1 พงศ์กษัตริย์ 17
1. เอลียาห์ ชาวทิชบีจากเมืองทิชบีในแคว้นกิเลอาด ทูลกษัตริย์อาคับว่า “พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล ซึ่งข้าพเจ้ารับใช้ทรงพระชนม์อยู่ฉันใด จะไม่มีน้ำค้างหรือฝนตกในปีต่อๆ ไป จนกว่าข้าพเจ้าจะสั่งฉันนั้น”
2. พระยาห์เวห์ทรงบัญชาเอลียาห์ว่า
3. “จงไปจากที่นี่ ไปทางทิศตะวันออก แล้วซ่อนตัวอยู่ใกล้ลำธารเครีท ทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
4. ท่านจะดื่มน้ำจากลำธาร และเราจะสั่งนกกาให้นำอาหารไปให้ท่านที่นั่น”
5. เอลียาห์ก็ไป และปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ เขาไปอยู่ข้างลำธารเครีท ทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
6. นกกานำขนมปังและเนื้อมาให้เขาเวลาเช้า และนำขนมปังและเนื้อมาให้เขาเวลาเย็น เขาดื่มน้ำจากลำธาร
7. ต่อมาไม่นาน น้ำในลำธารก็แห้ง เพราะฝนไม่ตกบนแผ่นดิน
8. พระยาห์เวห์ตรัสแก่เอลียาห์ว่า
9. “จงออกเดินทางไปเมืองศาเรฟัทในเขตไซดอนและจงอยู่ที่นั่น เราได้สั่งหญิงม่ายคนหนึ่งที่นั่นให้เลี้ยงดูท่าน”
10. เขาจึงออกเดินทางไปเมืองศาเรฟัท เมื่อมาถึงประตูเมือง ก็พบหญิงม่ายคนหนึ่งกำลังเก็บฟืนอยู่ เขาจึงเรียกนางสั่งว่า “จงนำน้ำในเหยือกมาให้ฉันดื่มสักหน่อยเถิด”
11. ขณะที่นางกำลังเดินไปตักน้ำ เขาก็ตะโกนสั่งว่า “จงนำขนมปังสักชิ้นหนึ่งมาให้ฉันด้วย”
12. นางตอบว่า “ดิฉันขอสาบานอ้างถึงพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านผู้ทรงพระชนมชีพว่า ดิฉันไม่มีขนมปังเลย มีแต่แป้งอยู่ในไหเพียงหนึ่งกำมือ และมีน้ำมันมะกอกเทศนิดหน่อยในเหยือก ดิฉันกำลังเก็บฟืนสองสามท่อน จะกลับไปทำอาหารสำหรับดิฉันและลูกชาย เราจะกิน แล้วเราจะตาย”
13. เอลียาห์บอกนางว่า “อย่ากลัวเลย ไปทำตามที่เธอพูดเถิด แต่จงทำขนมปังก้อนเล็กๆ นำมาให้ฉันกินก่อน แล้วจึงค่อยทำสำหรับเธอและลูก
14. เพราะพระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า “แป้งในไหจะไม่หมดน้ำมันในเหยือกจะไม่แห้งจนถึงวันที่พระยาห์เวห์จะทรงส่งฝนให้ตกบนแผ่นดิน”
15. หญิงม่ายกลับไปทำตามที่เอลียาห์สั่ง เอลียาห์ หญิงม่ายและบุตร มีอาหารกินเป็นเวลาหลายวัน
16. แป้งในไหไม่ขาด และน้ำมันในเหยือกไม่แห้ง ตามที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้โดยทางเอลียาห์
17. ต่อมา บุตรชายของหญิงเจ้าของบ้านป่วยอาการหนัก ในที่สุดก็ตาย
18. นางจึงต่อว่าเอลียาห์ว่า “ท่านผู้เป็นคนของพระเจ้า ท่านต้องการอะไรจากดิฉัน ท่านมาที่นี่เพื่อเตือนให้ดิฉันระลึกถึงความผิด เพื่อฆ่าลูกชายของดิฉันหรือ”
19. เอลียาห์บอกนางว่า “จงส่งลูกมาให้ฉันเถิด” เอลียาห์รับเด็กมาจากอ้อมกอดของนาง อุ้มไปวางบนเตียงของตนในห้องชั้นบนที่เขาพักอยู่
20. เขาร้องเรียกพระยาห์เวห์ว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพเจ้า ทำไมพระองค์ทรงบันดาลให้เกิดเหตุร้ายแก่หญิงม่ายคนนี้ที่ต้อนรับข้าพเจ้าอย่างดี ทำไมพระองค์จึงทรงฆ่าลูกของนาง”
21. เอลียาห์นอนทับเด็กคนนั้นสามครั้ง แล้วร้องเรียกพระยาห์เวห์ว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพเจ้า ขอให้เด็กมีลมหายใจอีกครั้งหนึ่งเถิด”
22. พระยาห์เวห์ทรงฟังเสียงร้องของเอลียาห์ เด็กก็มีลมหายใจอีกครั้งหนึ่ง เขาก็มีชีวิต
23. เอลียาห์นำเด็กจากห้องชั้นบนลงไปชั้นล่าง และมอบให้มารดา เอลียาห์พูดว่า “ดูซิ ลูกของเธอยังมีชีวิต”
24. หญิงคนนั้นตอบว่า “บัดนี้ ดิฉันรู้แล้วว่าท่านเป็นคนของพระเจ้า และพระวาจาที่พระยาห์เวห์ตรัสจากปากของท่านก็เป็นความจริง”