กันดารวิถี 17
1. พระยาห์เวห์ตรัสแก่โมเสสว่า
2. “จงบอกชาวอิสราเอลให้หัวหน้าเผ่าแต่ละเผ่านำไม้เท้า มาให้ท่านคนละอัน ท่านจะต้องนำไม้เท้าทั้งสิบสองอันมาเขียนชื่อแต่ละเผ่าไว้บนไม้เท้า
3. ท่านจะต้องเขียนชื่อของอาโรนไว้บนไม้เท้าของเผ่าเลวี หัวหน้าเผ่าแต่ละเผ่าจะมีไม้เท้าหนึ่งอัน
4. ท่านจะต้องนำไม้เท้าเหล่านี้มาวางไว้ในกระโจมนัดพบตรงหน้าหีบบรรจุแผ่นศิลาจารึก ซึ่งเป็นที่ที่เราเคยพบกับท่าน
5. ไม้เท้าของผู้ที่เราเลือกจะแตกใบอ่อนออกมา วิธีนี้จะทำให้ชาวอิสราเอลเลิกบ่นว่าท่านทั้งสองคน”
6. โมเสสจึงแจ้งแก่ชาวอิสราเอล หัวหน้าเผ่าทุกคนก็นำไม้เท้ามาให้โมเสสเผ่าละอัน รวมเป็นสิบสองอัน มีไม้เท้าของอาโรนรวมอยู่ด้วย
7. โมเสสนำไม้เท้าทั้งหมดวางไว้เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ในกระโจมที่ประดิษฐานศิลาจารึก
8. วันรุ่งขึ้น เมื่อโมเสสเข้าไปในกระโจมที่ประดิษฐานศิลาจารึก เขาก็เห็นไม้เท้าของอาโรนซึ่งเป็นผู้แทนของเผ่าเลวี ไม่เพียงแตกใบอ่อนเท่านั้น แต่ยังผลิดอกและมีผลอัลมอนด์สุกติดอยู่ด้วย
9. โมเสสจึงนำไม้เท้าทั้งสิบสองอันนั้นออกมาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์นำไปให้ชาวอิสราเอลทั้งปวงดู ทุกคนได้ตรวจดู หัวหน้าเผ่าแต่ละคนก็นำไม้เท้าของตนกลับไป
10. พระยาห์เวห์ตรัสแก่โมเสสอีกว่า “จงนำไม้เท้าของอาโรน กลับไปไว้เบื้องหน้าหีบที่บรรจุศิลาจารึก จะได้เก็บไว้เป็นเครื่องเตือนใจชาวอิสราเอลที่กบฏว่า ถ้าเขายังไม่เลิกบ่นว่าเรา เขาจะต้องตาย”
11. โมเสสก็ทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา
12. ชาวอิสราเอลกล่าวแก่โมเสสว่า “เห็นไหมพวกเรากำลังจะตาย พวกเรากำลังพินาศ พวกเราทุกคนกำลังพินาศแล้ว
13. ผู้ใดเข้าใกล้ที่ประทับของพระยาห์เวห์จะต้องตาย พวกเราทุกคนจะต้องตายเช่นนี้หรือ”