กันดารวิถี 15

1. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​สั่ง​โมเสส
2. ให้​บอก​ชาว​อิสราเอล​ว่า “เมื่อ​ท่าน​ทั้งหลาย​จะ​เข้า​ใน​แผ่นดิน​ที่​เรา​จะ​ให้​ท่าน​อาศัย​อยู่
3. ท่าน​จะต้อง​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ที่​ใช้​ไฟ​เผา​แด่​พระ​ยาห์​เวห์ คือ​เครื่อง​เผา​บูชา ศานติ​บูชา เพื่อ​แก้​บน​หรือ​โดย​สมัคร​ใจ หรือ​ใน​โอกาส​วัน​สมโภช เป็น​เครื่อง​บูชา​มี​กลิ่น​หอม​เป็น​ที่​พอ​พระทัย​พระ​ยาห์​เวห์ ท่าน​จะ​เลือก​สัตว์​ที่​ใช้​บูชา​จาก​ฝูง​โค​หรือ​ฝูง​แพะ​แกะ​ก็​ได้
4. ผู้​ถวาย​เครื่อง​บูชา​เช่นนี้​แด่​พระ​ยาห์​เวห์​จะต้อง​นำ​ธัญ​บูชา​มา​ถวาย​คู่​กัน​ด้วย คือ​แป้ง​สาลี​อย่าง​ดี​สอง​กิโลกรัม​ผสม​น้ำมัน​มะกอก​เทศ​หนึ่ง​ลิตร​ครึ่ง
5. และ​เหล้า​องุ่น​หนึ่ง​ลิตร​ครึ่ง​ต่อ​ลูก​แกะ​หนึ่ง​ตัว นอกเหนือจาก​เครื่อง​เผา​บูชา​หรือ​ศานติ​บูชา
6. เมื่อ​ถวาย​แกะ​เพศ​ผู้​หนึ่ง​ตัว ท่าน​จะต้อง​เพิ่ม​ธัญ​บูชา ประกอบด้วย​แป้ง​สาลี​อย่าง​ดี​สี่​กิโลกรัม​ผสม​น้ำมัน​มะกอก​เทศ​สอง​ลิตร
7. และ​เหล้า​องุ่น​สอง​ลิตร เป็น​เครื่อง​บูชา​มี​กลิ่น​หอม​เป็น​ที่​พอ​พระทัย​พระ​ยาห์​เวห์
8. ถ้า​ท่าน​ถวาย​โค​เพศ​ผู้​หนึ่ง​ตัว​เป็น​เครื่อง​เผา​บูชา​หรือ​เป็น​เครื่อง​บูชา​เพื่อ​แก้​บน หรือ​เป็น​ศานติ​บูชา​แด่​พระ​ยาห์​เวห์
9. ท่าน​จะต้อง​เพิ่ม​ธัญ​บูชา​พร้อม​กับ​โค คือ​แป้ง​สาลี​อย่าง​ดี​หก​กิโลกรัม ผสม​น้ำมัน​มะกอก​เทศ​สาม​ลิตร
10. และ​เหล้า​องุ่น​สาม​ลิตร เป็น​เครื่อง​บูชา​ที่​ใช้​ไฟ​เผา​มี​กลิ่น​หอม​เป็น​ที่​พอ​พระทัย​พระ​ยาห์​เวห์
11. ท่าน​จะต้อง​ทำ​เช่นนี้​ทุก​ครั้ง​ที่​ท่าน​ถวาย​โค​เพศ​ผู้ แกะ​เพศ​ผู้ ลูก​แกะ​หรือ​ลูก​แพะ​แต่​ละ​ตัว
12. จำนวน​สัตว์​ที่​ท่าน​จะ​ถวาย​มี​เท่าใด ท่าน​จะต้อง​ทำ​เช่นนี้​กับ​สัตว์​แต่​ละ​ตัว
13. ชาว​อิสราเอล​ทุก​คน​จะต้อง​ถือ​ปฏิบัติ​เช่นนี้ เมื่อ​เขา​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ที่​ใช้​ไฟ​เผา​มี​กลิ่น​หอม​เป็น​ที่​พอ​พระทัย​พระ​ยาห์​เวห์
14. คน​ต่าง​ด้าว​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​หมู่​ท่าน​ทั้งหลาย​หรือ​ผู้​ที่​อาศัย​อยู่​กับ​ท่าน​ชั่วคราว​จะต้อง​ปฏิบัติ​เช่นเดียวกัน​ตลอดไป​ทุก​ยุค​ทุก​สมัย เมื่อ​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ที่​ใช้​ไฟ​เผา​มี​กลิ่น​หอม​เป็น​ที่​พอ​พระทัย​พระ​ยาห์​เวห์
15. มี​ข้อกำหนด​เดียวกัน​ทั้ง​สำหรับ​ท่าน และ​สำหรับ​คน​ต่าง​ด้าว​เมื่อ​มา​ชุมนุม​กัน​ถวาย​บูชา เป็น​ข้อกำหนด​ถาวร​ตลอดไป​ทุก​ยุค​ทุก​สมัย เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ ทั้ง​สำหรับ​ท่าน​และ​คน​ต่าง​ด้าว
16. มี​กฎหมาย​เดียวกัน และ​ระเบียบ​การ​เดียวกัน​ทั้ง​สำหรับ​ท่าน​ทั้งหลาย​และ​คน​ต่าง​ด้าว”
17. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​สั่ง​โมเสส
18. ให้​บอก​ชาว​อิสราเอล​ว่า “เมื่อ​ท่าน​ทั้งหลาย​จะ​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ที่​เรา​นำ​ท่าน​ไป
19. และ​จะ​กิน​ขนม​ปัง​ที่​ได้​จาก​แผ่นดิน​นั้น ท่าน​จะต้อง​สงวน​ส่วน​หนึ่ง​ไว้​ถวาย​แด่​พระ​ยาห์​เวห์
20. เมื่อ​ท่าน​ทำ​ขนม​ปัง​จาก​ข้าว​ใหม่ ท่าน​จะต้อง​สงวน​ขนม​ปัง​ไว้​หนึ่ง​ก้อน​เพื่อ​ยื่น​ถวาย​ตาม​พิธี เช่นเดียวกับ​ถวาย​ธัญ​บูชา​เวลา​นวด​ข้าว
21. ท่าน​จะ​ยื่น​ถวาย​ขนม​ปัง​ก้อน​แรก​ที่​ได้​จาก​ข้าว​ใหม่​แด่​พระ​ยาห์​เวห์​ตาม​พิธี​ตลอดไป​ทุก​ยุค​ทุก​สมัย
22. ถ้า​ท่าน​ทั้งหลาย​พลั้งเผลอ ไม่​ปฏิบัติ​ตาม​บทบัญญัติ​ทั้งหมด​นี้​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัญชา​แก่​โมเสส
23. คือ​ไม่​ปฏิบัติ​ตาม​บทบัญญัติ​ข้อ​ใด​ข้อ​หนึ่ง​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัญชา​แก่​ท่าน​หรือ​ลูกหลาน​ของ​ท่าน​ผ่าน​ทาง​โมเสส ตั้งแต่​วันที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​มี​พระ​บัญชา
24. หรือ​ถ้า​ชุมชน​ทำ​ผิด​โดย​ไม่​เจตนา ชุมชน​จะต้อง​ถวาย​โค​เพศ​ผู้​หนึ่ง​ตัว​เป็น​เครื่อง​เผา​บูชา มี​กลิ่น​หอม​เป็น​ที่​พอ​พระทัย​พระ​ยาห์​เวห์ พร้อม​กับ​ธัญ​บูชา​และ​พิธี​เท​เหล้า​องุ่น​ถวาย​ตามที่​กำหนด​ไว้ และ​ถวาย​แพะ​เพศ​ผู้​หนึ่ง​ตัว​เป็น​เครื่อง​บูชา​ลบ​ล้าง​บาป
25. สมณะ​จะ​ทำ​พิธี​ชดเชย​บาป​สำหรับ​ชุมชน​ชาว​อิสราเอล​ทั้งหมด และ​พระ​ยาห์​เวห์​จะ​ทรง​อภัย​บาป​ของ​เขา เพราะ​เป็น​ความผิด​ที่​ทำ​โดย​ไม่​เจตนา และ​เขา​ได้​นำ​ของ​ถวาย​มา​เผา​ไฟ​เป็น​เครื่อง​บูชา​แด่​พระ​ยาห์​เวห์ พร้อม​กับ​ได้​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ลบ​ล้าง​บาป​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์​เพื่อ​ขอ​อภัย​ความผิด​ที่​เขา​ทำ​โดย​ไม่​เจตนา
26. ชุมชน​ชาว​อิสราเอล​ทั้งหมด​และ​คน​ต่าง​ด้าว​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​ชุมชน​นั้น​จะ​ได้รับ​การ​อภัย เพราะ​ประชากร​ทั้ง​ปวง​ได้​ทำ​บาป​โดย​ไม่​เจตนา
27. ถ้า​บุคคล​เดียว​ทำ​บาป​โดย​ไม่​เจตนา เขา​จะ​ถวาย​ลูก​แพะ​อายุ​หนึ่ง​ปี​หนึ่ง​ตัว​เพื่อ​เป็น​เครื่อง​บูชา​ลบ​ล้าง​บาป
28. สมณะ​จะ​ประกอบ​พิธี​ชดเชย​บาป​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ สำหรับ​บุคคล​ที่​ได้​ทำ​บาป​โดย​ไม่​เจตนา เมื่อ​เขา​ได้​ทำ​พิธี​ชดเชย​บาป​แล้ว เขา​จะ​ได้รับ​การ​อภัย
29. ผู้ทำ​ผิด​โดย​ไม่​เจตนา​จะ​เป็น​ชาว​อิสราเอล​หรือ​คน​ต่าง​ด้าว​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​หมู่​ท่าน​ทั้งหลาย จะ​ใช้​กฎหมาย​เดียวกัน
30. แต่​บุคคล​ที่​เจตนา​ทำ​ผิด จะ​เป็น​ชาว​อิสราเอล​หรือ​คน​ต่าง​ด้าว เขา​เป็น​ผู้​ลบ​หลู่​พระ​ยาห์​เวห์ จึง​ต้อง​ถูก​ขับ​ไล่​ออก​จาก​ประชากร
31. เขา​ได้​ดู​หมิ่น​พระ​วาจา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​และ​ไม่​ปฏิบัติ​ตาม​บทบัญญัติ​ของ​พระองค์ เขา​จะต้อง​ถูก​ขับ​ไล่ และ​รับ​โทษ​เพราะ​ความผิด​ที่​ได้​ทำ”
32. ขณะที่​ชาว​อิสราเอล​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร ได้​พบว่า​ชาย​ผู้​หนึ่ง​กำลัง​เก็บ​ฟืน​ใน​วัน​สับ​บา​โต
33. จึง​นำ​ชาย​นั้น​มา​หา​โมเสส อาโรน​และ​ชุมชน​ทั้งหมด
34. ชาย​นั้น​ถูก​คุม​ตัว​ไว้ เพราะ​ยัง​ไม่​ชัด​แจ้ง​ว่า​ต้อง​ทำ​อย่างไร​กับ​เขา
35. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​แก่​โมเสส​ว่า “ชาย​นี้​จะต้อง​ถูก​ประหาร​ชีวิต ชุมชน​จะต้อง​เอา​หิน​ทุ่ม​เขา​ให้​ตาย​ข้าง​นอก​ค่าย”
36. ชุมชน​ทั้งหมด​จึง​พา​ชาย​ผู้​นั้น​ไป​นอก​ค่าย เอา​หิน​ทุ่ม​เขา​จน​ตาย​ตามที่​พระ​ยาห์​เวห์​มี​พระ​บัญชา​แก่​โมเสส
37. พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​สั่ง​โมเสส
38. ให้​บอก​ชาว​อิสราเอล​ว่า “ท่าน​ทั้งหลาย​และ​ลูกหลาน​ของ​ท่าน​จะต้อง​ทำ​พู่​ห้อย​ไว้​ที่​มุม​ผ้า​คลุม​และ​ใช้​เชือก​สี​ม่วง​แดง​เย็บ​ติด​ไว้
39. ท่าน​จะ​มี​พู่​ห้อย​ติด​ผ้า​คลุม​เช่นนี้​และ​เมื่อ​เห็น​พู่​ห้อย ท่าน​จะ​ระลึก​ถึง​บทบัญญัติ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​และ​จะ​ปฏิบัติ​ตาม ท่าน​จะ​ไม่​หัน​เห​จาก​เรา​ไป​ทำ​ตาม​อำเภอใจ​และ​ตาม​ความ​ปรารถนา​ของ​ท่าน ซึ่ง​จะ​ชัก​นำ​ท่าน​ให้​ทรยศ​ต่อ​เรา
40. ท่าน​จะ​ระลึก​ถึง​และ​ปฏิบัติ​ตาม​บทบัญญัติ​ของ​เรา​ทุก​ข้อ แล้ว​ท่าน​จะ​เป็น​ผู้​ศักดิ์สิทธิ์ ถวาย​แด่​พระ​เจ้าของ​ท่าน
41. เรา​คือ​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้าของ​ท่าน ผู้​ได้​นำ​ท่าน​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์ เพื่อ​เป็น​พระ​เจ้าของ​ท่าน เรา​คือ​พระ​ยาห์​เวห์ เป็น​พระ​เจ้าของ​ท่าน”

Chapters

123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536