบ​คน”
31. อับ​ราฮัม​ทูล​ว่า “ขอ​ประทาน​อภัย​ที่​ข้าพเจ้า​บังอาจ​ทูล​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า ถ้า​พระองค์​ทรง​พบ​เพียง​ยี่สิบ​คน​ที่​นั่น” พระองค์​ตรัส​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำลาย​เมือง​นั้น เพราะ​เห็น​แก่​ยี่สิบ​คน”
32. อับ​ราฮัม​ทูล​ว่า “เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​อย่า​กริ้ว​เลย ถ้า​ข้าพเจ้า​จะ​ทูล​ต่อ​อีก​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ถ้า​พระองค์​ทรง​พบ​เพียง​สิบ​คน​ที่​นั่น” พระองค์​ตรัส​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำลาย​เมือง​นั้น เพราะ​เห็น​แก่​สิบ​คน”
33. เมื่อ​ตรัส​กับ​อับ​ราฮัม​แล้ว พระ​ยาห์​เวห์​เสด็จ​จาก​ไป อับ​ราฮัม​จึง​กลับ​บ้าน

Chapters

1234567891011121314151617181920212223242526272829303132333435363738394041424344454647484950