1 พงศ์กษัตริย์ 3

1. กษัตริย์​ซา​โลมอ​นท​รง​เป็น​พันธมิตร​กับ​กษัตริย์​ฟาโรห์ แห่ง​อียิปต์ ด้วย​การ​อภิเษก​สมรส​กับ​พระธิดา​ของ​กษัตริย์​ฟาโรห์ พระองค์​ทรง​นำ​พระ​นาง​มา​อยู่​ใน​นคร​ของ​กษัตริย์​ดาวิด จนกระทั่ง​ทรง​สร้าง​พระราชวัง พระ​วิหาร​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ และ​กำแพง​รอบ​กรุง​เยรูซาเล็ม​สำเร็จ
2. เวลา​นั้น ประชาชน​ยังคง​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ตาม​สัก​การ​สถาน​บน​ที่​สูง เพราะ​ยัง​ไม่ได้​สร้าง​พระ​วิหาร​ถวาย​แด่​พระ​นาม​พระ​ยาห์​เวห์
3. กษัตริย์​ซา​โลมอ​นท​รง​รัก​พระ​ยาห์​เวห์​และ​ทรง​ปฏิบัติ​ตาม​ข้อกำหนด​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​พระ​บิดา แต่​ทรง​ถวาย​เครื่อง​บูชา​และ​ทรง​เผา​กำยาน​ตาม​สัก​การ​สถาน​บน​ที่​สูง
4. ครั้ง​หนึ่ง กษัตริย์​ซา​โลมอน​เสด็จ​ไป​ที่​เมือง​กิเบ​โอน​เพื่อ​ถวาย​เครื่อง​บูชา เพราะ​ที่​นั่น​มี​สัก​การ​สถาน​สำคัญ​มาก กษัตริย์​ซา​โลมอ​นท​รง​เผา​สัตว์​หนึ่ง​พัน​ตัว​เป็น​เครื่อง​บูชา​บน​พระ​แท่น
5. คืน​นั้น พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​สำแดง​พระองค์​แก่​กษัตริย์​ซา​โลมอน​ใน​พระ​สุบิน ที่​เมือง​กิเบ​โอน พระ​เจ้า​ตรัส​ว่า “จง​ขอ​สิ่ง​ที่​ท่าน​อยาก​ให้​เรา​ประทาน​แก่​ท่าน”
6. กษัตริย์​ซา​โลม​อนทูล​ตอบ​ว่า “พระองค์​ทรง​สำแดง​ความ​รัก​มั่นคง​ยิ่งใหญ่​ต่อ​ดาวิด​พระ​บิดา​ข้า​รับ​ใช้​พระองค์ เพราะ​พระ​บิดา​ทรง​ดำเนิน​ชีวิต​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระองค์​ด้วย​ความ​ซื่อสัตย์ ความชอบ​ธรรม​และ​ด้วย​ใจ​ซื่อตรง พระองค์​ยัง​ทรง​รักษา​ความ​รัก​มั่นคง​ยิ่งใหญ่​นี้​ต่อ​พระ​บิดา​โดย​ประทาน​ให้​บุตร​คน​หนึ่ง​ได้​สืบ​พระ​บัลลังก์ ดังที่​เป็นอยู่​ใน​วันนี้
7. บัดนี้ ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า พระองค์​ทรง​ตั้ง​ข้าพเจ้า​ขึ้น​เป็น​กษัตริย์​สืบ​ต่อ​จาก​ดาวิด​พระ​บิดา แต่​ข้าพเจ้า​ยัง​เป็น​เด็ก ไม่​รู้​ว่า​จะต้อง​ปฏิบัติ​ตน​อย่างไร
8. ผู ้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​ต้อง​ปกครอง​ประชากร​ที่​ทรง​เลือกสรร ซึ่ง​เป็น​ประชากร​จำนวน​มาก​จน​นับ​ไม่​ถ้วน
9. ขอ​ประทาน​ความ​เข้าใจ แก่​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์ เพื่อ​จะ​ได้​ปกครอง​ประชากร​ของ​พระองค์​อย่าง​ยุติธรรม และ​รู้จัก​วินิจฉัย​แยก​ความ​ดี​จาก​ความ​ชั่ว ถ้า​พระองค์​ไม่​ประทาน ใคร​เล่า​จะ​ปกครอง​ประชากร​จำนวน​มาก​เช่นนี้​ของ​พระองค์​ได้
10. พระ​ยาห์​เวห์​พอ​พระทัย​ที่​กษัตริย์​ซา​โลม​อนทูล​ขอ​เช่นนี้
11. พระ​เจ้า​จึง​ตรัส​ตอบ​ว่า “เพราะ​ท่าน​ได้​วอน​ขอ​เช่นนี้ แทนที่​จะ​วอน​ขอ​ชีวิต​ยืน​ยาว หรือ​ความ​มั่ง​คั่ง หรือ​ขอให้​เรา​ทำลาย​ชีวิต​ของ​ศัตรู แต่​ได้​ขอ​ความ​เข้าใจ​เพื่อ​จะ​ตัดสิน​อย่าง​ถูกต้อง
12. เรา​จะ​ทำ​ตามที่​ท่าน​ขอ เรา​จะ​ให้​ความ​เข้าใจ​และ​ปรีชา​ญาณ​ใน​การ​ตัดสิน​อย่าง​ที่​ผู้ใด​ไม่​เคย​มี​มา​ก่อน หรือ​จะ​มี​ใน​ภายหลัง
13. สิ่ง​ที่​ท่าน​ไม่ได้​ขอ เรา​ก็​จะ​ให้​ด้วย คือ​ความ​มั่ง​คั่ง​และ​เกียรติยศ​อย่าง​ที่​ไม่​มี​กษัตริย์​องค์​ใด​เคย​มี
14. ถ้า​ท่าน​ดำเนิน​ชีวิต​ใน​หนทาง​ของ​เรา ปฏิบัติ​ตาม​ข้อกำหนด​และ​บทบัญญัติ​ของ​เรา ดังที่​ดาวิด​บิดา​ของ​ท่าน​เคย​ปฏิบัติ​มาแล้ว เรา​จะ​ให้​ท่าน​มี​ชีวิต​ยืน​ยาว”
15. กษัตริย์​ซา​โลมอ​นท​รง​ตื่น​บรรทม​และ​ทรง​ทราบ​ว่า​พระ​เจ้า​ตรัส​ใน​พระ​สุบิน พระองค์​เสด็จ​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม ทรง​ยืน​อยู่​ต่อ​หน้า​หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ ทรง​ถวาย​เครื่อง​บูชา​และ​ศานติ​บูชา แล้ว​พระราชทาน​เลี้ยง​แก่​บรรดา​ข้า​ราช​บริพาร​ทั้งหลาย
16. วัน​หนึ่ง หญิง​โสเภณี​สอง​คน​มา​เฝ้า​กษัตริย์​ซา​โลมอน ยืน​อยู่​เฉพาะ​พระ​พักตร์
17. หญิง​คน​หนึ่ง​ทูล​ว่า “พระ​เจ้า​ข้า ข้าพเจ้า​และ​หญิง​คน​นี้​อยู่​ใน​บ้าน​เดียวกัน ข้าพเจ้า​คลอด​บุตร​คน​หนึ่ง​ขณะที่​นาง​อยู่​ใน​บ้าน​ด้วย
18. หลังจาก​ที่​ข้าพเจ้า​คลอด​บุตร​แล้ว​สาม​วัน หญิง​คน​นี้​ก็​คลอด​บุตร​ด้วย ข้าพเจ้า​ทั้ง​สอง​คน​อยู่​ใน​บ้าน ไม่​มี​ผู้อื่น​อยู่​ด้วย มี​เพียง​ข้าพเจ้า​ทั้ง​สอง​คน​เท่านั้น
19. คืน​หนึ่ง บุตร​ของ​หญิง​คน​นี้​ตาย เพราะ​บังเอิญ​ถูก​เขา​นอน​ทับ
20. เขา​ลุก​ขึ้น​กลางคืน​นั้น นำ​บุตร​มา​วาง​ไว้​ข้าง​ตัว​ข้าพเจ้า
21. เมื่อ​ข้าพเจ้า​ลุก​ขึ้น​ตอน​เช้า​เพื่อให้​บุตร​กิน​นม ก็​เห็น​ว่า​เด็ก​ตาย​แล้ว แต่​เมื่อ​สว่าง ข้าพเจ้า​มองดู​อย่าง​ละเอียด​ก็​เห็น​ว่า​เด็ก​ที่​ตาย​ไม่ใช่​บุตร​ที่​ข้าพเจ้า​คลอด”
22. หญิง​อีก​คน​หนึ่ง​ก็​แย้ง​ว่า “ไม่​จริง เด็ก​ที่​มี​ชีวิต​เป็น​ลูก​ของ​ฉัน เด็ก​ที่​ตาย​เป็น​ลูก​ของ​เธอ” หญิง​คน​แรก​ก็​โต้เถียง​ว่า “ไม่​จริง เด็ก​ที่​ตาย​เป็น​ลูก​ของ​เธอ เด็ก​ที่​มี​ชีวิต​เป็น​ลูก​ของ​ฉัน” ทั้ง​สอง​คน​โต้เถียง​กัน​อยู่​เฉพาะ​พระ​พักตร์​กษัตริย์
23. กษัตริย์​จึง​ตรัส​ว่า “หญิง​คน​นี้​อ้าง​ว่า ‘ลูก​ของ​ฉัน​ยัง​มี​ชีวิต ลูก​ของ​เธอ​ตาย​แล้ว’ แต่​อีก​คน​หนึ่ง​ก็​พูด​ว่า ‘ไม่​จริง ลูก​ของ​เธอ​ตาย แต่​ลูก​ของ​ฉัน​ยัง​มี​ชีวิต’ “
24. กษัตริย์​รับสั่ง​ว่า “จง​นำ​ดาบ​มา​ให้​เรา” มี​ผู้นำ​ดาบ​มา​ถวาย
25. พระองค์​ตรัส​สั่ง​ว่า “จง​ผ่า​เด็ก​ที่​ยัง​มี​ชีวิต​เป็น​สอง​ส่วน ให้​หญิง​ทั้ง​สอง​ไป​คน​ละ​ส่วน”
26. หญิง​คน​ที่​เป็น​แม่​ของ​เด็ก​ที่​ยัง​มี​ชีวิต​รู้สึก​สงสาร​บุตร​ของ​ตน จึง​ทูล​กษัตริย์​ว่า “พระ​เจ้า​ข้า ขอ​ทรง​ให้​เด็ก​ที่​ยัง​มี​ชีวิต​แก่​เขา​ไป​เถิด อย่า​ฆ่า​เด็ก​นั้น​เลย” แต่​หญิง​อีก​คน​หนึ่ง​พูด​ว่า “เด็ก​คน​นี้​ต้อง​ไม่​เป็น​ทั้ง​ของ​ฉัน​และ​ของ​เธอ จง​ผ่า​เป็น​สอง​ส่วน​เถิด”
27. กษัตริย์​จึง​ทรง​วินิจฉัย​ว่า “อย่า​ฆ่า​เด็ก​เลย จง​ให้​เด็ก​ที่​ยัง​มี​ชีวิต​แก่​หญิง​คน​แรก​เถิด นาง​เป็น​แม่​ที่​แท้จริง​ของ​เด็ก”
28. เมื่อ​ชาว​อิสราเอล​ได้​ยิน​คำ​พิพากษา​ของ​กษัตริย์ ต่าง​ก็​มี​ความ​ยำ​เกรง​พระองค์ เพราะ​ตระหนัก​ว่า​พระ​เจ้า​ประทาน​พระ​ปรีชา​ญาณ​แก่​กษัตริย์​เพื่อ​พิพากษา​คดี​อย่าง​ยุติธรรม

Chapters

12345678910111213141516171819202122