1 พงศ์กษัตริย์ 20

1. เบน​ฮา​ดัด กษัตริย์​แห่ง​อารัม ทรง​ระดม​พล​กองทัพ​ทั้งหมด​ของ​พระองค์ มี​กษัตริย์​ประเทศ​ราช​สามสิบ​สอง​องค์ พร้อม​กับ​ม้า​และ​รถ​ศึก​เข้า​ร่วม​ด้วย พระองค์​ทรง​ยก​ทัพ​มา​ล้อม​และ​โจมตี​กรุง​สะมา​เรีย
2. พระองค์​ทรง​ส่ง​ผู้นำ​สาร​เข้า​ไป​ใน​เมือง เพื่อ​ทูล​กษัตริย์​อา​คับ​แห่ง​อิสราเอล​ว่า “กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​รับสั่ง​ว่า
3. “เงิน​และ​ทองคำ​ของ​ท่าน​เป็น​ของ​เรา ภรรยา​และ​บุตร​ที่​ดี​ที่สุด ของ​ท่าน​ก็​เป็น​ของ​เรา​ด้วย” “
4. กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​ตรัส​ตอบ​ว่า “ข้า​แต่​กษัตริย์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า ขอให้​เป็นไป​ตามที่​รับสั่ง​เถิด ข้าพเจ้า​และ​ทุก​สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​มี​ล้วน​เป็น​ของ​พระองค์”
5. ผู้นำ​สาร​กลับมา​เฝ้า​อีก​ครั้ง​หนึ่ง ทูล​ว่า “กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ตรัส​ว่า “เรา​ส่ง​คน​มา​ขอให้​ท่าน​มอบ​เงิน ทองคำ รวมทั้ง​ภรรยา​และ​บุตร​ของ​ท่าน​แก่​เรา
6. พรุ่งนี้​ใน​เวลา​นี้ เรา​จะ​ส่ง​ผู้รับ​ใช้​ของ​เรา​มา​ค้น​บ้าน​ของ​ท่าน และ​บ้าน​ผู้รับ​ใช้​ของ​ท่าน เขา​จะ​ริบ​ทุก​สิ่งของ​ท่าน​ที่​เขา​เห็น​ว่า​มี​ค่า “ ”
7. กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​ทรง​เรียก​ประชุม​ผู้​อาวุโส​ทุก​คน​ของ​แผ่นดิน ตรัส​ว่า “ท่าน​รู้​และ​เห็น​แล้ว​ว่า​คน​คน​นี้​คิดร้าย​ต่อ​เรา เขา​ส่ง​คน​มา​เรียกร้อง​จะ​เอา​ภรรยา บุตร เงิน​และ​ทองคำ​ของ​เรา เรา​ก็​ไม่​ปฏิเสธ
8. บรรดา​ผู้​อาวุโส​และ​ประชาชน​ทั้งหลาย​ทูล​ตอบ​ว่า “ขอ​อย่า​ทรง​ฟัง​และ​อย่า​ทรง​ยินยอม​เลย”
9. พระองค์​จึง​ทรง​ตอบ​ผู้นำ​สาร​ของ​กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ว่า “จง​กลับไป​ทูล​กษัตริย์ เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​ว่า “ทุก​สิ่ง​ที่​พระองค์​ทรง​เรียกร้อง​จาก​ผู้รับ​ใช้​ครั้ง​ก่อน ข้าพเจ้า​จะ​ทำ​ให้ แต่​จะ​ไม่​ทำ​ตาม​ข้อ​เรียกร้อง​ครั้ง​นี้” “ ผู้นำ​สาร​ก็​นำ​คำตอบ​นี้​กลับไป
10. กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ทรง​ส่ง​สาร​กลับมา​อีก​ว่า “ขอ​พระ​เจ้า​ทรง​ลงโทษ​เรา​อย่าง​หนัก ถ้า​เรา​จะ​ไม่​ทำลาย​กรุง​สะมาเรีย​จน​เหลือ​ฝุ่น​ดิน​พอที่จะ​ให้​ทหาร​ของ​ได้​เรา​คน​ละ​กำ​มือ” “
11. กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​ทรง​ตอบ​ว่า “จง​ไป​ทูล​กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ว่า​อย่า​เพิ่ง​โอ้​อวด​ก่อน​จะ​ลง​มือ​ทำ”
12. กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ทรง​รับ​คำตอบ​นี้​ขณะที่​พระองค์​กับ​กษัตริย์​ประเทศ​ราช​กำลัง​ทรง​ดื่ม​อยู่​ใน​กระโจม พระองค์​ทรง​สั่ง​ข้า​ราช​บริพาร​ว่า “จง​เข้า​โจมตี​เถิด” เขา​จึง​เข้า​โจมตี​กรุง​สะมา​เรีย
13. ประกาศก​คน​หนึ่ง​มา​เฝ้า​กษัตริย์​อา​คับ​แห่ง​อิสราเอล ทูล​ว่า “พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดังนี้ “พระองค์​ทอดพระเนตร​เห็น​กองทัพ​ใหญ่​นี้​แล้ว​ใช่​ไหม วันนี้​เอง​เรา​จะ​มอบ​กองทัพ​นี้​ให้​อยู่​ใน​มือ​ของ​ท่าน และ​ท่าน​จะ​รู้​ว่า​เรา​คือ​พระ​ยาห์​เวห์” “
14. กษัตริย์​อา​คับ​ตรัส​ถาม​ว่า “ใคร​จะ​ทำ​การ​นี้” ประกาศก​ทูล​ตอบ​ว่า “พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดังนี้ “พวก​ทหาร​หนุ่ม​ที่​อยู่​ใต้​บังคับ​บัญชา​ของ​บรรดา​เจ้า​เมือง” “ กษัตริย์​ตรัส​ถาม​อีก​ว่า “แล้ว​ใคร​จะ​เป็น​ผู้นำ​เข้า​โจมตี” ประกาศก​ทูล​ตอบ​ว่า “พระองค์​จะ​ทรง​เป็น​ผู้นำ”
15. กษัตริย์​อา​คับ​จึง​ทรง​รวบรวม​บรรดา​ทหาร​หนุ่ม​ที่​อยู่​ใต้​บังคับ​บัญชา​ของ​เจ้า​เมือง จำนวน​สอง​ร้อย​สามสิบ​สอง​คน แล้ว​ทรง​ระดม​พล​กองทัพ​อิสราเอล​ทั้งหมด จำนวน​เจ็ด​พัน​คน
16. เขา​ทั้งหลาย​ออกไป​โจมตี​เวลา​เที่ยง​วัน เมื่อ​กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​กับ​กษัตริย์​ประเทศ​ราช​ทั้ง​สามสิบ​สอง​องค์​ที่​เป็น​พันธมิตร​กำลัง​ดื่ม​จน​เมา​มาย​อยู่​ใน​กระโจม
17. เมื่อ​บรรดา​ทหาร​หนุ่ม​ที่​อยู่​ใต้​บังคับ​บัญชา​ของ​เจ้า​เมือง​บุก​เข้า​ไป​ก่อน คน​ที่​กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ทรง​ส่งไป​สอด​แนม​กลับมา​รายงาน​ว่า “มี​คน​กลุ่ม​หนึ่ง​ออกมา​จาก​กรุง​สะมา​เรีย”
18. พระองค์​ทรง​สั่ง​ว่า “จง​จับ​ตัว​คน​เหล่านั้น​เป็นๆ ไม่​ว่า​เขา​จะ​ออกมา​รบ​หรือ​มา​เจรจา​สันติภาพ”
19. พวก​ทหาร​หนุ่ม​ใต้​บังคับ​บัญชา​ของ​เจ้า​เมือง​ออกมา​จาก​เมือง​พร้อม​กับ​กองทัพ​อิสราเอล​ที่​ตามมา
20. แต่​ละ​คน​ฆ่า​คู่​ต่อสู้​ของ​ตน ชาว​อารัม​หนี ชาว​อิสราเอล​ไล่​ตาม​ไป​ติดๆ เบน​ฮา​ดัด​กษัตริย์​แห่ง​อารัม​ทรง​ม้า​หนี​ไป​ได้​พร้อม​กับ​ทหาร​ม้า​บาง​คน
21. กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​เสด็จ​ออก​ศึก ทรง​ยึด ม้า​และ​รถ​ศึก และ​ทรง​ทำ​ให้​อารัม​พ่าย​แพ้​อย่าง​หนัก
22. ประกาศก​คน​นั้น​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล ทูล​ว่า “โปรด​เสด็จ​ไป​เสริม​กำลัง​ให้​เข้มแข็ง​และ​ทรง​วางแผน​ให้​ดี เพราะ​ต้น​ปี​หน้า กษัตริย์​แห่ง​อารัม​จะ​เสด็จ​มา​ทำ​สงคราม​กับ​พระองค์​อีก”
23. บรรดา​ข้า​ราช​บริพาร​ของ​กษัตริย์​แห่ง​อารัม​ทูล​พระองค์​ว่า “พระ​เจ้าของ​ชาว​อิสราเอล​ทรง​เป็น​พระ​เจ้า​แห่ง​ภูเขา เขา​จึง​ชนะ​พวก​เรา​ได้ แต่​ถ้า​เรา​รบ​กับ​เขา​ใน​ที่​ราบ เรา​จะ​ชนะ​เขา​แน่ๆ
24. โปรด​ทรง​กระทำ​เช่นนี้ จง​ปลด​กษัตริย์​ประเทศ​ราช​เหล่านี้​ออก​จาก​ตำแหน่ง และ​ตั้ง​นายทหาร​ขึ้น​แทน
25. พระองค์​จะต้อง​ระดม​พล​กองทัพ​ให้​ใหญ่​เท่ากับ​กองทัพ​ที่​ทรง​สูญเสีย​ไป ให้​มี​ทั้ง​ม้า​และ​รถ​ศึก​จำนวน​เท่า​เดิม แล้ว​เรา​จะ​สู้​รบ​กับ​เขา​ใน​ที่​ราบ และ​จะ​ชนะ​เขา​ได้​แน่ๆ “ กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ทรง​ฟัง​ข้อเสนอ​ของ​เขา​และ​ทรง​ปฏิบัติ​ตาม
26. ต้น​ปี​ต่อมา กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ทรง​ระดม​พล​ชาว​อารัม และ​ยก​ทัพ​มา​ที่​เมือง​อาเฟก​เพื่อ​ทำ​สงคราม​กับ​อิสราเอล
27. ชาว​อิสราเอล​ก็​ระดม​พล​พร้อม​ด้วย​อาวุธ​และ​เสบียง​อาหาร ยก​ออกมา​ตั้ง​ค่าย​เผชิญหน้า​กับ​ชาว​อารัม ค่าย​ของ​ชาว​อิสราเอล​ดู​คล้าย​ฝูง​แพะ​ฝูง​เล็กๆ สอง​ฝูง เมื่อ​เปรียบ​กับ​กองทัพ​ชาว​อารัม​ที่​อยู่​เต็ม​แผ่นดิน
28. คน​ของ​พระ​เจ้า ไป​เฝ้า​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล ทูล​ว่า “พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดังนี้ “ชาว​อารัม​คิด​ว่า​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​เป็น​พระ​เจ้า​แห่ง​ภูเขา ไม่ใช่​พระ​เจ้า​แห่ง​ที่​ราบ เรา​จะ​มอบ​กองทัพ​ใหญ่​ทั้งหมด​นี้​ไว้​ใน​มือ​ของ​ท่าน แล้ว​ท่าน​จะ​ได้​รู้​ว่า​เรา​คือ​พระ​ยาห์​เวห์” “
29. ทั้ง​สอง​ฝ่าย​ตั้ง​ค่าย​เผชิญหน้า​กัน​เป็น​เวลา​เจ็ด​วัน วันที่​เจ็ด ทั้ง​สอง​ฝ่าย​ก็​สู้​รบ​กัน ชาว​อิสราเอล​ฆ่า​ทหาร​ราบ​ชาว​อารัม​ตาย​ถึง​หนึ่ง​แสน​คน ใน​วัน​เดียว
30. ทหาร​ที่​รอด​ตาย​หนี​ไป​ที่​เมือง​อาเฟก ถูก​กำแพง​เมือง​พัง​ทับ​ตาย​อีก​สอง​หมื่น​เจ็ด​พัน​คนกษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ทรง​หนี​เข้า​ไป​ใน​เมือง​นั้น​ด้วย และ​ทรง​หลบ​ซ่อน​อยู่​ใน​ห้อง​ชั้นใน
31. ข้า​ราช​บริพาร​ของ​พระองค์​ทูล​ว่า “ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ได้​ยิน​มา​ว่า​บรรดา​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​มี​พระทัย​เมตตา ขอให้​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​สวม​ใส่​เสื้อผ้า​กระสอบ​และ​ใช้​เชือก​คาด​ศีรษะ ไป​เฝ้า​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล บาง​ที​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​อาจจะ​ทรง​ไว้​ชีวิต​ของ​พระองค์​ก็​ได้”
32. เขา​เหล่านั้น​สวม​เสื้อผ้า​กระสอบ ใช้​เชือก​คาด​ศีรษะ แล้ว​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล ทูล​ว่า “เบน​ฮา​ดัด​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​ทูล​ว่า “โปรด​ทรง​ไว้​ชีวิต​ข้าพเจ้า​ด้วย​เถิด” “
33. กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​ทรง​ถาม​ว่า “เขา​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​หรือ เขา​เป็น​เหมือน​น้อง​ของ​เรา” คน​เหล่านั้น​คิด​ว่า​ถ้อยคำ​เหล่านี้​เป็น​เครื่องหมาย​ที่​ดี จึง​รีบ​ฉวย​โอกาส​ทูล​ว่า “ใช่​แล้ว เบน​ฮา​ดัด​เป็น​พระ​อนุชา​ของ​พระองค์” กษัตริย์​อา​คับ​ทรง​สั่ง​ว่า “จง​นำ​เขา​มา​พบ​เรา​เถิด” เมื่อ​กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​เสด็จ​มาถึง กษัตริย์​อา​คับ​ทรง​เชิญ​ให้​ทรง​รถ​ไป​กับ​พระองค์
34. กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​ทูล​ว่า “ข้าพเจ้า​จะ​คืน​เมือง​ต่างๆ ที่​พระ​บิดา​ของ​ข้าพเจ้า​ทรง​ยึด​ไป​จาก​พระ​บิดา​ของ​พระองค์ พระองค์​จะ​ทรง​มี​สิทธิ์​ใช้​ตลาด​ที่​กรุง​ดามัสกัส​ดังที่​พระ​บิดา​ของ​ข้าพเจ้า​ทรง​มี​สิทธิ์​ใช้​ตลาด​ที่​กรุง​สะมา​เรีย” กษัตริย์​อา​คับ​ตรัส​ตอบ ว่า “เรา​จะ​ปล่อย​ท่าน​เป็น​อิสระ​ตาม​เงื่อนไข​เหล่านี้” กษัตริย์​อา​คับ​ทรง​ทำ​สนธิสัญญา​กับ​กษัตริย์​เบน​ฮา​ดัด​แล้ว​ทรง​ปล่อย​พระองค์​เป็น​อิสระ
35. พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​สั่ง​ให้​ชาย​คน​หนึ่ง​ใน​กลุ่ม​ประกาศก​สั่ง​เพื่อน​ของ​ตน​ว่า “จง​ต่อย​ฉัน​ที​ซิ” แต่​เพื่อน​ของ​เขา​ไม่​ยอม​ทำ
36. เขา​จึง​พูด​ว่า “เพราะ​ท่าน​ไม่​ยอม​ทำ​ตาม​พระ​บัญชา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ ทันที​ที่​ท่าน​จาก​ไป สิงโต​จะ​ฆ่า​ท่าน” เมื่อ​เขา​จาก​ไป ก็​พบ​สิงโต​และ​สิงโต​ก็​ฆ่า​เขา
37. ประกาศก​คน​นั้น​พบ​ชาย​อีก​คน​หนึ่ง​และ​สั่ง​ว่า “จง​ต่อย​ฉัน​ที​ซิ” ชาย​คน​นี้​ต่อย​เขา​อย่าง​แรง​จน​เขา​บาดเจ็บ
38. ประกาศก​จึง​ออกไป​ยืน​คอย​กษัตริย์​อยู่​ข้าง​ถนน เอา​ผ้า​ผูก​ตา​อำ​พราง​ตน​ไว้
39. เมื่อ​กษัตริย์​ทรง​พระ​ดำเนิน​ผ่าน​ไป ประกาศก​ก็​ร้อง​ทูล​ว่า “ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​เข้า​ไป​ต่อสู้​ใน​การ​รบ​ที่​ดุเดือด ชาย​คน​หนึ่ง​ถอย​จาก​การ​รบ​นำ​เชลย​คน​หนึ่ง​มา​ให้​ข้าพเจ้า สั่ง​ว่า “จง​เฝ้า​ชาย​คน​นี้​ไว้​ให้​ดี ถ้า​เขา​หนี​ไป​ได้ ชีวิต​ของ​ท่าน​จะต้อง​ชดใช้​แทน​ชีวิต​ของ​เขา มิฉะนั้น ท่าน​จะต้อง​จ่าย​เป็น​เงิน​หนัก​สามสิบ​กิโลกรัม”
40. แต่​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​ติด​ธุระ​หลาย​อย่าง ชาย​คน​นั้น​จึง​หนี​ไป​ได้ กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​ตรัส​ตอบ​ว่า “คำ​ตัดสิน​ลงโทษ​ของ​ท่าน​ถูกต้อง ท่าน​ตัดสิน​ลงโทษ​เอง”
41. ประกาศก​ดึง​ผ้า​ที่​ผูก​ตา​ออก​ทันที กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​ทรง​จำ​เขา​ได้​ว่า​เป็น​ประกาศก​คน​หนึ่ง
42. เขา​จึง​ทูล​กษัตริย์​ว่า “พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดังนี้ “เพราะ​ท่าน​ปล่อย​ให้​ชาย​ที่​เรา​สั่ง​ฆ่า​หนี​ไป​ได้ ชีวิต​ของ​ท่าน​จะต้อง​ชดใช้​แทน​ชีวิต​ของ​เขา ประชากร​ของ​ท่าน​จะต้อง​ชดใช้​แทน​ประชากร​ของ​เขา” “
43. กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล​เสด็จ​กลับไป​กรุง​สะมาเรีย​ด้วย​พระทัย​ขุ่น​เคือง​และ​ทรง​พระ​พิโรธ

Chapters

12345678910111213141516171819202122