กันดารวิถี 31

1. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​แก่​โมเสส​ว่า
2. “ก่อนที่​ท่าน​จะ​ตาย​ไป​อยู่​ร่วมกับ​บรรพ​บุรุษ จง​ลงโทษ​ชาว​มีเดียน​ตามที่​เขา​ได้​ทำ​กับ​ชาว​อิสราเอล”
3. โมเสส​จึง​กล่าว​แก่​ประชาชน​ว่า “ท่าน​ทั้งหลาย​บาง​คน​ต้อง​จับ​อาวุธ​ทำ​สงคราม​กับ​ชาว​มีเดียน เพื่อ​ลงโทษ​เขา​ตาม​พระ​บัญชา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์
4. ท่าน​จะต้อง​เกณฑ์​คน​อิสราเอล​จาก​ทุก​เผ่า เผ่า​ละ​หนึ่ง​พัน​คน​เข้า​สงคราม”
5. ดังนั้น ชาว​อิสราเอล​แต่​ละ​เผ่า​ก็​เลือก​ชาย​หนึ่ง​พัน​คน​เข้า​สงคราม รวม​ไพร่​พล​ทั้งหมด​ได้​หนึ่ง​หมื่น​สอง​พัน​คน
6. โมเสส​ส่ง​คน​ทั้งหมด​นี้​ออก​ศึก​พร้อม​กับฟี​เน​หัส​บุตร​ของ​เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​ซึ่ง​ถือ​เครื่องใช้​ศักดิ์สิทธิ์​และ​แตร​สัญญาณ
7. เขา​ทั้งหลาย​เข้า​โจมตี​ชาว​มีเดียน ตามที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัญชา​แก่​โมเสส และ​ฆ่า​ผู้ชาย​ทุก​คน
8. รวมทั้ง​กษัตริย์​ห้า​พระองค์​ของ​ชาว​มีเดียน คือ เอ​วี เร​เคม ศูร์ เฮอร์ และเร​บา เขา​ได้​ฆ่า​บา​ลา​อัม บุตร​ของเบ​โอร์​ด้วย
9. ชาว​อิสราเอล​จับ​บรรดา​ผู้หญิง​และ​เด็ก​ชาว​มีเดียน​เป็น​เชลย ยึด​ฝูง​โค ฝูง​แกะ​และ​ทรัพย์​สมบัติ​ทั้งหมด
10. เผา​เมือง​ที่​ชาว​มีเดียน​อาศัย​อยู่​และ​เผา​ค่าย​ทั้งหมด
11. ยึด​ของ​เชลย​ทุก​อย่าง ทั้ง​คน​และ​สัตว์​ไป​ด้วย
12. เขา​นำ​เชลย ทรัพย์สิน​และ​สิ่งของ​ที่​ยึด​ได้มา​มอบ​ให้​โมเสส เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​และ​ชุมชน​ชาว​อิสราเอล​ที่ตั้ง​ค่าย​อยู่ ณ ที่​ราบ​โม​อับ​ริม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ตรง​ข้าม​กับ​เมือง​เย​รี​โค
13. โมเสส เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​และ​หัวหน้า​ทุก​คน​ของ​ชุมชน ต่าง​ออก​จาก​ค่าย​มา​ต้อนรับ​กองทัพ
14. โมเสส​โกรธ​บรรดา​นายทหาร ผู้​บัญชาการ​กอง​พัน​และ​กองร้อย​ที่​กลับ​จาก​สงคราม
15. โมเสส​ถาม​ว่า “ทำไม​ท่าน​ทั้งหลาย​จึง​ไว้​ชีวิต​บรรดา​ผู้หญิง​ทั้งหมด​นี้
16. ท่าน​รู้อยู่​แล้ว​ว่า ผู้หญิง​เหล่านี้​ทำ​ตาม​คำ​ชักชวน​ของ​บา​ลา​อัม​เป็น​เหตุ​ให้​ชาว​อิสราเอล​ไม่​ซื่อสัตย์​ต่อ​พระ​ยาห์​เวห์​ใน​เหตุการณ์​ที่เป​โอร์ ทำ​ให้​ชุมชน​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เป็น​โรค​ระบาด​ตาย
17. บัดนี้ จง​ประหาร​ชีวิต​เด็กชาย​ทุก​คน และ​หญิง​ทุก​คน​ที่​เคย​มี​เพศสัมพันธ์​กับ​ผู้ชาย
18. แต่​จง​ไว้​ชีวิต​หญิง​สาว​พรหมจารี​ทุก​คน ไว้​เป็น​ของ​ท่าน
19. ส่วน​ท่าน​ทุก​คน​ที่​ได้​ฆ่า​คน​หรือ​แตะ​ต้อง​ศพ​จะต้อง​ค้าง​แรม​อยู่​นอก​ค่าย​เป็น​เวลา​เจ็ด​วัน วันที่​สาม​และ​วันที่​เจ็ด​ท่าน​จะต้อง​ชำระ​ร่างกาย หญิง​สาว​ที่​เป็น​เชลย​ก็​ต้อง​ทำ​เช่นเดียวกัน
20. ท่าน​ต้อง​ซัก​เสื้อผ้า​ทุก​ชิ้น​และ​ล้าง​ทุก​สิ่ง​ที่​ทำ​จาก​หนัง​สัตว์ ขน​แพะ และ​ไม้​ด้วย”
21. เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​กล่าว​แก่​บรรดา​ทหาร​ที่​กลับ​จาก​การ​สงคราม​ว่า “นี่​เป็น​ข้อกำหนด​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัญชา​แก่​โมเสส
22. ท่าน​จะต้อง​ใช้​ไฟ​ชำระ​ทุก​สิ่ง​ที่​เผา​แล้ว​ไม่​ไหม้​ไฟ เช่น ทองคำ เงิน ทอง​สัมฤทธิ์ เหล็ก ดีบุก​และ​ตะกั่ว แล้ว​จึง​ใช้​น้ำ​ชำระ​อีก​ครั้ง​หนึ่ง ส่วน​สิ่ง​ที่​ทน​ไฟ​ไม่ได้​ท่าน​จะ​ใช้​น้ำ​ชำระ
23.
24. วันที่​เจ็ด ท่าน​จะต้อง​ซัก​เสื้อผ้า แล้ว​ท่าน​จะ​หมด​มลทิน​ตาม​พิธี​และ​กลับ​เข้า​ค่าย​ได้​อีก”
25. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​แก่​โมเสส​ว่า
26. “ท่าน​กับ​เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​และ​หัวหน้า​ตระกูล​ของ​ชุมชน จง​นับ​สิ่งของ​ที่​ยึด​มา​ได้​รวมทั้ง​คน​และ​สัตว์
27. แบ่ง​ออกเป็น​สอง​ส่วน​เท่าๆ กัน ส่วน​หนึ่ง​ให้แก่​ผู้​ที่​เข้า​สงคราม อีก​ส่วน​หนึ่ง​ให้แก่​ชุมชน​ที่​เหลือ
28. ส่วน​ที่​เป็น​ของ​บรรดา​ทหาร​ที่​เข้า​สงคราม​นั้น ท่าน​จะ​กัน​ส่วน​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ไว้ คือ​หนึ่ง​ใน​ห้า​ร้อย ทั้ง​คน โค ลา และ​แพะ​แกะ
29. ท่าน​จะต้อง​นำ​ส่วน​นี้​จาก​ครึ่งหนึ่ง​ที่​เป็น​ของ​บรรดา​ทหาร มอบ​ให้แก่​เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​เป็น​ส่วน​ที่​ถวาย​แด่​พระ​ยาห์​เวห์
30. อีก​ครึ่งหนึ่ง​ที่​เป็น​ส่วน​ของ​ชุมชน​ที่​มิได้​เข้า​สงคราม ท่าน​จะ​กัน​หนึ่ง​ใน​ห้า​สิบ ทั้ง​คน โค ลา แพะ​แกะ และ​สัตว์​อื่นๆ ไว้ มอบ​ให้แก่​ชน​เผ่าเล​วี​ผู้​มี​หน้าที่​ดูแล​กระโจม​ที่​ประทับ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์”
31. โมเสส​และ​เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​ได้​ทำ​ตามที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัญชา​แก่​โมเสส
32. ของ​เชลย​ที่​ทหาร​ปล้น​มา​และ​ยัง​เหลืออยู่ มี​แพะ​แกะ​หก​แสน​เจ็ด​หมื่น​ห้า​พัน​ตัว
33. โค​เจ็ด​หมื่น​สอง​พัน​ตัว
34. ลา​หก​หมื่น​หนึ่ง​พัน​ตัว
35. และ​สาว​พรหมจารี​สาม​หมื่น​สอง​พัน​คน
36. ครึ่งหนึ่ง​ที่​เป็น​ส่วน​ของ​ผู้​ที่​เข้า​สงคราม มี​แพะ​แกะ​สาม​แสน​สาม​หมื่น​เจ็ด​พัน​ห้า​ร้อย​ตัว
37. จาก​จำนวน​นี้ เป็น​ส่วน​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​หก​ร้อย​เจ็ด​สิบ​ห้า​ตัว
38. โค​สาม​หมื่น​หก​พัน​ตัว เป็น​ส่วน​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เจ็ด​สิบ​สอง​ตัว
39. ลา​สาม​หมื่น​ห้า​ร้อย​ตัว เป็น​ส่วน​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​หก​สิบ​เอ็ด​ตัว
40. และ​หญิง​สาว​พรหมจารี​หนึ่ง​หมื่น​หก​พัน​คน​เป็น​ส่วน​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​สามสิบ​สอง​คน
41. โมเสส​นำ​ส่วน​ที่​แยก​ไว้​สำหรับ​พระ​ยาห์​เวห์​มอบ​ให้แก่​เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​ตามที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัญชา​แก่​โมเสส
42. อีก​ครึ่งหนึ่ง​ที่​เป็น​ส่วน​ของ​ชาว​อิสราเอล หลังจาก​ที่​โมเสส​ได้​แยก​จาก​ส่วน​ที่​เป็น​ของ​ทหาร​แล้ว
43. ครึ่ง​นี้​เป็น​ส่วน​ของ​ชุมชน​ที่​ไม่ได้​เข้า​สงคราม​มี​แพะ​แกะ​สาม​แสน​สาม​หมื่น​เจ็ด​พัน​ห้า​ร้อย​ตัว
44. โค​สาม​หมื่น​หก​พัน​ตัว
45. ลา​สาม​หมื่น​ห้า​ร้อย​ตัว
46. และ​หญิง​สาว​พรหมจารี​หนึ่ง​หมื่น​หก​พัน​คน
47. จาก​ส่วน​นี้ ซึ่ง​เป็น​ส่วน​แบ่ง​ของ​ชาว​อิสราเอล โมเสส​ได้​นำ​หนึ่ง​ใน​ห้า​สิบ ทั้ง​คน​และ​สัตว์​มอบ​ให้​ชน​เผ่าเล​วี ผู้​มี​หน้าที่​ดูแล​กระโจม​ที่​ประทับ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ ตามที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัญชา​แก่​โมเสส
48. บรรดา​นายทหาร ผู้​บัญชาการ​กอง​พัน​และ​กองร้อย​มา​พบ​โมเสส
49. พูด​ว่า “บรรดา​ผู้รับ​ใช้​ของ​ท่าน​ได้​นับ​จำนวน​ทหาร​ใต้​บังคับ​บัญชา​แล้ว ไม่​มี​ขาด​หายไป​แม้แต่​คน​เดียว
50. เรา​จึง​นำ​เครื่องประดับ​ทำ​ด้วย​ทองคำ กำไล​แขน กำไล​ข้อมือ แหวน ต่าง​หู และ​สร้อยคอ​ที่​เรา​แต่​ละ​คน​ยึด​ได้มา​ถวาย​แด่​พระ​ยาห์​เวห์ เพื่อ​ทำ​พิธี​ชดเชย​บาป​ของ​เรา​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์”
51. โมเสส​และ​เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​รับ​เอา​ทองคำ​ที่​เป็น​เครื่องประดับ​ทั้งหมด​นี้​จาก​มือ​ของ​เขา​เหล่านั้น
52. น้ำหนัก​ของ​ทองคำ​ที่​บรรดา​นายทหาร​ผู้บังคับบัญชา​การ​กอง​พัน และ​กองร้อย​นำมา​ให้​ยื่น​ถวาย​ตาม​พิธี​แด่​พระ​ยาห์​เวห์ รวม​ได้​หนึ่ง​หมื่น​หก​พัน​เจ็ด​ร้อย​ห้า​สิบ​บาท
53. ทหาร​แต่​ละ​คน​ต่าง​เก็บ​ของ​เชลย​ที่​ยึด​มา​ได้​ไว้​เป็น​ของ​ตน
54. โมเสส​และ​เอเล​อา​ซาร์​สมณะ​นำ​ทองคำ​ของ​ผู้​บัญชาการ​กอง​พัน และ​กองร้อย​เข้า​ไป​ไว้​ใน​กระโจม​นัด​พบ​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ เพื่อให้​ทรง​ระลึก​ถึง​ชาว​อิสราเอล

Chapters

123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536