1 พงศ์กษัตริย์ 18
1. ต่อมาในปีที่สาม พระยาห์เวห์ทรงสั่งเอลียาห์ว่า “จงไปเฝ้ากษัตริย์อาคับ เราจะให้ฝนตกบนแผ่นดิน”
2. เอลียาห์จึงไปเข้าเฝ้ากษัตริย์อาคับบัดนี้ เกิดการกันดารอาหารอย่างหนักที่กรุงสะมาเรีย
3. กษัตริย์อาคับทรงเรียกโอบาดีห์ผู้ดูแลพระราชวังเข้ามา โอบาดีห์เป็นผู้ยำเกรงพระยาห์เวห์อย่างยิ่ง
4. เมื่อพระนางเยเซเบลทรงฆ่าประกาศก ของพระยาห์เวห์ โอบาดีห์ได้พาประกาศกหนึ่งร้อยคนไปซ่อนในถ้ำครั้งละห้าสิบคน พร้อมทั้งจัดหาอาหารและน้ำให้
5. กษัตริย์อาคับทรงสั่งโอบาดีห์ว่า “จงไป สำรวจบ่อน้ำและลำธารทุกแห่งในแผ่นดินว่าจะมีหญ้าพอเลี้ยงม้าและล่อให้มีชีวิตอยู่ได้หรือไม่ ไม่เช่นนั้นเราจะต้องฆ่าสัตว์เหล่านี้ส่วนหนึ่ง”
6. กษัตริย์อาคับทรงแยกกับโอบาดีย์เพื่อสำรวจแผ่นดิน พระองค์เสด็จไปทางหนึ่ง โอบาดีห์ไปอีกทางหนึ่ง
7. ขณะที่โอบาดีห์กำลังเดินอยู่ตามทาง เขาพบเอลียาห์ ก็จำได้ จึงกราบลงหน้าจรดพื้น ถามว่า “ท่านคือเอลียาห์ เจ้านายของข้าพเจ้าใช่ไหม”
8. เอลียาห์ตอบว่า “ใช่แล้ว จงไปทูลเจ้านายของท่านเถิดว่า “เอลียาห์อยู่ที่นี่”
9. โอบาดีห์ถามอีกว่า “ข้าพเจ้าทำผิดอะไร ท่านจึงต้องการให้ผู้รับใช้ของท่านถูกกษัตริย์อาคับฆ่า พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านทรงพระชนม์อยู่ฉันใด เจ้านายของข้าพเจ้าจะทรงส่งคนไปตามหาท่านในทุกชนชาติทุกอาณาจักรฉันนั้น ถ้าคนเหล่านั้นตอบว่าเอลียาห์ไม่อยู่ที่นั่น พระองค์ก็จะทรงให้อาณาจักรและชนชาตินั้นสาบานว่าเขาไม่ได้พบท่าน
10.
11. บัดนี้ ท่านกลับบอกข้าพเจ้าว่า “จงไปบอกเจ้านายของท่านว่าเอลียาห์อยู่ที่นี่”
12. เมื่อข้าพเจ้าจากไป พระจิตของพระยาห์เวห์ก็จะทรงนำท่านไปยังที่ที่ข้าพเจ้าไม่รู้จัก ถ้าข้าพเจ้าไปทูลกษัตริย์อาคับว่าท่านอยู่ที่นี่ แล้วพระองค์ไม่ทรงพบท่าน พระองค์ก็จะทรงฆ่าข้าพเจ้า ผู้รับใช้ของท่านยำเกรงพระยาห์เวห์ตั้งแต่เป็นเด็กมาแล้ว
13. เจ้านายของข้าพเจ้าไม่ได้ยินดอกหรือว่า เมื่อพระนางเยเซเบลทรงฆ่าประกาศกทุกคนของพระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าได้พาประกาศกหนึ่งร้อยคนไปซ่อนไว้ในถ้ำครั้งละห้าสิบคน พร้อมทั้งจัดหาอาหารและน้ำให้ด้วย
14. บัดนี้ ท่านกำลังสั่งข้าพเจ้าให้ไปทูลเจ้านายของข้าพเจ้าว่าเอลียาห์อยู่ที่นี่ พระองค์จะทรงฆ่าข้าพเจ้าแน่ๆ “
15. เอลียาห์ตอบว่า “พระยาห์เวห์จอมจักรวาลซึ่งข้าพเจ้ารับใช้เฉพาะพระพักตร์ทรงพระชนม์อยู่ฉันใด ข้าพเจ้าจะเข้าเฝ้ากษัตริย์ในวันนี้ฉันนั้น”
16. โอบาดีห์จึงไปเฝ้ากษัตริย์อาคับ และกราบทูลตามนั้น กษัตริย์อาคับเสด็จไปพบเอลียาห์
17. เมื่อทอดพระเนตรเห็นเอลียาห์ กษัตริย์อาคับก็ตรัสว่า “อยู่นี่เอง เจ้าคนนำความวุ่นวายมาสู่อิสราเอล”
18. เอลียาห์ทูลตอบว่า “ข้าพเจ้าไม่ใช่ผู้ก่อความวุ่นวายให้อิสราเอล พระองค์กับพระราชวงศ์ต่างหาก เพราะไม่ทรงปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ ไปติดตามพระบาอัล
19. บัดนี้ ขอมีพระบัญชาให้ชาวอิสราเอลทั้งหมด มาชุมนุมกันกับข้าพเจ้าที่ภูเขาคารเมลพร้อมกับประกาศกของพระบาอัลสี่ร้อยห้าสิบคน และประกาศกของเทพีอาเชราห์สี่ร้อยคน ซึ่งร่วมโต๊ะเสวยกับพระนางเยเซเบล
20. กษัตริย์อาคับทรงส่งคนไปเรียกชาวอิสราเอลทุกคนและประกาศกมาที่ภูเขาคารเมล
21. เอลียาห์เข้ามายืนต่อหน้าประชากรทั้งหลาย พูดว่า “ท่านทั้งหลายจะเหยียบเรือสองแคม อยู่อีกนานเท่าใด ถ้าพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้า ก็จงติดตามพระองค์เถิด แต่ถ้าพระบาอัลเป็นพระเจ้า ก็จงตามพระบาอัลไป” ประชาชนไม่ตอบว่ากระไร
22. เอลียาห์จึงพูดกับประชาชนต่อไปว่า “ข้าพเจ้าเป็นประกาศกเพียงคนเดียวของพระยาห์เวห์ที่ยังเหลืออยู่ แต่ประกาศกของพระบาอัลมีจำนวนถึงสี่ร้อยห้าสิบคน
23. จงนำโคเพศผู้มาสองตัว ให้เขาเลือกตัวหนึ่ง ฆ่าแล้วตัดเป็นท่อนๆ วางบนกองฟืน แต่อย่าจุดไฟ ส่วนข้าพเจ้าก็จะเตรียมโคอีกตัวหนึ่ง วางบนกองฟืน และไม่จุดไฟ
24. ท่านทั้งหลายจงเรียกพระนามพระเจ้าของท่าน ส่วนข้าพเจ้าจะเรียกพระนามพระยาห์เวห์ พระองค์ใดทรงส่งไฟมา พระองค์นั้นทรงเป็นพระเจ้า” ประชากรทุกคนตอบว่า “เป็นข้อเสนอที่ดี”
25. เอลียาห์พูดกับประกาศกของพระบาอัลว่า “จงเลือกโคตัวหนึ่งและจัดเตรียมก่อน เพราะท่านมีหลายคนด้วยกัน จงเรียกพระนามพระเจ้าของท่าน แต่อย่าจุดไฟ”
26. เขานำโค มาจัดเตรียม แล้วเรียกพระนามพระบาอัลตั้งแต่เช้าจนถึงเที่ยงวันว่า “ข้าแต่พระบาอัล โปรดตอบข้าพเจ้าทั้งหลายด้วย” แต่ไม่มีเสียง ไม่มีคำตอบ เขาเต้นไปรอบๆ แท่นที่เขาสร้างขึ้น
27. ถึงเวลาเที่ยง เอลียาห์ก็เยาะเย้ยพวกเขาว่า “ร้องให้ดังกว่านี้ซิ เพราะพระบาอัลทรงเป็นพระเจ้า บางทีพระองค์กำลังมีกังวล กำลังทรงติดธุระ หรือกำลังเสด็จประพาส ถ้ากำลังบรรทมอยู่ ก็จงปลุกให้ทรงตื่น”
28. เขาเหล่านั้นจึงร้องตะโกนเสียงดังยิ่งขึ้น พลางใช้ดาบและหอกเชือดตัวตามพิธีของตน จนกระทั่งเลือดไหล
29. เที่ยงวันผ่านไป เขายังคงพูดพร่ำอยู่ในภวังค์ต่อไปจนถึงเวลาถวายเครื่องบูชา แต่ไม่มีเสียง ไม่มีคำตอบ ไม่มีใครฟัง
30. เอลียาห์จึงพูดกับประชากรทั้งหลายว่า “จงเข้ามาใกล้ข้าพเจ้าเถิด” ประชากรทุกคนเข้ามาใกล้เขา เอลียาห์ลงมือซ่อมแซมพระแท่นบูชาของพระยาห์เวห์ซึ่งถูกรื้อลงแล้ว
31. เอลียาห์นำหินสิบสองก้อนตามจำนวนเผ่าลูกหลานของยาโคบ ซึ่งพระยาห์เวห์ประทานนามให้ว่า “อิสราเอล”
32. เอลียาห์ใช้หินเหล่านั้นสร้างพระแท่นบูชาถวายแด่พระนามพระยาห์เวห์ แล้วขุดร่องน้ำรอบพระแท่นบูชาให้ใหญ่พอจุเมล็ดพืชได้ประมาณสองถัง
33. เรียงฟืนไว้บนพระแท่นบูชา ตัดโคเป็นท่อนๆ นำมาวางไว้บนฟืน
34. สั่งว่า “จงตักน้ำมาสี่ถัง เทลงบนเครื่องบูชาและฟืน” เขาก็ทำตาม เอลียาห์สั่งอีกว่า “จงทำอีกครั้งหนึ่ง” เขาก็ทำตามอีกครั้งหนึ่ง เอลียาห์ยังสั่งอีกว่า “จงทำเป็นครั้งที่สาม” เขาก็ทำอีกเป็นครั้งที่สาม
35. น้ำก็ไหลรอบพระแท่นบูชาเต็มร่องน้ำ
36. เมื่อถึงเวลาถวายเครื่องบูชา ประกาศกเอลียาห์ก็เข้าไปใกล้พระแท่นบูชา ทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของอับราฮัม อิสอัคและอิสราเอล วันนี้โปรดทรงสำแดงให้เขาทั้งหลายรู้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าในหมู่ชาวอิสราเอล และข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ ทุกคนจะได้รู้ว่าข้าพเจ้าได้ทำสิ่งเหล่านี้ตามพระบัญชาของพระองค์
37. ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงตอบข้าพเจ้าเถิด โปรดทรงตอบข้าพเจ้า เพื่อประชากรเหล่านี้จะได้รู้ว่าพระองค์ พระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าและทรงบันดาลให้เขากลับใจมาหาพระองค์”
38. พระยาห์เวห์ทรงส่งไฟลงมาเผาเครื่องบูชา ฟืน หินและฝุ่น จนหมด ทำให้น้ำในร่องแห้งไปด้วย
39. ประชากรทุกคนเห็นดังนั้นก็ซบหน้าลงจรดพื้นดิน ร้องว่า “พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้า พระยาห์เวห์ทรงเป ็นพระเจ้า”
40. เอลียาห์สั่งว่า “จงจับประกาศกของพระบาอัลไว้ อย่าให้ใครหนีรอดไปได้แม้เพียงคนเดียว” เขาก็จับเอาไว้ เอลียาห์นำประกาศกเหล่านี้ไปที่ลำธารคิโชนแล้วฆ่าทุกคนที่นั่น
41. เอลียาห์ทูลกษัตริย์อาคับว่า “ขอเชิญเสด็จไปเสวยพระกระยาหารเถิด ข้าพเจ้าได้ยินเสียงฝนใหญ่กำลังมาแล้ว”
42. กษัตริย์อาคับเสด็จไปเสวยพระกระยาหาร เอลียาห์ก็ขึ้นไปบนยอดเขาคารเมล ก้มลงกับพื้น ซบหน้าลงระหว่างเข่าทั้งสอง
43. แล้วสั่งผู้รับใช้ว่า “จงขึ้นไป มองทางทะเล” เขาก็ขึ้นไปมอง แล้วพูดว่า “ไม่เห็นมีอะไรเลย” เอลียาห์สั่งให้เขากลับไปมองเจ็ดครั้ง
44. ครั้งที่เจ็ด ผู้รับใช้แจ้งว่า “ข้าพเจ้าเห็นเมฆก้อนเล็กๆ เหมือนกับฝ่ามือคนกำลังลอยขึ้นจากทะเล” เอลียาห์สั่งเขาว่า “ไปทูลกษัตริย์อาคับให้ทรงเทียมราชรถและเสด็จลงไปก่อนที่จะทรงติดฝน”
45. ทันใดนั้น ท้องฟ้าก็มีเมฆมืดครึ้ม ลมพัดแรง แล้วฝนก็ตกหนัก กษัตริย์อาคับเสด็จขึ้นราชรถกลับไปเมืองยิสเรเอล
46. พระอานุภาพของพระยาห์เวห์ลงมาเหนือเอลียาห์ เขาดึงเสื้อขึ้นคาดสะเอวไว้ วิ่งนำหน้ากษัตริย์อาคับจนถึงเมืองยิสเรเอล